Ice Cold, Ice Queen

Onderwerp: Ice Cold, Ice Queen wo jun 08, 2016 12:01 am

STRIKE QUICKLY, STRIKE DEFTLY

Ze was de laatste tijd een beetje rond de Frost Cavern blijven hangen, ze had zichzelf een klein kamertje gehoord in Dendemille Town. Hier had ze nog wat extra onderzoek gedaan, samen met het wat rondhangen in de stad. Het was best een aardig stadje, met een leuke kroeg waar ze enkele avonden had gezeten. De laatste tijd was er zo veel om haar heen gebeurd, dat ze iets regelmatiger ‘s avonds uit ging om alles weer te vergeten voor eventjes. Het was niet zo dat ze zichzelf laveloos dronk, want daar kon ze niet tegen, maar gewoon alles vergeten door het gezelschap om haar heen. En gezelschap kreeg ze wel, elke avond waren er wel een paar dappere mannen die een poging deden om haar met hun mee te krijgen, maar telkens weer sloeg ze ze af met een scherpe tong. Er zou niemand zijn die haar koude hart geroerd zou krijgen, nou ja, misschien één iemand en die hoefde ze voorlopig niet meer te zien. Gewoon die ene keer in het café was wel weer genoeg voor een paar jaar, verder hoefde ze dat hoofd niet meer te zien. Er waren zoveel dingen veranderd tussen hen, sinds hij weg was gegaan uit Kanto. Ze waren toentertijd hun eigen wegen gegaan, al was het niet zonder slag of stoot gegaan, immers was het door een scherm gevecht gekomen dat ze nu nog steeds rondliep met een litteken op haar zij. Hij had toentertijd blij mogen zijn dat het alleen maar een vleeswond was geweest en dat hij niets belangrijks had geraakt. Nee, ze waren zeker niet op friendly terms uit elkaar gegaan en waarschijnlijk zouden ze die terms ook niet zo snel meer terug krijgen. Toch kon ze er niet om heen dat ze om de man gaf en dat ze het verschrikkelijk vond hoe ze uit elkaar gedwongen waren. Claudia keek naar haar lege glas en draaide zich daarna met d’r rug naar de bar toe. Het was rustig vanavond, er waren niet al te veel mensen die zin hadden in een bar blijkbaar. Er speelde een paar mensen bij de pooltafel en enkele zaten de Rapidash race te kijken, iets waar ze zich maar weinig in kon vinden. Ze herinnerde zich nog hoe gek haar vader was op de Rapidash races en dat dat ook de hele reden was waarom ze enkele Rapidash’ in het landhuis hadden. Ze wist nog hoe ze er vroeger op mocht rijden en ondanks dat het haar was aangeleerd, was ze nooit echt gek geweest op het hele rijden. Het liefst liep ze gewoon zelf de hele route, dan had ze tenminste nog het idee dat ze iets nuttigs deed. Toch kon ze er niet om heen dat ze een Rapidash een heel mooi beest vond en als ze niet zo’n ontzettende reputatie als Ice Queen zou hebben, misschien zelfs overwogen zou hebben om er een aan d’r team toe te voegen. Voor nu bestond haar team echter nog steeds uit alleen maar een Eevee, wat mede kwam omdat ze nog geen hoog genoege rang had als Ranger om andere pokémon buiten haar partner pokémon in haar team te mogen hebben. Maar dat betekende niet dat ze niet al rustig mocht nadenken over welke pokémon ze zou willen hebben. Ze had op haar kamertje wat boeken liggen die ze had besturdeerd met enkele pokémons uit verschillende regio’s. Haar oog was vooral gevallen op het vliegende blauwe bolletje fluff, ook wel een Swablu genoemd. Maar ze wist nog niet zeker of ze die in haar team wilde hebben, ze moest toegeven dat ze een vliegend type wel graag zou willen hebben, omdat het het reizen naar andere regio’s een stuk makkelijker en goedkoper zou maken. En aangezien ze van plan was om haar Eevee te laten evolueren in een Glaceon, als Sneaux daar zelf ook achter stond tenminste, kon ze haar ook een Surf leren, dus dat zou een beetje moeilijk worden. Natuurlijk had ze ook gekeken naar Ice types die wél Surf zouden kunnen leren, maar dan kwam je al snel uit in een Walrein en die pokémon stond haar gewoon niet. Er waren wel enkele andere pokémons die haar aandacht hadden getrokken, waaronder een Pawniard, een pokémon die haar aandacht had getrokken door diens uiterlijk. Het paste wel in het rijtje. Daarnaast was er ook nog de Gallade, die zij als schermster geweldig vond. Maar ze was daar nog niet helemaal zeker over. Ze wist immers dat als ze ook nog die Pawniard in haar team zou voegen, ze ontzettend slecht tegen Fighting type pokémon zou kunnen vechten, omdat haar hele team daar weak tegen zou zijn. Dus misschien moest ze wat meer variatie erin gooien, maar ze wilde wel een beetje in het ice/steel type blijven zitten. Claudia zuchtte zachtjes, het nadenken over haar team gaf d’r alleen maar hoofdpijn. Rustig zetten ze haar glas op de bar en vroeg zich af of ze het hierbij zou laten voor vandaag, voor morgen had ze een trip naar de Frost Cavern gepland staan immers. Als haar informatie klopte stond daar de Icy Rock waar mee ze haar Eevee zou kunnen laten evolueren. Ja, misschien was ‘t het beste om er maar vandoor te gaan. Rustig legde ze wat geld op de bar en knikte naar de barman, voordat ze haar witte jasje van de kapstok haalde en over haar schouders legde. Terwijl ze naar buiten wandelde, legde ze haar hand in haar rechterzij, daar waar het litteken zat. Vervloekte Seedot was die Flynn toch geweest, waarom moest die spook van het verleden nou weer komen opdagen. Van alles wat ze had meegemaakt moest ‘t natuurlijk weer hém zijn. Ze zuchtte zachtjes en keek om zich heen, haar appartement was niet zo heel ver van de bar vandaan. iets waar ze per toeval achter was gekomen. Ze pakte d’r pokéball en liet Sneaux er weer eens uit. De Eevee schudde zichzelf eens goed uit en sprong daarna in de armen van Claudia, die haar een aai over d’r koppie gaf. ”Morgen zullen we eens kijken of we jou kunnen laten evolueren, oké?” zei ze liefkozend tegen de pokémon, die haar daarna met grote ogen aankeek. Ze glimlachte eventjes. ”Niets om bang voor te zijn, alles zal goed komen. Ik ben bij je,” vervolgde ze daarna, wat de Eevee gerust wist te stellen. Samen wandelde ze een paar straten door, totdat Claudia bij de deur van haar appartement was. Ze stak de sleutel in het slot, maakte de deur open en stapte naar binnen.

