Late Start

Lynn was rond een uur of twaalf 's middags begonnen met wandelen vanaf het plein dat in het midden van Santalune City scheen te liggen. Met haar blik op de grond gericht, haar hand in één van haar buitenzakken om de Pokéball van Atlas gesloten en met haar gedachten bij het aankomende Gymgevecht, liep het zwartharige meisje straat in en plein op, zonder echt op haar omgeving te letten. Zara, die haar maatje op de voet volgde, miauwde af en toe waarschuwend om te voorkomen dat Lynn tegen een paal of, nog erger, een persoon aanliep. Terwijl de twee een hoek omsloegen, pijnigde Lynn haar hersenen op zoek naar gevechten die ze in haar thuisregio tegen iemand met een vliegende Pokémon had gevoerd. Zara kon zich heus wel goed verweren in gevechten dankzij haar snelheid en ervaring, maar als je alleen maar beschikking had tot fysieke aanvallen en statusmoves was het soms nog best lastig om een tegenstander die ver boven je vloog te raken, wist Lynn. Ze wist ook dat ze er nu een tweede teamlid bij had, maar Zara was haar eerste maatje geweest en het leek haar niet meer dan eerlijk om met haar te beginnen in de buggym, ondanks haar zwakte voor dat type. Daarbij kwam dat Zara een tijd terug ook een move geleerd had waar ze nu pas gebruik van kon maken..
Zara miauwde en Lynn keek op in de verwachting een paal recht voor haar neus te zien staan. Toen dit niet geval was, keek de jonge Trainer vragend naar de Purrloin, die zich oprichtte op haar achterpoten en met een voorpootje naar een gebouw voor hen wees. Het was een groot gebouw met hoge ramen en eenzelfde groen dak dat ieder gebouw in deze stad leek te hebben. Wat echter vooral opviel waren niet de gouden muren, maar het grote, ijzeren ding dat door een heel erg grote Pokémon door het dak gestoken leek te zijn. Lynn keek nadenkend naar het ijzeren ding. Ergens had ze dit teken eerder gezien, maar waar? Het meisje knipte met haar vingers, haalde een doosje uit een van haar zakken tevoorschijn en hield het zo dat ze de twee tekens met elkaar kon vergelijken. Identiek. Lynn stopte haar badgecase weer weg en begon naar het gouden gebouw te lopen, nieuwsgierig door de ramen kijkend. Ze zag een zwarte vloer, witte muren en iets wat schilderijen leken te zijn. Met een fronsje duwde Lynn de deur open en stapte achter Zara naar binnen. Het waren geen schilderijen, zag Lynn nu, maar foto's.  Iedere muur hing er vol van en iedere foto beeldde weer een andere bug-type Pokémon af. Een kleine glimlach verscheen op Lynns gezicht; het was wel duidelijk waar deze Gymleader zich in specialiseerde. Pas toen de man haar van de andere kant van de kamer toeriep, merkte Lynn hem op. Met snelle passen liep ze op hem af en beantwoordde beleefd de grote glimlach die op het gezicht van de man stond. "Zo, dus jij wilt Viola, wereldwijd bekende fotografe en Gymleader, uitdagen tot een gevecht?" Sprak hij terwijl hij haar onderzoekend aankeek. Lynn knikte, dacht aan hoe Fay dat ook altijd deed en grinnikte eventjes. Terwijl Zara nieuwsgierig naar de vreemde man voor haar staarde, antwoordde Lynn: "Graag,". Op enthousiaste toon begon de man weer te spreken. "Oké! Volg mij maar, dan leg ik je ondertussen de regels uit." Hij drukte op een knopje en een deel van de muur schoof opzij, een lange, goedverlichte gang onthullend met nog meer ingelijste foto's aan de muur. De man begon te lopen en Lynn en haar maatje volgden. "De strijd om de eerste badge van Kalos zal een één tegen één gevecht zijn. Je hebt gewonnen als alle Pokémon van de tegenstander uitgeschakeld zijn en alleen jij mag tijdens het gevecht ook van Pokémon wisselen als je andere nog niet uitgeschakeld is. Duidelijk?" De man draaide zich bij dat laatste woord naar haar om en liep achterstevoren verder. "Begrepen." Antwoordde Lynn rustig en onderdrukte een zenuwachtige kriebel in haar buik. Ze konden dit, sprak ze zichzelf toe, Zara en Atlas waren hier klaar voor. "Mooizo, dan kunnen we beginnen." Sprak de man tevreden en hij draaide zich net weer om toen er opnieuw een wand voor hen openging. De man stapte opzij en maakte met een weids gebaar dat duidelijk maakte dat zij door de deur moest gaan. Lynn stapte rustig maar binnen en de deur sloot zich automatisch achter haar.
