Hauted memories and an old crazy man will make my day I guess?

Een schreeuw verliet zijn mond en met een snelle beweging kwam hij overeind. Zijn ademhaling ging snel en zijn hart klopte in zijn keel terwijl hij zijn benen naar zich optrok en diep in- en uitademde. Hij merkte dat zijn wangen nat waren en snel wreef hij met zijn handpalmen over zijn wangen, ietwat beschaamd zijnde dat dit opnieuw gebeurd was. Zijn oog deed nog altijd verschrikkelijk veel pijn en de blauwe kleur was duidelijk te zien. Maar het was niet alleen zijn oog dat pijnlijk begon te kloppen, maar ook dat rest van zijn lichaam. Alsof zijn littekens op zijn rug, buik, armen en vooral zijn polsen hem er weer aan wilden laten herinneren wat er in zijn verleden gebeurd was. Het gevecht met de drie jongens had er alleen maar voor gezorgd dat zijn nachtmerries sterker dan ooit terug waren gekomen en dat resulteerde in oftewel slapeloze nachten oftewel in nachten zoals deze waarin hij overeind schoot en zijn handen beschaamd over zijn wangen moest laten gaan om de natte tranen weg te vegen. Het liefste wilde hij op dit soort momenten naar zijn moeder bellen, maar hij wilde niet dat ze wist dat hij zich door een groepje jongens in elkaar had laten slaan en hulp nodig had gehad omdat hij zijn Pokémon achter had gelaten in het Pokémon Center. Misschien zou ze dan vragen of hij terug wilde komen naar Slateport City en of hij zijn reis toch niet liever wilde opgeven. Of ze zou hulp van de politie inschakelen en dat was wel het laatste wat hij wilde. Hij was vannacht expres in Mauville City blijven slapen omdat hij ten eerste dichterbij de gym was zodat hij ’s morgens niet al te lang hoefde te reizen om Wattson uit te dagen en ten tweede omdat hij wilde bewijzen aan zichzelf dat hij makkelijk in dezelfde stad kon blijven als waar hij een paar dagen geleden in elkaar was geslagen door een groep jongens.

Na de nachtmerrie had Gavin nog een paar uur kunnen slapen wat ervoor zorgde dat hij toch wel redelijk uitgerust aan zijn dag begon. Hij liep naar de badkamer en schrok toen hij zag hoe lelijk de blauwe kleur onder zijn oog wel niet was. Je kon heel duidelijk zien waar de kerel hem had geraakt en bijna had hij weer zin om te huilen, maar hield zichzelf tegen. Als hij nu naar zichzelf zou kijken en begon te huilen, was hij echt een baby. Hoe vaak had hij wel niet staan huilen nadat zijn vader hem had geslagen of gesneden met iets scherps en hij zichzelf had aangekeken in de spiegel? Het mocht niet zo zijn dat hij weer terugging naar die tijd. Maar naar waarheid wilde hij het allerliefste zijn moeder, Vivienne of Kate bellen. Hij kon zichzelf echt van alles wijsmaken, maar ook hij had nood aan liefde, vriendschap en aandacht. En het leek erop dat hij dat de komende dagen niet zou krijgen, want hij dacht er niet eens aan om in deze staat met Kate of Vivienne af te spreken. Dan zouden ze denken dat hij niet voor zichzelf kon zorgen en bovendien wilde hij niet dat Vivienne en Kate zouden denken dat hij een watje was. Kate had immers zijn littekens gezien en Vivienne had haar verleden samen met hem gedeeld zodat ze vrienden waren geworden en ze elkaar beter vertrouwden. Hij had Vivienne echter de laatste tijd niet meer gezien en hij wist dat dat zijn schuld was omdat hij nu niet bepaald contact met haar had opgenomen. Misschien had ze het wel opgegeven en wilde ze ook geen contact meer met hem hebben omdat hij haar had weggeduwd. Misschien had hij het dan wel verdiend dat ze nu geen contact meer hadden. Hij zuchtte. Alleen het idee al zorgde voor nieuwe tranen in zijn ogen.

