Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Het liefst kon ze nu gedachten lezen, er was niks mooiers dan nieuwsgierige mensen die kosten wat het kost wilden weten wat je te zeggen had. Ze kon nu heel gemeen gaan doen en geen woord meer vertellen, hij was tenslotte nog een soort van vreemde. Maar goed Riddle was, ondanks dat ze bij TR hoorde niet zo'n bitch als negentig procent van de mensen waar ze samen mee werkte. Als ze erover nadacht had iedereen in het team een veel te groot ego. Daar zou ze eigenlijk eens wat aan moeten doen, helaas ging dat niet zo makkelijk en was het bij sommige mensen onmogelijk te fixen waarschijnlijk. De roodharige keek Delsin met een glimlach aan toen hij sprak dat ze 'jong' was, hmmm, hoe 'jong' in zijn ogen? Waarschijnlijk wel rond zijn leeftijd anders ging je er niet mee 'flirten' dat zou raar zijn. Hij vroeg of het een bedrijf van haar ouders was of dat het niet een 'normaal' bedrijf was. Nou ding ding, hij werd al warmer. "negentien jaar om precies te zijn" sprak ze geamuseerd "Het is niet van mijn ouders... ze zitten er wel in, enige reden waarom ik er ook bij zit". Ze rekte zich even uit "Het is maar wat je 'normaal' vind natuurlijk" waarna ze toch maar even tot een halt kwam "Er komt echt niks bij je op?" sprak ze terwijl ze hem nieuwsgierig aan keek.
“Tenzij je lid van de maffia bent, heb ik geen idee,” sprak hij grappend. Het meisje had gezegd negentien te zijn - dus twee jaar jonger dan hij. Het scheelde niet veel, maar toch was het genoeg. Iemand van onder de 21 zou nooit een echt bedrijf leiden, maar ze had dan ook al toegegeven dat het geen normaal bedrijf was. Hij had geen idee wat het kon zijn - wat hij van Team Rocket had gehoord, was immers veel te weinig. In zijn ogen was het een zooitje ongeleide bandietjes die niets te doen hadden in het leven en daarom dus maar anderen gingen beroven. Hij wist niet dat ze een doel hadden, dat zij hem de toekomst konden bieden die hij oh zo graag wilde. Dat hij daar het onderzoek kon plegen dat men versteld kon doen staan. “Ik heb me niet genoeg verdiept in de actuele vreemde bedrijfjes,” probeerde hij met een scheve glimlach. Nee, hij had echt absoluut geen enkel idee.
Ze kon het toch niet laten om even in de lach te schieten bij zijn woorden. Over dat ze wel bij de maffia kon zitten, maar naast dat had hij geen enkel idee. Jeetje, ze had niet verwacht dat er nog mensen waren die niet wisten wie Team Rocket waren of na ja hij wist het waarschijnlijk wel, maar vond het geen goede optie om te roepen? Ze hield zich nog even stil toen hij zijn andere woorden sprak over dat hij zich niet goed had verdiept in de 'actuele vreemde bedrijfjes' die benaming was mooi. Hierdoor moest ze weer even grinniken "Je bent amuserend" sprak ze als eerst terwijl ze hem geamuseerd aan keek. "Maar nee... ik hoor niet bij de maffia, al kan je het er wel mee vergelijken?" op zich als je erover nadacht, kwam het misschien wel een klein beetje in de buurt? Helaas voor de maffia was Team Rocket een stuk groter en meer georganiseerd wat dat betreft. Ze moest echt iets aan dat imago doen, iedereen dacht dat het een ongeregeld zooitje was. Was het soms ook, met sommige mensen die ze kende, ze ging maar geen namen noemen. "Dat heb ik gemerkt" sprak ze doelend op het feit dat hij zich er niet in verdiept had "Don't worry, hoeft ook niet" ging ze verder, ze ging het ook niet langer voor haar houden, want de jongen leek duidelijk niet te weten waar ze vandaan zou moeten komen. "Team Rocket" sprak ze simpel, haar glimlach was nog steeds op haar gezicht te vinden. Het was maar zien hoe zijn reactie was, of het kon hem alleen maar interesseren, of het kon hem geen reet schelen... of? Hij werd agressief? Haar hand gleed naar een van haar pokeballs en begon er wat mee te rollen in haar handen "Ben benieuwd" sprak ze haar gedachten hardop.