De volgende dag was ze al weer voor de eerste zonnestralen op. Het viel haar op dat ze de laatste tijd opvallend weinig en slecht sliep. Misschien had haar ontmoeting met Flynn toch minder goed gedaan dan dat ze had verwacht. Claudia geeuwde eventjes, terwijl ze overeind in haar bed zat en keek naar buiten, waar enkele Fletchling een liedje aan het fluiten waren. Misschien kon ze nog eventjes blijven liggen…
Ze schrok opeens wakker toen Sneaux op haar rug sprong en ze greep verward naar haar wekker. 12:34pm stond erop en direct schoot ze overeind. Ze had zichzelf verschrikkelijk laten verslapen. ”Dankje, sneaux,” zei ze, terwijl ze haar bed uit sprong en eventjes stil bleef staan toen ze overvallen werd door duizeligheid en vlekken voor d’r ogen. ”Wow…” zei ze, terwijl ze wankelde, maar al snel haar evenwicht weer terug vond en haar sprint naar de badkamer vervatten. Binnen nog geen tien minuten was ze gedoucht, aangekleed en had ze haar haar weten te fatsoeneren. Het enige waar ze nog ruzie mee had was een irritante pluk die maar niet uit d’r gezicht wilde gaan. Uiteindelijk pakte ze er een haarclip bij en stak die in d’r haar, zodat de pluk zou blijven zitten. Daarna controleerde ze of ze al haar spullen had en riep d’r Eevee bij zich. ”We moeten maar eens gaan, we zijn al laat,” zei ze tegen haar pokémon, al was het meer tegen zichzelf gericht. Waarna ze haar kamer uitstapte en naar buiten ging.

