[open] Long way

Het was al veel te vaak gebeurd die dag. Het meisje had over haar schouder naar de Weavile achter haar gekeken waarop de pokémon meteen zijn blik weg draaide. Ze wilde weten of alles nog goed met hem ging gezien ze de hele dag al liepen, hij vertikte het echter om haar aan te kijken. Inmiddels waren ze het dropje al ingelopen waarnaar ze op weg waren, geen verandering in het gedrag van de pokémon. Cozen had een kort lontje, je hoefde maar een lichtelijk beledigend ding te zeggen en hij keek je de rest van de dag niet meer aan. Hij had dat korte lontje altijd al gehad, na zijn evolutie was het alleen veel erger geworden. Het deed Lima zelf ook niet veel goed, door het koppige gedrag van haar pokémon werd ze vreselijk chagrijnig. Als iemand haar ook maar zou aanspreken was er een kans dat ze zonder goede reden zou gaan schreeuwen tegen dat persoon. Misschien was het tijd om een pokémon te vangen die wat vrolijk was en haar zou kunnen opvrolijken. Haar tijd anders besteden zou ook een optie zijn, meer doen dan enkel rondreizen en zo hier en daar quests doen. Focussen op gyms of contests was echter ook niet echt haar ding. Al zuchtend draaide Lima haar blik weer naar voren. Dat moment botste ze met haar schouder tegen die van een ander persoon aan, het bracht haar uit kort evenwicht. Met ogen die zowat vuur schoten draaide ze haar blik richting het persoon. Zijn reactie zou de rest van haar reactie bepalen.

[open]

Vivienne liep met haar hoofd in de wolken, ze was al een lange tijd opzoek naar iets wat ze kon gaan doen voor de volgende contest. Wel wist ze dat dit een dans contest zou gaan worden, maar ze had verder geen idee wat ze wilde gaan doen. Helaas mocht ze geen pokémon lenen en moesten beide pokémon van haar zijn, anders had ze aan Jace gevraagd of ze Chevell mocht lenen voor een dans met haar Fiora. Ze zuchtte zachtjes en keek op toen ze opeens tegen iemand aan leek te lopen. "Whoo," zei ze, terwijl ze haar evenwicht erbij probeerde te houden en een halve draai maakte. Maar ze stond en zo te zien was diegene waar ze tegenaan gevallen was ook niet gevallen. "Sorry, ik liep niet op te letten," verontschuldigde Vivienne zich met een kleine glimlach. Daarna viel haar oog op de Weavile en haar ogen begonnen te glimmen. "Oh, is die Weavile van jou? Wat een pracht is 't, hij ziet er sterk uit." Rustige ratelde ze door. Het enige wat ze had overgehouden aan het opgroeien op een Sneasle fokkerij, haar liefde voor de Sneasle en Weavile.

"Whoo," degene waar ze tegenaan was gelopen was haar evenwicht ook bijna verloren. Dat hielp al iets, als het een man was geweest die amper had bewogen had ze zich daar enkel aan geïrriteerd. "Sorry, ik liep niet op te letten," verontschuldigde het meisje zich. Het was iemand van ongeveer haar leeftijd met een vriendelijke glimlach. "Ik lette ook niet op, sorry." Verontschuldigde Lima zichzelf uit automatisme ook. Voor ze haar mond nog een keer kon openen om nog wat te zeggen was de ander afgeleid, door haar pokémon nog wel. "Oh, is die Weavile van jou? Wat een pracht is 't, hij ziet er sterk uit." Door de woorden van de roodharige verscheen er een grijns op Cozen's gezicht. Die grijns liet hij duidelijk aan zijn trainer zien deze keer. Alsof hij haar wilde zeggen 'zie je nou wel?' Lima zuchtte licht terwijl ze met haar hoofd schudde. Haar hand zette ze plat op de kop van haar pokémon. "Zijn naam is Cozen en hij is nogal een moeilijk geval", verzuchtte ze waarna ze de ander weer aankeek. Het was haar opgevallen hoe de aandacht van het meisje zo snel naar de Weavile was gegaan terwijl hij normaal niet zo opviel voor de meeste trainers. "Heb je er zelf ook een of wat? Omdat hij je zo opviel."

Ze schudde haar hoofd dat het niet erg was. Ze liep zelf immers ook met haar hoofd volledig ergens anders, ze had een hele dans uit te werken immers. De Weavile was ondertussen nogal trots aan het doen over de complimentjes die hij had ontvangen en het meisje zei dat hij Cozen heette. Daarna werd aan haar gevraagd of ze er zelf een had, aangezien hij haar was opgevallen. "Een tijd geleden ja, maar helaas zit ze momenteel in mijn box. Mijn adoptieouders hadden een fokkerij gespecialiseerd in Sneasle en Weavile, dus ik weet hoe moeilijk ze af en toe in de omgang kunnen zijn," zei ze met een glimlach op d'r gezicht. "En je ziet niet veel trainers hier met een Weavile. Toen ik de mijne nog bij me had, merkte ik dat veel mensen haar niet eens herkende als een pokémon, wat ik nogal jammer vind. Het zijn sterke pokémon, helaas met een gevaarlijke reputatie." Vivienne zuchtte eventjes. "Oh sorry, mijn naam is Vivienne trouwens," stelde ze zich daarna voor met een glimlach.

