I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets]

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 9:33 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Het gebouw doorzoeken en een melding maken. Hm, ja, dat klonk wel logisch. Behalve dan dat de schoonmaker hier niet werkzaam was en dat laatste daarom niet veel zin had. Cecille twijfelde kort. “Het gebouw doorzoeken zou me al enorm helpen,” besloot ze te zeggen. Ze keek van Vanilla naar Sivar, wie zijn handen achter zijn hoofd had gevouwen. “Als we met meerderen zoeken, dan moet het wel lukken. Toch?” De jongen keek haar met een brede grijns aan. Cecille had niet anders verwacht dan dat hij wilde helpen. “Oké! Ik help wel!” bevestigde hij een tel later. De blondine schonk hem een dankbare glimlach. Daar was haar beste vriend. Het was vreemd om hem in deze vorm te zien, maar nu accepteerde ze het al ietsje beter.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 9:39 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Ze gaf geen antwoord op haar vraag. Dat was een klein beetje verdacht. Toch wilde Vanilla deze meid graag helpen. “Heb je je zusje en Sara al ingelicht? Die willen vast ook helpen.” De blondine had gelijk in dat de hulp van meerdere mensen het alleen maar makkelijker zou maken. Het was immers een groot gebouw. Van Sivar had Vanilla al niet anders verwacht dan dat hij zou willen helpen. Hij was immers goed bevriend met Cecille. “Oh, nog één vraag. Wat wil je dat we doen als we de schoonmaker vinden?” Vanilla bleef proberen om iets meer informatie los te krijgen uit het meisje.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 9:49 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Cecille verslikte zich haast in haar eigen speeksel toen de vraag van de menselijke Gardevoir haar oren bereikte. Haar… Zusje? Oh ja. Ze was de oudere zus van zichzelf. Euh. “Nee, euh…” Ze herinnerde zich plots het tafereel met het vreemde tweetal. “Die… Zijn geloof ik bezig.” Ze weigerde om te zeggen waarmee, maar kon het niet laten om haar eigen fantasie even de vrije loop te laten gaan. Was dat verkeerd? Help. Dit voelde zo raar. Sivar keek haar schuin aan. Cecille schudde zachtjes met haar hoofd. Vanilla was nog niet klaar met het vragenuur. “Euuhhhh…” De blondine had daar nog niet over nagedacht. Dat hoefde ook niet, want ze werd ruw afgekapt door een stel pubers die hen voorbij kwamen gerend. “Ik zeg het je, Cinnamon heeft echt iets vaags gevonden! Hij’s buiten, snel.” Cinnamon? Alweer? Haar dubbelgangster had het ook al over hem gehad. Cecille keek, samen met Sivar, Vanilla vragend aan. Moesten ze naar buiten? Ze was eigenlijk wel nieuwsgierig.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 10:06 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