Ze had zich niet echt gekleed tegen de kou van de Frost Cavern, de kou deed haar over het algemeen toch al niet echt veel. Immers werd ze niet voor niets de Ice Queen genoemd. Jammer genoeg was haar Eevee iets minder blij met de kou en al snel had ze zich in haar nek verstopt. ”Je weet dat als je evolueert dit niet meer gaat werken hè?” vroeg aan het bruine bolletje, die ze rustig een aai over d’r kopje gaf. De Eevee gaf d’r een kopje terug, als teken dat ze het snapte. Ondertussen voelde ze hoe het bruine bolletje trillend in haar nek lag. Nooit had ze gedacht dat ze ooit zo blij kon zijn met een pokémon, normaliter had ze het niet zo op ze, maar deze Eevee was toch net even wat anders. Ooit moest ze haar collega toch maar eens gaan bedanken voor dat ei dat ze toentertijd had gekregen. Maar dat zou een zaak voor later zijn, voor nu moest ze haar weg gaan zoeken in deze grot. Het was de bedoeling dat hier ergens een steen moest zijn die haar Eevee zou laten evolueren, maar ze had totaal geen idee waar de steen moest zijn. Ze had een foto gevonden in een van de boeken die ze had gelezen, maar daar kwam ze nog niet echt wijs uit. Voorzichtig zetten ze Sneau op de grond en hurkte ernaast. ”Sneaux, luister. Aangezien dit een steen is die onder andere wordt gebruikt om een Eevee te laten evolueren, wil ik dat je je concentreert. Zoek naar iets van binnen dat zich geroepen voelt, kijk of je de steen kan vinden,” zei ze tegen haar pokémon, terwijl ze d’r rustig een aai over d’r kopje gaf. Sneaux keek haar eventjes vreemd aan, waarbij ze haar kopje vragend schuin hielt. Toch deed ze wat er gevraagd was en ging zitten. Ze deed d’r oogjes dicht en d’r oortjes stonden pal overeind, terwijl ze zich leek te concentreren om een geheimzinnige kracht diep van binnen. Opeens schoot ze overeind en rende een van de vele gangen in. Claudia glimlachte eventjes en wandelde er zo snel ze kon achteraan. Misschien toch geen slim plan om op hakken een grot in te gaan…
Niet veel later bleef de Eevee stilstaan voor een glimmende met ijs bedekte steen. Haar trainster kwam er al snel aan en bewonderde wat ze voor zich zag. Daarna riep ze haar pokémon bij zich en hurkte voor haar neer. ”Sneaux, deze keuze is geheel aan jou. Je weet dat er meerdere evoluties voor jou mogelijk zijn. Dit is er slechts een, die we hier kunnen uitvoeren. Als jij je hier niet prettig bij voelt en dit niet wilt doen, zal het niet gebeuren en gaan we op zoek naar de evolutie die wel bij je past, begrepen?” De Eevee was gaan zitten voor haar en knikte daarna voorzichtig. Al snel daarna sprong ze weer overeind en legde haar pootjes tegen de ijzige steen aan. Een wit licht omringde de pokémon en ze leek volledig van vorm te veranderen. Het licht barsten uiteen en Sneaux stond recht op haar vierpoten en liet een ”Glaceon~” horen, voordat ze rond de benen van Claudia begon te cirkelen. Trots als dat ze was, pakte ze haar pokédex erbij en scande de pokémon. Glaceon is a quadruped, mammalian creature covered in light-blue fur that can be frozen into sharp quills. It has long, pointed ears, dark eyes, and a small nose. Glaceon has two dark blue, rhombus-shaped markings on its back, and the tip of its tail and feet the same shade of blue. It appears to be wearing a teal tuque on its head and it has two teal dangles, one on each side of its head. This Pokémon is able to create small ice crystals around it by controlling its body temperature. Glaceon is usually found in urban areas under the care of humans. It is rarely found in the wild. Een glimlach kwam op haar gezicht. ”Goed gedaan, Sneaux!” zei ze tegen haar pokémon, maar lang van de evolutie konden ze niet genieten, toen ze opeens gegrinnik achter zich hoorde. Het tweetal draaide zich snel om, om te zien dat er een paarse pokémon achter hen hing. De Glaceon ging meteen in een aanvallende houding staan en liet een grom horen naar de pokémon, terwijl deze vrolijk grinnikend in de lucht bleef hangen. Claudia pakte rustig haar pokédex erbij om te kijken om welke pokémon het ging. Gengar is a dark purple, bipedal Pokémon with a roundish body. It has red eyes and a wide mouth that is usually curled into a sinister grin. Multiple spikes cover its back, and it has large pointed ears. Its arms and legs are short with three digits on both its hands and feet. It also has a stubby tail. As Mega Gengar, a portion of its body sinks into the ground. The lower portions turn a more reddish purple, and a third eye appears on its forehead. This new unblinking eye is oval, yellow, and allows it to see into other dimensions. The spikes on Mega Gengar's back are more numerous and pointed. Additionally, spikes appear on its hands and tail. Its ears are now considerably longer and project backward. Gengar has the ability to hide perfectly in the shadow of any object, granting it exceptional stealth. However, Gengar's body acts as a heat sink. Its presence cools the temperature of the surrounding area by nearly 10°F, because it absorbs the warmth. In addition, Gengar possesses the ability to fly through the air, as demonstrated in the anime. Gengar is very mischievous, and at times, malicious. It enjoys playing practical jokes and casting curses, such as pretending to be one's shadow, then behaving erratically. When the quarry notices, the Gengar takes delight in its victim's terror. However, Gengar has been known to be loyal to a Trainer who treats it well. Gengar lives in shadows of rooms, caves, and dark places where shadows form. It is especially fond of urban areas such as cities and back alleys, but only during the night. Ze had de pokémon dus toch goed herkend. Vroeger toen ze klein was had ze zo een op de zolderkamer zitten, ze kon zich nog goed herinneren dat ze zich eens een keer dood geschrokken was door de verschijning van de Gengar. Claudia huiverde eventjes, maar zo te zien wilde Sneaux het ding bevechten. Ze wilde haar nieuwe lichaam uitproberen. Ze keek eventjes van haar eigen pokémon naar de tegenstander, ze had nooit echt een gevecht gehouden, al hadden ze wel heel erg getraind de laatste tijd. ”Zullen we dan maar, Sneaux?” zei Claudia daarna, terwijl ze door de nieuwe aanvallen van een Glaceon bladerde. De pokémon gromde eventjes en sprong al direct op de Gengar af, om gewoon door ‘m heen te gaan. ”Zo gaat ‘t niet werken, Sneaux. Een Gengar kan niet geraakt worden door Normal type aanvallen, we zullen ‘m dus op een andere manier moeten aanvallen,” zei ze rustig. ”Begin maar met Icy Wind!”

