{ The only A+ I’ve ever gotten on a test was my blood type test

Nee, hij had niet eens de moeite genomen om eigenlijk het lokaal waar ze inzaten rond te kijken, maar dat was iets da thij wel snel genoeg zag. Dacht de jongeman dan eigenlijk. Nadat hij zijn achternaam had gezegd, welke dan ook absoluut niet had geklonken als hij het had opgeschreven, leek de roodharige enkel even te knikken, om vervolgens in gedachten te zijn. Hij volgde niet eens meer waar alles over ging, dus eigenlijk was zijn aandacht daar dan ook heel snel van weg. "Zou denken van niet nee." ~~this hurts to type~~ maar well, ze hadden besloten om dit te doen. Dus dit vak hoorde er ook zeker bij dan. Hij grinnikte kort bij haar woorden "That's because you can't speak fluently Dutch." en precies toen was hij terug overgeschakeld naar engels, alsof dát zijn punt beter zou maken. Ach, hij was er ook geen ster in, dat moest de groenahrige wel zeker bekennen. Iers en engels waren altijd beter te doen voor hem. Hij fronste licht toen ineens mensen begonnen te schrijven, oke wat. "I think we missed something." nee joh Eric, hoe zou je erbij komen? Geen flauw idee hoor.

Ragya probeerde zich een wijs te maken uit alles wat er stond. Sommige dingen begreep ze, zoals de intro of de tekst onder de plaatjes. Zeg maar alles waar ze nog normaal Nederlands spraken. De ander merkte op dat dit kwam omdat ze nog niet vloeiend Nederlands sprak, zelf in het Engels. Ze had hier normaal om gelachen maar aangezien ze ook bezig was had ze niet eens door dat de ander nu van taal gewisseld was. Het was voor haar heel erg makkelijk om tussen Nederlands, Engels en haar eigen taal te switchen. Gewoon omdat ze het gewend was. Echt veel lette ze er zelfs niet meer op. “You may have a point there” Hierna kwamen ze echter uit op het probleem van de mensen die begonnen te schrijven. “And what makes you think that?” Kwam er sarcastisch terug uit, duidelijk geen serieus antwoord terug willend. Ze rommelde weer in haar tas en vond ergens een schriftje met een pennenzak, die ze op tafel legde. Ze spiekte even over de schouder van de mensen schuin voor hun, zover het lukte. “Ik denk dat ze iets berekenen..” Look, Nederlands was weer terug. Zelf bladerde ze nu ook terug in het boek om te zien of ze iets hadden gemist. En inderdaad, daar waren… dingen… te vinden. Vraagstukken? Ja vraagstukken was nog het beste woord. Na er een tijdje naar gestaart te hebben zuchtte ze en legde ze haar pen weg, om hierna haar hoofd op haar arm te laten leunen. “In de films is dit vak veel spannender” kwam er binnensmonds uit.

Er werd gesproken dat hij een punt mocht hebben, iets waarop hij kort grinnikte. "Only 'may'?" klonk er dan ook lichtelijk plagend van hem. Echter rolde hij met zijn ogen bij haar volgende opmerking, pft. Hij gaf daar niet eens antwoord op, het niet nodig vindende. Ondertussen leek de docent namen op te noemen, waarop door de leerlingen een 'ja' had geklonken. Hij had even opgekeken hoe het werd gedaan, blijkbaar had de docent zelf wel een laptop die hij kon gaan gebruiken, en las daarvan de namen om iets aan te tikken bij elk antwoord. Hij keek Ragya weer aan, om vervolgens zijn schouders op te halen "Je zou het denken." klonk er dan ook droogjes van hem, terwijl de docent gewoon verder bleef praten. "Was dat iedereen? Ja? Mooi. Wat zijn de namen van onze uitwisselingsstudenten?" had de administratie dat dan nog steeds niet doorgegeven? Lekker dan. "Eric." klonk er enkel van hem, weinig zin hebbende om zowel weer zijn gehele naam te zeggen, maar het was dat ook niet dat mensen deze niet normaal komden gaan uitspreken.