Team Rocket. Technologie. Wat hadden deze met elkaar te maken? “Is dat geen zooitje dieven zonder doel?” vroeg hij, zijn blik nu wat wantrouwend vernauwd. Hij was hier niet om te converseren met een hopeloos diefje, of waren de geruchten incorrect? Had het meer te bieden? Als het de beschikking had over wat ze zei, dan moest het bijna wel… Een zooitje dieven zou geen wetenschappers hebben, niet de apparaten hebben die zoveel kostten en zoveel konden bereiken… Was dat het dan? Moest je je daartoe keren om wat te kunnen bereiken? En zo ja… hoe slecht zou dat dan zijn? Hij wist er niets van. “Wat wordt daar zoal onderzocht?” Nog altijd wat wantrouwend klonk zijn stem, maar hij was nog niet weg. Hij was nog altijd geïnteresseerd.
En daar kwam het, de geruchten, of course. Wat waren mensen toch vreselijk als ze erover nadacht. Wacht... ze zat bij TR, he hypocriet. Dat terzijde, aan de ene kant was het misschien goed? Laat ze maar lekker denken dat TR een ongeregeld zooitje is, dan zien ze acties nog minder aan komen en dan houden ze een laag profiel. Aan alles zaten tenslotten voordelen. Echter verdween Riddle's glimlach van haar gezicht af na zijn woorden over dat Team Rocket een zooitje 'dieven' waren. Delsin leek echter niet te willen vluchten en vroeg vervolgens wat er zoal onderzocht werd. Een brede grijns verscheen weer op haar gezicht. Dacht hij nou dat ze dat zo eventjes aan zijn neus ging hangen. "Laat dat ze maar lekker denken" sprak ze triomfantelijk, terwijl ze nog steeds wat met haar pokéball aan het spelen was. "Van alles... echt van alles" begon ze "Zoals fossielen" en bij deze woorden gooide ze haar pokéball de lucht in en verscheen Ezio uit zijn pokéball of te wel de Archeops die ze had overgekocht van Allison. Arceus, dat had haar een boel gekost als ze er aan terug dacht RIP. De grote prehistorische vogel pokémon maakte eerst een flink kabaal voordat hij naast Riddle neer streek en nieuwsgierig op keek naar de dude voor zijn neus en vervolgens even naar de Magneton. Ezio keek al weer snel naar Riddle, zich afvragend wat hij moest gaan doen. Riddle boog even voor over om de vogelpokémon over zijn hoofd te aaien. Hij was wat dat betreft al een stuk vriendelijker geworden naar haar toe. "Dit is Ezio" sprak ze met ondertussen weer een echte glimlach op haar gelaat.
Het meisje leek het niet eens te zijn met de geruchten en zei dat ze ze lekker lieten denken. Het was.. dus geen hopeloos zooitje dieven? Nu had ze zijn interesse. Ze zei dat er van alles onderzocht werd, zelfs fossielen. Hij voelde zijn enthousiasme door zijn hele lichaam: dit klonk te mooi om waar te zijn. Vooral toen de Pokémon voor haar neus verscheen, viel zijn mond bijna open. Dit wist hij gelukkig nog tegen te houden en met grote ogen keek hij naar de Pokémon. Hij wist alles van de fossielpokémon, maar dit was de eerste die hij in levende lijve zag… “Count me impressed,” sprak hij, al klonk zijn stem veel verbaasder dan zijn woorden. Hij keek even van het meisje naar de Pokémon en terug naar haar. “En hoe gaat zoiets in zijn werking? Je hebt me nu verteld wie je bent. Is dat niet stom?” vroeg hij geamuseerd. Of was zijn interesse te obvious en ging ze er vanuit dat hij er wel bij wilde? Want… Oké, misschien was dat wel waar.