VS

De Glaceon ging klaar staan en opende haar mond, terwijl een ijzige wind in de richting van de Gengar werd gespuwd. Deze had niet bepaald snel door dat ‘ie werd aangevallen en viel bijna uit de lucht, terwijl een van zijn armpjes veranderde in een klein blokje ijs. Al snel sloeg hij het ijs stuk tegen een rotswand en richtte zijn aandacht op de Glaceon, duidelijk kwaad over het feit dat die was aangevallen. Zijn ogen werden zwart met rood en al snel schoot een Night Shade aanval op de Eeveelution af. ”Spring omhoog om te ontwijken en val aan met Ice Shard,” riep Claudia snel. De Glaceon zetten zich af tegen de grond en sprong een paar keer op de uitstekende stenen om de afketsende aanval te kunnen ontwijken, voordat ze een brok ijs tevoorschijn toverde boven de Gengar en deze op hem liet vallen. Toen de eerste gevallen was en de Gengar gepind hielt op de grond, opende ze haar bek en vuurde een lading kleinere ijs stukken op hem af. Snel verdween de Gengar door zichzelf onzichtbaar te maken en verscheen opeens achter de Glaceon om haar aan te vallen met een Shadow Punch aanval. Sneaux gromde terwijl ze achteruit schoot en schudde haar kop eventjes. De klap was hard geweest, maar had verder niet al te veel schade aangericht. ”Nu Ice Fang,” zei Claudia en de Glaceon sprong direct weer terug op de Gengar, terwijl rondom haar bek ijs verscheen. De Gengar probeerde weg te komen, maar de ice type Eeveelution was hem voor. Hij slaakte een kreet op het moment dat de tanden in zijn gasachtige lichaam gleden en hem blauw deden kleuren. Niet lang daarna viel hij als een blok ijs op de grond. Claudia grinnikte eventjes, eigenlijk was het best leuk om een pokémon gevecht te houden. Nu leek deze Gengar ook niet bijster slim te zijn, dus dat hielp ook wel. Het ijsje Gengar schommelde heen en weer en wist uiteindelijk te ontsnappen door zichzelf te teleporteren. Al snel merkte ze dat de Gengar kwaad begon te worden, vooral toen hij opeens met hoge snelheid naar de Glaceon schoot en terug vocht met een Payback aanval. Sneaux gromde, maar kon de kracht van de aanval niet goed weerhouden, waardoor ze tegen een muur aan geduwd werd. Eventjes bleef ze stil liggen en Claudia hoopte maar dat ze weer overeind kwam. De Gengar kwam dreigend op hen af met een Shadow Ball aanval tussen zijn armen en met een opvallend snel reflex riep Claudia: ”Mirror Coat!” De ball van pure schaduw energie spatte uiteen tegen de Glaceon, die een glimmende laag van psychische energie over haar lichaam had gelegd. Met een scherpe ”Ceon~!” werd de energie van de aanval teruggekaatst in de richting van de Gengar, die door de kracht van de aanval een van de gangen in werd geblazen. Het tweetal wachtte en wachtte, maar na een paar minuten hadden ze door dat de pokémon het voor gezien had gehouden. Ze zuchtte eventjes en Claudia zakte tegen een muur aan. ”Goed gedaan Sneaux, goed gedaan,” complimenteerde ze de Glaceon, die trots naast haar kwam staan. Ze gaf de pokémon een aai over d’r kop heen en besloot even uit te rusten voordat ze een poging zouden doen om uit de grot te komen.

