{ The only A+ I’ve ever gotten on a test was my blood type test

De roodharige leunde tegen het hek van het schoolgebouw op terwijl ze wachtte tot de ander zou komen. Zoals ze vaker leken te doen had de een de ander omgekocht met koffie, waardoor ze samen kwamen. Al was het waarschijnlijk ook om de tijd en verveling te doden, iets dat meestal leek te lukken als je naar hun vorige ontmoetingen keek. Ach, zelf was Ragya er al omdat ze in de buurt was geweest, beter gezegd, ze zat al in een café toen het bericht over was gekomen. Echt een andere plek om te zijn was er niet voor haar om te komen nu ze alleen was. Yup, Aldrei had haar verlaten. Naja, voor de dag dan. De teef had besloten thuis te blijven om Lucian te stalken en te zien wat deze allemaal deed op een dag. De vos moest immers meer vertrouwen gaan krijgen in de jongen en zelf moesten ze eraan wennen af en toe van elkaar verwijderd te zijn. Daarbij hadden ze afgesproken dat Aldrei haar morgen weer zou proberen te vinden. Al met al viel het haar moeilijk, voor het eerst in tijden weer helemaal alleen te zijn. Vandaar dat ze ook een slok van de beker koffie nam die ze mee had genomen. Voor Hotstuff had ze er ook een meegenomen, deze stond nu op de picknick tafel naast haar. Urgh, het duurde wel lang, of was ze gewoon ongeduldig? Misschien beiden.

{ Hotstuff

Hij was omgekocht met koffie. Dat was het enige dat hij had kunnen zeggen over waarom Eric nu naar een school ging. Ragys had namelijk voorgesteld om voor de grap eens een dagje te gaan meedoen met een of andere school. Hij had het puur gedaan o,dat hij dan gratis koffie kreeg. Met zijn gebruikelijke hoodie om liep hij dan ook door Santalune City, hier ergens zou die school moeten zitten namelijk. Tijdens het lopen naar hun afgesproken plek, ja, hij had gezocht waar het was, stak de jongeman een sigaret op. Kon het hem lekker veel uitmaken wat iemand nu over hem mocht denken. En zoals hij al had 'beloofd' in een eerder gesprek via hun holocaster, zou hij met gemak laten zien dat hij haar kon optillen. Pf in welk geval, hij dacht wel dat dit hem zou lukken. Immers zag de roodharige er nogal lichtgewicht uit, tenzij zij ineens in die dagen heel wat was aangekomen, dan zou hij even zich zorgen over die afspraak moeten maken, aan zijn kant dan. Al snel zag hij Ragya, die tegen een hek leunde, van het gebouw dus. Naast haar was een picnic tafeltje met daarop een beker, de koffie leek het hem. "Hey." klonk er dan ook van hem, waarna hij het bekertje pakte en al snel genoeg merkte dat er koffie inzat. Gelukkig was het nog warm, dat scheelde een boel.

En kijk nou, het leek erop dat de jongen nog vrij op tijd was ook. Hij was immers best makkelijk te zien met zijn gele hoodie, die duidelijk afstak in de omgeving. Zelf droeg ze gewoon een effen zwart topje met een korte spijkerbroek, al had ze geen idee of dit wel ging samen met hun huidige plan. Dresscode zou vast niet zo streng zijn right? Haar kon je het immers niet kwalijk nemen, ze had het warm gehad. Ze nam nog een slok van de koffie, zonder het spul echt te proeven en volgde de ander met haar blik. Het was best grappig dat je het verschil tussen Eric en Nathan van een eindje al kon zien, gewoon door manier van doen. “Hæ” begroette ze de ander terug terwijl deze zijn koffie in claimde. Echt, waar dat spul allemaal niet goed voor was. Zelf keek ze nu achterom richting de school, waar al enkele studenten op het schoolplein kwamen en hier rond hingen of al naar binnen gingen. Geen idee hoelaat het begon maar het zou vast niet lang meer duren. Zelf dronk ze dus ook het restje van haar koffie op en duwde zichzelf in een staande positie. De roodharige wandelde een klein eindje tot de prullenbak en gooide de beker weg, waarna ze even richting Eric keek, zelf was ze de belofte al helemaal vergeten. Had ze de laatste tijd vaker.. Hoe dan ook. “Ik ben benieuwt of je uberhoud de school in komt” zelf kon ze gemakkelijk doorgaan als iemand van een middelbare school. In ieder geval, ze viel minder op. Smári daarintegen.. wat meer. Maar hey, zou vast wel goedkomen.