Oh dit was nog beter dan ze verwacht had, de reactie van de jongen was echt goud waard. Hier deed ze het dan ook wel voor. Het zou saai geweest zijn als de jongen niet 'impressed' was geweest, dan had ze hier niet voor niks staan uitsloven met Ezio. De Archeops had nogal een groot ego en dat zou dan ook flink gekrenkt worden. Je wilde geen beledigde Ezio, dat was nooit goed, ook niet voor haar. Ezio daarentegen had door dat hij aangestaard werd door Delsin en ging er dan ook nog maar extra fancy bij staan. Riddle ging weer recht staan en keek naar Delsin toen hij sprak dat hij 'impressed' was, nou mooi zo, missie geslaagd. De manier waarop het gezegd werd, amuseerde haar alleen maar. De jongen vroeg vervolgens hoe het in zijn werking ging en dat ze zich nu had verraden en dat dat 'stom' was. Riddle keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan en begon te lachen. "Er zijn maar weinig mensen die mij kennen, kennen" sprak ze doelend op het feit dat zelfs haar naam niet echt belletjes laat rinkelen "Daarnaast..." begon ze "Look at me" sprak ze geamuseerd waarna ze een rondje draaide en misschien iets te lieflijk glimlachte "Ik? Bij Team Rocket? Waar heb je het over?" sprak ze met een zoete stem. Haar gezichtsuitdrukking veranderde echter compleet en een niet veel goed betekende glimlach verscheen "Ik kan goed door mensen heen kijken" sprak ze. Ze kwam even dichterbij en pakte zonder pardon zijn kin vast waardoor hij gedwongen werd haar aan te kijken en met haar helderblauwe ogen staarde ze in de zijne. "Wij doen wat wij willen, wij doen alles om te bereiken wat wij willen" begon ze "Oh en er lopen genoeg gekken rond binnen Team Rocket die qua kracht veel van pas komen" er verscheen weer een glimlach en ze liet zijn kin los "Sommige zijn een beetje gestoord daarentegen, maar wij kunnen ze tenminste gebruiken".
De roodharige leek zich geen zorgen te maken en toen zijn kin werd vastgepakt, hief hij zijn wenkbrauwen even geamuseerd. Net toen ze weg wilde bewegen, sloeg hij zijn armen om haar middel en hield hij haar bij zich. “Is dit een uitnodiging?” vroeg hij geamuseerd, bijna fluisterend, zijn mond bij haar oor. Hij liet zich niet zomaar overrompelen, het spel dat zij speelde kon hij ook spelen. En, hij was geïnteresseerd, maar ook benieuwd waar zij naar toe werkte. Ze had het snel aan hem vrijgegeven, had enthousiasme laten blijken toen hij haar had verteld geïnteresseerd te zijn in wetenschap. Kwamen ze dan misschien wetenschappers tekort? Het zou een mooie kans zijn…
De jongen had al die tijd een geamuseerde blik op zijn face gehad, maar wat er na haar laatste woorden ging gebeuren zag ze echt alles behalve aankomen. Net toen ze hem dan ook los had gelaten en weer ruimte wilde creëren, werd ze door de jongen bij haar middel gepakt en stond ze nu tegen de dude aan die ze letterlijk net kende, oh Arceus. Dit had ze dus niet aan zien komen, dus het overdonderde haar nogal waardoor ze ook gelijk rood aan schoot. Delsin vroeg of het een uitnodiging was?! Wait... wat voor een uitnodiging?! Voor wat? Als ze nog steeds in een relatie had gezeten, had ze meneer hier allang een flinke klap verkocht, maar iets hield haar tegen en dat had eigenlijk met zijn interesse in Team Rocket te maken of in ieder geval het research gebeuren. Ze wende haar blik af en keek ondertussen nors de andere kant op "Uitnodiging voor wat?" sprak ze vervolgens, vanuit haar ooghoeken probeerde ze hem weer aan te kijken. Ze kon niet goed pijlen nu of hij het over Team Rocket had of over... iets anders?! "Als je Team Rocket bedoeld..." begon ze vervolgens "Het is geen datingsite waar je je even aanmeld" sprak ze nog een tikkeltje nors. Ze keek hem ondertussen weer recht aan, alleen zo..... close.... Haar handen rustten ook op zijn borst, want ze had legit geen idee waar ze anders te laten. Dit was niet echt gepland wat haar betreft. Het erge was misschien nog dat ze hem wel weg wilde duwen, maar van alles hield haar tegen.