(Dit is nu een Doos topic, back off<3)

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen zo jul 10, 2016 1:29 pm

Een bezoekje aan het lab van Team Rocket had er voor gezorgd dat Laura weer een opdracht te pakken had. Het was niet echt een leuke opdracht, omdat ze er voor naar de Frost Cavern moest en ze had nu al het idee dat het op een gevecht zou uitlopen met de ontsnapte Sneasel. Haar taak was om het arme ding terug te halen, omdat ze was ontsnapt nadat er op haar geëxperimenteerd was. Ze vond het heel begrijpelijk dat het ding bij het lab vandaan was gevlucht, want van wat ze had gehoord waren de proeven die daar tot nu toe werden gedaan een stuk minder professioneel dan die van haar. Een proef op een Pokémon moest altijd zo pijnloos mogelijk gebeuren, vond Laura, en het moest van tevoren zo veel mogelijk berekend zijn om zeker te weten dat het resultaat positief zou zijn. Team Rocket deed dat nog lang niet altijd.

Ze droeg een dikke, lange jas, waarvan het ontwerp wat weg had van een Purugly, toen ze haar eerste stappen in de grot zette. Het was niet Shira die aan haar zijde liep, maar Cell. Haar slijmspoor zou hen helpen met het terugvinden van de ingang. Zelfs al walgde Laura een beetje van de derrie en hield ze minstens een meter afstand van haar Pokémon. Haar schoenen zagen er onhandig uit voor een ijzige grot, maar hadden een laagje aan de onderkant waardoor ze onmogelijk kon slippen. Het was gemaakt mede dankzij Cell’s slijm, dus de derrie was toch nog ergens goed voor. Sterker nog, Laura gebruikte het spul vaker succesvol voor experimenten. Cell was momenteel misschien wel haar meest waardevolle Pokémon.

Toch voelde ze zich niet erg vrolijk met de Sliggoo achter zich aan. Ze had inmiddels ook haar Holocaster tevoorschijn gehaald om de verveling te doden. Die Sneasel vonden ze vast nog wel. Ze vermoedde dat ze ver in de grot zat, dus dit eerste stuk had ze alle tijd om berichtjes te sturen wat ze wilde.

… Tot de verbinding weg viel, natuurlijk, en ze gedwongen was om op haar omgeving te letten. Misschien maar beter ook, want er kwam een Gengar haar kant op gezwoven op een rap tempo. Met een luide gil dook ze naar beneden, de Pokémon ontwijkend. Echt nodig was het niet, want de Gengar vloog zelf ook al opzij. Cell keek het ding raar aan. Ze begreep niet goed wat er aan de hand was. Laura ook niet. “Wat was er met hem aan de hand?!” Ze kwam weer overeind en veegde haar jas glad. Wat het ook was, het kon niet veel goeds voorspellen. Met nu twijfelachtige passen vervolgde ze haar weg dieper de grot in.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen wo jul 13, 2016 3:34 pm

Een beetje rust deed ze goed, voordat ze besloten om verder de grot in te gaan. Ze was van plan om verder te kijken wat er in de grot te vinden was. Immers was ze zo gewend geraakt aan de kou, dat het haar niet zo zeer meer boeide. In de verte leek ze een stem te horen, terwijl ze verder door de grot heen liepen. Al snel vond ze een meisje met een pokémon die ze nog niet eerder gezien had. Haar pokédex liet ze maar veilig in haar zak zitten, ze zou de pokémon later wel erin registreren, maar voor nu wilde ze weten wie ze nou precies was tegen gekomen. "Geschrokken van een aanval," zei ze rustig, terwijl ze vanuit het duister een lichter deel van de grot binnen stapte. "Een uitstapje in een grot is niet bepaald iets wat menig mens zou gaan doen. Met een specifieke reden hier?" vroeg ze rustig, haar nieuwsgierigheid binnen wetend te houden.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen ma jul 18, 2016 2:33 pm

Het laatste wat Laura had verwacht was dat haar vraag een antwoord kreeg. Haar blik ging kort naar Cell, zich afvragend of de Pokémon opeens de vaardigheid om te praten had gekregen, maar dat bleek al snel niet waar te zijn. Een mens, of beter gezegd een dame, bevond zich schijnbaar ook in de grot en legde uit dat de Genar geschrokken was van een aanval. Laura trok meteen de conclusie dat zij de oorzaak van die aanval was en besloot op haar hoede te zijn bij deze persoon. Als ze kon voorkomen om zelf aangevallen te worden zou ze daar haar uiterste best voor doen.

