[Route 5] Oh no, not now! [Open]

Wat de afgelopen tijd met Ren was gebeurd leek nog zo kort geleden, alsof het nog de dag van gister gebeurd was. Natuurlijk waren deze gedachten onzin, hoe zou de witharige anders sommige dingen haarscherp of juist vaag, alsof hij een kilo eten in een dikke mist wou kijken. De witharige slenterde door Camphrier Town, hij was er gekomen in de hoop dat hij nog iets interessants tegen kwam maar daar kwam niet echt veel van. De witharige had al het grootste huis in de stad bezocht, dat die plek gewoon open voor mensen was zeg. Het stelde helemaal niks voor, hier en daar wat ouderwetse versiering, een antieke vaas en nog andere oude dingen, in andere woorden, niks voor de man. In zijn handen hield Ren de Pokéball van Myra, terwijl zijn vingers met het ronde ding speelde liep hij rustig het dorpje uit, de plek was rustig en er leek vrij weinig leven te zijn. Nadat hij een tientallen meter eruit was liet de witharige de sadistische Mawile eruit en liep samen met de Deceiver Pokémon richting Lumiose City. Na een geruime tijd lopen kwam de man juist degene tegen wie hij het allerminste wou zien, de witharige die Tygo probeerde te stelen voor een 'training' van die vogel van hem. Al wist Myra niet wie het was voelde ze een kleine woede opborrelen bij haar trainer, wat zij niet accepteerde. Jij! Siste Ren, oh, hij was nog lang niet klaar met de jongen.

[i]"Ook goedemorgen."[/b] de jongen had blijkbaar dus nog niet door dat Ren nog niet klaar met hem was, al was de witharige niet echt degene die boos, nee kwaad, op hem was. Het was Tygo en de Shelgon was verre van vergeven en vergeten, hij was eerder van straffen en misschien dan pas vergeten. De Houndour die toen een prachtige plek tussen de vuilnisbakken had gevonden, een Phantump en een één of andere vuuregel waren bij de jongen, was de niet een Cyndaquil, de vuur starte die Johto te bieden had? Geen van de Pokémon leken een bepaald 'gevaar' of erg sterk, de sterkste die bij de drie stond leek de Houndour maar met Ren's herinnering van toen Tygo het ding zo vaak tussen de prullenbakken had gegooid werd het gewoon zielig. Myra hield de drie, inclusief hun trainer, goed in de gaten, ze leek niet van plan om degene die haar trainer kwaad had gemaakt heel uit deze situatie te laten komen. Het allerliefst wou hij Myra het bevel geven om haar nieuwe aanval uit te proberen maar nog niet, eerst bekijken wat de jongen te zeggen had op het volgende "Maar dus, jij vond het een tijd geleden een geweldig idee om jouw Hawlucha te trainen door een van mijn Pokémon te stelen?" de Deciever Pokémon liet de enorme bek op haar hoofd op en neer gaan, alsof het ding niet kon wachten op iets te gaan kauwen.

"Natuurlijk, maar ik moest toch iemand hebben om op te oefenen? Ik heb wat speciale pokémon voorbij zien komen en het is me nog niet gelukt om een van hen in mijn bezit te krijgen." de grijns rond het gezicht van de man verdween "Dus van alle mensen koos je mij?" Nadat Myra naar voren kwam zette zijn Charmeleon ook een stap naar voren. Oh? Hij wou dus zijn teamgenoten en die jongen beschermen? Hoe schattig, de Deciever Pokémon leek de gedachten van haar trainer te begrijpen, bijna, ze zou bijna haar plezier mogen hebben. Zelfs al had de jongen drie Pokémon die een type voordeel van de Mawile hadden, leek zij toch een stuk sterker. De enige twee van de jongen die driegend over zouden komen waren de Charmeleon en de Houndour, gezien de Cyndaquil bang verscholen was en de Phantump? Daar had Ren geen idee in wat deze aan het doen was. Myra die met een sadistische grijns naar de groep keek kon er letterlijk niet op wachtten om te beginnen, want bijna dezelfde seconde nadat Ren zijn hand tot een vuist balde vloog de Pokémon naar voren, met een open bek en hapte richting de Charmeleon, in de hoop deze te kunnen vast houden ermee en vast te klemmen. Vice Grip, de perfecte aanval voor een Pokémon als de Mawile

De Houndour van de jongen gromde wat, oh? Het hondje was boos? Natuurlijk wist de oudere man nog wel wat West pasgeleden had gezegd maar die hond was nog lang niet een Houndoom, dus zoveel gevaar zat er ook weer niet in. Zoals de witharige had verwacht ontweek de Charmeleon de Vice Grip van Myra en kwam achter haar en vuurde een Ember op de Mawile af, het scheelde aan een kant weer dat het haar niet verteld moest worden waneer de Deciever Pokémon moest gaan ontwijken. Het scheelde een haar of de rug van de Pokémon werd verbrand, door de snelle bewegingen van de Mawile had deze de Ember kunnen ontwijken en weinig schade opgelopen. "Dark Pulse." Ren wist nog al te goed wat deze aanval deed, alhoewel, Ren niet maar Tygo wel en het zag er vreselijk uit toen. Wat ze ook liet zien aan de Charmeleon en of het deze wel deerde zag de witharige niet.

Een grijns was te zien toen de vuur Pokémon hard tegen een boom werd gegooid en daar pijnlijk door onderuitzakte "Probeer je Scratch" De Charmeleon stond op en stoof naar voren, in een prachtige poging Myra te gaan krabben "Laat hem dichtbij komen en dan Vice Grip." al lukte het de hagedis van de jongen wel om de Deciever Pokémon te krabben, hapte zijn gemeen naar deze toe en als het haar lukte hem vast te huiden, bleef de Mawile stevig vasthouden. Gelukkig omdat ze deels een staal type was deed de aanval niet bepaald veel maar toch raakte het Myra. Het zou bijna onmogelijk zijn om die aanval te ontwijken van de een kleine afstand maar natuurlijk was het mogelijk, wat had Myra anders net laten zien wanneer zij de Ember had ontweken?

Weer ontweek de hagedis de tanden van Myra, hoe lang kon die nou blojven rondspringen? De witharige hoopte niet al te lang, want anders zou het nog wel een vervelend gevecht kunnen worden. De Cyndaquil en Phantump werden terug gekeerd in hun Pokéball, slimme zet was dat. Gewoon voor het geval dat viste Ren de Pokéballs van Venenum en Tygo uit zijn zak maar hield ze gewoon nog gesloten en verkleind, terwijl de Charmeleon werd beveeld een Ember uit te voeren werd het zichtbaar dat deze nog weinig energie overhad. Het werd een keer tijd, die hagedis kon namelijk geen oneindige energie hebben, ook de Mawile begon jammer genoeg langzaam vermoeid te worden. Met een simpele sprong naar rechts werd de Ember ontweken "Feint Attack." werd er gezegt door de man, deze aanval kon gewoon niet ontweken worden dus dat zou ook wel weer goed gaan zitten.