{ The only A+ I’ve ever gotten on a test was my blood type test

Het leek erop dat ze het onderwerp van belasting papieren achter zich hadden gelaten en verder gingen klagen over dit vak, fair enough. "Jij bent vrijwel de enige, op hun twee na, die dit niet begrijpt." klonk er rustig, waarbij er een gebaar werd gemaakt naar Ragya en Eric. Wow, zo rude. Niet dat ze ongelijk had, maar nog steeds. Ondertussen terwijl Rag werd rondgecommandeerd, leek ze het wonder bij wonder ook nog te doen. Iets dat hij niet echt geheel had verwacht. Nu deze dingen er stonden er wat met het vuur was geklooid, ging de blondine achteruit zitten. "Nu is het enkel even wachten, namelijk mot de alcohol diens kookpunt hebben bereikt, dan pas kunnen we verder." in andere woorden, ze moesten gaan wachten. Ja, leuk man. Wie vond dat nou niet, wachten. En zo had er dus een kleine tijd gepasseerd, tot de wijn lichtjes begon te bubbelen en uit het buisje enkele druppels kwamen vallen in het kleine glaasje. Nu moeten het indampschaaltje en destillatiebeker omwisslen. Dan als al het alcohol eruit is, zijn we klaar." in andere woorden, nog meer wachten. Geweldig zeg.

Ragya keek lichtelijk verontwaardigd op toen er naar hun werd verwezen als top drie mensen die het vak niet begrepen. Nu was dit ook helemaal waar als het haar betrof, maar dat betekende niet dat ze er niet tegenin kon gaan gewoon om het principe. Want ruzie maken over iets waar de tegenpartij gelijk in had was haar expertiese. “Praat voor je eigen” beet ze de blondine dus toe. Degene waar het eigenlijk op was gericht leek niet onder de indruk te zijn en enkel sceptisch terug te kijken. “En je punt is? Het is niet dat iemand dit ooit in het echte leven gaat gebruiken, het is nutteloos” De roodharige kon het hier enkel mee eens zijn. Het was zeer nutteloos. Na haar zeldzame momentje van doen wat er van haar werd verwacht, iets waar mensen niet aan moesten gaan wennen, werd er verklaard dat ze moesten wachten. Jamie leek gewoon haar boek weer op te pakken en te gaan lezen, niet eens meer oplettend naar de proef toe. Aangezien de roodharige niks anders te doen had begon ze maar ongeduldig naar de bakjes, bekertjes of wat het ook mocht zijn te staren. Als het kon verstenen bij een blik was het bakje nu tragisch gestorven. Rag kon best geduld hebben met dingen, wachten op iets wat ze niet eens snapte? Nee, dat zat niet in het pakket. Het leek er zelfs op dat ze nog meer moesten wachten. De roodharige betrapte zich erop dat ze Aldrei miste. In ieder geval konden dingen nog leuk worden met de vos erbij, en dan had ze iemand om mee te praten.. naja, iemand interessanter dan de twee kids en Eric. Hoezo vriendelijk?

Ragya werd met een frons aangekeken door de blondine, waarna zij okk de rosblone op diezelfde manier is. "Wat is dan de maximale pH waarde van zuren?" euh, de wát waarde van zuren? Hij snapte het nu al niet meer, het zou hem dan ook weinig verbazen dat de roodharige dit ook niet wist. Hierna had Denise haar aandacht gericht om Jamie, om met har ogen te rollen. "Meer dan genoeg mensen gebruiken dit, bijvoorbeeld vooral in een onderzoekslab, net zoals je ziet in die crime series op tv, CSI, NCIS, je weet wel." het werd gesproken alsof dit het meeste logische was dat ooit bestond. Alsnog keek de groenharige Ragya met een klein grijnsje aan, dus de blondine wou met dat soort dingen in de politie gaan werken? Als ze het dan ook maar eens wist zeg, dat er hier voor haar twee vrij zware criminelen zaten. Het was bijna zielig. Maar ze moesten dus wachten. Geweldig. Denise leek haar mobiel gepakt te hebben, om hiermee bezig te gaan zijn en verrassend genoeg was er kort daarna een geluidje te horen van waarschijnlijk de telefoon van Jamie. Wist hij veel, maar het kwam wel vanaf haar richting, dus hij nam dat aan. Zelf leunde Eric maar naar schteren, tja, als je toch niets te doen was kon hij net xo goed gewoon lui gaan zijn. "Ik verwacht trouwens dat ik wel nog koffie van je krijg, dit is anders onmogelijk vol te houden." sprak de jongeman, waarbij hij met een oog naar Rag keek.

