Owh Snap

Please stay forever

I can't imagine being anywhere else

Met een vermoeide blik in haar ogen strompelde ze door de poorten van Couriway City. Ze had een lange dag van lopen achter de rug en een korte nacht van slaap. Haar benen voelde aan alsof ze van lood waren en ze hing naar voren gebogen door vermoeidheid in haar lichaam. Ondertussen deed ze een poging om wakker te blijven door af en toe in d’r ogen te wrijven. Dit ging niet echt bepaald lukken en al snel geeuwde ze weer achter haar gebalde vuist. Ze had echt beter moeten slapen voordat ze besloot om weer op pad te gaan. De mensen in de stad keken haar eventjes aan, maar niemand waagde het om te vragen wat er aan de hand was. De brunette kreeg het nog net voor elkaar om naar het pokécenter te strompelen en daar om een bed te vragen, voordat ze omviel van de vermoeidheid en door de Chansey naar een bed werd gedragen. Vredig draaide Vivienne zich om en verzonk in dromenland.

De volgende ogen voelde ze zich kiplekker, ze had eindelijk weer eens goed geslapen, er stond een stevig ontbijt op d’r te wachten en er was niemand die vervelende vragen stelde. Waarschijnlijk waren ze hier het wel gewend dat er uitgeputte trainers kwamen, tenminste dat verwachtte ze. De brunette rekte zich uit en at het laatste beetje van haar geroosterd brood op, voordat ze haar spullen pakte en naar buiten liep, vandaag stond er training op het programma. Ze had nog enkele pokémon in haar box zitten die ze eigenlijk ook eens moest gaan bijtrainen, maar momenteel stond haar huidige team bovenaan. Ze moesten goed trainen om er voor te zorgen dat ze sterk genoeg waren voor de volgende gym en daarnaast had ze ooit geruchten gehoord over een contest. Dat zorgde dus voor de dubbele hoeveelheid stress. Gezellig.
Eenmaal toen ze een goed plekje had uitgekozen gooide ze een pokéball op en Enya verscheen op het veld. Ze wilde goed gebruik gaan maken van haar Charmeleon en was daarom ook van plan om haar goed te gaan trainen. Ze vroeg zich af tegenover wie ze Enya zou gaan zetten, maar besloot dat dat niet eens nodig was. De omgeving zou hun trainingsplek worden, zoals ze vroeger altijd met Florence en Cypher had gedaan. ”Enya, begin met een Dragon Rage tegen die muur aan!” sprak ze en ze wees op de muur van een verlaten huisje. Ze had van te voren gecheckt op er plaatsen waren waar ze kon trainen zonder de stad in de hens te zetten en toen was haar deze plek aangewezen. Het was prima geweest om hier te gaan trainen. De Charmeleon vormde een paarse vlam in haar bek en spuwde de krachtige straal tegen de muur aan. Enkele losse stukken vlogen alle richtingen op. ”Nu, Fire Fang op de losse brokken!” zei ze erachter aan en Enya sprong de lucht in. Haar bek werd omringt door vuur en ze greep een van de brokstukken vast. ”Tegen de muur,” zei Vivienne en de Charmeleon gooide de muur kapot. ”Mooi gedaan,” riep ze vrolijk en Enya liet een vrolijk gebrul horen. ”Ok, nu eerst Smokescreen en daarna Flame Burst, begrepen?” Enya knikte en ging staan, ze blies de roetwolk in een keer goed uit en opende haar bek voor de Flame Burst, maar er kwam niets. Duidelijk geïrriteerd door het feit dat het niet lukte, begon de Charmeleon te stampvoeten en de brunette moest zachtjes grinniken. ”Maakt niets uit Enya, we proberen het gewoon overnieuw,” sprak ze haar pokémon bemoedigend toe. ”Flame Burst, nog een keer.” Weeral opende de Charmeleon haar bek en dit keer vormde er zich een klein vuur balletje, maar het was niet krachtig genoeg om haar bek ook te verlaten. ”Zie je Enya, je komt er wel,” Vivienne aaide de Charmeleon over haar kop heen en ging weer staan. ”We blijven gewoon oefenen, totdat het lukt. Oké?” Enya was duidelijk onder de indruk van de motivatie van haar trainer en ging voor haar staan, terwijl de vlam op haar staart hoger begon te branden. ”Nog een keer, Enya. Flame Burst!” Ditmaal verscheen er direct een grote vuurbal die uiteen sprong tegen de muur om een groot oppervlakte in lichte laaie te zetten. Oh, snap. Snel greep Vivienne naar haar pokémon, om zichzelf voor d’r hoofd te slaan dat ze Prince in d’r box had gepropt. Dat was zeker niet slim van d’r geweest. ”Dan dit maar,” mompelde ze, terwijl ze een andere pokéball pakte. ”Florence, gebruik je Icy Wind om het vuur te doven,” zei ze, terwijl ze een pokéball opgooide. De Weavile had haar aanval al gereed staan voordat ze op de grond stond en de Icy Wind wist het vuur gelukkig snel te doven. Het was toen alles uit was dat Vivienne’s aandacht door iets anders werd getrokken. Enya begon opeens wit te gloeien. Ze werd groter, zwaarder, uit haar rug gloeide twee machtige vleugels en de hoorn op haar hoofd verdubbelde ze zich. Enya sloeg een keer met haar vleugels om het witte licht te verbreken en Vivienne’s mond viel open toen er opeens een Charizard voor haar neus stond. ”Het is je gelukt, Enya,” riep ze blij uit, terwijl ze de Charizard een knuffel gaf. Haar team werd met de dag sterker, dat was zeker.