Nadat hij zichzelf een beetje bij elkaar had geraapt, begon hij zich aan te kleden zodat hij zich kon klaarmaken voor zijn gymbattle. Hij had Fugite, Electro en Volcano hard getraind en het zouden dan ook die drie zijn die hij zou gebruiken. Hij dacht niet dat Desperados veel goeds kon doen in deze gym, maar de volgende gym zou Desperados weer wel goed van pas komen, ook al was hij een water en grass type. Hij zou wel zien hoe hij dat zou aanpakken. Een Rain Dance zou het voor Flannery in elk geval moeilijk maken om haar fire type attacks op een fatsoenlijke manier te gebruiken. Maar goed, dat was een strategie die hij tegen dan wel weer kon uitdenken. Nu moest hij zich concentreren op de battle die zou volgen. Gavin trok zijn trui over zijn hoofd en rolde zijn mouwen ver naar beneden zodat Wattson niet per ongeluk zijn littekens zou zien tijdens het gevecht; het zou al erg genoeg zijn dat Wattson zijn oog kon zien en daar waarschijnlijk ook een opmerking over ging maken. Hij zuchtte al bij dat vooruitzicht, maar hij wilde deze battle niet nog langer uitstellen. Hij dacht dat hij dan pas echt zenuwen zou krijgen en bovendien had hij nu een strategie bedacht die hij zo snel mogelijk wilde uitwerken voordat hij de fijne kneepjes ervan vergat. En dus sloeg hij zijn rugzak over zijn schouders en ging vervolgens naar buiten. Hij besloot om de sleutel bij te houden zodat hij hier straks nog één nacht kon slapen en daarna naar een volgende stad kon gaan zodat hij Mauville City voor dan even achter zich kon laten. Deze stad bracht te veel slechte herinneringen met zich mee en bovendien wilde hij weer weten hoe het was om ’s morgens uitgerust en wel wakker te worden zonder ’s nachts lastig te zijn gevallen door een vreselijke nachtmerrie. Hij rilde toen hij zich herinnerde hoe de gezichten van de jongens veranderden in die van zijn vader terwijl die ene jongen zijn vuist twee keer tegen zijn oog liet gaan. Zijn oog begon weer pijnlijk te kloppen en Gavin deed zijn best om zijn gedachten te verzetten.

De gym doemde algauw op in de verte en opgelucht zijnde liep Gavin ernaartoe. Net toen hij naar binnen wilde gaan, kwam er iemand naar buiten en Gavin voelde zijn adem in zijn keel stokken toen hij het meisje herkende dat hem op de mond gezoend had. Ze leek hem ook te herkennen en hoewel haar blik even zorgelijk naar zijn oog ging, zei ze niks tegen hem en liep ze snel langs hem. Gavin ging naar binnen voordat die akelige vriend van haar en zijn vrienden hem weer lastig zouden vallen. En terwijl hij het meisje achter zich liet, voelde hij een immense woede in zich opkomen. Sinds wanneer rende hij weg van zijn problemen en liet hij anderen zijn gevoelens domineren? Hij was hier vandaag om te winnen, niet om constant herinnerd te worden aan iets wat gewoon brute pech was geweest. En dus knipperde hij met zijn ogen waarna hij snoof en zijn kin iets hoger deed zodat hij op een vrij arrogante, zelfverzekerde manier door de gym liep. Toen hij op een veld terecht kwam dat omgeven werd door elektrische kleine schokjes zag hij de gymleader staan die met zijn rug naar Gavin gekeerd stond. De elektrische schokjes gingen van rood naar blauw terwijl Gavin naar de gymleader liep en pas toen hij achter de gymleader stond, draaide Wattson zich om en keek naar zijn uitdager. Hij leek zichtbaar te schrikken toen hij het gezicht van Gavin zag en Gavin onderdrukte een geïrriteerde zucht. “Wat hebben ze met jou gedaan?” vroeg Wattson aan hem. “Ruzie gehad met wat jongens hier in de buurt,” gaf Gavin schoorvoetend toe. “De jeugd van tegenwoordig,” zei de man hoofdschuddend en Gavin klemde zijn kaken geïrriteerd op elkaar. “Ga je me een preek geven of ga je me laten zien dat jouw Pokémon beter zijn dan de mijne? Niet dat ik denk dat dat het geval is,” liet hij er brutaal op volgen en Wattson’s blik veranderde. Hij begon bulderend te lachen en grijnsde naar Gavin terwijl hij naar de ene kant van het veld liep en Gavin naar het andere. Opeens was het net alsof een net van elektriciteit zich om hun heen sloot en Gavin kon geen enkele andere kant op. “Grapje,” zei Wattson lachend en het elektrisch net verdween weer terwijl de man bulderend van het lachen een klap op zijn buik gaf. Juist ja… “Oh man, je had je gezicht moeten zien,” zei hij grijnzend. “Helemaal in paniek.” Gavin zuchtte. “Het gevecht?” vroeg hij nors. “Oh, ja ja, rustig maar. We hebben een drie op drie gevecht en diegene die ze alle drie weet te verslaan, wint. De trainer mag van Pokémon veranderen, de gymleader mag dit niet.” Een scheidsrechter kwam naar hun toe en vlak daarna werd aangekondigd dat de strijd zou beginnen.

