Sunset ..~ Abigail

Ze glimlachte nog een beetje zwakjes terug en haalde haar hand door haar haar. Ja, ze had wel gehoord over een toernooitje, alleen wist ze niet zo goed hoe ze dat zou moeten overleven. Waarschijnlijk was het type water geliefd daarbij en Pam was niet echt.. geschikt voor gevechten op het moment. De Seel gaf ze hierbij ook een aai over haar kopje.
"Gefeliciteerd." Glimlachte ze, toen hij noemde dat hij een badge had behaald en liet het geval maar achter zich. "Ik zit nog steeds vast rond deze regio." Glimlachte ze. "Maar!" Ze hief haar vinger op en haalde haar overige pokeballs tevoorschijn en liet haar team verschijnen. In een flits verschenen de andere vier pokemon. Een Shelgon, even vrolijk al altijd, keek nieuwsgierig om zich heen, maar begon al snel in het zand te rollen. Een Swellow, nog bekend van de vorige keer toen ze Trevor had gezien, richtte haar blik amusant op de jongeman en fladderde toen over naar de Sceptile, die weigerde zich om te draaien zolang die Quilava nog in beeld was. Een wat volwassenere Phanpy kroop naar het vuur toe en blies vrolijk met haar snuitje, terwijl Hannibal vijandig naar Trevor en zijn pokemon keek. "Mijn team is wel wat veranderd."

Ze glimlachte voorzichtig bij de felicitatie van Trevor en liet haar blik even over haar verzamelde pokemon gaan. Ja, ze was nog steeds door en door trots op de pokemon die ze binnen die paar weken had weten te verzamelen. En daarbij te bedenken dat ze met twee kleine etters in Kalos was begonnen en nu al een redelijk volwassen team had. Een team dat misschien bijna klaar was om de tweede gym uit te dagen. Zou die tweede badge dan bijna in haar bereik zijn? Kon het zijn dat ..? Ze schudde haar hoofd en zuchtte met een kleine glimlach. Daar moest ze niet over piekeren nu.
Plots merkte Trevor iets op met zijn ei en Abigail liet zwijgend haar blik over het ovalen voorwerp vallen en daar zag ze toch echt beweging in komen. Pam klapte vrolijk in haar vinnen en maakte een paar vrolijke geluidjes, terwijl de jongen zich bekommerde om zijn ei. Ja, dit probleem had Abigail zelf ook wel meegemaakt. Het was een moment van nervositeit geweest, maar het was toch uiteindelijk goed gekomen. De schaal werd opengebroken door de bewoner van het ei en een groengekleurde pokemon kroop uit de gebroken schalen en belaagde Trevor meteen met baby pokemon geluidjes. Een soort triomfante glimlach verscheen op haar gelaat. Ze had nu een soort van haar wraak op hem gekregen, als was het bij lange na niet zo vervelend als wat ze van hem had moeten krijgen. Toch leek haar wraak zich tegen haar te keren en rende de vreemde, voor haar dan, pokemon op haar af en drukte zijn kleine pootjes tegen haar been. Abigail trok zich wat terug en Pam maakte verontwaardige kefjes en drukte met haar witte kopje de baby pokemon bij haar trainer weg. Want ja, Pam was natuurlijk de baby pokemon hier, die wel alle aandacht van Abigail nodig had.
Nu Trevor het ook nog eens nodig vond zo'n opmerking te maken richtte Abigail zelf een wat felle blik op de jongen, die ze een klein moment daarna weer terugnam door naar de jonge pokemon te kijken, die haar nog steeds aanraakte. "Ga maar daar heen.." Murmelde ze en duwde de pokemon zachtjes van haar af. Als een gelijke reactie hopte Pam voor de baby pokemon en maakte een hoog en zacht grommend geluidje, alsof ze haar territorium aan het afbakenen was.