Verbaasd knipperde ze een moment met haar ogen; deze ruimte kon niet in groter contrast staan met de strakke gang hiervoor. Lynn stond op fris groen gras en de muren waren zo erg overwoekerd door planten dat je je in een tuin of zelfs een regenwoud waande. Planten waar Lynn er maar een paar van herkende schoten onordelijk overal om Lynn en haar maatje heen uit de grond op. Een flits deed Lynn weer focussen en ze zag een blonde vrouw naar haar toekomen, camera op de Purrloin gericht. "Normaal fotografeer ik bug-types," Sprak ze met een glimlachje "maar wat afwisseling kan heus geen kwaad." Waarna ze haar camera om haar nek hing en Lynn afwegend in zich op nam. "Maar daar kwam je vast niet voor. Je lijkt me meer een Trainer dan een fotograaf." Lynn keek een moment naar Zara, die nog steeds de planten om zich heen aan het bewonderen was, waarna ze haar donkerblauwe ogen weer op de lichtgroene van de vrouw tegenover haar richtte. "Dat klopt inderdaad." Sprak ze met een kleine glimlach, waarop de Gymleader knikte en sprak: "Laten we dan maar beginnen, niet?". De blonde vrouw draaide zich om en liep met grote passen naar een stuk gras waar geen planten op groeiden en dat wit omlijnd was. Lynn nam tegenover de vrouw plaats en hurkte zodat ze haar maatje beter in de ogen kon kijken. "Oké Zara," Sprak ze op zachte toon "We gaan dit gewoon winnen." Als antwoord kreeg Lynn een enthousiast kreetje en ze glimlachte naar haar maatje voordat ze opstond en naar Viola keek, die al een Pokéball in haar handen had. "Daar gaan we."

"Surskit, ik kies jou!" Een klein, blauw wezentje verscheen voor Viola en Lynn richtte haar Pokédex er meteen op. Water- Bugtype, oké. Lynn gaf een knikje naar haar maatje en de Purrloin richtte zich op haar achterpoten op, waarna ze voor het zwartharige meisje plaatsnam. Lynn zou geen aanval van de tegenstander afwachten. "Fake Out!" Riep ze haar maatje toe, die meteen op de spinachtige Pokémon afvloog, haar voorpoten ver uit elkaar gespreid. "Ontwijk!" De Surskit trachtte weg te schieten, maar Zara en de Ponder Skater Pokémon waren zo goed als gelijken qua snelheid. De Purrloin paste haars koers iets aan en schoot snel met haar tegenstander mee, om vervolgens haar poten tegen weerszijden van het hoofd van de blauwe Pokémon te klappen. De Surskit hield meteen stil, niet in staat om zich te bewegen. Zara maakte daar handig gebruik van door opnieuw aan te vallen, deze keer met een Slash. Door de kracht waarmee de Purrloins klauwen aankwamen, werd de Surskit opzij geworpen en landde met een klein kreetje op de grond. "Bubble!" Vliegensvlug stond de spinachtige Pokémon weer op zijn dunne pootjes en schoot een krachtige straal bubbels op Zara af. De Purrloin schoot snel weg en siste gevaarlijk. Lynn zag de blauwe Pokémon iets in elkaar krimpen vanwege het effect dat Growl had, waardoor de straal bubbels een moment haperde. "Zara, Toxic!" Weer rende de Purrloin op haar tegenstander af, tandjes ontbloot. "Ontwijk en Quick Attack!" Nog net op tijd schoot de Surskit weg en Zara's tanden raakten alleen de lucht. Ondertussen maakte de blauwe Pokémon een scherpe bocht en schoot versneld door de Quick Attack op Zara af. De katachtige Pokémon werd geraakt en siste haast onhoorbaar voordat ze haar klauw ophief, die paarsig gloeide, en de Surskit een rake klap gaf. Die werd nogmaals