Hij werd al snel genoeg opgemerkt, waarbij een korte begroeting had geklonken maar in haar eigen taal. Met zijn sigaret in de ene hand en koffie in de andere, kon hij heel goed op zo een hipster lijken nu, leuk. De groenharige nam een slok van de koffie, het was in welk geval sterke, goede, koffie dus hem hoorde je er niet over klagen. Zijn blik ging even naar het plein dat was achter het het, of nou ja, voor zover het een 'plein' dan te noemen was, eerder een oversized fietsenstalling. Enkele mensen leken al het gebouw binnen te gaan, hm. Waarschijnlijk dat de twee dan eens binnenkort ook naar binnen zouden gaan. Wel uiteraard later dan andere leerlingen, want zoiets was nou eenmaal iets dat gebeurde. Hij liep mee met de roodharige, om vervolgens te fronsen bij haar woorden. "Vast wel, zo oud zien we er toch ook weer niet uit?" ze hadden immers nog maar het lichaam van een negentien jarige, die ondanks dat deze wat ondergewicht had, eigenlijk wel nog een beetje door kon gaan ervoor. "En anders verzin ik wel een excuus, met vaak blijven zitten ofzo." ja, zoiets was namelijk wel een ding op scholen, daar was hij zeker van. In welk geval waren ze al naar de ingang gaan lopen, wat betekende dat hij wel zijn koffie en sigaret moest opmaken. De koffie had prioriteit, en ook nog, hij kon altijd nog een sigaret weer gaan opsteken.

Ragya wandelde rustig in de richting van het hek, of naja, de ingang ervan. Het was zo’n ding dat zich automatisch sloot als er mensen te lang weg waren, dus zoals verwacht hingen er wat studenten rond die ertussen gingen staan zodra het dicht dreigde te gekraken, zodat hij weer open zou schuiven. Mensen liepen immers niet graag om. Bij de vraag van Eric haalde ze haar schouders nonchalant op. “Je strijkt me niet echt als iemand van de middelbare school” Antwoorde ze naar de waarheid. De meeste rond het middelbare waren zo ongemakkelijk, lang en slungeligof probeerde donzige gezichtsbeharing te groeien. In ieder geval, dat was hetgene wat ze tot nu toe had gezien tijdens haar uitkijk hier. Maar er waren altijd uitzonderingen en bij de toevoeging van de rest moest ze even grijnzen. Gewoon het idee vond ze grappig op de een of andere manier. “We moeten zo wel even een tas jatten, of zullen we ons gewoon aanmelden bij de receptie als uitwisselingsstudenten?” Zelf had ze geen enkel idee wat ze zouden doen of wat de handigste optie was, het was niet dat ze zelf ooit naar school was gegaan. Dat was een van de redenen waarom dit haar goed entertainment had geleken, daarbij was het gewoon leuk om te kijken of het zou werken.

De jongeman greens lichtjes bij haar woorden. Toch moest hij haar ergens gelijk geven, hij mocht wel lang zijn, wat sommige van de mensen dan ook wel waren, had hij niet het postuur van een puber meer. Ah well, het zou hoe dan ook de twee vast wel kunnen lukken om gewoon net schoolgebouw binnen te gaan. Hij liet ondertussen de peuk op de grond vallen en doofde het ding met de hak van zijn schoen. Nu enkel nog de koffie opdrinken, maar daar had hij wel alle tijd voor. Er werden hem twee keuzes aangeboden die ze konden gaan doen, of een tas jatten en zo de dag volbrengen op Arceus weet wat voor manier, of de receptie opzoeken en aanmelden als uitwisselingsstudenten. Eigenlijk was die keuzen niet eens zo moeilijk. "Laten we maar naar de receptie gaan, daar krijgen we namelijk wel waarschijnlijk nog boeken enzo." of in welk geval, dat was iets dan hem leek. Ondertussen liepen ze door de ingang, oke, Nu moesten ze nog de receptie dan gaan vinden, waar the hell die dan ook mocht zijn eigenlijk. Ach, het zou vast niet al te ver van de ingang moeten zijn.. Of dat leek hem dan in welk geval.

