People say I'm (in) trouble~

Een bijna gemene glans lag in de ogen van het meisje, terwijl ze bij de ingang van de Connecting Cave stond. Voor haar vloog een Golbat, die ze vrolijk een aai over z'n kopje gaf. "Ik weet dat je nog niet zo lang in mijn team zit, maar ik vertrouw je hiermee, Koumori," sprak ze tegen de Golbat, terwijl ze twee andere pokéballs uit haar tas haalde. De Golbat liet een hoog geluid horen als teken dat hij wist wat er ging gebeuren, pakte de pokéballs vast en vloog de grot in. Zo, deel 1 van haar plan was in werking gezet. Nu moest ze nog een slachtoffer zien te vinden. Ze keek om zich heen en ging op een bankje zitten. Hoofd in d'r handen, eventjes goed spelen en wat huilen en dan kwam dit helemaal goed.

[Eerst Tiffany, als ik t aangeef mogen andere komen ^^']

Hahah, ze wist wel dat dit ging werken. Er was een vrouw langs gekomen, die al snel door had dat ze zat te jammeren op het bankje. Ze keek met betraande, rode, ogen op toen er werd gevraagd wat er aan de hand was. Nu moest ze overtuigend gaan spelen. Ze snikte eventjes en veegde wat tranen weg met d'r mouw. "E-een G-golbat," begon ze zachtjes, terwijl ze begon te trillen van angst. "Ik werd aangevallen door een Golbat," snikte ze daarna, terwijl ze haar gezicht weer in d'r handen verstopte. "Hij heeft mijn pokéballs gestolen," jammerde ze daarna, terwijl nog meer tranen over d'r wangen stroomde.

Ze kreeg meteen een vrolijk antwoord dat ze haar pokéballs wel terug gingen halen. Precies wat ze wilde, dit ging makkelijker dan dat ze had voorzien. Deze vrouw had ze oh zo makkelijk om haar vingers gewikkeld. Ze onderdrukte een snik en keek op naar de roodharige toen haar de vraag werd gesteld waar de Golbat heen was gevlogen. Ze had eigenlijk geen idee waar Koumori heen was gegaan, alleen dat hij in de grot was gevlogen. Dus dit was voor haar eigenlijk ook een verassing. Ze haalde snikken haar schouders op. ”Hij vloog de grot in, maar ik durfde er niet achteraan te gaan omdat het donker is daar binnen,” snikte ze zachtjes, terwijl ze met haar jurkje probeerde om haar gezicht droog te krijgen. Ze keek de roodharige met rood doorlopen ogen aan, voordat ze de resterende tranen eruit wreef. Geweldig om zo goed te kunnen acteren.

Ze keek op toen de Ranger tegen haar zei dat ze haar pokéballs terug zou halen en ze knikte voorzichtig. Ze hoopte het maar, deste sneller had ze deze quest van Team Rocket afgesloten en kon ze weer terug naar leuke dingen om te doen. De Ranger vroeg aan haar of ze mee wilde of buiten wilde blijven wachten, op deze vraag had ze zich voorbereid en ze schudde haar hoofdje. "Ik wil graag mee," zei ze zachtjes, terwijl ze van het bankje af kwam en zich naast de Ranger zetten. Eventjes dacht ze na, maar besloot het gewoon te doen. Als het kleine meisje dat ze was, pakte ze de hand van de ranger vast en keek naar de grot. "Bent u niet bang voor die grot?" vroeg ze daarna, alsof het de enge donkere kledingkast was waarvoor kinderen bang waren omdat er monsters in zouden zitten. Ze keek de Ranger eventjes aan en richtte zich daarna weer op de grot. Laat maar komen, die enge Golbat.