{HF} Curse of the Nekomata

Silvie liep met Aqua en haar nieuwe Misdreavus, Mimi, over het versierde plein van Santalune. Nova was er deze keer niet, na het spookbos/huis was de Salamence moe geweest en nu lag de pokémon waarschijnlijk te slapen in haar pokébal. Zelf was ze niet verkleed voor Halloween, maar Aqua liep vrolijk te pronken met haar nep-Cubone schedel en hield een bot vast, hopelijk ook nep. Mimi was niet verkleed, ze was natuurlijk een spooksoort pokémon, maar de Misdreavus had overduidelijk een erg bang karakter en hield zich vast aan Silvie's schouder om zo dichtbij mogelijk haar trainer te blijven. Silvie keek even naar Aqua, ze wilde eigenlijk eerst met Storm trainen en nu was Mimi er ook nog bij, maar ze wilde ook graag tijd doorbrengen met de Totodile aangezien ze dol op de kleine vrolijke pokémon was. Iemand botste tegen Silvie op, het meisje viel, met Mimi, op de grond en keek even verdwaast. Ze was tegen een gigantische... kat opgelopen? Aqua rende natuurlijk vrolijk naar voren en riep een paar blije 'toto's en 'totodile's. ”Gaat ‘ie?” De kat stak een poot uit om te helpen en Silvie pakte hem aan waarna ze weer op de benen stond. Mimi zweefde even van haar trainer weg en verstopte zich al snel achter die toen ze de pokémons van de kat zag. Silvie keek naar de kat en grijnste toen. "Leuk kostuum," die had ze nog niet eerder gezien, al wist ze niet wat voor hat het was. Aqua had een andere Totodile gevonden, of eigenlijk een Pikachu, vrolijk stond de verklede krokodil voor de Pikachu. Een vrolijke brul kwam uit Aqua's mond als begroeting terwijl ze zwaaide met haar bot. Mimi daarin tegen verstopte zich nog steeds licht bibberend achter het meisje. Die had nog wat meer vertrouwen nodig.

Silvie grinnikte toen de kat boog en een knipoog gaf, wat het dan ook voor kat was, hij was wel hoffelijk. ”Dank u voor het compliment, m’lady,” toen een pokédex tevoorschijn werd gehaald en op Mimi werd gericht, kromp de Misdreavus ineen. Silvie keek even opzij, Mimi keek met grote, angstige ogen terug. Ze zuchtte even, waarschijnlijk had het tijd nodig. ”Ik ben Lucian, dit is Ace.” Beleefd schudde Silvie de hand van de zwarte kat, haar aandacht werd getrokken door de kleine, katachtige op de schouder van Lucian. Een Espurr? De paarse ogen van de kleine pokémon waren intens. ”Oh, en dit is Lilith. Hoe mag u heten, m’lady?” Silvie had net Mimi een beetje geprobeert gerust te stellen, het werkte niet echt, en richte haar volle aandacht weer op de verklede kat. "Silvie, en dit zijn Aqua," ze wees naar de kleine Totodile die net enthousiast werd omdat de Pikachu mee begon te doen. "En Mimi," de Misdreavus keek even op toen haar naam werd genoemd, maar verschool zich daarna weer achter Silvie's haar. "Sorry, ze is nog nieuw en wat timide," verontschuldigde ze zich voor haar pokémon, Mimi maakte geen aanstalte er iets tegenin te brengen. Silvie zuchtte nog een keer en keek kort naar de paarse pokémon.

”Een bang spookje, dat kom je niet zo veel tegen,” Silvie grinnikte even, toen ze het spookje had gevonden had ze er zelf ook niet aan gedacht. Toen de Espurr, Lilith, onder Mimi kwam en de Misdreavus probeerde te bereiken vloog ze geschrokken wat hoger. Mimi was een stille pokémon in de tijd dat Silvie de Misdreavus kende had ze nog maar een keer geluid gemaakt, en dat was voordat ze de pokémon had gevangen. Een klein kreetje verliet de mond van het kleine spookje, Mimi keek met grote ogen naar de Espurr onder haar, nu was Silvie geen veilige plaats meer. ”Ik geloof dat Lilith wilt spelen met Mimi,” Silvie, die naar de twee pokémon had gekeken, knikte. "Ja, maar ik denk niet dat Mimi echt speels is," de pokémon in kwestie vloog nog steeds hoog boven haar trainer, de kat/Lucian, en de alle andere pokémons. ”Zelf niet verkleed? Geen zin om mee te doen aan de kostuumwedstrijd, Silvie?” De brunette schudde haar hoofd. "Nee, ik kon niks vinden en ik vind het ook niet echt nodig. Maar ik kon het niet laten Aqua dat Cubone pakje aan te doen," Aqua leek het naar haar zin te hebben, de Totodile sperde haar bek open en liet een vrolijk gebrul nodig. Silvie dacht onwillekeurig dat de Totodile ook best angstaanjagend kon zijn door gewoon een hapje uit andere kostuums te nemen, gelukkig had de kleine pokémon een heel andere karakter. Nova zou het waarschijnlijk ook goed doen, ze was indrukwekkend en kon best angstaanjagend overkomen. En ze was een pseudo-legendarische pokémon, daar was Silvie achter gekomen toen ze haar pokédex doorlas over Salamencen. Met alles bij elkaar was Nova een best indrukwekkende pokémon

