{ This world will remember us [Quest]

Lucian keek over zijn schouder heen en zag hoe de vos ook al door de gangen heen kwam zetten. Dat spoorde hem aan om harder te lopen, buiten stond zijn motor en met Ragya op haar paard zouden ze wel redelijk snel weg kunnen zijn. Toen ze door de laatste deur gingen stonden ze weer in de buitenlucht, hij rende het straatje uit en zag zijn motor staan, klaar voor vertrek. "Laten we naar huis gaan," stelde hij voor. Zo heel ver weg was het niet en nu ze buiten waren kon hij Judith ook weer gebruiken. Ondertussen liet hij Freya en Rhaegal terugkeren en zette zijn helm op, startte de motor en stapte op, liet Khaleesi bij hem op schoot springen en hield de zak met een hand op zijn rug, terwijl hij met de andere gas gaf en stuurde. "Arceus, wat zou een auto toch handig zijn op momenten als deze."

Hij volgde Ragya toen deze van de hoofdstraat afstuurde en gaf nog wat extra gas bij, maar op de achtergrond hoorde hij plots veel meer lawaai en toen hij kort over zijn schouder keek gromde hij, problemen. Dit ging uitdraaien op een gevecht, blijkbaar was hun geweldige escape niet genoeg geweest om deze agenten af te schudden. "Problemen!" riep hij naar de roodharige terwijl hij nog wat extra gas gaf. "Hier komen we alleen vanaf met een gevecht." De donkerharige gaf nog wat extra gas en gooide toen plotseling zijn stuur om, remde en stond zo recht tegenover de politieagenten met de Arcanine. Op de grond stonden zwarte strepen van zijn banden en hij greep naar zijn riem, dit riep natuurlijk om zijn sterkere pokémon van dit moment. De grote Tyranitar verscheen in het steekje en zwaaide een keer met haar staart terwijl het met een kleine grijns naar de agenten keek.

Het was heel handig om op dit moment een partner in crime te hebben, immers hadden ze beide een sterke pokémon die op dit moment inzetbaar was en al snel stond Judith dan ook voor hen, terwijl hij ook zag hoe Aldrei zich naast de grote pokémon opstelde. Soms was het wel eens onhandig om zo'n bakbeest in je team te hebben, op momenten als deze was hij maar al te blij dat hij de Tyranitar erin had gehouden. "Rock Slide!" riep hij als volgende move. Immers was de pokémon van de tegenstander zwak tegen rock type moves en dus was Judith in het voordeel. Terwijl de Hyper Beam van Aldrei al naar de Arcanine toeschoot, volgde er dus ook een regen van stenen die om de Hyper Beam heen cirkelden en insloegen op de pokémon van de agent. Team work for the win.

Het was wel een goede combinatie, zijn grote Judith die stevig op haar poten stond en Aldrei die makkelijk onder de grote pokémon doorschoot om aanvallen te ontwijken. Ja, ze waren een goed team zo. Hun pokémon leken elkaar ook goed aan te voelen, namen het van elkaar over wanneer het moest en het ging beter dan Lucian eigenlijk had verwacht - want Aldrei bleef Aldrei.
In elk geval kreeg Judith een klap van de Thunder Fang, die nu op haar werd afgereageerd in plaats van op de vos, maar dat kon ze wel hebben. Lucian merkte dat Ragya het nu vies ging spelen, in plaats van enkel de pokémon zou ook de agent eraan gaan geloven. Daar had hij absoluut geen problemen mee. Stone Edge!" was de volgende aanval. Het zou de straat waarschijnlijk geen goed doen, al die rotsen overal, maar dat boeide Lucian vrij weinig.

Judith en Aldrei waren een goed team zo samen. Daarbij was het gevecht misschien niet helemaal eerlijk, want het was twee tegen één. Maar Lucian en Ragya maakte zich daar niet zo druk om, zolang ze deze quest maar konden voltooien en met volle buit terug konden keren naar de basis. Misschien was Lucian dan weer een stapje dichter bij zijn promotie, want Arceus wat wilde hij graag van de benaming van Grunt af, het klonk zo sullig vergeleken met Ragya haar rang, die was tenminste Agent. Toch was het een soort drijfveer die hem tot het extreme dreef. "Rock Slide!" klonk zijn stem dan ook weer meteen na de dubbele aanval van Aldrei. De twee wisselden elkaar zo af dat de Arcanine geen tijd had om bij te komen, hij ontweek de aanvallen niet meer en ving telkens de klappen op. Stenen die Judith ergens random vandaan had gehaald gingen nu de kant op van de agent en zijn pokémon, voornamelijk met als doel om de Arcanine uitgeschakeld te krijgen. Met een luide knal kwamen de stenen op de Arcanine neer, een stofwolk steeg op en Lucian hield zijn hand voor zijn ogen. Was het ding uitgeschakeld en konden ze dan eindelijk naar huis?