vs

Wattson sent out Magneton!
Gavin sent out Volcano!
Magneton used Light Screen!
Magneton’s Sp. Def stats are boosted!
Volcano used Flame Charge! It was super effective!
Volcano’s Speed stats are boosted!
Magneton used Thunder Wave!
Volcano is paralyzed! Volcano is too paralyzed to move!
Magneton used Electro Ball!
Volcano used Flame Charge! It was super effective!
Volcano’s Speed stats are boosted!
Magneton used Supersonic! It missed!
Volcano used Flame Charge! It was super effective!
Volcano’s Speed stats are boosted!
Volcano used Smokescreen!
Magneton’s Accuracy stats are lowered!
Magneton used Electro Ball! It missed!
Volcano is too paralyzed to move!
Magneton used Spark!
Volcano used Flame Charge! It was super effective!
Volcano’s Speed stats are boosted!
The Light Screen effects wore off!
Volcano used Flamethrower! It was super effective!

Met een harde klap belandde de Magneton tegen de muur en Gavin sloeg zijn armen over elkaar terwijl hij een blik op Volcano wierp. Ze was aan het hijgen en kleine elektrische schokjes telkens als ze bewoog, toonden aan dat ze onder invloed verkeerde van de Thunder Wave. Hij had geluk dat Flame Charge ervoor zorgde dat Volcano’s Speed stats omhooggingen, want anders had het wel heel wat anders af kunnen lopen als Magneton als eerste had kunnen blijven aanvallen. Daar kwam dan ook nog eens bij dat Wattson een Supersonic had uitgeprobeerd en dat dit bijna gelukt was als Volcano niet van te voren Smokescreen had uitgevoerd. Hij dacht strategisch na, maar dat deed Wattson ook en dat was hard te merken aan de manier waarop hij vocht en welke aanvallen hij riep voor zijn Pokémon. Maar Magneton had als nadeel dat hij deels electric type en deels steel type was waardoor hij zwak was tegen fire type attacks. En omdat Gavin vooral fysieke aanvallen had gebruikt omdat Wattson Light Screen had gebruikt in het begin zorgde dat ervoor dat de Light Screen niet echt veel effect had en dat de Magneton alsnog ongenadig hard werd geraakt. Als je daar dan het verschil in niveau optelde, kwam je uit op een goed resultaat en Gavin kon een kleine glimlach niet onderdrukken toen Magneton werd teruggekeerd in zijn Poké Ball. Wattson gaf hem een knipoog en vervolgens weerklonk zijn bulderende lach weer door de zaal. Hield die man dan echt nooit op met lachen? Wat was het punt aan alles als een grap zien in zijn leven? Gavin snapte dat soort mensen echt niet en dus trok hij enkel zijn wenkbrauw op terwijl Wattson al lachend zijn Poké Ball wegstopte. “Ik moet zeggen dat ik daarnet niet echt een uitdaging had, maar dit is pas waar ik over wil praten. Je hebt een goed gevoel voor strategie, jongen. Maar ik denk niet dat je de volgende aan gaat kunnen.” Wattson hield alweer een nieuwe Poké Ball vast en Gavin keerde snel zijn Pokémon terug zodat hij deze later nog kon gebruiken als hij dat wilde. Hij wilde Fugite als laatste bewaren omdat hij daar het meeste kans mee maakte en als Fugite het niet zou halen, wilde hij Volcano als last resort gebruiken. Hoewel hij ook wel weer benieuwd was hoe Electro het ging doen in zijn gevecht. De scheidsrechter kondigde aan dat ze hun tweede gevecht mochten starten en beiden gooiden ze hun Poké Balls op hetzelfde moment naar voren zodat er even twee witte lichten verschenen die al snel allebei een andere vorm aannamen.