”Lilith is niet gewend dat iemand nee tegen haar zegt, maar door de enorme kracht die achter dit schattige uiterlijk huist, wil ik liever niet dat ze al te kwaad wordt,” Silvie dacht even aan Nova en rilde kort, nee, niemand moest boos worden. Aqua nam het besje dat haar voorgehouden werd vrolijk aan en at het in een hap op, het was niet moeilijk met de grote bek van de Totodile. ”Mag ik?” Silvie keek even naar de Misdreavus. "Alleen als zij wil." Mimi keek argwanend naar het besje, ook al wist Silvie dat zijzelf het vertrouwen van de pokémon had gewonnen door poképuffs, maar of het nog een keer werkte? Mimi besloot haar psychische krachten maar te gebruiken en probeerde het besje uit de hand van Lucian te trekken door zich te concentreren. Silvie keek toe met een wat geamuseerde uitdrukking, Mimi zou nog een hele klus worden. ”Zijn dit je enige pokémon trouwens?” De brunette schudde haar hoofd en dacht even aan Storm en Nova. "Nee, ik heb ook nog een Blitzle en een Salamence," gaf ze als antwoord. Aqua trok even Silvie's aandacht omdat de pokémon even was opgehouden met spelen en naar haar aan het staren was, dat kon de Totodile, met haar kalme karakter aan de ene kant en de Totodile instincten aan de andere. Het duurde een seconde voor Silvie besefte dat Aqua geen bot meer vast had en het ding bijna tussen haar voeten lag, blijkbaar was er mee gegooid of zo iets. De breeder bukte even en gaf de Totodile haar nepbot terug, blij draaide Aqua zich om en ging verder met het bestuderen van het Totodile pak en de Pikachu die er in zat. Mimi keek toe vanaf haar hoge, veilige plek. Silvie dacht aan wat er was gebeurt voordat ze over de markt gingen lopen, het had zeker tien minuten geduurd om de Misdreavus er van te overtuigen dat Aqua geen gevaar was. Het enige wat de Totodile had gedaan was kijken naar de spook pokémon. Nu bleef Mimi alleen nog een beetje uit de buurt van de blauwe krokodil. Het leek alsof de enige die de Misdreavus vertouwde zij en Nova waren omdat ze Mimi hadden gered en gerustgesteld. Silvie nam voor dat als ze Storm en Aqua de beloofde training had gegeven Mimi te socialiseren voordat ze aan haar training begonnen.

Silvie glimlachte vaag, Nova was als Salamence erg indrukwekkend, al kon ze zich misschien eens wat beter gedragen. Meestal deed de draak redelijk gewoon, alleen in het bijzijn van Reese had ze zich een beetje zitten uitsloven, tja, ze waren toen soortgenoten geweest. In elk geval was Nova wel wat serieuzer geworden sinds haar evolutie. Eigenlijk kon Silvie het de Salamence niet kwalijk nemen, Nova was pas rond de drie maanden oud, erg jong, en daarom nog wat kinderachtig. Toen Lucian verder ging fronste Silvie even, geen pokémon? Ze was opgegroeid op een fokkerij, totdat haar tante met pensioen ging, en altijd omringd geweest door allerlei verschillende pokémon. Silvie zou niet weten hoe het zou zijn als je geen pokémons had, ze waren deel van haar leven. En nu ze zelfs de fokkerij had overgenomen was ze van plan verder te gaan met het opvoeden van de dieren, zodra dat met Nova en Mimi was gelukt. Die twee konden nog wel wat opvoeding gebruiken. Toen de kat was uitgesproken glimlachte Silvie even. "Ik heb al wilde Bagons gezien, dus het zou vast wel kunnen." De vleugelloze draakjes waren schuw, maar als je rond kliffen zocht zou je er vast wel een paar vinden, die waarschijnlijk van de rots wilden springen.
"Nee, ik ben hier gekomen om het festival te zien, en heb toevallig Mimi gevangen, maar ik was niet echt van plan nog iets te doen." Antwoordde Silvie. Mimi was ongemerkt wat lager gekomen en keek met grote ogen naar Aqua en Ace, alsof ze nieuwsgierig was naar wat de beide pokémon deden. De Totodile was nu wat gekalmeerd en keek met een nieuwsgierige, schuine kop naar de Pikachu, blijkbaar kwam ze nu weer in haar ontspannen stand. Silvie was blij dat de echte vrolijke Totodile kant van Aqua meer in toom werd gehouden en dat ze niet in alles probeerde te bijten. Aan de andere kant was ze ook wel nieuwsgierig naar hoe de krokodil als Croconaw, of Feraligatr, zou zijn, dat waren geen kinderlijke pokémon. "Wat ben jij allemaal komen doen op dit festival?" Vroeg Silvie, afgezien van dat kostuum gebeuren dan, al wist ze niet of Lucian mee deed.