"Een tijd geleden ja, maar helaas zit ze momenteel in mijn box. Mijn adoptieouders hadden een fokkerij gespecialiseerd in Sneasle en Weavile, dus ik weet hoe moeilijk ze af en toe in de omgang kunnen zijn," vertelde de roodharige haar met een glimlach op haar gezicht. Eindelijk iemand die het begreep. Weavile waren geen makkelijk pokémon maar geweldig waren ze wel. "En je ziet niet veel trainers hier met een Weavile. Toen ik de mijne nog bij me had, merkte ik dat veel mensen haar niet eens herkende als een pokémon, wat ik nogal jammer vind. Het zijn sterke pokémon, helaas met een gevaarlijke reputatie." Vervolgde het meisje met een zucht. Lima knikte bevestigend op de woorden, het was fijn om eindelijk iemand te hebben die het begreep. Ze zou het meisje wel een knuffel willen geven zo blij was ze met de woorden. "Oh sorry, mijn naam is Vivienne trouwens," stelde de roodharige haar voor. Net op dat moment was Cozen de hand op zijn hoofd helemaal zat. De Weavile draaide zijn kop onder haar hand uit en dook tegen haar benen aan. Daardoor verloor Lima haar evenwicht en viel voorover. Gezien ze geen zin had om met haar hoofd op de stenen te slaan greep ze zich vast aan het dichtstbijzijnde ding om haar val te remmen. Dat 'ding' waaraan ze zich vastgreep moest alleen Vivienne zijn.

- Wat doen jullie me aan omg

Het was altijd leuk om te zien dat er meer mensen waren met dezelfde interesse in pokémon die zij ook mocht. En vooral omdat het over een Weavile ging, die je inderdaad niet zo heel erg vaak zag, vond ze deze ontmoeting best wel leuk. Tenminste, totdat de Weavile wegdook en ervoor zorgde dat het meisje voorover viel. Gelukkig had Vivienne opvallend snelle reflexen door al het trainen dat ze deed en ving ze haar makkelijk op. "Gaat 't?" vroeg ze daarna, terwijl ze haar weer overeind zetten. Ze lachte eventjes. "Maak je geen zorgen hoor, kan gebeuren. Niets gebroken?" Haar blauwe ogen gleden over het meisje heen, maar ze leek zich niet bezeerd te hebben. "Is hij trouwens je enige pokémon?" vroeg ze daarna op een nieuwesgierge toon.

Ze kreeg het voor elkaar om een arm vast te grijpen, zelf werd ze ook vastgepakt waardoor ze de grond net niet raakte. Vivienne had haar op tijd vast gepakt en hielp haar overeind. Het had niet veel gescheeld of ze had met haar gezicht over de stenen geschraapt. "Gaat 't?" Vroeg de roodharige waarop Lima enkel knikte. Ze schaamde zich, voor zowel haar val als het gedrag van haar pokémon. Die keek inmiddels weer de andere kant op alsof er niets was gebeurd. "Maak je geen zorgen hoor, kan gebeuren. Niets gebroken?" Vroeg Vivienne terwijl haar ogen al over haar gingen om het zelf ook even te checken. "Enkel schrik", reageerde Lima terwijl ze haar kleren weer recht trok. "Is hij trouwens je enige pokémon?" Vroeg de ander weer gewoon om weer gewoon door te gaan met het gesprek. "Ja hij is mijn enige voorlopig, zodra ik mag komt er waarschijnlijk wel een tweede bij. Die heeft hopelijk een minder... gevaarlijke persoonlijkheid." Grinnikte Lima waarna ze een schuine blik op haar pokémon wierp.

"Gelukkig," zei ze met een glimlach, terwijl ze wat vuil van haar kleding af klopte. Het blauwharige meisje had het over dat het inderdaad haar enige pokémon was, maar zodra het mocht er een tweede bij zou komen. "Zodra het mag?" vroeg Vivienne. "Ben je een Ranger dan toevallig?" Ze had enkele rangers leren kennen, maar ze was geen fan van hoe ze te werk gingen. Natuurlijk was het wel goed en veel beter dan wat Team Rocket deed, maar ze zou nooit maar één pokémon uit haar team kunnen kiezen om als partner gaan gebruiken op haar avonturen. Daarvoor wilde ze het liefst gewoon haar volledige team bij zich houden.