Alsnog was er geen reden voor haar om de vraag die zij gesteld kreeg niet te beantwoorden. Deze dame kon haar misschien zelfs helpen met het vinden van de Sneasel. Er was altijd een risico dat de dame de Sneasel zelf mee zou willen nemen, wat betekende dat haar quest faalde, maar dat viel vast wel te omzeilen. Ze had nog altijd haar Pokémon om haar eventueel in de goede richting te helpen.

“Ik zag een Sneasel naar binnen vluchten. Die komen hier normaal niet voor, dus ik was benieuwd wat die hier te zoeken had,” loog ze. Ze wist maar al te goed waarom de Pokémon hier was, maar kon het zich op dit moment niet veroorloven om kenbaar te maken dat ze bij Team Rocket hoorde - zelfs al was ze het niet geheel eens met alle dingen die Team Rocket deed.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen di jul 19, 2016 12:41 am

De onbekende leek op haar hoede te zijn, alsof ze niet verwacht had dat er nog iemand in de grot was. Iets wat ze zich kon indenken, het was immers niet alledaags dat iemand door de Frost Cavern aan het wandelen was. Toch besloot ze het voorbeeld te volgen, want ze wist niet geheel zeker of ze deze persoon kon vertrouwen of niet.
Er werd haar verteld dat ze opzoek was naar een Sneasel die de grot in was gerend. Ze was ermee bekend dat het een pokémon was die niet voorkwam in deze grot, dus was haar nieuwsgierigheid al gewekt. "We kunnen wel even helpen zoeken," zei ze op een rustige toon, terwijl Sneaux trots haar borst naar voren stak, alsof ze het idee had dat ze geknipt zou zijn voor dit werk.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen do jul 28, 2016 2:26 pm

Ondanks dat ze op haar hoede wilde zijn deed het Laura goed om hulp aangeboden te krijgen. Ze hoefde deze vreemdelinge toch niet te informeren dat zij bij het team hoorde waar de Sneasel van gevlucht was, dus kwam de situatie vast wel goed. Ze wierp haar een warme glimlach toe. “Dank u, dat zou heel fijn zijn.” Ze merkte de houding van de Glaceon op en kwam meteen tot de conclusie dat die op een andere manier opgevoed was dan Shira. Shira was een huisdier. Die mocht van geluk spreken als ze ergens bij mocht helpen. Zeker sinds de komst van Cell en Inertia, want die twee waren wel getraind om te helpen met verschillende taken. Al… was Cell er nog niet altijd even goed in.

“Heeft u hem ook gezien?” vroeg ze vervolgens. Ze vermoedde van niet, maar als het wel het geval was zou dat alleen maar goed uitkomen. Anders moest ze gaan overwegen om Inertia of Shira tevoorschijn te halen en hun psychische krachten te benutten.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen do jul 28, 2016 6:18 pm

Ze mocht het grietje dan wel niet vertrouwen, haar duty als Ranger was toch ook om andere te helpen, dus helpen zou ze dan maar. En Sneaux vond het geweldig om eens een keer als speurhond op zoek te gaan. Toen het meisje vroeg of ze de pokémon al eens had gezien, schudde Claudia haar hoofd. "Ik ken de pokémon, maar af gezien van de Gengar, heb ik geen andere pokémons gezien in deze grot," antwoorden ze rustig. "Je hebt niet heel toevallig iets waar de geur van de Sneasle in zit? Dan zou m'n Glaceon 'm makkelijker kunnen opsporen," besloot ze een poging te wagen. Ze had geen idee wat de relatie was tussen deze vrouw en de Sneasle immers.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen di aug 02, 2016 10:50 pm

Helaas, de dame had Sneasel niet gezien. Dat zou de zoektocht iets moeilijker maken, maar desalniettemin niet onmogelijk. Er werd haar vervolgens gevraagd of ze niet toevallig iets bij zich had met de geur van Sneasel, waarop Laura even twijfelde of ze eerlijk moest zijn. Ze had namelijk wel een voorwerp meegekregen wat gebruikt was voor de proef op Sneasel, maar of het een slim idee was om dat aan een vreemdeling te laten zien was nog maar de vraag.