Toen de ander ineens random woorden door elkaar gooiden en er een vraagteken erachter zette was Rag even van haar stuk gebracht. Maar niemand zou haar koppigheid overwinnen. Zelfs misses Denise-I-know-science niet. Al was dit meer de overmoed die sprak dan haar algemene kennis. In alle eerlijkheid wist ze niet eens wat ze op moest noemen. Waar stond pH voor? Prettige hoeken? Pittige Hekken? Prachtige Heren? Ze zou haar comment over die laatste maar voor zichzelf houden. “… Er is serieus niemand die dat weet” op des betreffende waarschijnlijk na. Echter leek deze het hierna druk te hebben met de ander. Deze zuchtte enkel bij de uitleg. “Als het zo makkelijk was als in die series waren er geen criminelen meer” Oh kijk, die waren er nog wel, je had er nu NaSK mee bijvoorbeeld. Het was toch raar om na te gaan dat deze mensen hier pure onschuld waren terwijl zij op die leeftijd al iemand neer had gestoken? Zeker vreemd. Ze moesten echt meer hun best gaan doen als ze ook maar ergens wouden komen in het leven. Aan deze kant ervan dan. Rag ontmoette de kleine grijns van Eric dus ook met een veelzeggende van haar eigen. Ze moesten eens weten. Ondertussen klonk er een geluidje vanaf Jamie haar kant, waardoor de rosblonde fronsend opkeek. Deze blik ging even naar Denise toe waarna een zoektocht naar haar HC begon. Ze checkte haar zakken, jas, tas, andere voorwerpen in de nabije omgeving tot ze het ineens had gevonden. Tevreden met de overwinning bekeek deze het bericht, liet haar blik toen kort naar de ander gaan en knikte, om hierna meteen iets terug te typen en haar telefoon ergens weg te leggen. Toen de groenharige weer sprak keek Rag weer zijn kant op. “Sure, ik heb ook wat nodig na dit gedoe”

Ragya leek nogal erg van stuk te zijn gebracht bij de vraag van de blondine, niet iets dat hij haar kwalijk kon nemen. Zelf snapte de groenharige er niets van namelijk. Er werd door hasr teruggekaatst dat serieus niemand dat wist. Hierop kreeg ze als antwoord een opgetrokken wenkbrauw. "Vrijwel iedereen in deze klas weet het, andere klassen die dit vak hebben. Wetenschappers. Ik kan nog wel even doorgaan hoor." hopen maar dat dit gebekvecht niet voor eeuwig volhield, hij wist al dat de roodharige extreem koppig was en door bleef gaan tot haar punt vast stond, waar of niet waar. Dat mensen er te moe voor waren om er verder op in te gaan. De blondine zuchtte licht bij het antwoord van Jamie. "Ja dat klopt, maar in realiteit gaat het er dan ook een heel stuk anders aan toe dan in die series, zelfs het onderzoek. Er word bijvoorbeeld echt niet zoveel op DNA gebaseerd hoor." euh, wat. Oké, gewoon dat gaan negeren dus. Wat de lichtblnde ook gestuurd mocht hebben, het liet de ander instemmend knikken en typte iets terug. Bij het lezen van het berichtje, of dat was dat hij dacht dat ze deed, keek Denise de ander aan met een 'I know right?' blik. Dit zorgde nou echt voor een gevoel dat je gewoon in een heel gesprek buiten werd gehouden en niet te weten kon komen wat er gebeurde. Ondertussen werd de jongeman aangekeken door Ragya door zijn zegje, waar de roodharige mee instemde kijk eens aan. Zijn blik as gevallen op het proefje, waarbij in het glaasje dat onder de tube stond, nu deels was gevuld met.. Wat het ook mocht zijn. Misschien de alcohol van de wijn.