van zijn poten geslingerd door de Night Slash en schoof een eindje over de grond. Zara reageerde vliegensvlug, ze schoot op haar tegenstander af, die met moeite langzaam aan het opstaan was en zette haar tanden in hem. Het gif van Toxic druppelde de Surskit in en die kromp in elkaar "Assurance!" Riep Lynn vanaf haar plaats en ze zag dat haar maatje de blauwe Pokémon een flinke stoot gaf. Doordat Toxic hiervoor al schade had gedaan, zou deze aanval nog meer nog meer kracht hebben, wist Lynn. Het enige nadeel was nu wel dat Zara erg dicht in de buurt van haar tegenstander stond en de Gymleader maakte daar handig gebruik van door: "Bubble Beam!" te roepen. De Surskit had niet genoeg kracht om op te staan, maar schoot wel de bubbels af. De Purrloin has net aanstalten gemaakt om haar klauwtjes weer in de blauwe Pokémon te slaan en had daardoor niet genoeg tijd om weg te duiken. Ze werd vol in haar buik geraakt en schoof een stukje achteruit. Lynn zag dat de Surskit niet lang meer door zou kunnen gaan en riep: "Zara, Assist!". De Purrloin hield één van haar voorpoten naar voren op de Surskit gericht en sloot haar ogen even in concentratie. Brokken steen schoten omgeven door een paarse gloed uit de grond en op de blauwe Pokémon af. Lynn keek toe hoe de Rock-aanval de Pond Skater Pokémon, die net probeerde weer op zijn pootjes te gaan staan, tegen de grond aanboorde. Het bleef even stil, totdat een fluitje opklonk vanaf de zijlijn en de scheidsrechter riep: "Surskit is uitgeschakeld en kan niet meer verder vechten!". Zara draaide zich vrolijk naar Lynn om en keek haar in de ogen. Met een grote glimlach keek de jonge Trainer terug. "Goed gedaan, maatje." Sprak ze, voordat ze haar ogen op Viola richtte. Die liet haar Surskit terugkeren en keek een moment naar zijn Pokéball voordat ze een nieuwe tevoorschijn haalde en verklaarde: "Dit is nog niet over. Vivillon, laat ze je pracht zien!". Vivillon, daar had Lilium haar over verteld in Lumiose. Hij zou gebruik maken van statusaanvallen en daar moest ze dus extra op letten. De bekende rode straal verscheen en Lynn kon nog net opmerken dat de Vivillon een andere kleur had dan Oz voordat Viola in de aanval ging. "Vivillon, Stun Spore en vervolgens Struggle Bug!" Bij het horen van de eerste move verscheen en een grijnsje op Lynns gezicht, maar bij de tweede verdween hij alweer. "Zara, ontwijk de Struggle Bug en gebruik Hone Claws gevolgd door Assist!" Riep ze snel. Haar maatje brak door het poeder van de Vivillon heen met behulp van haar ability en haalde snel haar klauwen over de harde grond om ze te scherpen. Toen de vlinderachtige Pokémon een soort groene stralen om de Purrloin heen probeerde te laten cirkelen schoot Zara snel opzij en ontweek ze. Vervolgens sloot de katachtige Pokémon voor een moment haar ogen, om daarna op de Vivillon af te rennen en omhoog te springen, tanden ontbloot. Lynn had gehoopt op een Rock-move omdat die vier keer zo effectief zou zijn, maar de aanval die ze herkende als Bite zou ook wel van pas komen. "Houd vast, Zara!" Riep ze toen de Purrloin haar tanden in een vleugel van de Vivillon zette. De vlinderachtige Pokémon slaakte een geschrokken kreetje en ging harder flapperen met haar andere vleugel om in de lucht te kunnen blijven. "Gust!" Hoorde Lynn, schattend keek ze naar haar maatje. Die kon nog wel