De blondine hoefde niets meer te zeggen. Vanilla kende Sara en Cecille langer dan vandaag. Op hun hulp hoefden ze het komende uur niet te rekenen. Stelletje pubers. Over pubers gesproken, er kwamen nog wat van haar leerlingen langsgelopen. Ze wilde vrolijk naar ze zwaaien tot ze iets zeiden waardoor ze alleen maar heel, heel diep kon zuchten. “Wat moet ik toch met die jongen…” mompelde ze hoofdschuddend. “Sorry, ik vrees dat jullie de zoektocht met z’n tweeën moeten doen. Ik moet echt even bij Cinnamon kijken. Daarna kan ik wel helpen.” Ze maakte aanstalten om de deur van haar kamer te sluiten en naar beneden te gaan.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 10:17 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Vanilla’s reactie was… Apart. Voor Cecille in ieder geval. Het was vreemd om de Gardevoir als lerares in te beelden. Het was ook vreemd om zichzelf en haar pokémon als leerlingen in te beelden. De blondine fronste. Het klonk eigenlijk alsof Vanilla wel extra hulp kon gebruiken en ze was zelf ook wel een beetje nieuwsgierig naar hoe de Cinnamon er in deze wereld uitzag. “Ik kan anders wel mee om te helpen?” vroeg ze aan de menselijke Gardevoir. “In ruil voor de hulp met de schoonmaker.” Het hoefde niet lang te duren, toch? Sivar grinnikte. “Ja, alle hulp voor Cinnamon is welkom,” grapte hij. Dat ging hem vast een strenge opmerking opleveren, maar het was het wel waard.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 10:23 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Vanilla wachtte nog even met het sluiten van haar deur toen de blondine sprak. Ze wilde mee. In eerste instantie wilde de groenharige nee zeggen, maar een ruil van hulp klonk eigenlijk wel eerlijk. “Goed dan,” zei ze. De opmerking van Sivar kreeg alleen een blik. Ze kon het niet ontkennen, maar ze wilde het ook niet bevestigen. Er was nog één ding wat ze wilde doen voor ze naar buiten gingen. “Nog één ogenblikje,” sprak ze, waarna ze de deur van haar kamer weer verder open duwde en wat in haar koffer begon te rommelen. Al snel haalde ze er een broek uit tevoorschijn. Ze liep er mee terug naar Sivar en Cecille’s zus en hield hem uit naar laatstgenoemde. “Hier. Je gaat niet naar buiten met blote benen.” De outfit die ze aan had was sowieso nogal… apart. Die tieners en hun mode tegenwoordig ook. Vanilla zou het nooit begrijpen.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 10:32 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Er werd in meegestemd! Cecille had het eigenlijk niet verwacht en was daarom extra opgelucht. Eindelijk eens iemand die haar wel meteen liet helpen. Dat kwam niet vaak voor. Sivars opmerking ging ook niet bij de blondine onopgemerkt en bracht een grinnik bij haar teweeg. Als deze Cinnamon hetzelfde was als de Cinnamon die zij kende, wat wel zo het geval leek te zijn, dan kon ook zij het niet ontkennen. Vanilla zei er echter niets op. In plaats daarvan liep ze terug haar kamer in. Vragend keek Cecille naar Sivar, die zijn schouders verward ophaalde. Pas toen Vanilla terugkwam, werd het Cecille duidelijk wat de bedoeling was. “Heh, bedankt,” zei ze tegen de jonge vrouw. Ze wilde het eigenlijk niet aannemen, maar besefte dat ze anders alleen maar tijd zou verspillen. Vlug deed ze de broek aan en knoopte hem dicht. De taille was haar misschien iets te strak en het leek meer op een driekwartsbroek, maar het was beter dan niets. “Wat vind je?” Ze keek grijnzend naar Sivar en deed een halve draai om haar nieuwe aanwinst te showen. De jongen begon te lachen en deed net alsof zijn handen een camera was. “Kijk naar het vogeltje! Perfect! Beeldig!” Hij maakte klikgeluiden met zijn tong bij elk compliment, alsof hij daadwerkelijk een foto maakte.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] ma okt 23, 2017 10:46 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Vanilla had gedacht dat als de broek aan was ze konden gaan. Het zag er niet heel comfortabel uit en als het zo strak was, dan kon het best zijn dat het helemaal geen nut had om hem te dragen. Strakke kleding was immers koeler. Ze trok de deur achter zich dicht en kreeg toen mee dat Sivar en de blondine aan het doen waren alsof ze een fotoshoot hielden. Moest dat nou echt nu? “Jongens, focus. We gaan naar beneden.” Vanilla stapte tussen het tweetal door de gang op, richting de lift. Natuurlijk keek ze wel even achterom of de anderen achter haar aan kwamen.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] wo okt 25, 2017 9:18 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Sivar rechtte meteen zijn rug en hield zijn armen strak naast hem, alsof hij de commandant in het leger had tegengesproken. Cecille grinnikte erom, maar ook zij dropte de act. Vanilla had gelijk. Ze moesten opschieten. Ze volgde de vrouw naar de lift en werd ergens op gewezen door haar trouwe kameraad. “Euh, hey, grote zus?” vroeg Sivar aan de blondine. “De lift gaat niet dicht kunnen met die brandslang. Waarom heb je die eigenlijk om?” Cecille’s lila ogen gingen naar de slang om haar middel en ze begon nerveus te zweten. “E-Euh… Ja, je hebt gelijk!” reageerde ze geforceerd enthousiast. “En daarom ga ik met de trap! Wie het eerste beneden is!” Sivar grijnsde breed. “Okay, you’re on!” Gelukkig was hij makkelijk af te leiden. Cecille draaide zich op haar hielen om en begon in de richting van de trap te rennen. De verdiepingen sjeesden voorbij.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] do okt 26, 2017 12:34 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

