Lost and [not so] found.

Aan haar kant was het blijkbaar een stuk makkelijk gegaan met het Nederlands, vooral omdat Zweeds er blijkbaar erg veel op leek en ze ermee had opgegroeid. "Ah, vandaar.." tja, bij hem was dit absoluut niet het geval geweest, gezien het Iers wel bijna nergens op leek, heerlijk verwarrend dus. Blijkbaar kon ze Frans, maar niet veel. Het eerste was dan ook duidelijk al te merken aan haar woorden, iets waar hij al helemaal niets van verstond eigenlijk. Wat er dan zo grappig aan was, of dat leek hem -immers was ze aan het lachen, drong hem dus niet helemaal door. Er kwam nog verdere uitleg, enkel gebroken woorden, maar dit kwam dus enkel door haar vriendin. "Maar wat betekende dat eigenlijk? Mijn kennis van Frans is niet echt bestaand." grapte hij, maar was er tegelijk ook vreselijk serieus over. Hij zou nog steeds geen woord Frans praten en als iemand het naar hem ging praten, zou de jongeman dan ook hardnekking in het engels of nederlands terug praten. Het liefste dan wel het eerste, maar er was niet altijd een keuze jammer genoeg.

Blijkbaar waren haar woorden uit iets, want ze leek nogal verbaadt te zijn, samen met de vraag of hij ene 'Lady Marmelade' kon. Kort schudde de jongeman zijn hoofd. Ook niet bij haar verduidelijking. "Ik zou het echt niet weten." gaf hij met een onschuldig glimlachje toe, naja, hij had er nog wel eens van gehoord, maar het echt kennen deed de groenharige ook niet. Niet dat hij nou veel van dat soort dingen kon, alsnog. Het was al een wonder dat hij van sommige musicals ook bijvoorbeeld afwist dat ze überhaupt bestonden, al was er hiertussen toch wel eentje die hem wel intereseerde. Vooral eigenlijk omdat het ergens nogal herkendbaar werd voor hem, de naam hiervan was namelijk euh, 'the strange case of dr. Jeckyll and mr. Hyde'. Maar goed, naar het andere onderwerp. Uiteindelijk klonk er toch wel een vertaling, iets waar Eric alsnog licht om had moeten gaan lachen. Well, dat was duidelijk genoeg. Sars had het niet zo grappig als eerst blijkbaar gevonden, en daarna de blondine ook niet meer, al was het wel zo dan haar woorden hem kort liet grinniken. "Ik weet bij wie ik moet zijn in welk geval." ging hij mee in op haar grapje. Want tja, hoeveel was er anders dan ook echt mee te doen?

Blijkbaar hadden ze beiden nu niets meer te zeggen, want het bleef gewoon stil tussen de twee. Het was wel eens een keer heerlijk, om gewoon een rust te hebben, maar toch niet alleen zijn. Uiteraard was er wel nog de standaard geluiden die je in een café zou gaan horen, maar verder was dat het ook wel weer jammer genoeg. Dat hier niet ehct iets spannends gebeurde zeg, hij had eerlijk gezegd om meer gehoopt. Eric was dan ook eigenlijk wel gewoon rustig gaan verder drinken, zijn aandacht houdend op de rest van de mensen. Het viel hem op dat er ook nog hier een klein podium aanwezig was, huh, had hij niet gemerkt tot nu. Het was namelijk zo dat er een paar mensen op waren gekomen en het een en ander aan spullen begonnen in te pluggen, een speaker, en nog wat andere dingen wat hij van die afstand niet kon gaan zien. Licht nieuwsgierig met wat er zou gaan gebeurd, bleef hij het gewoon bekijken, ondanks dat de groenharige kon weten dat het soms nog wel even kon gaan duren voordat dingen klaargezet waren. Jammer dat hij nog steeds niet wist wat het was. Er werd getest of vier microfoons het deden, iets wat zeker ghet geval was geweest want er was een hoge piep te horen hoor de hele ruimte, gevolgd door de woorden 'test, test' duidelijk genoeg dus. Er was iemand helemaal naar voren gelopen, met een van de microfoons in diens handen. Er werd een hele openingspraat gehouden waarbij ze zowaar werden verwelkomd, oké dan. Hij richtte voor een moment zijn blik vragen op de blondine, maar keek weer verder naar het gebeuren. Blijkbaar zouden ze nu een karaoke gaan houden voor wie wou. Een compleet random ding dat ze juist nu hadden besloten te gaan houden. Ergerns... Ergens klonk dat nog wel eens vrij leuk om te gaan doen ook las hij moest gaan toegeven. "Zin om samen te gaan?" stelde de groenahrige dan ook voor met een kleine grijns op zijn gezicht geplakt.