De ander trapte zijn sigaret uit en moest lichtelijk grijnzen. Tja, wie weet wat voor school dit was waar iedere puber ripped was. Hehe, zou haar wel bevallen, Eric waarschijnlijk ook hem kennende. Hierna bracht de groenharige op dat de receptie het makkelijkste zou zijn, aangezien ze dan boeken kregen. “Ik neem aan dat we voor 4de jaars doorgaan?” Hierna opende ze de deur van het gebouw en liep naar binnen. Meteen leek er aan de linkerkant een receptie gedeelte te zijn, in ieder geval gaf het deze indruk weg, maar er zat niemand achter. Daarbij stonden er ook wel heel weinig computers en telefoons om een goede receptie te zijn, dus liep ze nog even door. De gangen waren redelijk aan het vollopen, al leken de meeste al naar hun eerste les te gaan. Uiteindelijk viel haar blik wel op de bordjes op de muren, waar wel degelijk een receptie op stond aangegeven. De roodharige volgde deze dus ook de hoek om tot ze bij een soort lobby geval kwamen, die rook naar naar kantoorartikelen en leraar. “En gevonden” Uitte ze dus ook tevreden, waarna ze richting de receptie liep en hier wachtte op haar beurt. “Hey, we zijn hier voor het uitwisselingsproject en werden hiernaar toe verwezen voor onze boeken” Klonk er verassend vriendelijk van de roodharige, in ieder geval was haar normale norsheid voor het moment uit haar toon. De vrouw achter de receptie knikte en begon even ergens in te bladeren, waarna ze een briefje hun kant op duwde “Even jullie namen, leeftijd en studentennummer erop schrijven. We hebben hier nergens iets genoteerd staan over jullie, maar we hebben vast nog wel ruimte ergens” Ze waren het blijkbaar gewend dat het papierwerk hier niet op orde was. Tja, scholen hé? Zelf pakte ze dus ook de pen en schreef soepeltjes haar naam erop, natuurlijk haar volledige zodat ze de leraren ermee kon pesten. De naam paste dus ook niet in het blokje, verder schreef ze op dat ze 17 was en verzon ter plekke een studentennummer die leek op degene van het persoon boven haar. Hierna schoof ze het door richting Eric.

Hij nam de laatste slok van zijn koffie, die hij wonderbaarlijk snel had kunnen opdrinken, en gooide het bekertje weg in een prullenbak waar ze langs kwamen. Bij haar vraag knikte de groenharige kort "Dat is wel het logische ja." ze leken namen beiden veels te oud voor jongere jaren, verbeteing, hij zag er nu zelfs al te oud uit voor vierde jaars, vergeleken met wat hij hier zag rondlopen dan. Iedereen had zeg maar nog van die baby gezichtjes. Iets dat bij hem alweer weg was. Ragya leek min of meer op de een of andere manier te weten waar ze heen moest, en dat was dan ook precies waarom hij haar maar volgde. Uiteindelijk stonden ze in een soort lobby ding, wat blijkbaar de receptie was geweest. Ragya leek het woord te voeren, dat ze dus uitwisselingsstudenten waren en hun boeken kwamen ophalen, precies zoals hij net sprak. Het leek er nog op alsof de school dit soort dingen gewend was, dat niets op orde was, want de vrouw keek er dan ook niet raar van op dat de informatie dat hun er zouden zijn ontbrak. Kwam enkel meer in hun voordeel uit. De twee werden dan ook een papier aangegeven, met waarin ze hun namen, leeftijd en studentennummer moesten invullen. Hij wachtte even tot Ragya haar info had opgeschreven, om hierna zijn eigen informatie op te schrijven. Hij pakte een pen, om vervolgens met een klein fronsje naar het veels te kleine vakje te kijken. Alsnog schreef hij maar gewoon zijn naam: Eric Aodhán Ó hEachtighearna Braonáin, welke dan ook veels te lang was. Zijn handschrift zou kunnen worden omschreven als onverwacht sierlijk, of onverwacht voor iemand die er dan zo uitzag. Hij keek even kort naar Ragya's naam, waarop zij ook blijkbaar haar volledige naam had geschreven, echter was dit, voor hem, een vreselijk rare naam. Hierdoor had de jongen dan ook een blik op gezet die was van 'what the Muk'. Hoe dan ook, hij ging verder met het invullen van het papier, om bij leeftijd maar een 17 te zetten, hij zag er niet zo uit, maar om nou de echte leeftijd van hem of Nathan in te vullen hielp niet. Het leerlingnummer was maar iets dat hij ter plekke verzon, om hierna het blaadje terug aan de vrouw te geven. Deze nam het blaadje aan, om vervolgens met een firnsje te kijken naar de informatie, zomaar iets dat nog eens de namen kon zijn. Dit wa snu al vrij grappig.