vs

Wattson sent out Electrode!
Gavin sent out Electro!
Electrode used Light Screen!
Electrode’s Spec. Def. stats are boosted!
Electro used Brick Break!
The wall has been shattered! The Light Screen’s effects wore off!
Eletrode used Screech!
Electro’s Defense stats are sharply lowered!
Electro used Screech!
Electrode’s Defense stats are sharply lowered!
Eletrode used Rollout! It missed!
Electro used Low Kick!
Electrode used Rollout!
Electro used Brick Break!
Electrode used Rollout!
Electro used Thunder Wave!
Electrode became paralyzed! Electrode is too paralyzed to move!
Electro used Brick Break!
Electrode used Sonic Boom!
Electro used Screech!
Electrode’s Defense stats are sharply lowered!
Electrode is too paralyzed to move!
Electro used Brick Break!
Electrode used Rollout!

Gavin fronste met zijn wenkbrauwen toen Electrode opeens in Electro’s buurt bleef liggen in plaats van dat hij de aanval doorzette. Beide Pokémon leken niet lang meer te kunnen vechten en zagen er gehavend uit. Hoewel Electrode Electro zeker niet meer had kunnen raken dan Electro de Electrode geraakt had, had de Rollout wonderen gedaan voor Wattson en had het zeker geen drie of vier keer langer mogen duren eer dat Electro de aanval had kunnen stoppen. Maar nu deed Wattson niets meer en stond hij met zijn armen over elkaar geslagen toe te kijken hoe Electrode tot vlakbij Electro rolde. Gavin kreeg een slecht gevoel in zijn binnenste en dat werd erger toen hij Wattson zag grijnzen. “Electrode, gebruik Self-Destruct!” Gavin voelde zijn hart in zijn keel kloppen en wist niet meer wat hij moest denken toen hij zag dat wit licht Electrode omhulde alsof hij ging evolueren. Er was niets wat hij kon doen, niets wat hij kon roepen om ervoor te zorgen dat Electro deze aanval kon ontwijken. En plotseling wenste hij dat hij zijn Pokémon Dig had aangeleerd of iets in die trant zodat hij dit lot kon ontkomen. Maar er was niets wat hij kon doen en hij zag de wanhoop weerspiegeld in de ogen van zijn Pokémon toen deze zich omdraaide om oogcontact met hem te maken. Het witte licht omhulde Electro nu ook en wie niet beter wist, zou denken dat Electro aan het evolueren was. Wat natuurlijk niet kon omdat hij al zijn laatste evolutiestadium was, maar goed. Een harde knal weerklonk en Gavin kneep even zijn ogen dicht.

