[ET - second round] Mabel Greene VS Lynn Xavier

Haar tegenstander was niet komen opdagen. Mabel had naar de andere gevechten gekeken waar wél mensen hadden gevochten. Nu was zij niet iemand die graag vocht, pokémon of niet, en ergens was ze opgelucht dat ze de eerste ronde gratis was doorgekomen. Maar.. ze wilde eigenlijk niet door. Dit was al de halve finale om een of andere reden. Ze had naar het vorige gevecht gekeken en de finale zou niet makkelijk worden. En ze wist nog niet eens welke pokémon ze had.. Mabe wierp een blik op Mercy en zuchtte. Niks aan te doen, de tweede ronde begon nu. Onzeker liep het meisje het veld op, hopelijk zou haar tegenstander nu wel komen.

Ze was de eerste ronde doorgekomen. Met een voorzichtige glimlach op haar gelaat betrad Lynn het strijdveld voor de tweede rond en nam haar plaats in, waarna ze de Pokéballs van haar tweetal tijdelijke Pokémon opgooide. De Zigzagoon en Ambipom die verschenen wierpen haar optimistische, vastberaden blikken toe. Waar het winnen van het vorige gevecht de Pokémon vertrouwen had gegeven dat ze ook uit dit gevecht als de overwinnaars zouden komen, had Lynn nog haar twijfels. Het gevecht tegen Gavin was pittig geweest – als de jongen naar de volgende ronde door had mogen gaan in plaats van zijzelf, had dat haar niet verbaasd – en dat was nog maar de eerste ronde geweest. Ze haalde een keer diep adem voordat ze haar blik naar de overkant van het veld liet gaan, waar een brunette en haar Lopunny stonden, die een opvallende roze vachtkleur had. Lynn stak kort haar hand op en knikte, hopend dat haar stille succeswens overkwam voordat ze zich tot haar Pokémon richtte. "De ronde hierna zal de finale zijn, laten we proberen om die te bereiken." De wezens knikten vastberaden en draaiden zich om naar waar hun tegenstanders zouden verschijnen. Net zoals aan het begin van de eerste ronde pakte Ambipom zijn teamgenoot op met zijn staarthanden en hield haar boven zijn hoofd. Ook Lynn richtte haar donkerblauwe blik afwachtend op de overkant, klaar om commando's te roepen wanneer de brunette aan de overkant dat deed.

Mabel stak haar hand wat onzeker op toen haar tegenstander dat ook deed. Iemand van haar leeftijd.. ongeveer.. waarschijnlijk. Ach, leeftijd maakte niks uit, ze keek naar het duo pokémon wat aan de overkant verscheen. Een Ambipom en Zigzagoon. Die tweede leek niet erg sterk, maar als ie de eerste ronde door was gekomen.. en zij had haar pokémon nog niet eens gezien. Mabel klikte op de twee pokéballen en liet haar beesten eruit. Een puppy en een..? Wat was het? Snel viste ze haar dex tevoorschijn en scande de pokémons. Ah, een Vigoroth en Lillipup. Die hond kende ze, maar die andere.. oké, geen tijd om over dingen na te denken. De eerste zet was aan haar. "Lilly Work Up en Tackle op de Zigzagoon," besloot het meisje te beginnen, en meteen de Lillipup een nickname te geven. "Vigoroth, Slash." De puppy stormde naar voren na een moment van intensief stilstaan en deed een poging haar tegenstander te raken. De Vigoroth rende op de aap af en viel aan met een oplichtende klauw. Mabel keek afwachtend toe, ze las de aanvallen ook maar van haar dex. Het was niet alsof ze hier verstand van had of zo..

Lillipup en Vigoroth waren de tegenstanders, vertelde Lynns Pokédex haar. Het zwartharige meisje knikte ietwat afwezig terwijl ze het apparaatje weer opborg en haar blik geconcentreerd op het strijdveld richtte. Voor nu zag ze het feit dat de Pokémon waar ze tegenover stond ongeveer even groot waren als de hare als een verbetering ten opzichte van haar vorige gevecht, maar helemaal zeker was ze daarvan niet. Meer tijd om hierover na te denken gaf ze zichzelf niet, want de brunette en haar Pokémon kwamen in actie en om haar Pokémon te begeleiden, moest ze zich focussen. "Gooi, Ambipom, richt op Lillipup!" Terwijl ze een strijdkreetje slaakte, zeilde Zigzagoon op haar tegenstander af. "Zigzagoon, Headbutt!" Terwijl de wasbeerachtige Pokémon aan haar afdaling naar de Lillipup begon, boog ze haar hoofd, klaar voor de botsing. De Tackle zou nog kunnen raken, maar dan hadden zij ten minste ook schade gedaan. Een gedempte pijnkreet van Ambipom liet Lynns blik naar de aapachtige Pokémon schieten. Het wezen had nog geprobeerd de Slash van zijn tegenstander te ontwijken, maar was daarbij tegen een stenen ei opgebotst, waardoor hij geen kant meer op had kunnen gaan. Lynn klemde haar kaken op elkaar. "Sand Attack, Ambipom!" De Pokémon maakte een draaiende beweging en wierp een flinke hand zand in de richting van de Vigoroth, waarna Lynn vervolgde: "Til jezelf nu over je tegenstander heen en gebruik Scratch!" Met een duw van zijn staarthanden wist Ambipom zich naar de andere kant van zijn tegenstander te brengen, waarna hij snel met zijn klauwen uithaalde.

Mabel keek hoe de Zigzagoon werd gegooid.. oké, interessante techniek.. Met een Headbutt probeerde de pokémon haar Lillipup te raken. De puppy raakte voor een moment in paniek, maar besloot toch zijn tegenstander te tackelen. Door de kracht van de Headbutt sloeg de hond kort tegen de grond en schudde zijn hoofd tegen zijn tijdelijk hoofdpijn. "Baby-Doll Eyes," riep Mabel nadat ze schichtig op haar dex had gekeken. "En Crunch." Met grote, schattige ogen keek de Lillipup haar tegenstander aan, wie sloeg er nou een hond? Daarna schoot ze naar voren en deed een poging de Zigzagoon te bijten. Mabel keek naar haar Vigoroth toen ze klaar was met de commando's van de hond. Ze had niet gezien of de Slash had geraakt, maar op het moment had de pokémon last van zand in zijn ogen. Brullend wreef de Vigoroth in zijn ogen in een poging het zand eruit te krijgen. "Uproar," riep Mabel naar de tijdelijk blinde pokémon. De Vigoroth werd geraakt door de Scratch en brulde zijn Uproar recht in het gezicht van de aapachtige pokémon. Nu alleen zijn zicht nog terug krijgen.