Ragya keek nog even naar eigen informatie. Rayata Katarinadóttir Baltasardóttir, en dat was nog zonder de middelste namen wat leuk toch. De helft van het middelste woord had al niet in het vakje gepast, waardoor ze het er best zielig bij vond staan. Maar ja, blijkbaar waren mensen geen grote namen gewend, en er was een reden waarom ze zichzelf Ragya Airon noemde tijdens het voorstellen. Het scheelde een hoop vreemde blikken. Zoals die van Eric die nu naar haar werd gericht. Zelf spiekte ze nu ook op zijn blaadje, aangezien ze enkel zijn voornaam kende tot nu toe. Meteen werd ook haar uitdrukking een frons. Damn, wou hij heel het alfabet gebruiken ofzo? Zat die hoofdletter wel op de goede plek? Hoe dan ook, hij mocht niks zeggen over haar naam, die was nog logisch in vergelijking met dit damn. Iets wat haar verder meteen opviel was het verschrikkelijk nette handschrift, die zeker beter te noemen was dan de hare. De hare had altijd wat gehaasts in zich en was niet sierlijk te noemen. Uiteindelijk werd het blaadje teruggeven en leek de vrouw even te fronzen naar hun namen. Ze moet wat tevreden grijnzen hierdoor, wacht maar tot het uitgesproken moest worden. Hierna liep ze naar achteren en kwam terug met twee tassen, waar wat boeken bij elkaar waren gesmokkeld van de leraren en achtergelaten dingen, in een tas gestopt met het logo van de school erop. “Goed, Eric, Rayata, hier zijn jullie tassen en in het voorste vakje kan je het rooster vinden. Jullie staan ingedeeld bij de 1B klas maar dat kan later deze week nog veranderen. Als eerste hebben jullie scheikunde in 218, dat is die kant op” Met deze woorden wees ze verderop de gang in. Ragya knikte even “Heel erg bedankt” Zei ze nog waarna ze de tas om haar schouder hing en de richting op liep. Eenmaal buiten de deuren keek ze Eric kort aan. “Scheikunde, ik weet niet eens wat je daar moet man” Het was iets voor slimme mensen, mensen slimmer haar als haar

Het was te zien geweest hoe Ragya met een fronsje ook naar zijn naam had gekeken, wat nou? Voor hem was zijn naam gewoon logisch. Zodrs hij het blaadje had ingeleverd, liep de vrouw naar achteren, om na een klein tijdje terug te komen met twee overvolle tassen. Kort fronste hij, echt zo vol? Hoe dan ook, de tassen werden hen gegeven met wat instructies, oke dan. In tegenstelling tot Ragya, welke de vrouw bedankte, knikte de jongeman enkel even. Eenmaal de receptie uit zuchtte hij licht, waarom had hij zich nu serieus laten overhalen? Er was niet eens koffie meer. Hij greens even bij haar woorden. "Je bent niet de enige daarbij." nee, hij zou het ook niet weten. Hij pakte voor een moment het rooster dat ze hadden, om kort te fronsen bij de vakken die er vandaag waren. Een druk schema zo te zien. "Mooie dag heb je uitgekozen zeg, vandaag hebben ze scheikunde, Informatie Technologie, muziek, gym, mens en maatschappij, biologie, Ijslands, Iers en Nederlands.. Waarom geven ze eigenlijk les in onze talen?" echt, teveel voor meteen al alles in een keer. Nu zou hij wel al te goed snappen waarom je soms van die uitgeputte studenten zag rondlopen. "Trouwens, waarom zo ene lange naam?" en dat vroeg hij.