Toen hij zijn ogen weer opende, zag hij dat zowel Electrode als Electro uitgeteld op de grond lagen. Hij kon niet geloven dat zijn Electivire en zijn eerste partner uitgeteld op de grond lag na een gevecht te hebben gehad met een Pokémon van zijn eigen type. Maar het bewijs lag hier voor hem en werd nog eens extra bevestigd door de scheidsrechter toen die “Electrode en Electro zijn beiden uitgeschakeld! Zowel de gymleader als de uitdager verliezen dit gevecht! De uitdager heeft nog twee Pokémon over en de gymleader nog één!” riep. Hij slikte en keerde Electro terug in zijn Poké Ball. Het was niet dat hij zich onzeker voelde met de overgebleven Pokémon die hij had om Wattson’s laatste Pokémon uit te dagen, maar het was eerdat hij niet verwacht had dat Electro… zo snel uitgeschakeld zou zijn? Was dat een slecht ding om te zeggen van zijn eigen Pokémon? Aan de andere kant was Electro op defensief gebied best goed en was er meer dan een Screech en een paar Rollouts nodig om hem uit te schakelen. Self-Destruct was natuurlijk een heel erg destructieve move en dat had er echt wel voor gezorgd dat Electro verloren had, maar toch kon Gavin moeilijk bevatten dat zijn Pokémon na drie of vier rake klappen uitgeschakeld was. Aan Wattson’s grijns te zien was het echter iets wat de man wel vaker deed als zijn Electrode aan het verliezen was en Gavin moest toegeven dat het geen slechte strategie was, al zeker niet als de uitdager nu nog maar één Pokémon over zou hebben en die type zou nadelig zijn tegen die van Wattson. Hij had zo’n vermoeden dat dat de vorige trainer overkomen was en met een uitdagende blik keek hij Wattson aan. Hierdoor begon de man alleen maar breder te grijnzen en stak hij zijn vuist zelfs redelijk kinderlijk in de lucht. “Oh man, ik ben helemaal enthousiast voor dit laatste gevecht! Je bent echt een wonderkind, Gavin.” Gavin probeerde niet in een te krimpen bij het feit dat Wattson hem zojuist een kind had genoemd en rolde in plaats daarvan met zijn ogen, maar kon niet ontkennen dat hij een kleine glimlach op zijn lippen kreeg bij het zien van het kinderlijke enthousiasme van deze gymleader. Het was beter dan een norse gymleader voor zich hebben en bovendien was Wattson’s manier van vechten heel erg interessant. Hij wilde meer zien. En dus gooide hij de Poké Ball van Fugite omhoog waarna hij wachtte tot Wattson ook zijn Pokémon tevoorschijn had geroepen.

vs

Er verscheen een Magnezone. Wattson grijnsde en wees vervolgens naar voren. “Magnezone, begin met een Metal Sound!” Een verschrikkelijk geluid weerklonk waardoor zowel Fugite als Gavin hun oren moesten bedekken. Gavin gromde. Hij wist dat de electric type attacks van Magnezone Fugite niet veel konden doen, maar Magnezone was deels steel type waardoor hij Fugite hard kon raken met een Mirror Shot of een andere special type attack als hij dat wilde. Daar moest hij voor oppassen. Magnezone was echter zeer zwak tegen ground type moves en dat kon hij als zijn voordeel gebruiken. Tenzij zijn ability natuurlijk Levitate was, maar Gavin dacht niet dat een Magnezone dat kon hebben en dus besloot hij het erop te wagen. “Begin met Sand Tomb!” riep hij. Een wervelwind van zand kwam Magnezone’s kant op en tot zijn tevredenheid kon Magnezone dit niet ontwijken en werd hij gevat door de tornado van zand. Als het nadelige effect van Sand Tomb in zou treden, zou Magnezone een stuk minder snel zijn dan Fugite en dit konden ze best wel tot hun voordeel gebruiken. “Gebruik Supersonic, Magnezone!” Fugite kon de aanval niet ontwijken en Gavin zag zijn Pokémon niet veel later door de lucht vliegen alsof ze dronken was. “Gebruik nu Mirror Shot!” Gavin kreunde inwendig. “Gebruik je Dragon Claw om de werking van de aanval te verminderen!” Maar Fugite’s klauw ging totaal een andere kant op en Gavin moest naar achteren springen zodat hij niet door zijn Pokémon werd geraakt. “Hé hallo?! Ben je gek geworden!?” Fugite leek hem geschrokken aan te kijken, maar toen belandde de Mirror Shot in haar rug en vloog ze wat naar voren. De Pokémon draaide zich geïrriteerd om en hoewel ze nog steeds halfdronken leek, leek het minder erg te zijn dan eerst en besloot Gavin het erop te wagen. “Gebruik Bite!” Bite was niet erg super effectief tegen een steel type, maar het was de veiligste aanval als ze in de war was en zichzelf potentieel kon aanvallen. De aanval was zoals verwacht niet erg gecoördineerd, maar Fugite deed zichzelf er ook geen pijn mee en Gavin was daar best tevreden over. “Mirror Shot!” riep Wattson opnieuw. “Dig!” riep Gavin met kloppend hart uit.

