Are you f*cking kidding me?! (Nathan Malone)

Ugh… wat moest ze hier nou mee, ze konden inderdaad maar heel blij zijn dat ze nog al hun kleren aan hadden, al had ze eerder het idee dat Ciro ook niet vijf minuten later binnen had moeten stormen, want dan had ze het niet meer kunnen verzekeren. Sowieso, wie verwacht er in godsnaam nou dat er iemand random zoals Ciro binnen komt! Het waren ook niet haar ouders of zo, nee het moest verdomme Ciro zijn?! Ze wist echter niet of ze er zich nog langer zo enorm druk over moest maken, al was ze langzaam aan het koken van binnen. Nathan was natuurlijk dronken dus alles kwam drie uur later binnen bij hem… dat was duidelijk. Nadat ze Ciro uit had gesnauwd wat niet helemaal zo gegaan was als ze had gewild, aangezien ze een rode kop had en half stotterde. Daarnaast had ze nog als laatst wat naar de groenharige gesnauwd, maar… van hem kwam al helemaal niet meteen een reactie. Daarnaast had Ciro nog steeds die kip voor zijn ogen, seriously? Met haar rode ogen keek ze hem strak aan toen hij schreeuwde dat er niets open was op dit uur. Nathan was ondertussen ook weer helder geworden en vroeg zich nu dus ook af waarom hij precies hier moest zijn daarvoor. De groenharige was zeker niet blij met Ciro’s komst, want dan kon hij niet verder gaan… gossie toch. Riddle snoof duidelijk alles behalve geamuseerd over de komst van Ciro “We zijn geen f*cking restaurant!” schreeuwde ze naar hem terug, het kon haar op het moment helemaal niks schelen wat voor een excuses hij had. Hij durfde daarna ook nog te zeggen dat hij niet aan kloppen deed. Haar ogen werden groot “Dan zou ik dat maar snel leren als ik jou was, anders kan ik je verzekeren dat je nog meer trauma’s gaat ontvangen in je leven!” kwam er weer lekker schreeuwend uit, gosh ze klonk als zijn moeder nu. Ugh daar wilde ze helemaal niet aan denken, moeder zijn en… nee dankje. Helaas had meneer toch gehoord wat ze gemompeld had tegen Nathan, fijn.

Toen ze hem dan ook weer aan keek zag ze hoe verschrikkelijk rood hij was geworden, dit hielp niet hoor! Twee tomaten en een dronkenlap, beste combinatie ever, niet dus. Ze zuchtte diep en wilde vervolgens een poging doen om van de bank af te komen, maar precies op dat moment bedacht die Revolver van Ciro dat het leuk was om ook nog met voedsel te gaan gooien. En helaas voor Riddle had ze niet op tijd kunnen reageren en kreeg ze de twee kippenpoten in haar gezicht… nee, niet bij Nathan hoor, nee allebei bij Riddle. Nadat ze tegen d’r gezicht aan gepletst waren, vielen ze in haar schoot, op d’r kleding. Het was vervolgens doodstil voor een paar momenten. Haar gezicht stond emotieloos, maar ze kwam ondertussen langzaam omhoog van de bank, daarbij Nathan wat aan de kant duwend. No way dat ze nu nog verder gingen met dát, niet zolang Ciro en Revolver hier waren. Ondertussen was er een glimlach op Riddle’s gezicht verschenen “Dus… je wilt eten?!” sprak ze met diezelfde glimlach… ze had de twee kippenpoten in haar ene hand en liep recht op Ciro af. Recht voor zijn neus bleef ze stilstaan en staarde ze hem aan en zonder pardon greep ze zijn kin vast zodat hij gedwongen werd haar aan te kijken. Ondertussen was de glimlach van haar gezicht verdwenen. Oke het liefst duwde ze die kippenpoten recht in zijn mond nu, maar ze waren rauw…. en… ja, nee, dat was toch misschien niet zo’n goed plan. Ze liet hem los en zuchtte weer diep en duwde de twee kippenpoten terug in zijn handen “Ga eten dan” mompelde ze zichzelf inhoudend. Haar blik gleed vervolgens naar Revolver die naast Ciro zweefde en die keek ze even met een dodelijke blik aan. Als het geen pokémon was geweest…. dan…. Vervolgens liep ze maar verder naar de kraan om een glas te pakken en deze te vullen met water en terug te lopen naar Nathan om het glas vervolgens aan hem uit te reiken. Het liefst gooide ze het water in zijn gezicht of duwde ze het glas keihard in zijn handen, maar… hij was dronken en…. ugh wat moest ze met die twee?! “Drinken jij” was het enige wat ze tegen Nathan zei. Nadat hij het glas dan ook had aangenomen, draaide ze zich om en liep ze pissig richting de trap om naar boven te verdwijnen. Ze had die gore kip in d’r face gekregen en d’r kleren zaten onder, no way dat ze daar heel de dag mee rond ging lopen! De twee hadden gewoon geluk dat ze zich daar drukker om maakte op het moment.