Mevrouw was van haar stuk gebracht door zijn reactie en hij moest zich inhouden om niet te lachen. “Niet? Hè, verdikkie. Was al aan het hopen dat ik een leuk grietje aan de haak zou slaan,” merkte hij op, voor hij haar losliet. Een lichte grinnik ontsnapte uit zijn mond, voor hij zijn hand even door zijn warrige haar heen haalde. “Nou, mevrouw tomaat, hoe gaat het dan in zijn werking?” besloot hij te vragen, een simpele grijns over zijn gezicht trekkend. Hij was lang de ergste niet, maar een situatie als deze had ze delf gecreëerd, dus hij kon zich er best om amuseren. Een klein beetje laten schrikken, maar niet te ver gaan. Immers leek het erop dat zij hem misschien wel wat te bieden had en dat betekende dat ze zijn respect had, waar hij bij een ander meer de grenzen op had gezocht.
Hmpf, de jongen had nu waarschijnlijk de tijd van zijn leven en toen ze hem ondertussen weer aan keek en haar woorden had uitgesproken werd er dan ook snel op terug gereageerd. Hij was verbaasd dat het geen 'datingsite' was en hij vond het jammer, allemaal sarcastisch natuurlijk. Ze had hem dan ook even droog aangekeken "leuk grietje" herhaalde ze zijn woorden terwijl ze hem wat aan staarde. Riddle was niet zomaar een 'leuk grietje' dat kon hij wel vergeten. Ze werd dan ook weer los gelaten en ze kon dan ook even opgelucht ademhalen. Ezio had al die tijd random toe zitten kijken, totaal niet wetend wat hij hiermee aan moest natuurlijk. Riddle keek Delsin aan toen hij even grinnikte en zijn hand door zijn zwarte haren haalde en vervolgens vroeg hoe het in zijn werk ging, alleen ze werd 'mevrouw tomaat' genoemd om er nadruk op te leggen. Verdomme. Er stond helaas nog steeds een blos op haar gezicht, hij mocht wel gaan oppassen als hij bij TR wilde, want dan was zij straks zijn 'baas'. "Nou... je mag je zelf gaan bewijzen" sprak ze met een glimlach "Alleen.... moet ik nog even bedenken wat...." sprak ze terwijl ze even bedenkelijk om haar heen keek. Tja, ze was niet uh... hier gekomen om nieuwe mensen in Team Rocket te sleuren, dus om nou even zo een, twee, drie iets te bedenken. Misschien wist hij zelf wat. Ezio keek ondertussen ongeduldig naar Riddle en krijste dan ook een flinke keer. Riddle keek dan ook even nors naar de Archeops die vervolgens gelijk zijn mond hield. Hij moest maar even geduld hebben.
Hij moest zichzelf gaan bewijzen, al wist ze nog niet hoe. Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek geamuseerd op haar neer, zijn schouders even heffend. “Voel je vrij om wat te bedenken,” sprak hij rustig, lichtjes glimlachend. “Mijn interesse in de wetenschap geeft mij de ambitie je test te doorstaan,” sprak hij, voor hij even fronste. Zou hij móeten stelen? Dat… Was niets voor hem, though. Of wel? Zou hij dat er voor over hebben? “Al ben ik voornamelijk geïnteresseerd in dat gedeelte. Ik ben geen dief,” ging hij kalm door. “Maar mocht het een eis zijn er één te worden…” kwam er bedenkelijk achteraan. Was dat het dan waard?