Ze mocht die Denise echt niet. Was het strafbaar een minderjarige neer te schieten? Wat bedoel je iemand neerschieten was altijd strafbaar? Ach, had ze ook weer wat om op haar naam te zeggen. Misschien beschouwden mensen het nog als een goede daad ook. Oké, misschien moest ze haar algemene agressie niet afreageren op onschuldige mensen. Maar toegegeven, onschuldige mensen waren toch enorm saai of niet soms? Kon best gemist worden. Nee ze gedroeg zich eigen. Goed geweten, ze zou luisteren. “Just shut up, nobody uses it for useful things” snauwde ze dus enkel, het gesprek hiermee eindigend. Haar blik lag dus ook ijskoud in die van ander. Het was altijd weer gezellig om met haar op stap te gaan of niet soms? Ondertussen leek Jamie haar eigen discussie ook nog vol te houden. “No? Dat is jammer, gaf er altijd zo’n leuk einde aan.” Sprak de meid sceptisch terug, duidelijk niet geïnteresseerd in het onderwerp maar leek genoeg om de ander te geven toch nog iets van een reactie terug te plaatsen. Waarschijnlijk omdat ze zelf veel te vaak praatte over kleuren en vormgeving, maar dat kon Rag natuurlijk niet weten. De blik van de ander werd ondertussen bevestigd. Urgh, gespek zonder conversatie die ze niet kon volgen. Leuk zeg. Dus niet. Waren ze al klaar?

Het was duidelijk te zien dat Ragya nogal geïriteerd werd door de blondine, iets wat nog duidelijker werd door haar afgesnauwde antwoord. Zij fronste enkel even, om hierbij met haar ogen te rollen en hebben beslotende dat daarmee niet normaal kon worden gepraat. "Ach, shut it. Maar hoe het hier eindigd is ook soms leuk." klonk er naar Jamie, waarna de twee niet een seconde later ergens anders over aan het instemmen waren. Vragend keek hij naar Ragya, niet eigenlijk dat hij verwachtte dat zij het wist, maar het was een poging waard. Niet echt, shut up. Tijdens het praten leek Denise om de een of andere reden een foto te nemen van het euh.. Ding? Geen idee hoe het noemde, het ding dat ze net had opgezet. En ook nog leek ze wat op te schrijven, juist ja. "Oké, we zijn klaar. Ik zal even de docent ernaar laten kijken." sprak ze, waarna er werd weggelopen door haar, richting de docent. "Dat was ook saai zeg." mopperde Eric, niet echt tegen iemand in het bijzonder maar wel luid genoeg om het voor iedereen die aan de tafel zat te horen.

Jamie leek niet overtuigt van de verklaring van de ander. “Zeker, mij krijg je toch blijer met een goede doos verf dan met een goed onderzoek naar een criminele dader” Prioriteiten again. Als des betreffende crimineel was ze zelf ook een stuk blijer met een verfdoos dan een onderzoek. Maar tja, het was een ding van perspectief. Aan de andere kant was de spanning van iets indrukwekkends gedaan te hebben dat er een onderzoek moest komen even leuk. Of niet soms? Vast wel. Urgh, ze begon weer wat tweestrijdig te worden. Hoe dan ook, de andere twee leken het ergens over eens. Toch werd de roodharige sneller uit de verwarring gehaald dan hun mannelijke gezelschap. Ze had de blik opgevangen en zoals iemand zoals zij had moeten weten, had ze deze ook begrepen. Toch kon ze er niet echt op in gaan, dus leunde ze met een begrijpende en bijna zelfingenomen blik naar achteren in haar stoel. Dat was maar goed ook, want zo kon ze vermijden dat ze de achtergrond werd van de foto. De ander ging een docent halen, waardoor Jamie gewoon weer haar boek in dook en Rag haar hand al richting de lucifers liet gaan. Ze was het met groenkop eens, het was saaier dan ze had verwacht.

Als enigste antwoord op de ander werd er even met de ogen van de blondine gerold. "Ja, maar dat wist iedereen al." had er licht kattig geklonken. Echt, wat was er met vrouwen en die stemmingswisselingen van hun zeg. Iets dat hij dan ook nooit zou gaan begrijpen. Al moest hij Jamie gelijk gegeven, zelf had hij het niet met verfdozen, maar het was toch wel een stuk beter dan een onderzoek... Die er misschien al liep over hem, het zou hem in welk geval niets gaan verbazen. Oh well, zolang ze niet echt in zijn nek zaten te hijgen zat het vast wel goed. Vast wel. Geen idee hoe of wat, maar zelfs Ragya had de blik van de meiden begrepen, iets waardoor hij hier dus nu als enige in de ontwetenheid zat, kets dat waarschijnlijk ook niet ging veranderen trouwens. Wat jammer zeg, hij had het wel willen weten hoor. Niet vrel later kwam de lichtblonde terug met de docent, die naar het ding keek en wat dingen tegen Jamie en Denise sprak, een goedkeurend antwoord mompelde en sprak dat ze het niet moesten opruimen. "We mogen gewoon nu gaan." ze was nog maar half uitgesproken of Eric stond letterlijk al op. Hoe bedoel je ongeduldig? Er was hier gewoon niets dat je kon gaan doen en tja, verveling met sommige mensen liet niet altijd super geweldig af.