De plotselinge snelheid waarmee de brandslang langs Sara’s vingers gleed liet haar paniekerig opkijken naar haar Gardevoir. Die keek haar met even grote, zorgelijke ogen terug aan. Sara twijfelde enorm wat ze moest doen. Ze hadden niet echt een teken afgesproken wat Cecille kon geven als ze in gevaar was. Waarom had Sara daar niet eerder aan gedacht? Ze wierp nog een laatste vragende blik naar Vanilla voor ze besloot om actie te ondernemen. Wat er ook aan de hand was, Sara kon het tegen houden. Ze sloot haar vingers en zette er genoeg kracht op om de slang vast te kunnen houden zonder dat deze verder gleed. Meteen merkte ze dat er best veel kracht op stond. Het zou haar niet verbazen als ze blaren op haar handen zou krijgen. Als ze daarmee Cecille had gered, dan was dat het dubbel en dwars waard. Wat was nu de volgende stap? De slang terug trekken?

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] do okt 26, 2017 9:57 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Vier, drie, twee, ee–Guh! Cecille verloor haar evenwicht en viel haast achterover op de trap, maar ze wist zich staande te houden. Met een boze frons keek ze naar achteren, naar de brandslang. Hoe durfde hij haar zo te verraden. Op de trap nog wel! Ze had zich lelijk kunnen bezeren. Cecille pakte het ding met beide handen vast en gaf er een flinke ruk aan. Zo, dat zou hem leren. Dat haar lieftallige, bezorgde vriendin hierachter zat, kwam verder niet in haar op. De blondine was nu immers op iets heel anders gefocust. Ze trok de slang met zich mee en ging verder naar beneden. Cecille liep de deur van het trappenhuis door en begaf zich naar de hal, waar Sivar met Vanilla op haar stonden te wachten. De jongen keek met een plagerige grijns naar de blondine. “Ik win!” zei hij, waarbij hij zijn vuisten de lucht in gooide. Glimlachend rolde Cecille met haar ogen. “Je bent echt geen steek anders…” mompelde ze.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] vr okt 27, 2017 1:19 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Haar moment van twijfel was genoeg voor het ding aan de andere kant van de slang om twee keer zo hard terug te trekken. Sara had de actie niet verwacht en werd naar voren getrokken. Dat ze halverwege losliet was niet genoeg om haar val te voorkomen. Het zorgde er wel voor dat ze zichzelf met haar handen kon opvangen. Sara had nauwelijks tijd om te beseffen dat ze was gevallen toen Vanilla zich al naar haar toe begaf en haar iets verder bij de scheur weg duwde. De Gardevoir deed haar uiterste best om Sara veilig te houden. Dat wilde ze waarderen, echt, maar ze kon het op het moment niet over haar hart verkrijgen om hier te moeten blijven wachten terwijl Cecille misschien wel in gevaar was. Er was geen mogelijkheid waarmee Sara te weten kon komen of het haar vriendin was geweest die aan de slang trok of iets veel engers. Wat nou als het wel Cecille was, en het een noodsignaal was?

“Het spijt me, Vanilla…” Sara kwam voorzichtig overeind en wierp haar Gardevoir een blik toe die haar zei dat haar hulp niet meer nodig was. Vanilla nam wat afstand, maar bleef Sara goed in de gaten houden. “Ik… ik moet er achteraan,” zei Sara. Haar blik was op de scheur gericht. In haar ogen was te zien hoe veel zorgen ze zich maakte. “Cecille heeft niks bij zich… Ik weet dat ze voor zichzelf kan zorgen, maar wie weet wat daar binnen is?” Haar fantasie speelde met de beelden van vreemde wezens in elk hun eigen dimensie. “Ik ga haar halen. En de schoonmaker. En ik breng ons veilig terug. Daar zullen de rest van mijn Pokémon voor zorgen.” Als het aan Sara lag was Vanilla haar eerste keus om haar te beschermen. Echter waren ze door Vanilla in deze situatie gekomen, en de witharige vond dat de Gardevoir op het moment beter de wacht kon houden. “Mocht er hier iets zijn waardoor we sneller terug moeten komen: trek twee keer kort aan de slang om te seinen. Als ik of Cecille twee keer kort er aan trekt, dan zijn we veilig en komen we terug. Al het andere… Kan ik niet over oordelen. Dat hangt af van wat daar binnen is.” Het stelde geen van beide echt gerust. Toch gaf Vanilla geen tegenspraak. In plaats daar van stapte ze op Sara af en legde ze haar armen stevig om haar heen. Natuurlijk knuffelde Sara terug. “Het komt goed,” verzekerde ze haar Pokémon. Ze zou het zelf ook bijna gaan geloven.

