[Patrol] Gold Card

Verveeld stond Echo te wachten bij een van de lantaarnpalen in de buurt van het hoofdkwartier van Team Rocket. Tussen zijn lippen bungelde een sigaret, terwijl naast hem het vliegende Ghost zwaard zweefde. Normaliter zou hij Aiylana of Okami bij hem lopen als hij op patrouille ging, maar hij moest Magdaer nog eens goed trainen, zodat hij zou evolueren. Daarna konden ze dan verder gaan kijken met de Dusk Stone, die hij ook al eeuwen op zak had. De witharige jongen geeuwde eventjes en rekte zich uit. Ook vannacht had hij weer tot de kleine uurtjes in het lab gezeten, waardoor hij alleen vanmiddag een paar uurtjes slaap had kunnen pakken. Nu stond hij rustig te wachten op de Secret Agent met wie hij een patrouille zou delen. Theodore begon hij inmiddels toch wel als een van de meer waardevolle leden van Team Rocket te beschouwen en hij vond het aangenaam om in diens aanwezigheid te zijn. Echo geeuwde nog een keer en nam een trek van z'n sigaret, terwijl hij een simpel berichtje tikte op zijn holocaster. Waar bleef Theodore?

[+Theo <3]

Het duurde gelukkig niet al te lang voordat de witharige man op kwam dagen. Het verbaasde hem nog steeds dat Theodore niet eens zo heel veel ouder was dan hem, zo'n vijf of zes jaar, meer zou het niet moeten zijn. Maar hij zag er veel ouder uit door zijn bouw en lichaamstaal. En dan nog het feit dat de man een spy wilde worden en geen top agent. Een richting waar hij hem sneller in zou hebben gezien, maar goed. Het was zijn eigen keuze geweest. Ergens had Echo ook nooit verwacht zo snel aan de top te staan als Elite Scientist, aangezien hij ook nog interesse had in het spionnen werk. Maar goed, hij was hier nou eenmaal.
De jongen naam een trek van z'n sigaret, voordat hij deze op de grond uit gooide. Hij knikte naar de oudere man en zetten zich af van de muur. Magdaer zweefde rustig achter hem, alsof hij elk moment het zwaard uit de schede kon trekken en Theodore kon aanvallen. Hij kreeg een plattegrond in zijn handen geduwd en rustig vouwde Echo 't open. Zijn goede oog gleed over het stuk papier heen, zag er interessant genoeg uit. "Dan gaan we dat maar eens doen, niet waar," zei hij daarna tegen Theodore, terwijl hij de plattegrond terug reikte. "Lead the way," vervolgde hij daarna.