Night Patrol. [PATROUILLE]

Theo antwoordde niet echt op de vraag, maar dat kon ook niet gezien het feit dat ze weer moesten rennen om weer een andere kwestie op te lossen. Hij snapte niet dat zo veel mensen het nog steeds in hun hoofd haalden om zich binnen de avondklok op straat te begeven. Hij had gedacht dat ze wel slimmer zouden worden naarmate er meerdere dreigingen van Team Rocket uitgingen, maar hij nam aan dat de jeugd nou eenmaal niet zo slim was. Ook al viel hij praktisch gezien zelf ook nog onder de jeugd, maar dat was bijzaak. Hunter slingerde zijn wapen over zijn schouder – waarbij hij uitkeek dat Theo niet achter hem of naast hem stond – en begon vervolgens ook te rennen. Zijn schouder deed na een halve minuut rennen al zeer, maar Hunter was vastberaden om zijn collega niet in de steek te laten en uit het oog te verliezen. Een nieuwe vuurpijl werd afgeschoten en Hunter schoot een straatje in waarvan hij wist dat hij sneller bij het plein zou komen. Hij herkende Scar’s figuur al in de verte en deze keer hield hij zichzelf niet in toen hij een paar jongens van een jaar of zeventien à achttien bij elkaar zag staan. De jongens keken wat verrast op toen ze een robuuste man met een bijl en een jongen met een capuchon over hun hoofd met wapens naar hun toe zagen rennen, maar wezen enkel lachend met hun handen naar hun. Slechte actie. Zonder waarschuwing haalde Hunter het wapen van zijn schouder en sloeg deze met geweld naar voren. Het wapen miste de jongen op wie hij richtte voor het grootste gedeelte, maar één van de spijkers bleef in de arm van de jongen haken en omdat de jongen niet echt dronken was, was het snel duidelijk dat hij zich al snel bewust was van de pijn en niet veel later schreeuwde hij het uit. Hunter haalde uit met zijn voet tegen het been van de jongen zodat de jongen zijn evenwicht verloor en zijn arm nog dieper in het wapen bleef haken. Met een kille blik keek hij naar de andere jongens. Drie van hun leken de boodschap te begrijpen, maar twee van hun dachten dat het een grap was en keken wat stom lachend en ongelovig naar hun vriend die half huilend op de grond lag, het wapen van Hunter nog steeds uit zijn arm stekend.

Hunter haalde zijn wenkbrauw op toen hij sporen van tranen over het gezicht van de jongen zag lopen die hij had geslagen met zijn wapen. Tja… dan had hij de waarschuwing maar serieus moeten nemen en hier niet moeten komen. Het was heel duidelijk gezegd dat er een avondklok gold en dat was al een paar maanden zo, dus de meesten wisten dat ze zich hier niet meer op straat moesten vertonen na die avondklok. Deden ze dat wel, dan hadden ze een groot probleem. Theo had hem geleerd dat je maar beter direct in actie kon schieten zodat het duidelijk werd welke doelen je wilde bereiken en Hunter moest toegeven dat het tot nu toe wel een effectieve manier was, want de dames van daarstraks hadden direct had hazenpad gekozen nadat Theo de hand van het dronken meisje had afgehakt. Hunter draaide zijn hoofd naar Theo toe en zag hoe hij de jongens die overbleven één voor één aanpakte. Hunter keek naar de lucht toen de jongen dankzij een Psychic attack naar boven werd geholpen en terwijl hij zijn ene hand nonchalant tegen zijn voorhoofd hield alsof hij zichzelf tegen de zon wilde beschermen, telde hij hardop totdat de jongen weer terug neerkwam. De jongen viel, zoals Theo al had voorspeld, precies op zijn rug en Hunter probeerde een nonchalante blik te behouden toen hij een hoop gekraak hoorde. Het was duidelijk dat de jongen niet overeind zou kunnen komen zonder hulp, maar Hunter voelde zichzelf niet geroepen en keek de jongen enkel kil aan toen deze hem hulpzoekend aankeek. “Eigen schuld,” sprak hij kil. “Dan had je maar van de straten in Lumiose City moeten blijven. Er is duidelijk genoeg gezegd geweest, al maandenlang trouwens, dat er geen volk op de straten mogen rondlopen na tien uur.” Hij keek weer naar Theo. “Vier seconden trouwens. Hij viel redelijk snel.” De omstaanders hadden inmiddels door dat Hunter en Theo het meenden en hadden zich uit de voeten gemaakt. De jongen die verdoofd toe had staan kijken na de klap die hij tegen zijn hoofd had gekregen, stond nu met een telefoon tegen zijn oor gedrukt en leunend tegen een gebouw. Hunter kreeg in de gaten dat de jongen een ambulance voor zijn vriend belde en keek Theo met een opgetrokken wenkbrauw aan. Wat gingen ze nu doen?