Oké, ze moest toegeven dat er één voornamere reden was om Hibou nu te evolueren dan het feit dat ze vooruitgang wilde boeken in haar Pokémon-verzameling: ze wilde naar Azure Bay. Alleen zou ze daar niet kunnen geraken zonder een flying type of een water type. Een water type had ze momenteel nog niet en een flying type had ze wel, maar ze kon onmogelijk op Hibou vliegen momenteel. Het lijfje van de Hoothoot zou immers helemaal in één zakken als ze zou proberen om met de Pokémon ergens naartoe te vliegen. Ze probeerde het zich voor te stellen en ze moest eerlijk zeggen dat het er wel grappig uitzag. Momenteel stond ze in Coumarine City. Ze had zich net omgekleed. Ze had een zwart-witte short aan met op de voorkant ‘Pika Cola’ erop, een zwart-wit gestreepte bikini er onder en een topje waardoor je makkelijk de bandjes van haar bikini kon zien. Het was de bedoeling dat ze vandaag daadwerkelijk naar Azure Bay zouden gaan, maar dan moest Hibou natuurlijk wel eerst evolueren. Ze had via de Pokédex echter zijn voortuitgang gevolgd, research gedaan op het internet en was er achter gekomen dat hij het goede niveau had bereikt om te evolueren. Hij had alleen dat laatste zetje nodig in zijn rug en dat ging ze hem geven. Ze kon Sombre niet gebruiken voor het gevecht omdat ze nog niet getraind genoeg was, maar Virus kon vast wel helpen. Ze had gemerkt dat Hibou een opvliegend karakter had en dat hij snel gefrustreerd raakte wanneer hem iets niet lukte. Virus had dan juist meer het uitdagende karakter. Als Hibou zijn aanvallen maar moeilijk kon raken, zou hij misschien zo gefrustreerd raken dat hij zou evolueren. Hij zou het in het begin haar misschien kwalijk nemen, maar na verloop van tijd zou hij wel afkoelen, niet dan?

Virus tevoorschijn halen was niet nodig. Abi snapte niet eens meer waarom ze de Poké Ball van de Pokémon überhaupt nog bij zich had. Ze liet de Pokémon het meeste van de tijd toch uit zijn Poké Ball. De Pokémon beschermde haar, troostte haar wanneer dat nodig was en was er gewoon elke dag voor haar. En natuurlijk bracht hij haar zo nu en dan ook wel eens in de problemen, maar Abi kon zich geen beter leven zonder de Haunter voorstellen. Ze was trots op het feit dat hij op zo’n korte tijd sinds dat ze hem uit de Pokémon Tower had gehaald was geëvolueerd en was blij met het feit dat hij zich zo inwijdde in haar team. Hij deed echt zijn best om haar te helpen om Pokémon te vinden voor haar verzameling en had een paar dagen geleden geholpen om een Slugma te vangen. Ze had de Pokémon met succes gevangen en deze droeg nu de naam Incendie. Na een knikje naar Virus haalde Abi Hibou tevoorschijn. De normal type keek hun vragend aan, maar keek met een serieus gezicht naar Virus toen deze naar de Pokémon zweefde. Het was niet moeilijk om Hibou kwaad te krijgen en na drie gezichtsexpressies – waarbij Abi moeite moest doen om niet in lachen uit te barsten – was het al zo ver. Hibou vloog kwaad achter Virus aan voor zover zijn vleugeltjes dat toelieten en Virus lachte hem uit omdat hij geen meter verder kwam. Hibou riep kwaad en begon met zijn pootje op en neer te springen. Hij sloeg druk met zijn vleugeltjes, maar hij kwam niet eens twee meter van de grond. Hij spreidde zijn vleugels, liet nog eens één keer goed van zich horen en plotseling kwam er wit licht van hem af.

Tevreden zijnde keek Abi naar de Noctowl en stak haar duim stiekem op naar Virus. Zo stiekem was het echter niet want plotseling kwam de normal type achter haar staan en wilde met zijn snavel uithalen naar haar hoofd. Pas nadat Virus en Abi zich verontschuldigd hadden leek de Noctowl te kalmeren, maar je kon nog altijd zien aan zijn blik dat hij kwaad was. Met haar liefste gezicht vroeg ze aan de Noctowl of deze haar naar Azure Bay wil vliegen en pas na een paar keer aandringen knikte de Pokémon ten teken dat hij het oké vond. ‘Haunt, Haunt, Haunt,’ zei Virus terwijl hij nog na grinnikte en voor Abi en Hibou uit begon te vliegen. Hibou sloeg krachtig met zijn vleugels en deze keer kwam hij wel van de grond. Het duurde gelukkig niet al te lang voordat ze op het vrij eenzame eiland landden en Abi keek om zich heen. Ze trok haar topje over haar hoofd en was blij met het feit dat er geen jongens rondliepen die naar haar floten of vulgaire opmerkingen maakten. Ze haalde haar haren uit de knot en liet ze los over haar schouders hangen. Ze reikten tot net boven haar kont en Abi genoot van het feit dat ze zachtjes mee bewogen in de wind. Plotseling voelde ze beweging op haar rug en geïrriteerd zijnde keek ze over haar schouder, op het punt staande om Virus een opmerking te geven. Echter was het niet Virus die aan haar zat – wat ergens ook niet zou kunnen omdat zijn handen gewoon door haar heen zouden gaan – maar was het een Furret. Ze vroeg zich af wat de Pokémon daar deed toen haar topje opeens losschoot. Ze gaf een gil en hield het topje snel tegen met haar handen. Hibou kwam al naar haar toegevlogen en reikte met zijn klauw naar de Furret om deze van haar af te krijgen. Abi voelde haar hoofd rood worden toen ze deze keer wél gefluit hoorde een eindje verderop. Nee, hè! En ze had ook geen enkele dekking hier! Gelukkig was daar Hibou al die zijn vleugels wijd spreidde zodat ze er achter kon schuilen. Snel deed ze het bikinitopje goed en merkte opgelucht dat niemand echt de kans had gekregen om haar borsten echt te zien. Ze draaide haar hoofd om en zag maar één jongen echt in haar buurt staan. Ze voelde de tranen al in haar ogen komen zonder dat ze er iets aan kon doen. ‘Dat deed je expres!’ riep ze nog naar hem voordat ze alweer op Hibou wilde klimmen en snel weg wilde gaan van dit rampzalige eilandje.