Die piep die te horen was geweest was inderdaad niet geweldig, maar het was gelukkig al vrij snel ook weer over geweest. Toen dan ook uiteindelijk was werd gepraad over het karaoke en hij de blondine had gevraagd om er samen aan mee te doen, werd hij in de eerste instantie verbaast aangekeken. Ja, dat had ze nou niet verwacht he, van hem? Alsnog leek ze er wel zin in te hebben, want er was ook bij haar kant een enorme grijns op haar gezicht verschenen en er werd enthousiast gereageerd. Ook de jongeman dronk snel zijn drinken op, niet in een teug zoals Cec, maar wel snel, ruimde ook zijn laptop op in de tas op te staan en die band op zijn schouder te gooien. "Ben benieuwd wat ze allemaal voor liedjes hebben, wel meer dan maar tien lijkt me." sprak hij geamuseerd, om alvast ernaar te lopen, hij was er wel zeker van dat ze ging volgen. Immers leek de ander er net zoveel zin in te hebben als hijzelf. Maar nou ja, hij hoopte dat er wel meer dan tien nummers waren, maar anders moesten het wel goede liedjes zijn. Anders schoot het nog niet op. Rappen bijvoorbeeld, dat was nog steeds iets waar hij vreselijk in was en waarschijnlijk ook nooit echt goed in zou gaan zijn. Niet dat hij het nou oefende op te rappen, dat maakte immers ook een flink verschil, dat wist de jongeman maar al te goed.

Hij grinnikte even bij haar opmerking, want daar has de blondine immers een vrij goed punt. Of hij dat wou gaan toegeven of niet. Hij had het eerder gezegd, omdat de groenharige had gedacht dat het echt zo een old-fashioned set was geweest, waarbij echt maar een paar nummers te kiezen waren. "Als het inderdaad zo met het internet is, zeker weten alles." immers was het internet een soms geweldige plek, maar ernwaren meer dan genoeg sites en co die dit absoluut niet waren. Zodra ze op het podium stonden, had Eric echt even moeten nadenken over haar vraag, maar wist er niet veel later een antwoord op. Hopen maar dat Cecille wist ook hoe het lied zelf werd gezongen, maar dat zou hij vast wel van haar horen. "Wat dacht je van 'Hold Each Other' van 'A Great Big World'?" hopen maar dat ze hem kon, want voor het moment zou hij echt even niets anders weten.. of de blondine wist een nummer, maar goesld. Het was eerst uiteraard wachten op het antwoord die hij nu zou krijgen op zijn voorstel.
Ooc: sorry dat ie zo kort is, telefoon post ^^"

Nee, hij had dit lied absoluut niet gekozen omdat het hem lied denken aan een relatie. Eerder gewoon omdat het een vrij goed liedje was. Echter greens hij wel licht toen de blondine had gesproken dat zij dit wel een goed lied vond. "Dan doen we die." En terwijl de jongeman wachtte tot zij weer terug kwam, keek hij 'hun publiek' door, beter bekend als de mensen die hier gewoon zaten. Het was er nog vrij druk, voor zo een vrij klein cafeetje. Gezellig juist toch? Hij vond van wel, en ook misschien wel dat ze met hun actie ervoor konden zorgen dat ook nog andere mensen wouden gaan zingen. Niet iedereen was altijd voor zoiets, zolang ze maar niet de eersten hoefden te zijn. Niet veel later kwam ze terug,waarbij hij weer zijn aandacht even naar Cecille had."Het is goedgekeurd, neem ik aan?" hij verwachtte eerder een bevestigend antwoord, dus behalve een vraag, was dat het gewoon.
Ooc: sorry dat het wat kort is, een telefoonpost ^^"

Bij het horen van haar antwoord, greens hij breed. Het was een tijdje geleden om zoiets te hebben gedaan, een karaoke, dus om het nu gewoon eens te doen, vrijwel vanuit het niets, was altijd wel een leuk ding. Hij liet zijn blik gaan naar het mini podiumpje dat er stond, het leek er wel; echt flink op dat het cafeetje hier wel goed was op voorbereid, of in welk geval, de mensen die dit waren gaan organiseren. Maar Eric moest toegeven, het was wel een leuk idee. Hij keek de blondine weer aan toen ze begon te spreken, om vervolgens hierop te knikken. "Ah, maar dat is wel snel genoeg" nog steeds was die kleine grijns te vinden op zijn gezicht, wel minder dan toen hem het 'nieuws' werd verteld dat ze mochten gaan zingen, of nou ja, bijna. Gelukkig duurde het dan ook niet al te lang voordat het desbetreffende nummer al was afgelopen, waarna al enkele tellen later hun twee werden aangekondigd. "Well, let's go~" Eric was alvast richting het podium gaan lopen, uiteraard verwachtende dat Cecille hem wel ging volgen. Immers leek zij er net zoveel in in te hebben als de groenharige zelf, misschien zelfs meer, te zien aan haar enthousiasme erin.

Hij had het maar amper door, dat de blondine er zo over dacht, dus aandacht er zelf aan besteden, was dan ook iets dat hij nu niet deed. Hij nam plaats achter de andere microfoon, naast de blondine. Het was te horen hoe het gekozen lied van de twee begon te draaien, en langzaam naar het stukje kwam waar er moest gezongen worden. Hij keek op hetzelfde moment naar Cecille toen zij hnaar hem keek, om te knikken. Hij snapte de stille blik, het eerste stuk was voor hem om te zingen. Iets wat de groenharige dan ook wel zeker deed. Het kon bijna als verrassend worden beschouwd, dat Eric kon zingen, maar alsnog kon hij het nog. De eerste zin mocht misschien wel niet zo geweldig gaan, maar dat was nog even omdat hij puur er weer in moest gaan komen. De rest? De rest ging voor zijn gevoel geweldig. Het was dan ook wel te zien dat hij er lol in had, gewoon in het algemeen eigenlijk, het zingen, gewoon tijd doorbrengen met een vriendin. Noem het maar op.