Gelukkig kon Laura snel denken en had ze een leugen verzonnen om zichzelf niet meteen te verraden. “Ja, momentje.” Ze haalde haar tas er bij en vond na enkele tellen er in te hebben gegrabbeld het voorwerp: een spuit. “Deze viel uit het lijfje onderweg naar binnen. Ik heb het opgeraapt want het zou nog wel eens schadelijke stoffen kunnen bevatten.” Dat deed het inderdaad, en dat wist ze. Ze had het eigenlijk meegekregen omdat het serum aan Sneasel gegeven moest worden bij de vondst. Die informatie was echter niet bestemd voor de vreemdelinge.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen wo aug 03, 2016 1:23 am

Het grietje haalde opeens een spuit tevoorschijn en Claudia's blauwe ogen vernauwde voor een tel. Moest ze dit wel vrtrouwen? Er zat een vreemd luchtje aan, en dat was dan weer niet de spuit. Ook Sneaux leek niet zo blij te zijn met het voorwerp wat tevoorschijn was gehaald, maar als ze die Sneasel wilde vinden, zat er niets anders op. De Glaceon trippelde in de richting van de vreemdeling en ging voor haar staan, mooi niet dat ze moeite zou gaan doen om aan die spuit te kunnen gaan snuffelen. Echt blij was ze toch al niet ermee. De Glaceon snuffelde eventjes aan de spuit en Claudia merkte meteen dat er iets niet in de haak was, maar liet het niet merken. Haar pokémon reageerde anders op het voorwerp dan dat ze op andere dingen zou reageren, maar ze wilde geen argwaan wekken bij de onbekende. Sneaux wandelde eventjes in het rond, totdat ze de geur had gevonden en liep een van de grotten in. "Zullen we dan maar?" zei ze rustig, terwijl ze erop stond dat de vreemdeling voorop ging. Ze vertrouwde deze zaak steeds minder...

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen vr aug 19, 2016 1:42 pm

Laura voelde zich licht onzeker over het lage aantal woorden wat over de spuit werd gesproken. Ze had niet het idee dat de witharige dame haar ergens van verdacht, maar had op zijn minst een verwonderde uiting verwacht over hoe erg het was om proeven op Pokémon te doen. Ze nam maar gewoon aan dat de vrouw niet echt een prater was en kon daar mee leven, want zelf was ze wel een prater ondanks haar sterke accent. Er waren natuurlijk wel situaties waarin ze haar mond hield, zoals wanneer ze zich geïntimideerd voelde door een persoon of als ze zich verdrietig voelde. Dat eerste leek zo langzamerhand te gebeuren, maar ze probeerde om zich niet te laten kleineren. Ze volgde de dame en haar Glaceon gehoorzaam en besloot een verhaal aan te hangen waardoor ze hopelijk minder verdacht over kwam. “Bedankt voor de hulp, echt waar,” begon ze. “Er lopen tegenwoordig zoveel ongure personen rond, zelfs in hele gewone kleding, dat het moeilijk is om nog mensen te vertrouwen. Ik heb ook de neiging om mensen te snel te vertrouwen, voordat ik ze echt ken. Volgens mij heeft u daar geen last van, of wel?” Haar blik werd met een hoopvolle, geïnteresseerde uitstraling op de vreemdelinge gericht.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen ma aug 29, 2016 4:57 pm

Ondansk dat ze de vrouw niet helemaal vertrouwde, knikte ze toch vriendelijk toen ze bedankt werd voor haar hulp. Ze had zich nog niet voorgesteld en had waarbij ook niet verteld dat ze een Ranger was. Misschien hielt ze dat maar zo, aangezien de andere vrouw wel gelijk had, er liepen een paar ongure types rond in Kalos. De eeuwige dreiging van Team Rocket was er immers en dat was geen dreiging waar je mee wilde sollen. "Ik ga over het algemeen op mijn gevoel af als het gaat om mensen te vertrouwen," antwoorden ze kalm op de vraag van de vrouw, er verder niet op in gaand. Ze vertrouwde háár immers niet. Sneaux had ondertussen het spoor te pakken en wandelde er achter aan, af en toe achterom kijkend of de twee mensen haar nog wel bijhielden.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen za okt 01, 2016 10:19 pm

Laura’s verhaal had een reactie los gekregen die veel minder woorden bevatte dan die van de blondine. Toch betekende het enorm veel en kon ze er ook een karaktereigenschap van de ander uit ontdekken. Ze was niet iemand die makkelijk praatte, zoals zijzelf. Dat was interessant. Laura vond dat niet erg, want zij kon de stiltes dan met gemak vullen. Ze zou zich niet snel ongemakkelijk voelen bij een stil type. Carmilla praatte immers ook niet veel. “Dat is een heel veel gebruikte techniek. Gevoel is wat dat betreft een heel vreemd iets.” Wat haar vooral verwonderde, was dat gevoel zo vaak juist kon zijn. “Ik zou graag nog een keer een onderzoek doen naar emoties, maar daar heb ik nog niet de kans voor gehad, laat staan de juiste spullen in mijn lab…” Het was riskant om prijs te geven dat ze een scientist was, maar dat was alleen maar een poging om vertrouwen te winnen. Ze hoefde niet eens te liegen over wat ze deed, want voor Team Rocket haar vroeg deed ze precies hetzelfde: pijnloze experimenten op Pokémon.