Bij het plagende antwoord moest ze schuin grijnzen, een geamuseerde “Jæja” uiten, waardoor haar accent weer wat duidelijker werd. Het was grappig om te merken dat deze klanken veel comfortabeler in haar mond lagen dan die van de andere twee talen die ze vaker gebruikte. Hierna werden de namen afgegaan van de leerlingen, die zonder al te veel passie in hun toon reageerde met een ja of een geluid dat zoiets voor moest stellen. Hierna leek de vraag aan hun worden gesteld, hoe ze heten. “Ragya” zei ze dus ook uit macht der gewoonte. Als de informatie uiteindelijk naar andere leraren dingen was ze wel weer Rayata, echt veel maakte het niet uit. Naja, voor deze dingen dan. Al noemde ze d’r Rag was ze al tevreden. Hierna verschoof haar aandacht weer naar hetgene naast haar, en ineens wist ze wat het was, misschien omdat het er ook op stond aangegeven. “Oeh, dit is de gasaansluiting” Kwam er op een véél te vrolijke toon uit. Achja, het gebeurde op een natuurlijke wijze, je ziet iets ontvlambaars en je hebt een blije pyro. Hoe dan ook, de les leek te beginnen en kwam wat uitleg, maar als je het het begreep kon je ook aan de opdrachten beginnen. Ragya besloot dat ze het ‘begreep’ en begon de opdrachten op te zoeken.

Oo zijn opmerking had de roodharige in haar eigenlijk taal gereageerd, iets waarop hij licht fronste. "Gabh mo leithscéal?" error ook verkeerde taal. Ah well, hij had het zelf niet eens eigenlijk door gehad, net zoals het nu ook al te laat was om zijn woorden terug te nemen. Ook bij hem had zijn stem meteen veel dieper geklonken, maar het klonk tegelijk ook alsof hij dornken was, of minstens aangeschoten. Maar tja, zo was zijn taal nu eenmaal. Zodra de twee naar hun naam werd gevraagd, reageerde Rag gewoon met dezelfde naam waarop zij altijd blijkbaar al haarzelf had voorgesteld. De docent keek hun vragend aan, duidelijk voor verdere namen. In andere woorden, achternamen. Moest dan echt? Het werd dan ook nog echt daadwerkelijk bevestigd door de man "En jullie achternamen graag." klonk er dan van hem, geïriteerd dat de les zo moest stoppen door dit 'gedoe'. De groenharige rolde kort met zijn ogen, al wou hij toch wel eens zien hoe ze het spelden en uitspraken. Ondertussen leek de docent serieus al een krijtje gepakt te hebben en was naar het schoolbord gelopen, om wel hun voornamen te hebben neergezet. Hij zag al dar Ragya's naar vergeerd was gespeld, namelijk als 'Rayia' hoe deed je dat zelfs? "Eric Aodhán Ó hEachtighearna Braonáin." klonk er dan ook verveeld, maar toch veels te snel van de jongeman. De docent keek hem even verward aan, geen idee hebbende hoe he took maar te schrijven. Hier, dit was precies wat hij bedoelde. "Komen jullie beiden eens naar voren en schrijf jullie naam op." blijkbaar had die gast niet eens door dat Ragya nu al bezig was met blijkbaar gas. "Kom, en blaas het lokaal niet op." klonk Eric droog, om op te staan en naar voren te gaan lopen.