even door en daarom riep ze: "Houd vol, Zara! Gebruik Fury Swipes!". Dapper bleef de Purrloin aan de vleugel van de Vivillon hangen, die door het gewicht steeds meer naar de grond zakte, zelfs toen de rukwind over haar heen kwam. Daarna hief de katachtige Pokémon haar klauwtjes en begon het lichaam van de vlinderachtige Pokémon ermee te bewerken. Langzaam daalden de twee Pokémon meer naar de grond, waar Zara in het voordeel zou zijn. Ze keek gespannen toe hoe ze daalden en hoe haar maatje nog steeds haar klauwtjes keer op keer in de Vivillon sloeg. Die moest nu meer moeite doen om zichzelf in de lucht te houden, zag ze. "Sleep Powder!" Hoorde ze Viola roepen en Lynn wist dat dit niet voordelig af zou lopen. Zara had het ook gehoord en liet zo snel mogelijk de vleugel van haar tegenstander los om weg te kunnen schieten, maar het mocht niet baten. Het groene poeder daalde op de Purrloin neer en langzaam sloegen diens ogen dicht. Grimmig keek Lynn naar de overkant, waar Viola met een glimlach op haar gezicht een foto nam van het tafereel. Om de één of andere reden vond Lynn dat nogal oneerbiedig. Het irriteerde haar en ze besloot dat ze dit gevecht zou beëindigen, en snel ook. Vlug pakte ze twee Pokéballs uit haar zakken. "Je hebt goed gevochten, Zara." Sprak ze terwijl de rode straal haar slapende maatje opslokte. Vervolgens gooide de jonge Trainer de tweede Pokéball met een boogje op en ving hem weer. Nu Zara niet meer kon vechten, was het tijd om Atlas het te laten proberen. "Goed Atlas," Begon Lynn en toen ze hoorde dat de Gymleader naar adem snakte, verscheen er een grijnsje op haar gezicht. Ja, een Tirtouga was redelijk bijzonder, maar voor nu waren zijn types ook erg geschikt. "Water Jet en Rollout." Sprak het zwartharige meisje vastberaden. De Prototurtle Pokémon richtte zijn rustige ogen geconcentreerd op de Vivillon die een eindje van hem af in de lucht hing en schoot plotseling vooruit, snelheid gegeven door het water dat hem voortstuwde. "Ontwijk, Vivillon!" Riep Viola toen de schildpadachtige Pokémon halverwege zijn baan in zijn schild verdween en als een soort kanonskogel op de Vivillon afschoot. De vlinder werd vol geraakt en stortte neer, duidelijk afgezwakt door de Rock-aanval. Maar Atlas was nog niet klaar, nog steeds in zijn schild schoot hij zichzelf opnieuw af met een Water Jet en rolde over de grond op zijn tegenstander af. "Gust!" Werd er geroepen door de vrouw tegenover Lynn. "Water Gun!" Riep Lynn terug. De Tirtouga, nog steeds in zijn schild teruggetrokken, trotseerde de harde wind en schoot er een Water Gun dwars doorheen die de Vivillon raakte. "Maak het af met Ancient Power!" Commandeerde Lynn, haar ogen strak op de twee Pokémon voor haar gericht. De brokstukken vlogen recht op de vlinderachtige Pokémon af, die zichzelf net weer de lucht in bewoog. "Gust, Vivillon, met alles wat je hebt!" Vermoeid begon de vlinderachtige Pokémon heftig met zijn vleugels te klapperen om de brokstukken af te weren. Een deel van de stenen raakten doel, terwijl het andere deel teruggelanceerd werd door de rukwind. "Withdraw!" Riep Lynn voor de zekerheid. Atlas trok zich terug in zijn schild. Stof werd opgeworpen door de wind en Lynn moest haar ogen afschermen om er niets in te krijgen. Toen de wind weer ging liggen, liet Lynn haar hand langzaam zakken. Was het..
Gelukt?