That's what people say ~

Taste the moment

Hij had kunnen weten dat zijn vader het niet alleen aan had gekund. Vlak na aankomst in Kalos, was hij gebeld door familie dat het niet goed ging met zijn vader. De afgelopen drie maanden had de blonde jongen dan ook doorgebracht in Johto, tot hij samen met de oude man tot de conclusie was gekomen dat het er dan toch van moest komen: de fokkerij werd gesloten. Enige tijd was de jongen nog in Johto gebleven, maar uiteindelijk had hij toch besloten terug te keren naar Kalos. Hij zou zijn dromen niet laten verpesten door het verleden. Hij kon dit! Samen met Fame zou hij de hele league verslaan!

En daar stond hij dan. In Coumarine City, met de staart mentaal tussen de benen. Met zijn Teddiursa in de armen en de Pidgey rondvliegend in de lucht, staarde hij voor zich uit. Hij voelde hoe zijn greep rond het middel van de kleine beer sterker werd, terwijl hij zich langzaamaan realiseerde dat hij er nu alleen voor stond. Alweer.
“Nee, we kunnen dit!” riep hij hoofdschuddend uit, waarna het enige tellen duurde voor hij doorhad dat hij dit hardop riep. Onmiddelijk kleurde zijn gezicht rood en kneep hij zijn ogen dicht, om de greep rond de Teddiursa nog wat strakker te maken. Wat was hij toch een domme Miltank soms.

First post for Senna.

Taste the moment

Het leek erop dat hij niet makkelijk van zijn actie af zou komen. Na geroepen te hebben, keek een meisje hem namelijk recht aan. Op haar schouders bevond zich een Pokémon die hij nog nooit eerder had gezien, maar de tijd om het ding te bestuderen had hij niet, aangezien ze hem iets vroeg. Onmiddelijk vertrok de blik van de blonde jongen en kleurde zijn hoofd licht rood. “Eh…” kwam er wanhopig uit zijn mond, terwijl hij overduidelijk zocht naar woorden.
“Ik kan het… Jij niet…” verbeterde hij zich. Wacht, wat? “Nee, nee.. Ik wil het kunnen!” Oké. Hij had absoluut de hele situatie verpest nu. Met een zwaar ongemakkelijk gezicht keek hij ht meisje aan, terwijl hij voelde hoe de Pidgey op zijn schouder landde, zachte geluiden maakte alsof ze haar trainer gerust wilde stellen.
“Sorry, ik… Had het tegen mezelf,” wist hij er uiteindelijk uit te brengen. Wauw, way to go Samuel! Als hij zo in de buurt zou doen bij elk meisje, zou hij eenzaam sterven. Een zucht kwam uit zijn mond, terwijl de greep rond de Teddiursa weer wat losser werd, waardoor ook deze opgelucht adem kon halen.

First post for Senna.

Taste the moment

De jongen had een roodgekleurde blos op zijn wangen, terwijl hij het meisje aankeek. Toen ze haar handen de lucht in stak om hem te sussen en zei dat het niet gaf, slaakte hij opgelucht een zucht, waarna hij voor een moment met zijn hand door zijn blonde haren heen ging, haar verontschuldigend aankijkend. Oh, Arceus, wat maakte hij toch een slechte indruk! Dit was absoluut niet goed… En hij wilde echt niemand tot last zijn! Oh, dadelijk vond zij hem ook al irritant…
Toen het meisje zich voorstelde keek hij weer op. “Hey! Ik ben Samuel,” glimlachte hij, al wat enthousiaster dan hiervoor. Hij verplaatste het gewicht van de Teddiursa naar één arm en schudde haar hand. Ja, voorstellen kon hij wel! “Kom je uit Kalos?” besloot hij te vragen, al zijn moed bijeen sprokkelend. Al was hij vrij sociaal met bekenden, was het altijd een beetje spannend om een gesprek aan te knopen met een vreemde, vooral als ze misschien wel dacht dat hij misschien niet helemaal honderd procent was.
Nee, nee, niet zo onzeker! Hij beet zacht op zijn lip terwijl hij zichzelf vertelde dat het heus wel mee zou vallen. Hij wilde namelijk alleen maar heel graag dat ze hem zou mogen. Ze was een enorm leuk uitziend meisje en ze reageerde zo aardig!

No notes! ♥