Bar Brawl (TR Quest)

Ze had de aandacht, natuurlijk had ze de aandacht. Het gebeurde immers niet elke dag dat een veertien jarig meisje op de bar ging staan en om aandacht schreeuwde. Zeker niet nadat haar pokémon was geëvolueerd. Ze snoof eventjes en zag de verveelde blik van Flynn, alsof ze zelf niet kon uitvogelen hoe ze iets moest aanpakken. Ze was jong, maar zeker niet dom. Niet veel dommer dan iemand die z'n hersencellen kapot dronk tenminste. Een kleine smirk verscheen op d'r gezicht, terwijl ze de bar rond keek. "Kan iemand me gewoon op rustige toon uitleggen wat hier gebeurde. Ik weet dat deze buurt van Lumiose City niet de veiligste is, maar toen m'n oudere broer zei dat hij me mee zou nemen, had ik dit niet verwacht. Dus please, kan iemand me zeggen waarom jullie in Arceus' naam zo aan het vechten zijn?" vroeg ze op een rustige toon. Ze zag enkele mensen van Flynn naar haar kijken, op zoek naar een link die die twee zouden hebben. Een iemand stapte naar voren toe, maar voordat hij iets kon zeggen, schreeuwde een tweede erover heen. "Hij was 't, hij had de kaart in z'n mouw zitten! Valsspeler!" werd er geroepen en binnen een tel leek 't alsof er weer een fight begon uit te breken. Yuuki zuchtte en schudde haar hoofd. Mannen, vervloekte wezens dat het waren...

Ze had wat mensen weten te verbazen, ze moest dan ook wel teogeven dat ze niet echt bepaald op Flynn leek, alleen qua oofkleur dan. Ach, ze hoefde niet alles van d'r achtergrond te weten. Dat wist ze zelf immers niet eens. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht toen Flynn met haar spelletje meedeed en ze merkte dat sommige mannen begonnen te mompelen. Zouden ze zich echt schamen voor hun gedrag? Waarschijnlijk niet, maar het was een leuke gedachten. Flynn stelde voor dat hij een rondje zou geven, waar zo te horen de mannen geen nee tegen zeiden. Enkele begonnen te roepen naar 'm en al snel stond Yuuki weer op de grond en sloot zich aan Flynn's zijde. "Mag ik dan een glaasje cola?" vroeg ze op kinderlijke wijze, voordat ze zachtjes grinnikte.

Toen Flynn zei dat ze inderdaad een glaasje cola mocht hebben, kwam er een grote glimlach op d'r gezicht en gaf ze 'm spontaan een knuffel. "Dank je, grote broer," zei ze vrolijk. Ze liet 'm los en pakte twee pokéballs van haar riep af, waarbij ze Lai-ying en Mayumi terugkeerde. Veel mensen waren sowieso al verbaast dat ze een fossiel pokémon had, maar nu was ze ook nog eens geëvolueerd, dus haar vrolijkheid kon niet meer op. Ze glimlachte, terwijl ze op een van de stoelen van de bar ging zitten en om zich heen keek naar de andere mannen, die zich rond de bar verzamelde voor een pul bier.

Ze grinnikte zachtjes toen Flynn begon te stamelen, mensen off guard krijgen was altijd leuk. Maar ze moest toegeven dat ondanks het stroeve begin, had ze best wel plezier gehad in deze quest. Flynn bestelde voor haar de cola en ze keek met een glimlach op d'r gezicht rond in de bar. De rust leek terug gekeerd te zijn, nu alle mannen blij waren met hun drinken. Ze vroeg zich af hoe dit allemaal betaald zou worden, maar ze besloot het advies dat ze toentertijd van Ragya had gekregen maar eens op te volgen, gewoon niet mee bemoeien. Toen de cola werd neer gezet, pakte ze het glas en grinnikte zachtjes toen ze merkte dat er een rietje in zat. Soms mocht ze zich toch wel als een klein kind laten behandelen, vooral met dit soort dingen. Rustig zetten ze het rietje in d'r mond en begon de cola op te drinken.

Rustig keek ze de bar rond, terwijl ze de rest aan Flynn overliet. Ze had geen zin om zich druk te gaan maken over rekeningen en alles te moeten betalen. Ze had best wel verstand van geld, het opsparen ervan en de waarde ervan, maar op dit soort momenten liet ze het toch liever over aan de volwassenen. Ze dronk verder aan haar cola, terwijl ze merkte dat iemand een televisie had aangezet, waarop sport te zien was. Haar aandacht werd an snel gepakt door het beeldscherm en als een klein meisje wiegde ze heen en weer, haar cola drinkend en sport kijkend.

Yuuki keek op toen er gevraagd werd naar hoe ze bij Team Rocket terecht was gekomen en een donkere blik gleed in haar bordeaux rode ogen. Ze zuchtte zachtjes en keek naar haar schoenen. "Ik woonde al een paar jaar bij m'n oudere broer. Op een dag was hij verdwenen, lag er een briefje, dat ik me moest gaan melden bij de organisatie. Hij zou alles hebben geregeld. Toen ik bij de hoofd ingang was, kreeg ik van een vreemde een pokéball in m'n handen gedrukt. Daarin zat mijn Sableye. Ik heb me bij de balie gemeld, ze konden mijn naam en alles was inderdaad al geregeld. Sindsdien zit ik daar en heb ik niets meer vernomen van m'n broer," legde ze zachtjes uit. Het boeide haar ook niet bijster veel meer, hij had haar gewoon achter gelaten, net zoals hun ouders toentertijd hadden gedaan. Voor haar konden ze allemaal dood vallen.

[Side Note: Quest is al gedaan en gemeld, just wanna to continue the topic<3]

Ze haalde haar schouders op bij de reactie van Flynn. "Haven't seen my brother or parents since. Voel me best op m'n gemak bij de organisatie, al is het niet makkelijk om er als jongste lid rond te lopen. But I'll manage," zei ze rustig. Ze dronk de laatste slokken van haar cola op en keek naar de televisie. Ze wist nog steeds niet welke sport het was dat werd uitgeoefend, maar aangezien ze toch alleen maar grijstinten zag, kwam het niet echt interessant over. "Als we hier toch zitten met tragische verhalen, neem ik aan dat jij niet geheel uit vrije wil naar ons toe bent gekomen?" vroeg ze daarna, zonder Flynn echt aan te kijken. Ja, ze had wat speurwerk gedaan, maar voor de rest was ze blanco op het gebied van geschiedenissen van de meeste Team Rocket leden.

Haar bordeaux rode ogen gleden over in een snelle beweging naar Flynn toe. Ze haatte het als mensen zo'n antwoord gaven, dat soort mensen hadden altijd het idee dat Team Rocket een zooitje ongeregeld was. "Je moet je van genoeg mensen wat aantrekken," snoof ze zachtjes. Ze dacht terug aan de keren dat ze Floyd en Nathan had leren kennen, heck zelfs Ciro stond in rang boven haar. "Mensen denken gewoon verkeerd over de organisatie, denken dat het een zooitje ongeregeld is en dat ze alles kunnen doen wat ze willen," vervolgde ze daarna. Yuuki had nou eenmaal zo'n blik op Team Rocket, wat misschien ook wel kwam door het feit dat ze weinig anders meer gewend was.