--

Toen alleen Sivar bij haar kwam staan in de lift, keek Vanilla hem met een frons aan. "Waar blijft de zus van Cecille?" vroeg ze ongeduldig. Ze wilde de lift niet te lang boven houden. Toen haar duidelijk werd dat de blondine niet mee kwam, zuchtte ze diep. Ze kon net zo goed de brandslang af doen, maar goed. Dat was vast zoiets wat zij als volwassene niet kon begrijpen. Met een druk op de 0-knop sloten de deuren en kwam de lift in beweging. Ze betrapte zichzelf er op dat ze van ongeduld met haar voet aan het tikken was en stopte meteen. De lift stopte geen moment te vroeg. De deuren openden en Vanilla nam plaats onderaan de trap, wachtend tot de blondine zich weer bij hen voegde. Aan Sivar's reactie bij het zien van het meisje te horen hadden ze er een race van gemaakt. “Er is geen tijd voor een overwinningsdansje. Kom mee.” Ze gunde het de twee echt wel om te spelen samen, maar er waren op het moment belangrijkere dingen aan de hand. Ze moest eerst weten hoe erg de situatie met Cinnamon nou echt was. Met een strenge frons op haar voorhoofd liep ze verder.

--

Sara had nog even getwijfeld voor ze de scheur in was gestapt. Ze had haar hand op de brandslang gehouden en had gewacht tot Vanilla het ding in haar handen had genomen. Het zou ontzettend moeilijk zijn voor de Gardevoir om haar trainer het vreemde gat in te zien verdwijnen. Cecille had de slang tenminste nog om haar middel gebonden. Sara kon net zo goed van het ding weg raken en nooit meer terugkomen…

Dat soort gedachtes moest Sara dus niet aan denken. Ze vond het al spannend genoeg zonder er bij stil te staan dat haar ook iets engs kon overkomen. Ze besloot zich te focussen op de ruimte die ze had bereikt. Het leek heel erg op het hotel waar ze vandaan kwam, maar dan… gespiegeld? Was dit een soort andere realiteit? Een spiegelbeeld van de werkelijkheid? Geloofde Sara daar wel in? Ze had wat meer bewijs nodig om echt te gaan geloven dat het een alternatieve realiteit was. Iets als… Een alternatieve versie van zichzelf.

“Wat de fuck?”

Sara draaide zich om bij het horen van de stem. Shit! Betrapt! Meteen toen ze oogcontact maakte met het meisje, werden haar eigen ogen groot. Dat was zij. Maar niet zij. Wat?

Het meisje wat op een paar meter afstand van haar stond, leek ontzettend op Sara zelf. Ze had haar lange, witte haren in een hoge staart, ietwat van het midden af, wat warriger dan dat van Sara zelf. Haar kleding was echter totaal het tegenovergestelde. Donkere kleuren en rood, glimmende zilveren ritsen… Ze leek wel een punk meisje. De donkere make-up zou Sara ook nooit zelf dragen. “Denk maar niet dat je mij voor de gek kan houden,” sprak Dark Sara

streng. “Ik heb je partner ook al ontmaskerd. Wat is dit überhaupt voor slechte poging? Als je je al als mij wil voordoen, doe dan op zijn minst de juiste kleding aan…” De Echte Sara

wist even niet wat ze moest zeggen. Tussen het moment dat ze zich had omgedraaid en nu zat niet genoeg tijd voor haar om te verwerken wat ze nou precies zag en hoorde. Ze probeerde de woorden van het meisje in haar hoofd te herhalen en pikte er iets uit wat ze interessant vond. “Mijn partner,” zei ze, nog niet helemaal in staat om normale zinnen te maken. “Waar is ze?” Die partner was vast Cecille. Er waren namelijk voor zo ver zij wist geen andere mensen de scheur in gegaan die een mogelijke dubbelganger hadden. Dat betekende dat Cecille deze vreemde Sara ook was tegengekomen.

