Panic? At the Mall [+Fleur Fievez]

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Het was niet Fleur maar Basile die als eerste op het fluitje reageerde. De Minccino verscheen langs de gordijnen van het open geslagen raam en keek nieuwsgierig naar onderen. Zodra zijn blik Manolo had gevonden vormde zich een brede, stralende glimlach op zijn gezicht en zwaaide hij met een vriendschappelijke kreet naar de man. Fleur voegde zich niet veel later bij hem, haar haren in een handdoek verstopt die ze na het zwaaien van haar hoofd liet zakken en gebruikte om zo veel mogelijk vocht uit haar haren te wrijven. Ze sloot het raam met één hand en verdween toen weer uit het zicht.

Manolo zou haar pas weer zien bij de deur van het appartementencomplex. Basile zat op haar schouder, recht op de schouderband van het tasje wat ze bij zich droeg. Haar portemonnee en andere belangrijke voorwerpen die je niet kon missen bij het shoppen zaten daar in verstopt. Ze begroette haar beste vriend met een vrolijke glimlach. “Sorry voor het wachten. Ik heb de tijd niet in de gaten gehouden onder de douche.” Ondanks dat ze dan werd herinnerd aan haar geboortegeslacht, kon Fleur toch heel erg van het warme water genieten. “Zullen we?”

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Als ze heel eerlijk was was Fleur er nooit klaar voor om naar een winkelcentrum te gaan. Zeker niet als ze er niet bekend was. De mensen, de omgeving, alles er aan vond ze eng en als het niet nodig was zou ze het misschien ook afzeggen. Haar voornaamste reden om het uitstapje door te zetten, was Manolo. Ze hadden dit afgesproken en ze wilde hem niet teleurstellen. Sowieso maakte hij het een stuk makkelijker om naar vreemde plekken te gaan en onbekenden te ontmoeten. Als het haar Pokémon niet lukte om haar op te vrolijken, lukte het hem wel.

“Ik ben klaar,” liet ze weten, na een laatste keer haar zorgen van zich af te hebben gezucht. Ze kriebelde Basile onder zijn kin en ging in gedachten na of ze alles bij zich had. Een flesje water, geld, paracetamols voor als iemand hoofdpijn kreeg, snacks - als het goed was had ze alles bij zich. Ze begon ook al een beetje zin te krijgen in het uitstapje, al was het maar omdat ze Manolo misschien ook nog op een drankje kon trakteren bij een café. Om een of andere reden leek dat haar heel gezellig.

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Teleporteren bleef wat onwennig. Zo onderhand wist ze ongeveer hoe het voelde, en toch wist het haar elke keer te verbazen tot op het punt dat ze keek of al haar lichaamsdelen er nog aan zaten. Nadat ze dat gecheckt had gaf ze pas antwoord op Manolo’s vraag. “Nou, ik heb al opgezocht welke winkels er allemaal zitten, al heb ik het niet van alles precies onthouden. Er zijn een paar winkels waar ik sowieso bij langs wil, dus we kunnen wel bij één daar van beginnen als je het niet erg vind?” Ze had een lijstje gemaakt voor zichzelf, maar ook een voor Manolo. Ondanks dat ze al heel lang alleen meidenkleren droeg vond ze het toch vaak leuk om ook bij de herenmode te kijken. Dat ze de kans had gehad om het voor Manolo te doen had ze natuurlijk met beide handen aangegrepen.

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Ondanks dat Manolo zei dat hij het niet erg vond, voelde Fleur zich toch een beetje opdringerig. Zo had ze zich helemaal niet gedragen, maar haar onzekerheid en haar anxiety vertelden haar dat dat wel zo was. Toch begon ze tevreden aan de wandeling naar de eerste winkel, welke als het goed is hier om de hoek zat. Ze had namelijk gezien dat die vlak bij het café zat waar ze niet ver vandaan waren verschenen. Zoals verwacht viel haar blik al snel op een winkeltje met vrolijk gekleurde kleding. “Dat moet het zijn,” deelde ze mee. Haar pas staakte ze echter om een onzekere blik op Manolo te richten. Ze vond het nog steeds lastig om voor kleren te winkelen. Ze mocht dan wel niet zo’n heel opvallende transgender zijn, maar ze was het zo gewend om raar aangekeken te worden dat ze niet anders van de mensen verwachtte.

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Het paste bij haar. Op een of andere manier was dat enorm geruststellend. Wat haar nog meer gerust stelde, was dat Manolo voor haar uit liep en ze dus sowieso niet alleen de winkel in hoefde. Als hij niet naar binnen had willen gaan omdat het te meisjesachtig was had ze dat ook wel begrepen, maar ze had gedacht dat ze samen gingen shoppen om ook samen de winkels in te gaan en zo, dus dan zou dat best een teleurstelling zijn geweest. Ze voelde zich alsnog wat angstig en besloot daarom om Manolo’s arm vast te pakken bij het betreden van de winkel. Ze zag er uit als een kind wat bang was haar moeder te verliezen, maar wat wel verwonderd was door de prachtige kleding van het winkeltje. Ze liet voor een minuut of twee de indrukken op haar inwerken voor ze een kledingstuk uitkoos wat ze wilde passen. Ze trok voorzichtig aan Manolo’s mauw en wees naar het ding – een geel jurkje met een bloemenprint aan de onderste rand. “Mag ik die passen?” vroeg ze voorzichtig. Ze had nog geen stap richting het ding verzet.

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Ze kreeg toestemming van Manny, maar verplaatste zich nog niet meteen richting het uitgekozen kledingstuk. Ze bleef het eng vinden. Er waren weinig mensen in de winkel en ze vermoedde dat de mensen die hier werkten alleen maar heel behulpzaam zouden zijn, en dat vond ze ook zeker geen probleem, maar wat als… wat als het te zien was? Fleur voelde zich al veel meer zichzelf sinds ze vrouwenkleding droeg en haar haren had laten groeien, maar als ze iets moest passen vond ze het toch altijd nog spannend. Ze haalde diep adem voor ze eindelijk naar het jurkje toe stapte om haar maat er uit te zoeken. Vervolgens liep ze direct richting een pashokje, alsof ze achtervolgd werd door een hongerige Lillipup: snel, maar niet zo snel dat het de indruk wekte dat haar leven er van af hing. Ze stond er niet bij stil dat Manolo misschien niet volgde, terwijl ze zijn mening juist heel hard nodig had.

Eenmaal in het pashokje besefte ze zich dat ze zo juist een grote fout had begaan. Nu moest ze zich wel omkleden, met de kans dat ze haar vorige geslacht prijsgaf. Ineens voelde ze zich niet meer zo geneigd om dit jurkje te kopen. Met twijfel in haar ogen draaide ze zich om en keek ze langs het gordijn van het pashokje. Misschien wist Manolo raad?

tag: Manolo! | notes: !!!

i'm a walking travesty

but i'm smiling at everything

Haar zorgen werden beantwoord met iets wat ze totaal niet had verwacht: Manolo besloot een verhaal te vertellen. Van alle dingen die hij had kunnen doen koos hij dat. In eerste instantie wist ze niet of ze hier blij mee moest zijn. Met liefkozende woorden had ze misschien nog iets kunnen doen, en met geschreeuw zou ze waarschijnlijk alleen maar verder in haar angst worden geduwd. Dit was mogelijk de beste optie die Manny voor haar had kunnen kiezen en daarom duurde het niet lang voor ze haar hoofd schudde. Dat had hij haar niet verteld, nee. In haar blik was nog steeds de angst te zien, maar ze keek ook geboeid.

tag: Manolo! | notes: !!!