I guess there's no way out

De rit richting Lumoise was heftig. Ze had zich zowat vastgeklampt aan Eric, zo bang was ze. Het was niet alleen de hoogte, maar ook het feit dat de Charizard razendsnel vloog. Dit was de eerste en de laatste keer, ze was er helemaal klaar mee. "Are we almost there?" vroeg ze, zichzelf helemaal tegen Eric aangedrukt hebbend. Cara was als de dood dat ze van de Charizard afviel, maar de jongen genoot zo te zien wel van het uitzicht. Hij was dit vast gewend, in tegenstelling tot zij.

Hij was het gewend, de snelheid en de enorme adrealine kick die erbij hoorde.. maar dat hield het niet weg van het feit dat het gewoon geweldig voelde. Hij zou altijd de kans pakken om die geweldige kick te blijven krijgen. Het was te voelen hoe Cara zich had vastgeklampt aan de groenharige, iets waarbij hij even grinnikte. "Something the matter then? But we are~" hij lachte even, want het was gewoon grappig genoeg daarvoor. Na nog iets was van een paar minuten luchttijd, begon Agrona al rustiger te vliegen, gezien ze nu een beetje over de stad aan het vliegen waren. Ze zocht een goed landingsplekje, redelijk dichtbij de base en begon haar daling in te zetten. Echt, dat ze beiden nog de plek van de base wisten. Gelukkig maar, dat maakte dingen namelijk zoveel makkelijker. Netjes en rustig landde ze op de grond, waarbij Eric van haar rug af kwam, rondkijkende.. ja, het was nog steeds lang geleden, maar er was vrijwel niks veranderd aan de plek. "Well Care, one ride to Lumiose as promised~"

Het ritje was snel, te snel. Cara hoopte dan ook dat het snel voorbij was. Het onderbuikgevoel was alles behalve fijn, ze werd er haast misselijk van. Ook was het zo dat ze de gehele rit haar ogen gewoon gesloten had, niet om zich heen kijkend of wat dan ook. Toen de jongen bevestigde dat ze in Lumoise waren, waagde Cara een poging om haar ogen te open. De grootste fout van haar leven. Een geschrokken gil verliet haar mond toen ze nog steeds even hoog in de lucht waren. Onbewust klampte ze zichzelf nog dichter vast aan Eric. Please laat dit snel voorbij zijn. Een diepe, opgeluchte zucht verliet dan ook haar lippen toen ze geland waren. Nog nooit had Cara de grond zo erg gemist. Voorzichtig liet ze zich van de Charizard afglijden om Eric met een glimlach aan te kijken. "Thankyou for that wild ride," mompelde ze om even snel een hand door haar nu wilde lokken te halen in de hoop het zo nog een beetje te kunnen fatsoeneren.

Hij leek haar een hartaanval te geven, geen idee waarom. Had ze hoogtevrees? Misschien wel, maar waarom zou ze dan zo graag per vliegvervoer dan willen reizen? Nja, het was snel.. dus hij kon het haar ook niet helemaal kwalijk nemen. Hij werd bedankt voor de wilde rit. "And no problem, although there are different kinds of wild rides that I'm used to" grinnikte hij, een klopje geven tegen de grote draak, en keerde haar weer terug in de pokéball. "Well, what still about that reward that I was getting, hm?" een beetje uitdagen, waarom niet. Hij had niks te verliezen in voornamelijk deze stad, uiteraard. In de base had hij ook nog steeds een kamer bedacht de groenharige zich.. vast wel dat hij daar er nog steeds terug in kon komen. Het zou niet moeilijk zijn, en ander maar daar inbreken joh. Lockpicken was ook niks nieuws, of gewoon de hele handel in de fik te steken.

Nadat ze van de Charizard was afgegleden en Eric bedankt had, kwam ze pas tot de realisatie hoe verkeerd het eigenlijk had geklonken. Eric leek hier dan ook meteen gebruik van te maken, want hij gooide een wel verwachte opmerking haar kant op. Even rolde Cara met haar ogen, maar ze kon een grinnik toch niet weerstaan. Het probleem was echter dat de jongen naar zijn reward vroeg, iets waar Cara eerlijk gezegd niet meer zoveel zin in had. Een wilde rit was genoeg, ze had de energie niet voor twee. "Oh that reward..." begon ze om uitdagend zijn kant op te lopen. Met haar allerliefste glimlach ging ze voor de jongen staan om vervolgens op haar tenen te gaan staan, want ja dat was nodig. Met een grijns bewoog ze haar gezicht richting de zijne, net alsof ze hem wilde gaan zoenen. Een centimeter van zijn lippen af hield ze echter halt. "You're arrested," fluisterde ze, doelend op het feit dat hij hier was en de avondklok was ingegaan.