Het was net alsof Fugite ontwaakte uit een trance. Ze schudde haar hoofd en boorde zichzelf de grond in nog voor de Mirror Shot haar kon raken. De aanval loste ergens op in de verte – de Magnezone leek van dichtbij beter te kunnen richten dan van veraf – en Magnezone keek verward naar het gat waarin Fugite was verdwenen. “Gebruik Metal Sound en richt het in dat gat!” Oh nee, niet opnieuw. Als haar Special Defense stats nog meer naar beneden zouden gaan, zou een Mirror Shot nog harder aankomen en dat kon hij zich niet veroorloven. “Fugite, ga onmiddellijk uit dat gat!” Een harde knal weerklonk en het lichaam van de Flygon kwam weer tevoorschijn. “Dwing hem naar de grond met je Dragon Claw en gebruik daarna Earthquake!” De Sand Tomb leek inderdaad goed zijn werk gedaan te hebben, want Magnezone reageerde trager dan normaal en daardoor was het dus geen onmogelijke taak voor Fugite om hem tegen de grond te krijgen. Vervolgens liet ze haar voeten hard neerkomen op de grond waardoor er een harde trilling door de grond ging en de grond zelfs half brak onder Magnezone. Een richel kwam met geweld omhoog tegen Magnezone en de Pokémon knalde een eindje verderop neer op de grond. De antenne op zijn kop bewoog wat heen en weer en elektrische schokjes vormden zich om hem heen terwijl hij overeind kwam. Wattson stond met zijn armen over elkaar geslagen geïnteresseerd naar Fugite te kijken en Gavin twijfelde geen moment. Dadelijk gebruikte hij een andere move waarbij zijn Pokémon direct van de kaart was en dan had hij alleen nog Volcano over. En een Pokémon met een paralyzation status was geen must om te hebben als laatste Pokémon, ook al zouden zijn fire type attacks vrij sterk zijn tegen de Magnezone. “Gebruik Sonic Boom om haar af te leiden! Gebruik daarna nogmaals Mirror Shot!” De afleiding werkte niet echt omdat Fugite wist wat er ging komen en hoewel de Sonic Boom haar raakte, deed de Mirror Shot dat niet omdat Fugite weer terug in haar hol ging. De Magnezone roteerde wat met zijn armen en Gavin meende dat de Pokémon zich nerveus begon te voelen over zijn nadelige situatie. En dat was precies wat ze nodig hadden. “Fugite, kom op een ander punt dan daarnet uit de grond en gebruik Supersonic!” De grond brak niet veel later achter Magnezone en Fugite’s ogen begonnen te gloeien terwijl ze haar aandacht op Magnezone fixeerde.

“Ha, maar hier hebben we op geoefend!” riep Wattson lachend. “Magnezone, gebruik Mirror Shot!” Zowel Fugite als Gavin keken geschrokken toe toen Magnezone zich precies naar Fugite wist te richten en een Mirror Shot naar buiten schoot. Het raakte Fugite vol in haar buik en de Pokémon week, met haar ogen wat dichtgeknepen, naar achteren toe. Gavin wist dat haar Special Defense stats over het algemeen niet echt iets om “u” tegen te zeggen waren en nu ze naar beneden waren gegaan dankzij die aanval werd dat nog erger. Oftewel: ze moesten gauw een einde maken aan dit gevecht. “Oké, Fugite, we gaan het anders doen!” riep hij. “Gebruik Screech om zijn Defense stats naar beneden te halen!” Wattson lachte. “Verberg je in het hol dat ze gemaakt heeft!” Deze keer was het aan Gavin om te lachen. “Gebruik Earthquake!” Wattson’s brede lach verdween en er verscheen een frons op zijn gezicht toen hij zich leek te beseffen dat zijn strategie niet helemaal slim was. “Magnezone, kom er als de sodemieter terug uit!” riep hij en Gavin trok een wenkbrauw omhoog toen hij hoorde dat Wattson daadwerkelijk aan het vloeken was. Het zorgde er eerlijk gezegd voor dat hij zich zowel voor zijn hoofd wilde slaan als dat hij luid wilde lachen omdat een gymleader dit soort dingen over het hoofd had gezien en er dan zo op reageerde. En dan was het ook nog eens een electric type gymleader, diegene die dit juist had moeten voorzien. “Wacht hem op en gebruik Dragon Tail!” riep hij. Magnezone raakte zoals verwacht in paniek en kwam met iets te veel geluid uit het hol dat Fugite had gemaakt. Fugite sloeg genadeloos hard met haar staart zodat Magnezone naar de grond viel. “En dan nu Earthquake!” Gavin zag nog, voordat er een stofwolk op kwam zetten en de aanval weer in werking trad, dat Wattson zijn handen aan de zijkanten van zijn hoofd zette en met grote ogen naar zijn Pokémon keek alsof het einde nabij was. En hé, misschien was dat ook wel het geval. Dankzij de Sand Tomb en het feit dat Magnezone al eerder geraakt was door een Earthquake ging het zeker niet in zijn nadeel werken dat deze Earthquake ook zou raken. En Wattson’s domme fout in zijn oh zo waterdichte strategie zou er ook wel voor zorgen dat hij wat schade aan kon richten. Fugite zette blijkbaar veel kracht, want er kwamen nu niet één, maar twee richels omhoog die hard tegen de Magnezone knalden waardoor hij opnieuw in de lucht vloog en vervolgens bleef liggen. Gavin sloeg zijn armen over elkaar en wachtte af of hij had gewonnen of niet.