Error, error, vreemde taal. Of naja, iets wat ze zeker niet verstond. Ze ging er maar vanuit dat die hoop van klinkers en medeklinkers nog een betekenis hadden aangezien zijn accent duidelijker was geworden. “Fallegur maður, je hebt nog geen ondertiteling, ik begrijp er niks van” Hierna kwam de confontatie met de docent, wat zeker interessant werd. Want deze wou ook hun achternamen hebben. Niet alleen dit, hij begon nu ook hun voornamen op het bord te schrijven en meteen klonk er een hakkeling van verschillende verontwaardigde geluiden bij het zien van haar naam. COME ON. Ze had zelfs de makkelijke variant gegeven. Het waren verdomme 5 letters, wat kon je verkeerd doen in 5 letters? Na nog een hand kort en vijandig omhoog te hebben gedaan leunde ze mokkend naar achteren in haar stoel. Ondertussen zei Eric zijn lange naam weer, al was het duidelijk dat niemand in deze ruimte het zou kunnen volgen. De docent leek ook een plan B te pakken en hun gewoon naar voren te sturen zodat ze het zelf konden opschrijven. Mokkend kwam ze omhoog, al hoorde ze nog net de woorden van Eric. Ze keek kort opzij “Ik heb niet eens een steekvlam” Nu kon ze daar op magische wijze best snel aan komen, maar ze zou zich inhouden. Ofja, dat lag eraan hoe vaak haar naam nog veranderd zou worden vandaag. Eenmaal bij het bord veegde ze meteen de eerdere poging uit en dacht even na. Ze kon gewoon Ragya Airon opschrijven uit gemakszucht. Maar ze vond dat de docent het nu verdiende om te leiden. Vandaar dat ze het bord naar beneden trok en toen haar volledige naam erop zette. Haar andere naam tussen haakjes erachter. Rayata Katarinadóttir Baltasardóttir (Ragya) Haar punt bewezen liep ze toen weer terug naar haar plek. Pffft. Alsof haar naam zo moeilijk was. Ze deden niet eens aan het gebruik van achternamen bij haar thuis.. het was gewoon zo iets dat enkel op je papieren stond.

Hij greens enkel bij haar geklaag over dat hij nog geen ondertiteling had en dat zij geen idee had wat er zojuist was gezegd. "Moet ik er voortaan ondertiteling bijdoen dan?" klonk er geamuseerd van hem. Bij het namengeval was het wel amsuerend voor hem om te zien hoe Ragya erg verontwaardigd reageerde bij hoe haar 'naam' verkeerd was gespeld. Hij was blij genoeg dat de zijne gewoon normaal was gespeld. Ze moesten opstaan om hierbij maar hun namen te moeten gaan spellen. Hij rolde nog even zijn ogen bij haar opmerking. "Voor hoelang? Een seconde zeker." het was gewoon een verontstelling geworden eigenlijk. Het zou hem niets verbazen als de roodharige nu namelijk haar eigen aansteker gesoon meehad. Niet dat hij anders kon spreken, natuurlijk had hij die van hemzelf mee. Hij wachtten even tot Ragya haar naam had geschreven, om hierna het bord weer wat omhoog te duwen. Het ding was gewoon veels te laag voor hem, dus het moest maar zo. In zijn sierlijke handschrift had hij daar dan ook zijn naam geschreven, en serieus het eerste wat hij hoorde was de vraag of 'die hoofdletter wel op de goede plek' was. Hij draaide zijn hoofd licht, om enkel met een deadstare te kijken in de richting vanwaar die vraag had geklonken. "Denk je niet dat ik mijn eigen naam kan spellen, gamal." en met deze woorden liep hij ook weer terug naar zijn 'plek', om hier licht mopperend te gaan zitten.

Bij de geamuseerde reactie van de ander moest ze ook lichtelijk grijnzen. “Graag, dat zou het zeker gemakkelijker maken” Het was wel waar, van al dat Iers kon ze immers geen wijs had. Van haar pacht was Eric de helft van de tijd gewoon random dingen aan het opsommen of haar constant aan het uitschelden. Het verschil zou ze toch niet horen. Bij de opmerking van de ander moest ze toegeven dat hij gelijk had, waardoor ze even schuldig knikte. “Eigenlijk wel” Ze had een aansteker en vrijwel een heel team die een vlammetje kon maken. En het was dat ze haar standaard rugzak niet bij had, anders had ze nog meer opties gehad vuur te maken. Op de een of andere manier had ze nooit te weinig aanstekers of matches in de buurt. Ach ja, sommige mensen vonden overal bobby pins, zij aanstekers, rokers zouden het waarderen. Hoe dan ook, hierna hadden ze het geval met hun namen. Snel had ze haar naam erop geschreven waarna Eric pas hetzelfde kon gaan doen, aangezien ze heel het bord had moeten verschuiven. Weer zag ze zijn sierlijke handschrift waar ze totaal niet jaloers op was. Toch moest ze even lachen toen er gevraagd werd of de hoofdletter wel goed stond, samen met de reactie die de ander erop gaf. Voor haar was het immers grappig, ze begreep ook beiden partijen. Ze liet maar even ongezegd dat ze zichzelf hetzelfde had afgevraagd. “Misschien is dit de rede waarom ze hier ook Iers geven?” Opperde ze op een duidelijk plagende manier, op een vriendelijk toontje. Het was bij haar sowieso al mis als ze echt vriendelijk klonk. Maar ze had een punt, als ze hun eigen talen kregen was er een zekere vorm van payback.