Blijkbaar wist de ander evenmin wat Scheikunde allemaal in zou houden. Dit ging nog leuk worden zeg. Ach, ze zouden het vanzelf wel zien of niet soms? Met een beetje geluk was het spannender dan dat het klonk. De ander pakte hierna het rooster van de dag op en las voor wat ze allemaal hadden. Ze fronste even bij de hele rit. “Is het wel legaal om pubers zo lang op school te houden?” Waarschijnlijk waren het dan korte lessen ofzo. Het zou wel goed komen. Toch was ze veel te verbaast om haar eigen taal ertussen te horen, iets wat Eric zich ook afvroeg. “Geen idee, maar ik ga niet klagen, dan is er in ieder geval nog één ding dat ik vandaag goed kan” Ijslands moest immers geen probleem zijn voor haar. De rest was iets anders. Toen de ander hierna vroeg waarom ze zo’n lange naam had snoof ze lichtelijk beledigd. “Rayata is m’n voornaam, de rest gewoon achternaam. De namen van mijn ouders met Dóttir erachter. Bij ons zijn de achternamen dus gelijk; ik ben de dochter van. Maar wat is jou excuus om het hele alfabet in je naam te stoppen?” kaatste dus ook terug. Hierna kwamen ze al bij het lokaal aan, waardoor Ragya simpelweg de verzwaarde deur opentrok en naar binnen ging. Meteen keek een hele klas verveelde leerlingen hun kant op samen met een leraar, die midden in zijn intro was gestoord. Oké dan…

Kort haalde Eric zijn schouders op bij Ragya's vraag, dit vroeg hij zich ook wel flink af ja. "Blijkbaar wel." sprak hij dan ook, wist de jongeman het veel of dit nog waar is. Hij was er al gewoon blij genoeg mee om dit zelf nooit hoeven meegemaakt te hebben, tot nu dan eigenlijk. Later klonk er dat zij het ook niet wist over hun talen, maar ze niet ging klagen. "Moet ik je gelijk bij geven, dat is er nog iets dat we zouden kunnen." het was nog maar afwachten over de rest, maar hij wist nu al dat ze bij de meete vakken waarschijnlijk enorm zouden gaan falen. "Maar gym en muziek zouden ook niet al te erg moeten gaan, lijkt me dan." hierna had een hele uitleg gevolgd over waarom ze zo een lange naam had, waar het bij haar blijkbaar een gewoonte was om bij de naam van je ouders 'Dóttir erachter te gooien en dat was dan je achternaam. Oké, dat kon ook ja. Hij rolde even met zijn ogen bij haar vraag. "Eric Aodhán is gewoon mijn voornaam, en heb twee achternamen gekregen, dat doen sommige mensen in Ierland bij hun kind." en ja, hij had daartussen dus gezeten om dat te krijgen. Op het moment dat ze het lokaal inkwamen, stopte de leraar met diens praatje en werden de twee aangestaard door zowel de verveelde klas, als de leraar. Oh well. "En wie mogen jullie dan wel niet zijn om te laat te komen?" klonk er al meteen op een vrij strenge toon, en meteen wou Eric eigenlijk geïriteerd terug reageren, al kon hij dit nog net aan inhouden.. Half dan. "We zijn uitwisselingsstudenten en moesten met deze klas meelopen." hoe bedoel je subtiel, dat was niet iets dat meteen in zijn woordenboek stond.

De ander stelde voor dat muziek en gum ook nog te doen moest zijn, waardoor ze even moest nadenken. Bij muziek lag het er heel erg aan wat ze gingen doen als ze een van haar instrumenten kreeg was ze tevreden, op zich kon ze ook wel zingen, al was het niet iets dat ze zomaar voor zou stellen. Ze wist van Hotstuff dat hij ook kon zingen, dus misschien had hij wel gelijk. En gym, tja, het zat in hun werk om veel te rennen, klimmen en andere parkour zooi te doen. Hun conditie was vast wel goed genoeg om hier een gymlesje te overleven. “Lijkt mij ook” Reageerde ze uiteindelijk dus. Of ze moesten gekke dingen doen zoals handstanden of backflips en die dingen. Dat zat niet ingebouwd bij haar. Ze keek pas op uit haar gedachte gang toen Eric weer opsprak en zijn ontzettend lange naam uitlegde. Oh, hij was dus ook zo’n persoon die een random naam kreeg. Urgh. Daar had je toch niks aan? Waren toch nutteloze achternamen? “Spreek het eens uit, ik wil weten of het logischer klinkt dan dat het eruit ziet” Ze moest wel toegeven dat zijn voornaam fancy was, als je het uit zou kunnen spreken, iets wat ze niet aandurfde om het te proberen. Echt tijd om een poging te doen had ze ook niet, want ze liepen nu naar binnen en kregen meteen op hun kop. Eric gaf meteen antwoord, nog vrij netjes ook. Naja, het kon erger laten we het zo zeggen. Zelf trok ze simpelweg een wenkbrauw op en keek verwachtingsvol naar de ander, die daarna naar een lege dubbele tafel wees achterin. “Ga daar zitten, we werken het tweede gedeelte van de les in groepen van 4, dus zoek dan een ander tweetal op” Oké dan. Rag ging zonder wat te zeggen naar de tafel achterin toe en zocht hierna naar de boeken waar scheikunde opstond, om die te open op de pagina die aangegeven stond op het bord. Meteen fronste ze bij het zien van… tja… alles. “Wat the hell?” kwam er zacht uit de roodharige. Wat wat deze onzin?

