Oh man. Oh man. Oh man, wat had hij nú weer gedaan? Waarom deed hij zulke stomme dingen? Het was een zwak moment geweest toen hij had besloten om zich toch in te schrijven voor de eerstvolgende show. In eerste instantie had hij dit niet eens gepland maar het maakte hem ergens nogal nieuwsgierig wat een Breeder show nou inhield. Vandaar dat hij dit met Aimée zou oppakken omdat hij sowieso wist dat zij van een fokker afkwam. Luke stond dan ook met zweet in zijn handen naar de Pokéball van Aimée te kijken die hij zonet had ontvangen van de zuster. De jongen sloot zijn ogen voor hij dan het voorwerp opgooide die in zijn val naar de grond open brak. Uit het witte licht verscheen de vorm van een Litten die op de grond was gaan zitten en verbijsterd met haar kopje door de omgeving heen keek. Ze was duidelijk overrompeld door de plotselinge verandering van omgeving want Hoenn leek totaal niet op Alola. “Aimée,” sprak hij op een zachte toon waarna hij zich door zijn knieën liet zakken en zijn hand uitstak naar het wezentje. De kleine kat draaide zich direct om toen ze haar naam hoorde waarna ze direct op hem af liep en luid spinnend langs zijn hand kopjes begon te geven. “Mraw,” miauwde ze luid spinnend terwijl ze op haar achterpoten ging staan. Luke tilde haar van de grond waarop hij zijn armen strekte zoals bij de eerste keer dat hij haar ontmoette zodra hij recht was gekomen. Hij hield de kleine Pokémon vrij hoog maar dicht genoeg bij zijn gezicht zodat ze kon ruiken. Er was echter geen enkele twijfel bij de Litten te vinden die toen uit zijn handen sprong en zich nestelde in zijn nek. Aimée spinde nog steeds erg luid want dat had ze immers ook bij de ceremonie gedaan toentertijd. Hun band was nog altijd hetzelfde als toen.
Luke voelde al snel dat zijn partner met haar grote gele kijkers naar hem tuurde. Vrijwel meteen besefte hij waarom de Litten naar hem keek waarop hij op een randje klopte van de zandbak waar Luke vlakbij stond. Nadat de knul was gaan zitten. Zijn Litten sprong naast hem terwijl ze nog steeds haar blik nieuwsgierig op hem had gericht. Luke glimlachte breed naar het wezentje waarna hij een pamflet tevoorschijn toverde en deze aan de kleine kat liet zien. “Ik heb me ingeschreven voor een breeder show,” vertelde hij de Litten die aandachtig naar het stukje papier staarde.”.. ik dacht misschien kunnen we daar aan meedoen met z’n tweetjes,” voegde hij eraan toe. Aimée leek na te denken of ze dit wel een leuk idee vond.. de Pokémon zelf vond het geen probleem. Enthousiast sprong het wezentje op zijn schoot waar ze luid begon te spinnen. Luke grijnsde breed waarop hij zijn Litten onder haar kin begon te kriebelen en tegelijkertijd een blik wierp op de omgeving. Het was een speeltuin waar hij zich bevond maar de jongen wilde hier gaan trainen met Aimée. De speeltoestellen waren ongeveer hetzelfde concept als dat de parcours waren op de show zelf. Alleen waren de bruggen hier tien keer zo hoog. “Denk je dat je deze uitdaging aankan?” vroeg hij aan Aimée die haar gele ogen op de speeltoestellen had liggen. De Litten knikte toen zelfverzekerd en sprong toen van de rand af voor zijn voeten. Luke balde zijn hand tot een vuist voor hij van de rand opstond en de Pokémon met een kleine lach aankeek. Iets verderop was er een rij aan oude autobanden waar kinderen overheen konden springen, het telde niet helemaal als een horde waar je overheen kon springen maar het ging om het idee. Voor Aimée waren ze misschien wel hoog genoeg..
“Spring daar overheen, Aimée!” Luke wees ferm met zijn vinger naar de autoband waarna Aimée een klein aanloopje nam en vervolgens soepeltjes afzette. Ze sprong eroverheen alsof het niks was. De jongen rende erachteraan om vervolgens bij een wip tot stilstand te komen. Aimée was sneller als verwacht en trippelde zonder enige moeite naar de andere kant van de wip die toen met een zachte plof op de grond terecht kwam. De Litten ging zitten terwijl ze haar ogen sloot en haar poot begon te likken. “Goed gedaan Aimée!” complimenteerde hij zijn partner en hurkte voor het wezentje neer om haar een aai over haar hoofd te geven. Luke tilde het katje van de grond af voor hij haar een brede glimlach toewierp. In een flits herinnerde hij zich het eerste moment dat hij haar voor het eerst ontmoet had.
”..weet je zeker dat je haar wilt hebben?” Luke keek de man aan die tegenover hem stond met zijn handen in diens zij, keek de man met zijn spleetogen naar de jongen. De drie Pokémon die nog steeds afwachten tot een reactie van de knul maar deze pakte de Litten van de grond af en strekte zijn armen. Hij keek de Pokémon diep in haar gele ogen aan voor hij besefte dat dit een prima keuze was. Luke wilde haar als zijn partner. De Litten begon luid te spinnen toen ze haar ogen sloot en even kort rook aan zijn gezicht voor ze uit zijn handen sprong en zich in de nek van de jongen nestelde. Daar drukte liefdevol haar kopje tegen zijn wang aan waarna ze luider begon te spinnen. De man begon vermakelijk te lachen waarop Luke zijn blik losscheurde van de kleine kat en vragend naar hem keek. “..volgensmij heeft ze jou ook gekozen als partner, knul.” Breed glimlachend keek hij naar zijn Litten die hem kort terug aanstaarde. “Jouw naam word Aimée.” Ja dat waren goeie tijden. Tijden die hij voor geen goud had willen missen omdat Aimée een belangrijk deel van zijn leven was. Hij wilde dan ook dolgraag dat Aimée sterker zou worden zodat ze samen de gyms langs konden gaan, die konden verslaan en dan op naar de Hoenn league. Een mooie droom die hij wilde nagaan.. zelfs al kostte het hem veel tijd en moeite. Dat moest ook wel aangezien je zonder hard werken nergens kwam.. dat had je met veel dingen in het leven. Luke wierp even kort een blik op Aimée die zich had opgekruld in zijn armen en met haar gele ogen door de omgeving tuurde.. hij was blij dat zijn Litten toch nog mee was gekomen ondanks dat hij eerst zo zijn twijfels had gehad.