"Gelukkig," reageerde Vivienne op haar antwoord terwijl zij ook haar kleren afklopte. Cozen had zijn neus weer voor haar opgehaald en zijn zicht weer van haar weggedraaid. Licht schudde Lima haar hoofd op de typische reactie van haar pokémon. "Zodra het mag?" Herhaalde de roodharige een deel van het antwoord op haar vraag. "Ben je een Ranger dan toevallig?" Redeneerde ze het vervolgens naar een vraag. "Ja dat klopt, een Student Ranger om precies te zijn dus mag ik voorlopig nog even maar één pokémon als partner. Wat ben jij eigenlijk?" Vroeg Lima recht achter haar antwoord aan. Het was een riskante vraag gezien mensen ook konden antwoorden dat ze bij Team Rocket hoorde. Bij Vivienne had ze dat gevoel echter totaal niet dus riskeerde ze het er toch maar op.

Ah, een student ranger dus. Ze mocht de ranger wel, ze vond het nobel werk dat ze deden, al was het niet echt in haar straatje. Ze hoopte eigenlijk gewoon dat ze iets konden doen aan het overvloedige Team Rocket probleem, maar als het moest wist ze nog wel een paar mensen die daarmee zouden willen helpen. Vivienne keek op toen er aan haar gevraagd werd wat ze deed en ze glimlachte een beetje verlegen. "Ik ben een coördinator," legde ze daarna uit. "Tenminste, nog wel. Er is binnenkort nog een laatste contest waar ik aan mee wil doen en daarna stap ik over tot trainer. Gezien mijn huidige team en het feit dat ik binnenkort voor m'n zesde gymbadge ga, voel ik me daar toch iets prettiger bij," zei ze daarna. Ze had getwijfeld over haar keuze, maar het was het beste om te doen. De contests zou ze er dan nog wel bij doen als hobby ofzo, maar ze wilde zich gewoon volledig richten op de gyms.

Op haar vraag glimlachte de roodharige op een lichtelijk verlegen manier. "Ik ben een coördinator," vertelde ze vervolgens. Lima had altijd wel respect voor coördinators. Zelf zou ze nooit op zo'n groot podium kunnen staan en samen met haar pokémon een show op te voeren. Ook vond ze het wel mooi hoe coördinatoren zo goed voor hun pokémon zorgde zodat ze er goed uit zouden zien. "Tenminste, nog wel. Er is binnenkort nog een laatste contest waar ik aan mee wil doen en daarna stap ik over tot trainer. Gezien mijn huidige team en het feit dat ik binnenkort voor m'n zesde gymbadge ga, voel ik me daar toch iets prettiger bij," vervolgde Vivienne. Lima knikte begrijpend, je moest uiteindelijk doen wat je wilde en je niet tot een type vast te zetten. "Nou ik zal eens kijken of ik iets van dat contest kan zien dan en wowje zesde. Dat betekend dat je wel een sterk team moet hebben. Wat voor pokémon heb je dan eigenlijk bij je?"

Een kleine blos kwam op haar gezicht. "Het valt best wel mee hoor. Ik ben de gyms puur gaan doen omdat er niet zo veel contests worden gehouden in Kalos en ik had wat tijd te doden. Daarom heb ik veel meer gyms dan contests gedaan," legde ze voorzichtig uit. Ze kon niet zo tegen complimentjes, ze voelde zich er altijd zo ongemakkelijk bij. Het liefst zou ze niet laten merken dat ze ergens goed in was, ze vond ook niet echt dat ze ergens goed in was. "Oh, ik kan je ook m'n team laten zien," zei ze daarna met een kleine glimlach. Rustig pakte ze de eerste twee pokéballs van haar riem en liet d'r Charizard en Shiny Gardevoir eruit. Gevolgd door de Volcarona, Metagross, Shiny Liligant en de Houndoom. "Enya, Fiora, Nuria, Azire, Melina en Kratos," stelde ze de pokémon voor op volgorde dat ze uit hun pokéballs waren gekomen. "Meestal gewoon een chaotisch zooitje, maar ik heb een zwak voor ze allemaal," zei ze met een glimlach op d'r gezicht.

"Het valt best wel mee hoor. Ik ben de gyms puur gaan doen omdat er niet zo veel contests worden gehouden in Kalos en ik had wat tijd te doden. Daarom heb ik veel meer gyms dan contests gedaan," legde Vivienne haar uit. Lima maakte een oh beweging met haar mond. "Oh, ik kan je ook m'n team laten zien," een nieuwsgierige blik verscheen op haar gezicht bij het horen van die woorden. De eerste twee pokémon die uit hun bal kwamen waren een Charizard en een Gardevoir met een aparte kleur. De volgende pokémon waren een Volcarona, Metagross, een Liligant die ook een andere kleur had en een Houndoom. "Enya, Fiora, Nuria, Azire, Melina en Kratos," stelde het roodharige meisje haar pokémon voor. "Meestal gewoon een chaotisch zooitje, maar ik heb een zwak voor ze allemaal," vertelde Vivienne met een glimlach op haar gezicht. Lima glimlachte bij het zien van de pokémon, ze zagen er allemaal goed en gezond uit. Te verwachten van een ex-coördinator. "Ze zien er stuk voor stuk goed uit. En wow twee shinys, dat is geen alledaags zicht." Zei ze terwijl ze alle pokémon van top tot teen goed bekeek.