Het was dat hij er zo bijzat, anders had de jongen wel even zeker wat duidelijker kunnen zijn. Maar nope, laat hem maar even de halve zool zijn die hij op het moment was. Hij was nog verassend helder, niet zoals altijd maar toch, het was niet dat hij in een heel andere wereld ofzo zat. Hij hield zijn blik even op Riddle, welke schreeuwde naar Ciro dat ze geen restaurant waren, dat ze wel echt helemaal gelijk in. Wat de roodharige naar Nathan eerder had gemompeld, was maar was half binnengekomen. Oh leuk zeg, waren de andere twee gewoon tomaten geworden, kort rolde hij zijn ogen. En toen werd de kip naar Nathan en Riddle toegegooid, waarop hij meteen een giftige blik op de Banette wierp, wetende dat zij het gewoon was geweest. Gelukkig voor hem, minder voor haar, was de kip niet eens tegen de groenharige aangekomen. Hij keek toe hoe Riddle opstond, daarbij Nathan wat opzij duwde en met de kip in haar handen naar Ciro liep. Ze sprak wat, niet helemaal nog in staat te zijn om het te volgen, duwde de roodharige de kip in de handen van de jongen. Maar het was wel overduidelijk dat de roodharige hier echt helemal klaar mee was, wat leuk zeg. Ze liep de keuken in, kwam later terug met een glas water waarna ze het ding naar Nathan uitreikte, welke het aanpakte en er rustig van begon te drinken. Zijn gouden ogen volgden hoe ze de trap opliep en naar voven verdween, waarschijnlijk haarzelf schoonmaken door de kipresten schoon te maken. Hierna richtte hij zich op Ciro. "Mooie tijd heb je om binnen te vallen." mar zijn gezicht zelf stond niet zo heel erg blij ermee.

_{Dit was zijn plaats om kip van te kunnen stelen, maar nou besloten juist Ariël en Flippy dat het tijd was voor iets compleet anders. Het scheelde echt dat hij nog kip voor zijn ogen had, want anders zagen ze eerst zijn schaamrode gezicht. Hij was ook flink in paniek geschoten, niet-wetend wat hij moest doen. Het gesnauw van de eveneens beschaamde Ariël werkte ook niet echt op hem; hij wilde gewoon weg, verdwijnen, iets! “Jawel! Heel exclusief!” snauwde Ciro terug op Ariël’s opmerking. Hun woning was een afhaal restaurant, dus eerder een Subway-achtig iets in zijn ogen… voor hem alleen. Hij kwam er, greep de kip en verdween. Simpel. En niet nóg een trauma erbij, zoals Ariël tegen hem afsnauwde. Ciro bleef ook maar stilstaan, de kip voor zijn ogen, totdat Revolver de boel verergerde. Meestal was ze een sadistische kameraad, maar nou maakte ze echt de boel erger dan het al was. Met een uithaal schoten de kippenpoten uit zijn handen en knalden gek genoeg beide tegen Ariël op. Sprakeloos staarde hij de kippenpoten na, waarna zijn blik naar de roodharige gleed. “… Muk,” Daar ging zijn eten. Ze stond op uitbarsten, dat was duidelijk en.. Nee, vluchten ging niet door Revolver die zijn rug naar voren duwde. “Rot... geest,” Nu zat hij flink in de problemen en dat enkel omdat de geest de kippenpoten natuurlijk af moest vuren. Ge-wel-dig. De roodharige kreeg als een eveneens duistere geest een schaduw over haar gezicht in combinatie met een lieftallige glimlach. E-Ehm… Revolver… ? Ze bleef hem duwen en geagiteerd keek hij Ariël aan, al was zijn gezicht nog knalrood. Ze duwde zijn gezicht ineens naar achteren en begon over of hij echt zo graag kip wilde hebben. Gek genoeg wist hij dat zwijgen beter was en werd vervolgens bij zijn kin gegrepen en lichtelijk naar voren geduwd. Ugh… Nou werd ze vermoeiend… Al leek het erop dat hij het maaltje werd. Of.. wat.. Niet dan? Ze liet hem weer los en met een frons keek hij naar de kippenpoten die in zijn handen waren geduwd. Ehm, hij mocht ze tóch eten? Wat een vreemde bediening van het restaurant, maar… toch wachtte hij even af. Hoe wist hij nou zeker dat hij het mocht opvreten? Ze had namelijk ook wel wat gedronken of niet dan? Nog net mistte hij de duivelse staar wedstrijd die de Banette en de roodharige hielden, voordat ze Flippy water overhandigde en weg holde. Oké, dan..? Nou was hij alleen met de kippenpoten en Flippy en natuurlijk Revolver die geamuseerd aan het grinniken was. Ciro zuchtte vermoeid en snoof luid om Flippy’s opmerking. “Ik had eenmaal honger! En het lijkt mij niet laat genoeg om…. Dát te doen.. dus… of te zuipen!” bromde Ciro nog steeds beschaamd, maar de kippenpoten die hi vasthield leidde hem genoeg af, “… Maar ach, heb ten minste eten,”}

Gesponsorde inhoud

» Why are you even here?! (Nathan Malone)
» You have to tell me something... Don't ya! (Nathan Malone)
» What do you want from me?!~ (Nathan Malone)
» Up and Down Again |& Nathan Malone
» Take 2!~ (Nathan Malone)