“Flash Cannon!” Gavin keek lichtelijk geschrokken op toen Magnezone tegen zijn verwachtingen in overeind kwam en een aanval uitvoerde die hij eerder nog niet gebruikt had. Wattson begon hard te lachen toen hij de verwarring op het gezicht van Gavin zag. “Oh, ze denken altijd dat ze met een paar ground type moves gewonnen hebben, maar zo makkelijk gaat mijn Magnezone niet neer!” Gavin was echter niet meer bezig met de oudere man. “Duik in zo’n hol om de aanval te ontwijken, Fugite!” Maar Fugite had te veel energie in de Earthquake gestoken en kon niet op tijd recupereren om te ontwijken. De aanval knalde vol geweld tegen haar aan en Fugite kwam op de grond terecht. “Mirror Shot om het af te maken!” Gavin schudde zijn hoofd. Mooi niet. “Rol weg en gebruik daarna Earth Power!” Fugite wist net op tijd weg te duiken en de aarde onder haar barstte twee keer achter elkaar omdat de Mirror Shot eerst op de aarde insloeg en daarna stukjes aarde omhoogkwamen omdat de Earth Power in werking trad. Magnezone probeerde de aanval te ontwijken, maar Fugite dook achter hem en gebruikte Dragon Claw om hem naar beneden te dwingen. Het hielp voor even, maar toen riep Wattson al lachend dat Magnezone opnieuw een Flash Cannon moest uitproberen en moest Gavin voor een andere oplossing kiezen. “Hyper Beam om te counteren!” riep hij. De twee aanvallen botsten tegen elkaar op en zowel Magnezone als Fugite liepen schade op. Magnezone natuurlijk iets minder dan Fugite omdat hij goed tegen normal type attacks kon, maar het was in elk geval iets. Fugite moest echter recupereren van haar krachtige aanval en dit gebruikte Wattson in zijn voordeel: “Maak het af met Flash Cannon.” Gavin kon onmogelijk roepen naar Fugite om het te ontwijken en gefrustreerd zijnde moest hij toezien hoe hard ze geraakt werd. Ze verloor haar evenwicht en klapte neer op de grond en hoewel ze nog overeind probeerde te komen, wist Gavin dat het einde oefening voor haar was. De scheidsrechter merkte dit ook op en riep: “Flygon is uitgeschakeld en kan niet meer verder vechten, Magnezone wint! Zowel de uitdager als de gymleader hebben nu nog één Pokémon over!” Gavin keerde Fugite terug en keek vervolgens naar de Poké Ball van Volcano. Hij liet zijn blik even hangen op de Poké Ball van Electivire en zuchtte zachtjes. “Well, Volcano, het is nu aan jou.”