“Weet ik veel,” antwoordde het meisje koud. Ze legde haar armen over elkaar. “Waarom zou ik jou dat vertellen?” Sara wilde boos naar haar snauwen toen ze zich herinnerde dat de brandslang een goede indicatie was voor de locatie van Cecille. Ze had deze onbeschofte versie van zichzelf helemaal niet nodig. Haar blik bleef even op de slang hangen voor ze haar dubbelganger met een glimlachje aankeek. “Je hebt gelijk. Ik kom er zelf wel achter.” Met die woorden draaide ze zich om en volgde ze de brandslang. Schijnbaar leidde deze naar een trap. Meteen zag Sara voor zich hoe Cecille van de trap viel en daardoor de slang sneller door Sara’s handen had laten glijden. Als dat zo was geweest, dan was die laatste trek inderdaad een teken geweest dat ze omhooggetrokken moest worden… Met een misselijk gevoel van de zorgen begon Sara aan de afdaling.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 28, 2017 9:34 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Cecille knikte begrijpend naar Vanilla. De vrouw had gelijk. Wat Cinnamon ook gedaan had… Het was vast niets goeds. De blondine begaf zich naar de deur en – ze werd abrupt tegengehouden. De slang trok weer aan haar lichaam. Cecille draaide zich boos om en wilde opnieuw aan het ding trekken, maar er was dit keer echt geen beweging in te krijgen. Ze beet op haar onderlip. Dit kon maar één ding betekenen. Ze kon niet verder. De slang was op. Was ze iemand die echt nadacht geweest, dan had het haar verbaasd dat ze nog zo ver was gekomen ermee. Cecille keek naar de balie en zag de medewerker vragend naar haar staren. Vastberaden liep ze op hem af. “Ik ga een hele gekke vraag stellen,” begon ze, terwijl ze al lopend de slang losknoopte. “Maar het is heel belangrijk. Oké?” Ze richtte haar doordringende lila ogen op de man. Hij knikte, al was dat meer uit verwarring dan begrip. “Kun je deze slang strak houden? Je mag hem niet laten verslappen, gesnopen?” Zonder echt een antwoord van hem af te wachten, duwde ze de slang in zijn handen en haastte zich naar buiten.

--

Haar zus. Ze had een zus? Dat was nieuw. Voor zover zij wist was ze enig kind. Cecille staarde naar het kleine schermpje van haar telefoon, waar ze Sivars sms van twee minuten geleden nog een keer of drie bekeek. Ze kon het niet bevatten. Waarom zou iemand zich als haar grote zus voor doen? Ze typte vlug een bericht aan haar beste vriend. ‘Waar ben je nu?’ Het duurde goed en wel tien seconden voor ze een reactie had. ‘In de lift naar beneden.’ Niet veel later kwam er nog één binnen. ‘Mevrouw Vanilla en ik gaan kijken wat Cinnamon uitspookt.’ Cecille lachte. Hij was echt een lieverdje van de juf. Nu was dat bij Vanilla niet zo moeilijk. Dahlia wel. ‘Ik kom er ook aan,’ liet ze aan Sivar weten. Ze ging meteen de hotelkamer van Sara uit en stond er niet bij stil dat ze haar kleding misschien moest rechttrekken. Of haar haren moest fatsoeneren. Haar uiterlijk had haar toch nooit geboeid. ‘Cool! Ik zal het tegen je zus zeggen.’ Ha. Zus.

Ze besloot de trap te nemen. Rennen deed ze niet, daar had ze de conditie noch energie voor. Snelwandelen, zo was het eerder te noemen. Deze hele zaak had toch enige urgentie. Cecille keek omlaag om te zien hoever ze naar beneden moest en zag toen een vlaag wit. Wit haar, als ze het niet verkeerd had gezien. “Sara!” riep ze vermoeid. Zo was haar toon nou eenmaal. “Wacht!” Sara bij zich hebben in dit hele scenario maakte haar een heel klein beetje zelfverzekerder.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 28, 2017 10:22 pm

EVEN ON OUR WORST NIGHTS I'M INTO YOU.