Er had nog een instemmend antwoord geklonken van zijn voorstel dat ze niet slecht in alles zouden zijn. Of dat leek hem in welk geval dan. Wel in de meedte vakken waar ze echt al eerder dingen over hadden moeten leren... Dus zo een beetje bijna elk vak, maar hun eigen taal en uiteraard de twee vakken die hij net had opgenoememd. Nederlands.. Dat zou echt met wel wat moeite gaan, dat wist hij nu al. Er werd hem gevraagd om zijn achternaam te zeggen, maar ze waren al bij de deur van het juiste lokaal gekomen en naar binnen gestapt, zou hij dan wel zo gaan zeggen. Er werd hun kort uitgelegd wat ze moesten doem, blijkbaar gewoon aan een tafel zitten en later in de les dat ze in vier paren gingen werken. Oke dan. De twee liepen verder het lokaal in, om te gaan zitten aan de aangewezen tafels. "Ó hEachtighearna Braonáin." klonk er dan ook even kort van hem, om ondertussen ook naar het scheikunde boek te zoeken dat hij had gekregen en de goede bladzijde over te slaan. Meteen had hij als een 'what the f*ck is this?' uitdrukken op zijn gezicht. Echter bij het verderlezen ervan, kon hij al zien dat het over diverse metalen ging, die werden samengesmolten met andere metalen en op die manier sterker konden worden, of waar zelfs alledaagse dingen van konden worden gemaakt. Zo was het te lezen dat een euro munt ook uit een legering bestond. "Waarom moeten ze dít leren.. what the?" klonk er dan ook mompelend van hem. Wat was dit wel niet?

Eenmaal bij het tafeltje keek ze kort om zich heen, om de omgeving wat op zich te nemen. De muren waren met alles en nog wat beplakt, voornamelijk science pun posters en zo’n Periodiek systeem. Dat ding met al die afkortingen enzo erop. Dat het ook echt een naam had wist ze enkel omdat het er boven stond opgeschreven. Ja joh, ging helemaal goed komen. Ondertussen zat er naast haar een verhoogde en vrij diepe wasbak, met daaraan wat aansluitingen. Het leek erop dat je er iets aan vast kon instaleren, op het eerste zicht wist ze nog niet waar het voor diende. Verder waren er rond de tafels van de docent een hoop spullen opgesteld en gedumpd, maar niks was voor haar interessant genoeg om langer dan een seconde naar te kijken. Ondertussen zei Eric zijn achternaam nog een keer, waardoor ze even knikte dat ze het begrepen had. Hoe onthield hij het? Vroeg ze zich maar af, zo’n naam was je toch zo vergeten? En hoe moest je dat ooit zeggen als je aangehouden werd, in de stres, dronken of al het voorgenoemde tegelijk. Je kwam nooit uit je woorden, dat was een ding dat zeker was. Misschien had Eric ook gewoon een versimpeling aangenomen, ze wist het niet. Uiteindelijk schudde ze dus maar haar hoofd en begon ook in het boek te bladeren. “Geen idee, dit heb je toch nooit in je leven nodig?” Verwarring was van haar gezicht af te lezen. “Ik ken niet eens de helft van deze woorden” Deels omdat ze haar Nederlands gewoon van de straat had geleerd, voornamelijk omdat Scheikunde en Ragya’s normaal nooit in aanraking kwamen. Ze bladerde ook wat verder door tot ze iets vond over vuur en ontploffingsgevaar met nog wat andere dingen. Interessantere dingen. Het liet de roodharige echter nog wel teleurgesteld zuchten “Ze kunnen zelfs vuur saai laten klinken..” Oh what, mensen begonnen te schrijven, wat had ze gemist?

Gesponsorde inhoud

» One.. two.. test!
» Bad Blood
» [SIU] Footprints in the blood
» Blood red roses
» [patrol] Blood in the cut