De zwartharige dude legde zijn armen over elkaar en keek haar geamuseerd aan. Ze was 'vrij' om wat te bedenken, natuurlijk, hij ging verder dat zijn interesse groot genoeg was om een 'test' te doorstaan. Dat te horen liet haar flink glimlachen. Alleen maar mooi, zulke gedachten hadden ze nodig. Alleen keek ze hem wat vragend aan toen hij begon te fronsen en vervolgens over het stelen begon. Of te wel dat hij liever zijn research gedoe deed in plaats van dief spelen. Behalve als het een eis was? Haar blauwe ogen keken Delsin geamuseerd aan. "Delsin, Team Rocket gaat niet alleen maar over stelen" sprak ze geamuseerd "Het is velen malen meer dan dat" voegde ze toe aan haar woorden. Haar blik ging even naar haar Archeops, hmmm, wat kon ze hem laten doen, zodat hij een plekje verdiende als lid. Die vraag dwaalde even door haar hoofd heen "Let me think..." mompelde ze terwijl haar blik weer langzaam naar de Magneton van Delsin ging. Iets stelen was sowieso te makkelijk om te doen, dan mocht de persoon wel wat meer moeite doen om binnen te komen of het moest een speciaal voorwerp zijn of een pokémon of zo met een hoge waarde. Haar blauwe kijkers keken Delsin weer aan "Ik heb wel wat" sprak ze met dezelfde glimlach weer "Laten wij eens op patrouille gaan" sprak ze geamuseerd. "Mossdeep is tegenwoordig toch in onze handen" ze keek even naar Ezio en weer terug naar Delsin "Kan ik je zelf in de gaten houden" sprak ze grinnikend.
Haar woorden deden hem geloven dat hij niet zou hoeven stelen. Hij kon vrij researchen zonder zich daar in te hoeven mengen, misschien, mocht hij zich hogerop werken, kon hij zelfs diefjes regelen om hem dan de Pokémon te brengen die hij nodig had? Dit begon interessant te klinken. Een lichte glimlach trok over zijn gezicht en hij knikte. Dat klonk geweldig. Toen het meisje zei dat ze samen op patrouille zouden gaan in Mossdeep, knikte hij. “Maar natuurlijk, hoe klinkt morgen? Dan kan ik nog even wat regelen,” sprak hij met een lichte glimlach. Hij had namelijk nog geen Pokémon om daar te komen en hij wilde zijn Magneton nog even evolueren, maar hij had een verkoop voor Froakie zien hangen en Mauville was dichtbij, dus dat kwam allebei helemaal goed…
Het leek erop dat de jongen het wel zag zitten om te komen joinen. Hij moest eens weten... Hij wist natuurlijk niet helemaal wat voor een rang Riddle precies had, maar als ze het hem precies zou vertellen. Op zich was ze ook gewoon een normaal mensen als ieder ander, maar sinds ze hoger in rang staan, kijken voornamelijk de TR leden anders naar haar, ach whatever. Ze wilde niet behandeld worden als een of andere godin, dus ze vond het wel goed als mensen casual deden. Laat staan dat ze Giovanni niet was... Riddle had haar woorden gesproken en Delsin stemde ermee in om op patrouille te gaan. De zwartharige sprak om 'morgen' op patrouille te gaan, dan kon hij nog dingen regelen. Ze keek hem met een glimlach aan "Don't worry" sprak ze "Kan allemaal geregeld worden" ging ze verder. Op zich kon Riddle patrouilleren wanneer ze wilde en kon ze iedereen mee nemen die ze wilde. "Mag ik vragen wat je nog te doen hebt dan?" vroeg ze, toch wel een tikkeltje nieuwsgierig naar hem toe geworden. Ze had nu namelijk al zoveel over haar zelf verteld, dat hij ook wel iets mocht vertellen. Als er al iets te vertellen valt of course. Ze kon niet in zijn gedachten kijken helaas. Ze liet echter Ezio maar terug komen, want hoe meer mensen hem zagen, hoe meer vragen er altijd kwamen. Ze stopte de pokéball weg en gaapte even met haar hand voor haar mond. Haar blos was gelukkig al een heel eind van haar gezicht verdwenen.