Er werd nog gesproken dat ze het zou waarderen als hij er een 'ondertiteling' bij zou plaatsen. "Misschien als ik eraan denk dat ik dat ga doen." klonk er van hem. In andere woorden, eigenlijk nooit. Het leek er in welk geval wel op dat hij gelijk kreeg over zijn opmerking in hoe snel de roodharige vuur kon gaan krijgen. Ondertussen hadden beiden hun naam op het bord geschreven, waarna ze weer konden gaan zitten op hun plek. Uiteraard had Eric nog steeds zijn hoodie op, en hij was dan ook absoluut niet van plan om dit te gaan veranderen. Het was hem wel zeker opgevallen dat Rag wat was gaan lachen, hierop had de jongeman dan ook haar even koud aangestaar, om vervolgens zijn ogen kort te rollen. "Dan leren ze het verdomd slecht. Een van de eerste dingen die je moet leren is het. Hoofdletters zijn niet altijd de eerste letter." ja, het klonk gewoon logisch voor hem, dus hij verwachtte dan het ook niet anders van die mensen hier dat als ze Iers leerden, dat dit ook in het basispakket zat hoor.

Ze zou maar niet geld erop in gaan zetten dat ze nu ondertiteling kreeg. Nee, waarschijnlijk niet. Al maakte het niet helemaal uit, ze kon even goed in haar eigen taal terug gaan praten als ze hem niet begreep. Of gewoon negeren, hielp ook als je het haar vroeg. Hoe dan ook, beiden hadden hierna hun naam erop geschreven en gingen weer zitten. Eric zat ondertussen te mokken op zijn stoel en gunde haar een koude blik, waardoor ze uitdagend grijnsde, duidelijk niet onder de indruk. Mensen irriteren was dan ook een heerlijke hobby om uit te voeren wanneer je de kans kreeg. Bij het verdere gemopper haalde ze haar schouders op. “Maak je er toch niet zo druk om Fallegur Maður. Alsof mensen opletten tijdens de les” Echter verschoof haar aandacht nu naar iets anders, sommige leerlingen draaide zich om, hun kant op, en mompelde de naam Nathan. Ragya trok haar wenkbrauw op. “Ik denk dat ze je handtekening willen” En ja hoor, een stel studenten stond op en liep hun kant op. Een ervan ging op hun tafel zitten, terwijl de rest er gewoon bij stond of half op leunde. “Ben jij niet een Elite? Wat doe je hier op school?” Klonk er uiteindelijk nadat ieder van hen overduidelijk hun in zich hadden opgenomen. Ze leken duidelijk te doelen op de rang van de ander, al was het nog net niet zo subtiel als gewoon; hey, je bent een TR baas right? Toch leken ze voor het geval dat het een nee zou zijn lichtelijk brutaal te klinken. Ragya was niet erg onder de indruk, de ondervraging was immers niet op haar gericht. “Ik denk dat hij hier zit tot ik nog een kop koffie ga trakteren” Merkte ze droogjes op, om zichzelf hierna even uit te rekken.

