It's so hard to trust people

"Gebruik je Dragon Rage op die steen." commandeerde een man zijn Shelgon, welke hem braaf gehoorzaamde en een paars met blauwe straal op de steen blies. Al bij de eerste straal scheurde de steen, nog niet helemaal aan stukken geblazen maar de schade kwam er goed in de buurt. "Ember." Ren liet de Endurance Pokémon zijn vaardigheden aanscherpen en dus door zijn aanvallen sterker te maken door op een enorme rots uit te voeren was een goede manier ervoor. Rode bolletjes van loeiheet vuur vlogen door de lucht, kwamen tegen het grijsachtige oppervlak en lieten de steen stukje voor stukje afbrokkelen. Het enige wat niet ging werken met dat soort training was snelheid opbouwen maar daarom ging de witharige ook zijn Pokémon tegen elkaar opzetten, zijn hoofddoel was Tygo zijn sterkste Pokémon maken maar natuurlijk kon de man zijn andere Pokémon niet vergeten. Want als de Shelgon niet sterk genoeg meer was moest Ren ook op de anderen kunnen rekenen. Bij een tweede Dragon Rage vlogen er meerdere stukken steen door de lucht, waarvan er een paar de witharige zouden hebben geplet als hij een seconde later van die plek was gekomen. Natuurlijk kon Ren de ronde Pokémon geen schuld geven maar aan de andere kant weer wel, want deze had natuurlijk de steen tot enorme blokken geblazen. "Goed gedaan, stop daar maar nu even mee." vrolijk liep Tygo naar zijn trainer terwijl deze de Pokéball van Venenum erbij pakte, gelukkig was de Ekans het afgeleerd om steeds om zijn nek te hangen en gewoon als het haar gezegd werd haar Pokéball in te gaan. Het ronde ding werd vergroot en open gemaakt, waar de Snake Pokémon uitkwam. Ren gaf een paar instructies aan zijn Pokémon "Venenum, ik wil dat jij zoveel mogelijk aanvallen als jij kan op Tygo uitvoeren, Tygo, jij gaat al deze aanvallen ontwijken maar niet aanvallen. Ikzelf zal jullie observeren en tips geven." de twee keken hun trainer begrijpend aan en nadat de man had geknikt begonnen de twee met hun training. De paarse Pokémon gebruikte een Acid op de Shelgon, welke de aanval veel te gemakkelijk had ontweken "Venenum, wees sneller!" Venenum knikte, schoot naar voren en probeerde een Bite uit te voeren, dat leek er meer op. De tanden van de Ekans misten op een haar na de Endurance Pokémon, de Ekans gaf Tygo geen tijd om te rusten, net zoals het in een echt gevecht zou zijn en niet zoals in een training als deze. Van achter Tygo werd een Poison Sting gebruikt. Al raakte die aanval wel, vergiftigde het de Shelgon niet, dat was mooi voor Tygo maar niet voor Venenum. Op deze manier gingen de twee door trainen en waneer de Shelgon het ook maar probeerde om een aanval uit te voeren kreeg deze meteen een waarschuwing van Ren, natuurlijk ging de witharige zijn Pokémon niks doen. Het was gewoon dat Tygo moest luisteren en Ren had duidelijk gezegd dat de Endurance alleen aanvallen mocht ontwijken en niet gebruiken, daarvoor was die training, de snelheid van de Shelgon opbouwen en ook die van Venenum want zij moest dus ook snel zijn om hem te raken.
De witharige liep rondjes om de twee Pokémon, gaf commentaar en verschillende tips van hoe ze het konden doen en sommige van die tips leken prima te werken. Nadat de Ekans achter Tygo was geslopen voerde deze een Acid uit welke de Shelgon hard raakte en het leek er ook nog op dat de Shelgon was vergiftigt. De Shelgon leek het zwaarder te hebben dan eerst, wat een teken was van dat Ren de twee Pokémon later liet stoppen met vechten. Hij wou nog bekijken hoe de Endurance Pokémon zou vechten terwijl zijn gezondheid lager kwam dan normaal, dat zou nodig zijn voor later. De Shelgon begon het erg moeilijk te krijgen, wat het stopteken aankondigde "Venenum, genoeg." sprak hij de aanvallende Pokémon toe, terwijl Ren de Pokéball van de uitgeputte Tygo tevoorschijn haalde en de Endurance Pokémon liet terugkeren in het ronde ding. De Ekans liet hij naast zijn zijde, zo kon zij ook nog wat zien van Lumiose City waar ze heen terug gingen.
Samen met Venenum aan zijn zijde kwam Ren de stad binnenlopen vanaf route vijf, het allerliefst wou de man meteen naar het hoofdkwartier maar hij moest nog zijn Pokémon laten checken. Zigzaggend door de steegjes zocht hij zijn weg naar het Pokémon center bij Rogue Plaza, hij ging daar vooral heen omdat deze het meeste dichtste bij was van het hoofdkwartier. Nieuwsgierig keek de Snake Pokémon om zich heen toen de twee het rode gebouw binnen liepen, echt, al zijn Pokémon konden aparte gevallen genoemd worden maar dat was juist het ene wat ze zo leuk maakten. Zulke verschillende karakters maar die zo goed bij elkaar passen, meerdere blikken priemden in Ren's nek, het was dus ook dat hij als een 'apart' mens beschouwt werd maar dat deed hem weinig, hij was zichzelf en was dat niet van plan om te veranderen. Toen de witharige voor de balie stond liet hij de Ekans terugkeren in haar Pokéball en gaf hij alle ronde dingen aan de vrouw, welke zijn Pokémon met een grote glimlach aannam en begon te helen. Het was wonderbaarlijk, in Hoenn waren de Pokécenter zoveel anders dan in Kalos, het was hier zoveel meer geavanceerd, ze deden het flink goed als een gratis organisatie. Voor even snel kon hij zich alleen bedanken waaraan ze geld verdienden was de mini Pokémarkt die achterin het gebouw was maar waarschijnlijk kochten hun met die winst weer producten bij, ach, hoe dat ook mocht zijn, zoveel maakte het de man niet uit. Doordat hij in zijn gedachten was verzonken merkte Ren pas na een tijdje dat de vrouw klaar was met haar ding en Tygo al vanzelf uit zijn Pokéball was gekomen en vrolijk zijn trainer begroette. Even bedankte de witharige de vrouw, pakte de vier Pokéballs vanaf het blad, stopte deze in zijn zak en wandelde met de enthousiaste Shelgon het gebouw uit. Het leek rustig, bijna geen mens of andere levende ziel te bekennen op één iemand jaar, een meisje samen met een Pokémon die iets weghad van een Bunnelby.

Words: 1030