Over experimenten op Pokémon gesproken, Laura meende iets in de verte te zien bewegen. “Dat is Sneasel!” riep ze direct. Het wezen keek om, waarbij net genoeg van het te zien was om te zien dat het inderdaad de Pokémon was waar ze naar zochten. Vervolgens sprintte het wezentje weg, dieper de grot in. “Oh nee! Hij ontsnapt!” Dat wilde Laura niet. Echter wist ze dat er achteraan rennen waarschijnlijk niet de slimste oplossing was. Het arme wezentje was schuw. Ze moesten het vertrouwen winnen voor Laura hem weer mee kon nemen.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen wo dec 14, 2016 4:53 pm

Ze besloot om het grietje maar gewoon te laten praten. Ze vertrouwde niet veel van deze situatie en had geen zin om meer informatie bloot te leggen dan dat eigenlijk de bedoeling was. Haar doel was nu om die Sneasel te vinden en 't liefst wilde ze deze gewoon naar de Ranger Base brengen om te laten controleren, want het zag er naar uit dat die niet in perfecte conditie was.
Haar gedachten werden onderbroken toen de blondine opeens schreeuwde dat ze de Sneasel had gevonden. Voordat Claudia iets kon zeggen was het beestje echter al weer verder gerend. Ze keek naar haar Glaceon, die direct knikte en achter de pokémon aan rende. Sneaux zou een spoor achter laten voor hen om te volgen, aangezien de twee pokémons te snel waren voor hen om ze bij te houden. "Kom," zei Claudia resoluut en ze begon achter de twee pokémon aan te rennen. Ze hielt haar Capture Stylus bij de hand, maar ongezien voor de blondine, voor het geval ze verkeerde dingen op 't spoor zouden komen.

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen di jan 03, 2017 4:03 pm

Waar Laura ietwat geschrokken had gereageerd, bleef de witharige dame zo kalm als een bewusteloze testpersoon. Daar kon Laura wel naar opkijken, eigenlijk. Ze liet zich erg snel meeslepen door haar emoties en ze wist dat sommige mensen daar niet goed tegen konden. Zijzelf kon er niet veel aan doen helaas. Zelfs als dat kon was nu niet het juiste moment, want ze hadden een Sneasel om te vangen.

Ze deed haar best om achter de trainer van de Glaceon aan te rennen, maar haar hoge hakken stonden geen hoge snelheid toe. Gelukkig liet de Glaceon een spoor achter wat ze kon volgen, anders lukte het misschien nooit om de Sneasel te vangen. Dat zou sowieso al heel moeilijk worden als deze tunnels niet eindigden. Het was jammer dat ze niet van tevoren de grotten had onderzocht voordat ze naar binnen ging, anders had ze geweten welke gang ze Sneasel het beste in konden jagen. Nu tastten ze letterlijk in het duister. Ze overwoog om de ander te zeggen dat ze vooruit moest rennen, maar was bang dat ze daarmee de Sneasel niet mee kon nemen naar de Team Rocket basis. Ze moest wel haar opdracht kunnen voltooien…

Onderwerp: Re: Ice Cold, Ice Queen do jan 05, 2017 1:51 am

Ze was soms zo blij dat ze haar pokémon goed had afgericht, Sneaux liet een prima spoor achter wat ze konden volgen, zodat ze niet te ver in de grot achter zouden blijven. Ondertussen wist Claudia nog steeds niet of ze de hele situatie moest vertrouwen, maar als ze de Sneasle kon capture'n dan zou ze tenminste de Rangers ernaar kunnen laten kijken. Ze keek eventjes om zich heen en merkte dat het grietje nog steeds achter haar aan rende. Goed zo, dan kon ze tenminste een oogje in het zeil houden.
Eventjes bleef ze stilstaan en keek de gang door, het spoor was niet gestopt, maar wel dikker geworden, wat betekende dat er vaart geminderd was. "Sneaux?" riep Claudia, haar stem galmde door de grot heen. In de verte hoorde ze haar Glaceon, ze moesten dus wel gestopt zijn. "We zijn er bijna," zei ze rustig over haar schouder naar de blondine.

Gesponsorde inhoud

» Tahlia "Lia" Queen
» Do you wanna be my ice queen?
» Ice cold
» ♛ Queen of Chaos . {Open}
» She's a lady, treat her like a queen