De Poké Ball van Volcano barstte open en Gavin beet op zijn onderlip toen hij zag dat kleine elektrische schokjes rond Volcano dansten om aan te geven dat de Pokémon nog altijd een paralyzed status had. Ondanks het feit dat Gavin er niet goed voor stond, was het met de Magnezone ook niet echt goed gesteld. In het begin van het gevecht had hij nog trots overeind in de lucht gezweefd, maar nu hing hij al wat lager en leek hij vermoeid te zijn. Volcano had kunnen herstellen van haar gevecht met Magneton en bovendien was dit weer in haar voordeel omdat Flash Cannon minder tegen haar zou doen dan tegen Fugite. “Gebruik Metal Sound!” riep Wattson. Nee, niet opnieuw. Hij ging niet opnieuw zijn Pokémon verliezen omdat Wattson weer aan het sjoemelen was met de Special Defense stat van zijn Pokémon. “Ontwijk het met Quick Attack en gebruik daarna Smokescreen!” Volcano dook op tijd weg voor de aanval en niet veel later verscheen een rookgordijn over het veld. “Flame Wheel! Recht naar voren!” Magnezone had geen tijd om te reageren toen Volcano, gehuld in vlammen, opeens naar voren kwam en hard tegen de Magnezone knalde. Gavin hoorde Wattson lachen en rolde met zijn ogen. Hield die man daar ooit wel eens mee op? “Gebruik Spark om gebruik te maken van de korte afstand tussen jullie. Ga daarna over op Flash Cannon!” Gavin hoorde aan het geërgerde brullen van zijn Pokémon dat de aanval raak was en hoewel hij paralyzed was en de volgende beurt niet kon bewegen, miste de Flash Cannon toch omdat het rookgordijn zich weer even makkelijk rond Volcano hulde en Volcano perfect wist hoe ze gebruik kon maken van de Smokescreen. De Smokescreen loste echter na een paar seconden op en Gavin grijnsde toen hij merkte dat Magnezone niet de juiste richting op keek. “Flame Charge!” riep hij. De aanval raakte en Gavin glimlachte omdat dit ervoor zou zorgen dat de Thunder Wave haar in elk geval niet meer zou vertragen. “Gebruik opnieuw Spark!” riep Wattson. “Defense Curl!” riep Gavin, maar gromde geërgerd toen hij zag dat zijn Pokémon stilstond en niet leek te kunnen bewegen. Verdomde Thunder Wave dan ook. De Spark raakte haar en Volcano week naar achteren. Ze leek weer opnieuw last te hebben van haar vorige battle en Gavin klemde zijn kaken geërgerd op elkaar. Magnezone zag er ook moe uit, maar hij had geen idee wat hij nog meer kon doen om deze Pokémon te verslaan.

“Niet zo gemakkelijk als je gedacht had, hè? Het komt vaak voor dat trainers met ground en fire types denken dat ze de bovenhand hebben en dan vervolgens verliezen. Voel je vooral niet slecht als dat jou ook overkomt.” Gavin keek hem met een strakke blik aan. “Dat overkomt andere trainers misschien, maar ons niet.” Gavin zag dat Volcano haar rug rechtte en verwonderd over haar schouder naar hem keek nadat hij zijn woorden had gesproken en Gavin gaf een vastberaden knikje naar haar. “Wat jij wilt. Magnezone, gebruik Flash Cannon!” Gavin wees naar links. “Quick Attack naar links en Lava Plume daarna!” Opnieuw wist Volcano de aanval te ontwijken en de vlam op zijn rug werd groter terwijl grote bollen van vuur zich over het veld verspreidden. “Ga in zo’n hol!” riep Wattson snel. “Slechte move, Wattson,” mompelde Gavin. “Zorg dat je met je Quick Attack snel naar de holen kunt gaan en gebruik Flamethrower op alle holen. Gebruik nogmaals Lava Plume daarna om, mocht hij toch ontsnappen, hem op z’n minst met de vuurballen te raken.” Volcano knikte en zo snel als haar poten haar konden dragen, gebruikte ze Quick Attack om bij de juiste holen te komen en richtte haar Flamethrower vervolgens in de holen. Gavin meende een verwarde kreet in de holen te horen, maar zeker was hij niet. Hij zag zweetdruppeltjes op het voorhoofd van Volcano komen toen ze zich oprichtte en nogmaals Lava Plume gebruikte. Toen Gavin oogcontact met Wattson maakte, zag hij tot zijn tevredenheid dat de lach was verdwenen. Eindelijk. Het begon hem toch te irriteren anyway.