Ragya keek verveeld naar de docent toen deze hun zooi kwam keuren en hierna weer wegging om diens eigen leven te leiden, wel was er gezegd dat het goed was en ze het niet hoefde op te ruimen. Wat mooi was, aangezien dit ook niet op haar planning stond. Er werd verklaard dat ze weg mochten, waardoor ze ook soepel omhoog kwam en even minachtend neerkeek op hetgeen wat ze gewoon ‘scheikunde’ had gedoopt. Ze schoof haar stoel terug aan en liep toen al snel richting de verzwaarde deur toe, die ze met enige moeite open duwde en hierna de kudde mensen volgde richting de gangen. Snel pakte ze een papier erbij en keek op het rooster. “We hebben eerst muziek en dan pauze als het goed is” Deelde ze even mee, in de veronderstelling dat Eric haar wel was gevolgd. Zelf liep ze dan ook richting het bordje verderop. Waar ze jammer genoeg niet veel wijzer van werd. Uiteindelijk viel haar blik op de dubbele deur waar enkele gangen samen kwamen. En het voelde vrij musicaal aan in haar boek, dus liep ze er zelfverzekerd naar toe alsof ze ook echt een idee had wat ze deed.

Met zijn voet schoof hij de stoel aan, voor zover dat lukte gezien zijn handen alweer in zijn jaszakken zaten. De jongeman liep maar naast Ragya en luisterde rustig naar haar woorden, om licht te zuchten. "Wat zouden ze eigenlijk hier leren bij muzieklessen? Weinigs bijzonders denk ik." sprak hij, wel licht grappend. Maar ja, het was wel snel genoeg te merken hoe dat ging gebeuren. Hopelijk gewoon dat er wat normale instrumenten zouden zijn, waarvan hij er ook een van kon spelen. Jammer genoeg waren dat er absoluut niet veel. Na even gelopen te hebben, beter gezegd een paar seconden, leken ze bij het lokaal te zijn aangekomen.. Of daar was de ander in welk geval erg zeker van. "Je hebt geen idee waar we heenmoeten he?" vroeg hij, maar liep wel het lokaal mee naar binnen. Okay, dat zag er eigenlijk nog wel vrij legit uit voor een muzieklokaal, gezien er overal en nergens instrumenten lagen en stuff. Ach, vast wel dat ze goed zaten. En zo niet? Naja, dan was dat maar zo. Het was toch niet dat hun er nou bepaald last van zullen gaan krijgen, dat was nog wel iets dat Eric wou gaan willen zien.

Bij de vraag van de ander keek ze kort opzij, terwijl ze haar handen in haar zakken stak en haar schouders ophaalde. “Geen idee. Misschien een instrument bespelen en wat zingen?” Ach, als een van haar instrumenten ertussen zat was ze tevreden. Viool speelde ze al sinds haar jeugd en gitaar had ze geleerd toen ze dat ding van iemand had gestolen, al kon ze dit merkwaardig minder als het strijkinstrument. Goede tijden. De rest van alle instrumenten waren voor haar een raadsel. Uiteindelijk stonden voor een stel deuren, die de ander leek te openen nadat hij een vraag had gesteld. Of eerder opmerking. Ragya snoof even koppig. “Natuurlijk wel” Loog ze enkel, want waarom zou ze ook niet. Ze zag geen waarde in de waarheid spreken om zo iets. Hoe dan ook, de ander ging naar binnen en zij volgde simpelweg. Het leek er nog op ook dat ze goed zaten, wat niet goed was voor haar ego die zichtbaar groeide. “Zie je?” Sure Rag. Whatever makes you sleep at night. De roodharige ging hierna ook zitten op een van de losstaande stoelen van de 3 rangen halve cirkel. Meer mensen stroomde binnen en het leek erop dat de les ieder moment kon beginnen. Yay.

Gesponsorde inhoud

» One.. two.. test!
» Bad Blood
» [SIU] Footprints in the blood
» Blood red roses
» [patrol] Blood in the cut