Serieus, die stoelen waren echt veels te klein om normaal op te kunnen zitten. Ragya zelf leek er geen probleem mee te hebben, maar zij was dan ook wel weer een stuk kleiner dan hem. Geen wonder. Bij haar woorden snoof hij nog even ongeamuseerd, pft. Al wa shet niet dat hij hier nu nog verder maar op had gereageerd. En toen was er een geluister begonnen, waarin vooral de naam Nathan zich enkele keren liet vallen. Uiteraard was zijn aandacht er meteen bij. Hij keek de roodharige even droog aan door haar opmerking. "Waarom zou de dat denken?" klonk er, overduidelijk sarcastisch van hem. Echter zou ze niet echt te tijd hebben gekregen om te antwoorden, want er kwamen er al enkele studenten aan die bij hun bleven hangen. Na even naar de twee jong volwassenen te hebben gekeken, klonk er licht brutaal de vraag of hij niet een van de elites was, vervolg met waarom hij hier was. "Ja dat klopt." sprak hij droogjes, om hierna ecen schuin naar de roodharige te kijken, welke sprak dat ze dacht dat hij hier bleef zitten tot hij nog een kop koffie kreeg. "En vooral daarom." bevestigde Eric dan nog even. Was het niet voor de koffie, was hij hier nooit gekomen. Ook net echt even iets te dicht bij het ranger gebouw als het hem werd gevraagd. Hij hield ondertussen zijn blik strak gericht op de studenten, dan voornamelijk het persoon die hem net die vragen was gaan stellen. Hij was er echter niet geheel blij mee dat hij zojuist vrij brutaal werd aangesproken, maar dit was dan ook vrij duidelijk eigenlijk aan hem te merken. "Waarom gebruik je gewoon niet je normale naam dan?" kon het nog brutaler? Blijkbaar wel. "Zet als eerst eens een minder brutale bek op." klonk hij, om ijskoud naar de jongen te kijken. Hij zou zowaar ijs kunnen vormen, zo koud keek hij. "En ben je nou echt zo dom? Natuurlijk gebruik ik niet mijn echte naam." klonk er pissig, maar wel erg goed gelogen van hem. Nee, hun mochten het absoluut niet weten van de realiteit, dus deze achterhield hij dan ook.

Ragya merkte helemaal niks van het ongemak van de ander op, nee, zelf had ze het gewoon goed in formaat. Ze had zelfs ruimte over, wat zeg je daarvan. Hehe. Hoe dan ook, bij de sarcastische woorden kwam het groepje al hun richting op. Al kon de roodharige het niet laten er nog droogjes op in te gaan. “Geen idee, al denk ik dat er eentje al fanart van je bij heeft om te ondertekenen” Jammer genoeg moest ze het daarbij laten, aangezien het clubje al bij hun stond. Aangezien ze er zelf niet direct bij was betrokken en zij niet lastig werd gevallen, had ze er alle plezier in. Zeker, ze leunde relaxed naar achteren in haar stoel en keek geamuseerd naar de brutale leerlingen. Eric beantwoorde met een ja op de originele vraag om daarna haar toevoeging te bevestigen. Tja, koffie was immers een geweldig middel om andere mee om te kopen. Geen idee wanneer haar verslaving was begonnen.. In ieder geval was het nu haar manier van op de been blijven. Goed, ondertussen leek Eric zijn fanclub niet zo te waarderen. Ze waren dan ook vrij brutaal richten de ander toe. Haar pigmentloze blik gleed onderzoekend over de studenten heen, waarschijnlijk zaten ze ook bij Team Rocket als grunts, misschien door hun familie erin gekomen of gewoon uit zichzelf, al gokte ze op de eerste optie. Toen het kruisverhoor verder ging, en zo ook haar entertainment, liet ze haar blik weer loskomen. De groenharige leek het brutale gedrag beu te zijn en snauwde als een reactie, om hierna een koude blik te geven waar zelfs Elsa jaloers op zou worden. Al volgde er al snel een antwoord. Naja, hij loog. Blijkbaar was Eric nog niet overal uit de kast gekomen. Misschien moest ze eens van die ‘hoe kom ik uit voor de wereld’ voor hem meenemen. Al was het maar voor leedvermaak. Zou toch mooi zijn? Oké oké, misschien even focussen op wat er gezegd werd. De meerderheid van de groep leek minder fanatiek te zijn nu de reactie niet bepaald positief was geweest. Al sprak er nu een andere op. “Waarom dan zo’n belachelijke naam? Niemand heet zo” Klonk er wat arrogant uit, duidelijk om het nu over te nemen nu zijn vriend stil gevallen was. Ragya schudde geamuseerd met haar hoofd, wachtend op het antwoord. Damn, waar was de popcorn als je die nodig had?

