This ain't a scene. +Ragya

Ragya knikte even bij de conclusie van zijn maat. Nou, dat moest toch makkelijk te vinden zijn? Voor haar was kleren vinden een redelijke opgave, omdat ze altijd rond de S of xS zat. Dat was nog niet het ergste probleem, vaak waren de shirtjes te breed en de nek te laag. Een M voor een dude vinden zou zeer makkelijk moeten zijn. De roodharige stond ondertussen te wachten tot Nathan ook kwam, maar dat kostte gelukkig niet al te lang. Ze volgde zijn gebaar even naar de straat en maakte een instemmend geluid. “Heus wel een kledingwinkeltje” Die had je vrijwel overal, dus dat moest ook wel lukken. Ze keek even terug en zag het gebaar van de ander. Damn, daar moest hij mee stoppen. En ze zou zichzelf niet zijn als ze er niet even droog op reageerde, terwijl ze ging lopen. “Nathan, voor iemand die niet wilt dat er naar zich gestaard word trek je vrij veel charmante poses. We zitten hier niet in een parfumreclame” Wat was ze toch weer vriendelijk, in haar toon was ook wel te horen dat ze een grapje maakte, maar het des ondanks meende. Want zeggen we nu eerlijk, hij deed het er nu om.

Het was gewoon waar, ooit zo’n reclame gezien? Altijd sexy lijven en zulke poses, je kon er gewoon niet omheen. Ragya liep rustig verder naar de straat, om winkeltjes te bekijken. Bij de woorden van de ander keek ze lichtjes nieuwsgierig omhoog. Nu kon hij ook niet midden in zijn zin stoppen. “Vertel het maar” moedigde ze een beetje aan terwijl ze weer terug met haar blik naar de etalage ging. Uiteindelijk vond ze een winkel waar duidelijk mannenkleren verkocht werden en duwde de deur open. Ze wachtte even om te zien of de groenharige zou volgen en keek daarna de ruimte rond. Nou, genoeg shirtjes toch?

Wat teleurgesteld mompelde ze bij het antwoord van de ander. Hij zou zich nog wel eens verspreken, heus wel. En anders moesten ze daar maar wat meer shirtjes voor op offeren. Daarbij gingen ze in de avond drinken, wie weet hoe goed alcohol kon helpen met dingen loskrijgen. Al was zij waarschijnlijk eerder dronken dat hij, ze zoop immers niet zo vaak. Ragya was ondertussen ook afgedwaald naar andere shirtjes, om uiteindelijk een stel normale effe dingen te vinden. Ze hadden die dingen in veel verschillende kleuren, maar besloot uiteindelijk tussen het donkergrijs te zoeken. Het was een neutrale kleur en vloekte in ieder geval niet met groen. Na even gezocht te hebben vond ze een M en trok die uit de stapel. Met het ding in haar handen draaide ze zich om en liep naar des betreffende Hotstuff toe.

Ragya had een soort donkergrijs in haar handen, het zag er in ieder geval fatsoenlijk uit. De roodharige leunde wat nieuwsgierig opzij om te zien waar de ander nu naar keek, blijkbaar een Soot-kleur. Ach, zat ongeveer wel in hetzelfde schuitje. In ieder geval was dit zijn maat en hoefde hij dan niet meer zo awkward te doen als het paste. Jammer genoeg zou dit nog niet stoppen. Want ondertussen was ze dichtbij gekomen, en toen de ander zich omdraaide zorgde dit ervoor dat ze tegen hem op botste. Nu was dit normaal niet zo erg. Maar hij was shirtloos, en Nathan was ongeveer een kop of twee groter. Ze mompelde iets in haar eigen taal, stapte wat geschrokken achteruit en duwde het shirt in de handen van de groenharige. Terug komend op het eerdere, nee, ze was niet zo schaamvol. Maar ja, het was niet leuk om met je gezicht tegen de ontblote lijf te komen van iemand die je niet zozeer mag. Dankzij haar witte huid viel het nogal op dat ze rood werd, waardoor ze zich omdraaide en ineens tot de conclusie kwam dat die stapel kleren enorm interessant waren.

