[Quest] No peace, no feast!

Samen met haar zilveren vos liep Caraphernelia door de donkere straten van Lumoise. Daarnet had ze nog zo lekker in bed gelegen, maar dat heerlijke moment was maar van korte duur geweest. Elke dag had ze zich verheugd op een opdracht die ze eventueel doorgestuurd zou krijgen, maar nee, er kwam maar niks binnen... Tot nu toe dan. Middernacht was het gebeurd hoor, ze moest een opdracht uitvoeren op een belachelijk tijdstip. Niet dat ze in slaap had kunnen komen, maar haar bed had toch echt wel verschrikkelijk lekker gelegen. Vandaar dat ze niet rondliep in normale kleding, ze liep rond in haar oranje pyjama. Alsof een pyjama al niet erg genoeg was, had deze ook nog eens een kattenprent.
Wat haar echter nog meer dwarszat dan de belachelijke tijd was het feit dat ze de opdracht samen met iemand anders moest doen. Dwyer, zo heette hij. Nog nooit had ze van deze naam gehoord, maar gelukkig voor haar had ze wel een foto meegekregen. Oké... Dwyer vinden en vervolgens een feest dwarsbomen was niet heel moeilijk, toch? Toch wel, want nog steeds had ze Dwyer niet weten te vinden. Leuke avond ging dit worden.

Hij had een Team Rocket opdracht, de eerste sinds hij de organisatie had gejoined en direct mocht hij samenwerken met iemand anders. Om precies te zijn, met iemand met een naam die hij onmogelijk kon uitspreken. Goed, vanuit thuis was hij vreemde namen gewend, immers leek het een soort traditie te zijn in Alola om je kind een naam te geven die gewoon niet uit te spreken was, maar dit was wel heel erg. Hij zat dan ook, terwijl hij in de richting van het afgesproken punt liep, zijn hoofd erover te breken hoe hij haar zou moeten aanspreken. Oh, ja hij wist dat het een haar was, gezien de foto die hij had meegekregen. Naast hem liep een Mightyena, een pokémon die hij van iemand random had gekregen en momenteel het sterkste lid van zijn team. Hij was blij met de pokémon, die hij had omgedoopt tot Rollo, maar af en toe kon het een rotzak zijn. Zo nu ook, toen hij begon te grommen in het niets. "Rollo," sprak de roodharige jongen hem streng toe, maar al snel kreeg hij een zilveren pokémon in het oog, samen met het meisje dat op zijn foto had gestaan. "Ik geloof dat ik je bij de naam hoor aan te spreken, maar om eerlijk te zijn heb ik geen idee hoe ik je naam moet uitspreken. Dus, hallo, de naam is Dwyer," zei de jongen op een kalme toon, terwijl hij in de richting van het grietje liep.

Gelukkig voor haar werden de straten verlicht door enkele lantaarnpalen die hier en daar geplaatst stonden. Nog steeds was ze opzoek naar Dwyer en het kleine beetje licht hielp daar bovenwonder wel bij. Naast het kleine beetje licht had Caraphernelia nog een extra hulpje; Lamia. De zilveren vos was, net zoals zij, opzoek naar de roodharige jongen. Het 'vinden van iemand door middel van een foto' mocht dan misschien wel makkelijk klinken, het was alles behalve dat. Lumoise was groter dan je verwachte en de zwak verlichtte straten afzoeken was echt geen pretje.
Het was dan ook het gegrom van een ander dier dat zowel Caraphernelia als haar vos lieten opkijken. Meteen schoot Lamia in de verdediging om terug te grommen naar de andere Pokémon. Hmm? Met een frons keek Caraphernelia naar waar het geluid vandaan was gekomen om te zien hoe een roodharige jongen haar naderde. Dat moest vast Dwyer zijn. Zoals te verwachten was wist ook hij niet hoe hij haar naam moest uitspreken.  "Zeg maar Cara," antwoordde ze nonchalant om van hem naar zijn Mightyena te kijken. Ook Lamia leek de Mightyena gezien te hebben, want deze bleef het andere beest arrogant aankijken om binnensmonds verder te grommen.