Ze was moe, duidelijk te merken. Hij rekte zich ondertussen even uit, alles offshowen, maar ook omdat zijn spieren stijf aan voelden. Nu begonnen ze het te hebben over zijn.. reward, hiermee begon ze al uitdagend, rustig aan ook nog eens zijn kant oplopend, en ging voor hem staan. Hij merkte het pas later dat ze op haar tenen stond, dus voor het effect, ging hij iets door zijn benen hurken. Hun gezichten kwamen heel erg dichtbij elkaar, ze konden elkaars adem wel ruiken, en nog veel meer dan enkel dat eigenlijk. tot er klonk dat hij gearresteerd was. Van de witharige ja. Hij kreeg een erg geamuseerde blik op zijn gezicht, met zijn hand haar kin vasthoudende. "Fun fact for you then; I'm most likely your higher up" hij glimlachte zoetjes bij de woorden.

Ze kon liegen over alles, maar ze kon niet ontkennen dat Eric een goddelijk lichaam had. Lang en gespierd, wat zocht je nog meer? Voor het effect was Cara op haar tenen gaan staan. Niet dat het veel uitmaakte, Eric kwam nog steeds vele centimeters boven haar uit. Om dit te compenseren ging de jongen maar door zijn hurken, en nog niet zo'n beetje ook. Beledigd keek Cara hem aan. "It's not that I can do something about my height," schoot ze meteen in de verdediging. Ze mocht dan wel een midget zijn, een grote mond was iets wat ze zeker had. Met een geamuseerde grijns keek ze Eric dan ook aan toen ze mededeelde dat hij gearresteerd was, en dat nog wel na alle lieve dingen die hij voor haar had gedaan. Haar grijns verdween echter meteen toen hij haar met een glimlach vertelde dat hij hoger in rank stond dan zijzelf. "You've got to be kidding me." Met een frons trok Cara haar hoofd ietsjes terug, wel nog op haar plek blijvende. "Didn't heared the name Eric before tho, so you can't be that important," diste ze hem nog even.

Bij zijn actie werd hij beledigd aangekeken. "I know, that's why I'm helping you make up from it." zo leuk dat kleine mensen altijd zo snel in de verdediging schoten over hun lengte, ze deden het echt allemaal. Waarschijnlijk dat de grote mond die ze kon hebben, compenseerde voor haar lengte, het zou logisch zijn. Nu in zijn beurt, liet hij de grijns verdwijnen op haar mond. Surprise surprise. "I'm not. That has a backstory, but I'm detective, former Elite Spy, Nathan Malone" ja, jammer genoeg bleven mensen hem zo noemen, iets dat.. misschien niet wegging. Hij vond het erg ja, stel voor je werd steeds iets anders genoemd dan wie je echt bent. Zo voelde hij zich dus. Het kon hem niet uitmaken of ze hem wou dissen, hij wist gewoon dat Eric.. beter was, misschine niet in alles, maar wel qua een ego hebben.

Meteen was ze in de verdediging geschoten over haar lengte. Het was iets wat ze vaker deed, dit omdat ze alles behalve groot was. Gelukkig compenseerde haar grote mond haar kleine lengte, dus dat was alleen maar mooi. Bij het antwoord van de groenharige werd de verwarring op Cara's gezicht alleen maar groter. "Huh?" Was het nou Eric of Nathan? Ze wist het even niet meer hoor. "Is it Nathan or Eric, I'm a bit confused right now." Je kon toch niet meerdere identiteiten tegelijk hebben, ofwel? Wat was dit gesprek verwarrend zeg.

Jammer genoeg leker zijn woorden Cara alleen maar nog meer in de war te brengen. Hij zuchtte even, overdreven geïrriteerd. "See it as an intensive name change and other things. But I'm now Eric, period." zo moeilijk zou het niet eens moeten zijn. Want kom op nou, dat kan toch niet moeilijk zijn? Het deed er ook niet toe van wie dit lichaam eerst was, wat er wel aan toedeed, was van wie het nu was. Dat was Eric. "But aside that point.. are you still going to arrest me?" hij probeerde zijn milde irritatie weg te halen door te grappen, het werkte wel. Een zweem van een klein grijnsje was te zien op zijn lippen. Het was duidelijk dat de groenharige zojuist geen grapje had zitten maken. Rustig bleef Eric daar staan, haar verwachtend aankijkend.

Ooc; telefoonpost ;o