Silvie knikte en keek even naar haar spookje. "Ik was niet echt van plan een pokémon te vangen, maar Mimi leek zich.. niet helemaal thuis te voelen en toen heb ik maar besloten haar mee te nemen." Het was er op neer gekomen dat de Misdreavus werd gepest, door een Shuppet, en uiteindelijk mee wilde, maar om het hele spookverhaal te vertellen... Silvie voelde er momenteel niet zo veel voor. Ace leek een beetje in te slapen, de Pikachu kwam nogal moe over. Aqua keek een beetje verbaast. De muis werd opgepakt en viel in slaap op zijn trainers schouders. Mimi was opgevlogen bij het bewegen van Lucian en keek weer wat angstvallig naar onder, het zou waarschijnlijk een tijdje duren tot ze een beetje vertrouwen kreeg in anderen.
"Dat is de reden dat Nova in haar pokébal zit," Silvie keek met een glimlach naar de slapende Pikachu. "Eh, dat is mijn Salamence," voegde ze er snel aan toe, ze had Nova nog niet bij haar naam genoemd en anders zou het alleen verwarrend zijn. "Die loopt meestal met me mee." Dat was de draak gewend en zij ook, aangezien ze de Salamence al had sinds ze als Bagon uit het ei kwam, en toen had ze altijd met haar mee gelopen. Silvie zag Nova als haar starter, het moest geen pokémon uit het lab zijn. "Waarom niet." Glimlachte ze, het zou vast wel leuk zijn om nog langs de kraampjes te lopen, op het summer festival had ze zo Aqua gevonden, al had ze geen plannen om nóg een pokémon mee te nemen. Silvie stak haar arm uit naar de poot van Lucian. Mimi zou nu op afstand blijven, de Misdreavus vloog dichterbij Aqua, die kende ze een beetje.

Het amulet:

Silvie grinnikte, Nova zou zo iets nooit doen, maar het ging om het idee. "Dat denk ik ook. Gelukkig staat haar staart niet in brand," antwoordde ze met een grijns. Als je hier met een Charizard rond liep... dat zou waarschijnlijk dreigender zijn dan een Salamence, ook al hadden die geen intimidate, de staart deed het meeste. Levensgevaarlijk. Nova zou op zijn ergst misschien een paar tentjes afbreken met haar eeuwige nieuwsgierigheid, ze zou de Salamence eens wat meer moeten leren. Nova was nog maar een jonkie, een extreem groot jonkie, en het was haar taak de draak op te voeden. Het was jammer dat draaksoort pokémon een nogal moeilijk karakter konden hebben, erg eigenwijs en koppig, en daar kwam bij dat het een erg krachtige soort was. Nova had dat allemaal, het zou een tijdje kunnen duren.
Silvie liep rustig mee, Aqua liep voorop, weer wat hyper, en Mimi vloog ondertussen een meter boven de mensen. Blijkbaar vond ze de Totodile wat klein om bij te blijven, stel je voor, te dichtbij iemand komen die je niet kent. Voor de Misdreavus zou het een gruwel zijn. Al Aqua in haar laatste stage was geweest zou ze het waarschijnlijk niet erg hebben gevonden, maar dan zou de krokodil ook niet meelopen. Ze zou zeker een meter groter zijn dan Nova, en die was al te groot om mee te gaan. Silvie werd uit haar gedachten getrokken toen Lucian haar iets vroeg, ze keek naar de ketting die voor haar neus hing, een boom op iets wat een maan leek. "Ziet er leuk uit," antwoordde ze met een glimlach. Silvie keek ook even snel naar onder om er zeker van te zijn dat de vrolijke Aqua niet was weggelopen, gelukkig keek de kleine pokémon net naar boven, waarschijnlijk Mimi, die zou niet wegvliegen.