Goed, dit was niet leuk, geen goede situatie. Normaal zou ze niet klagen van een close up. Heus niet. Maar nu ze hier een redelijke afkeur naar de groenharige begon te groeien, vooral met het voorval van eerder, was het niet ideaal. Daarbij had ze de ander nu vrijwel een knuffel gegeven, terwijl hij shirtloos was. Probeer je daar maar eens uit te praten. Toen hij ook nog reageerde probeerde ze de natuurlijke reactie van blozen te onderdrukken. “Ja hoor, en het was zeer teleurstellend” besloot ze maar te reageren, om zichzelf nog iets van een houding te geven. Uiteindelijk leek ze zichzelf toch wat te kunnen hervatten en draaide weer terug, al waren haar wangen nog altijd rood zat ze niet meer in het stadium van tomaat zijn. “Nou, pas het shirt eens, ik heb genoeg van je Hotstuff gezien voor vandaag” Heus niet hoor, maar ze wou er nu gewoon vanaf zijn. Daarbij moest het onderwerp ook van haar ongelukkige timing afkomen.

Ragya had zichzelf in ieder geval een beetje kunnen vervrouwen en die verdomde roodheid uit haar gezicht kunnen krijgen, natuurlijk bleven haar wangen nog even ros, maar beter als hiervoor. Gelukkig had hij nu een shirt aan en was het voor beiden partijen net iets gemakkelijker in de omgang. Zeker, jammer voor haar uitzicht, maar het was makkelijker Nathan zo te zien dan als dat verlegen stuk wezen hiervoor. Bij zijn woorden trok ze een wenkbrauw op. “Ja, het uitzicht was zeker leuk zolang het duurde, maar ik heb wel genoeg voor vandaag” Daarbij was ze boos op hem, en het hielp niet echt dat hij zo aan het showen was terwijl zij hem een deathglare probeerde te geven. Maar goed, Hotstuff rekende af en ze liep al naar buiten. Even knipperde ze voor het plotselinge licht en wendde haar blik even af. Haar ogen faalde soms echt in ogen zijn.

De roodharige duwde zichzelf weer recht, niet dat het echt hielp voor haar manier van kijken, en grijnsde eventjes. Ze ging hem nu ook niet sparen, ze was al te vriendelijk geweest naar haar zinnen. “Ja, morgen kan ik weer een doses hebben” Na deze woorden liepen ze beiden naar buiten. Ragya keek even naar boven, om tot de conclusie te komen dat het nog wel even droog zou blijven. Beter, misschien was de weg dan nog fatsoenlijk tegen de tijd dat ze weg gingen. De roodharige zuchtte eventjes en begon toen weer te lopen richting de plek waar ze vandaan waren gekomen. Daar was Aldrei immers nog en haar zooi. Waarom ze nog rond bleef hangen wist ze niet, ze had immers al alles gehad wat je in een dag nodig had. Met vanavond alcohol om het weer ter vergeten. Maar goed, ze was gewoon niet de in stemming nu nog naar Judah te gaan, ze had het geluk dat haar tijden nog soepel waren. Met haar gevoel voor tijd was ze waarschijnlijk zo een vaste baan kwijt. Je moest het maar kunnen.

Ze grijnsde geamueerd bij de blik van de ander. De reactie hielp natuurlijk ook niet, en zoals iedere wijze Ragya zou doen, gaf ze weer antwoord. “Wat jammer nou, ik dacht al bijna dat dit een gewoonte ging worden” Natuurlijk had ze heus geen behoefte aan een halfblote Nathan. Hoewel het uitzicht leuk was kon ze ook voor wat veiligere opties gaan. Misschien vond ze vanavond zelfs nog wat leuks om naar te kijken. Ze waren al bijna bij het terrasje, maar Ragya was zich niet bewust van wat Aldrei daar deed. En Aldrei zou zichzelf immers niet zijn als niet in een slecht humeur was. Bijna mismoedend keek ze naar de Luxray, die daar maar zijn eigen ging lag te doen. Lui beest. Zou het ook kunnen bewegen? Om deze gedachtes uit te testen besloot heel subtiel de mok koffie van Nathan over de rand heen te schuiven. Hij zou waarschijnlijk de katachtige raken of in de buurt neerkomen. In de hoop op wat actie bleef ze liggen.