Nee, hij reageerde niet eens meer op haar opmerking, wetende dat het enkel meer zou gaan uitlokken. Jamer genkeg leek ze wel het gebeuren van het groepje hem hem geweldig te vinden. Ja? Moest dat er ook nig een bij? Fucking great. En weer begonnen ze over zijn naam. Hij moest zich inhouden om weer niet een vreselijk deadstare te geven, het scheelde dan wel zeker dat hij nu nog steeds een zwaar geïriteerde uitdrukking op zijn gezicht had. "Nooit eens naar Ierland geweest? Daar zie je dat soort namen de hele tijd." dat was eigenlijk wel weer waar, het was iets dat er gewoon kon voorkomen namelijk. En hell, het kon hem soms goed uitkomen zeg. Want geef toe, tenzij het je eigen naam was, hoe kon iemand die dan nou gaan onthouden? Nou, moeilijk. Soms lukte het wel, maar gewoon moeilijk ja. Hij tikte ondertussen onbewust op zijn tafel, dit was toch wel iets dat hem verrassent veel liet stressen, of dat niet echt, eerder gewoon het hem beu maakte voor ook maar iets anders. Damn hij had wat afleiding nodig, maar deze was dan wel weer erg vreselijk lastig om te vinden zeg.

Ragya bleef het gesprek gewoon in alle plezier volgen. Haar uitdrukking en houding waren nonchalant en geamuseerd. Want tja, de ene kant was geïrriteerd en de andere was hier brutaal en opstandig bezig. Het kon gewoon niet beter als dat. Eric bewees zijn punt gewoon weer terug door te zeggen dat je het overal in Ierland zag. Allemaal leuk en aardig, maar het liet de roodharige lichtelijk teleurgesteld. Kom aan Eric, beetje meer passie erin, bewijs je gelijk eens met wat meer pit in plaats van een normaal saai antwoord. Misschien een bedreiging om het op te vrolijken. Nee? Ach, er werd haar ook niks gegund zeg. De kids leken ook geen goede reactie meer terug te weten, al sprak een er uiteindelijk weer op “Blijf je nou de hele dag hier?” Weer lichtelijk arrogant in toon, alsof Natric onmogelijk in hún klas zou mogen blijven zitten. Echter was de ander nu weer aan het tikken op de tafel. Iets dat Ragya niet waardeerde. Het getik wat irritant en zodra ze het eenmaal opmerkte kon ze het niet meer onthoren. Daarbij was er niet zo heel veel voor nodig voor je een humeurige Rag had, haar grens lag nogal laag op dat vlak. “Stöðva það” Snauwde ze dus ook, wederom onbewust in haar eigen taal, al was het wel duidelijk waarop ze doelde. Of juist niet, het maakte haar weinig uit, als het maar ophield zodat ze haar drama show in alle rust kon volgen.

Blijkbaar leek zijn antwoord de kinderen voor even stil te hebben gekregen. Of in welk geval, dat was iets hij had gehoopt. Er klonk al snel namelijk weer, op nog steeds een vreselijk arrogante toon, de vraag of hij de hele dag hier bleef. Nog even en hun zouden het eind van de dag niet eens meer kunnen zien. "Ja, toevallig wel. Een probleem mee?" snauwde hij dan ook, iets waardoor gelijk de toon in zijn stem helemaal was omgeslagen. Dit leken ze niet helemaal verwacht te hebben, beter. Maar er kwam nog steeds, een in zijn ogen, brutaal antwoord. "Ja, wan-" hij liet ze niet eens uitpraten. Waarom? Omdat Eric hier gewoon niet tegen kon. "Pech." had er scherp, maar nog steeds snauwend van hem geklonken. Hierom haatte hij kinderen, maar niet uit welke leeftijd. Ze waren gewoon hartstikke vervelend, hoe je er ook naar keek. De roodharige leek haarzelf ook ondertussen te irriteren aan hun, maar dan blijkbaar voor iets heel anders. Er had snel iets geklonken door haar in haar eigen taal, maar de moeite ervoor doen daarover iets te zeggen, deed hij dan ook niet.

Gesponsorde inhoud

» One.. two.. test!
» Bad Blood
» [SIU] Footprints in the blood
» Blood red roses
» [patrol] Blood in the cut