Sara viel haast een paar treden naar beneden toen ze de stem van haar vriendin plotseling achter zich hoorde. Het mocht dan wel een stuk lustelozer klinken dan de blondine normaal was, maar die stem herkende ze uit duizenden. “Cecille! Waarom heb je de-“ Ze was halverwege haar zin toen ze zich volledig had omgedraaid en haar blik goed op de blondine achter haar kon richten. Ze viel compleet stil. Het was Cecille. Maar het was niet Cecille. Deja vu. Zo had ze zich ook gevoeld toen ze het meisje zag dat zo erg op haar leek. Al was dit misschien wel nog vreemder. “Ik…” Ze was echt even sprakeloos. Moest ze tegen deze meid zeggen dat ze waarschijnlijk niet de Sara was die ze zocht? Maar als wie moest ze zich dan voorstellen? Had ze niet al soort van verraden dat ze Sara was door op die naam te reageren? Zag dit meisje niet aan de kleding dat ze niet de goede Sara was?! Zo veel vragen, het werd haar een beetje te veel in haar hoofd. Ze moest een ander onderwerp vinden, of deze vragen stellen om er antwoord op te krijgen. Ze had geen idee welk van de twee opties het beste was, dus deed ze het eerste wat in haar op kwam. “Ik moet naar beneden.” Of ze wilde dat dit meisje mee ging wist ze niet zeker. Het zou de situatie er vast niet beter op maken als ze haar blonde counterpart van Sara’s wereld tegenkwam.

--

Vanilla had veel dingen verwacht, maar wat Cinnamon daadwerkelijk gevonden had stond niet op haar lijstje. Voor hem stond een varken op zijn achterpoten met een soort worstelpakje aan. Het varken was in zijn geheel oranje gekleurd. “Wat ís dat?” Haar vraag was vooral gericht naar Cinnamon, want hij was degene die het gevonden had. Hij leek echter te druk bezig met het wezen zelf. Het spuugde namelijk vlammen uit zijn neus. Het spuugde vlammen uit zijn neus. “Kappen!” riep de jongen naar het beest, zijn armen beschermend voor zich houdend. “Ik wil mijn kapsel graag houden…” Ja, dat klonk als Cinnamon. Die jongen had zijn prioriteiten nog steeds op een vreemde volgorde.

Onderwerp: Re: I Feel like a Millionaire [+Sara Sweets] za okt 28, 2017 10:40 pm

I'M GOING BLIND FROM THIS SWEET CRAVING

Sara klonk anders. Ze zag er ook heel anders uit. Verbaasd hief Cecille een wenkbrauw toen de dame zich naar haar had omgedraaid en er voor heel kort oogcontact was. Ze wendde haar lila ogen van de vreemde die op Sara leek af om haar van top tot teen te kunnen bekijken. Aarzelend zette ze een stap naar achteren, terug een trede omhoog, terwijl ze gespannen een hand op de trapleuning legde. “Wat is dit voor onzin?” vroeg Cecille. Haar toon maakte duidelijk dat ze geen zin had in spelletjes. Hij was niet fel. Ze was hier gewoon te moe voor. “Waar is Sara?” Dat de ander naar beneden moest, voor welke onverklaarbare rede dan ook, kon haar eigenlijk geen bal schelen. Er spookten een honderdtal gedachtes door haar hoofd en geen van die gedachten waren plezierig om bij te blijven hangen. Ze wilde naar huis. Dit stomme uitje kon haar vanaf het begin al gestolen worden. Cecille fronste.

--

Hoewel een deel van Cecille nieuwsgierig was naar het uiterlijk van Cinnamon, vertelde haar gezonde verstand dat ze zich daar niet op moest focussen. Haar blik ging dan ook direct naar de Pignite, welke dreigend in de buurt van de jongen kwam. Ze zette zich af en rende langs Vanilla om met volle vaart op de pokémon af te rennen. Het was een geluk dat hij haar niet had gespot. Hierdoor wist ze hem met succes opzij te tackelen en ontstond er een worsteling tussen de Pignite en haar.

Gesponsorde inhoud

» Never Have I Ever [+Sara Sweets]
» Fix Me [+Sara Sweets]
» Sara Sweets
» Lost [Sara Sweets]
» Escape [+Sara Sweets]