Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Let's fight the weasel[open] ma feb 08, 2016 4:16 pm
Teamwork makes the dream work
Na lang nadenken en brainstormen voor hij een beslissing had kunnen maken voor het toevoegen van een nieuw teamlid, was Tyson inmiddels alweer een maand of twee verder. Hij kon maar geen beslissing maken wat hij nu precies wilde maar hij kwam tot de conclusie dat een water Pokémon handig zou zijn. Tyson liep dan ook met een ietwat nukkige Kyro naast zich door de sneeuw ploeterend naar een grot, vlakbij Dendemille Town. De Pikachu had een hekel aan sneeuw en alles dat naar beneden viel vanuit de lucht, hij had er ook voor kunnen kiezen om op de schouder van zijn trainer te zitten.. maar dat wilde hij niet. Kyro en Tyson arriveerde bij de ingang van de grot waarna de twee naar binnen gingen en de kou voor een deel achter zich lieten. Het was verrassend licht in de grot maar dat kwam waarschijnlijk door de vele ijspegels die boven hun hoofd hingen. “Pika?” weerklonk de stem van Kyro die vrijwel meteen door de ruimte heen galmde en weerkaatste tegen de ijspegels. Tyson grijnsde breed naar de Pikachu die ook even terug grijnsde naar hem. “Well, we gaan opzoek naar een Buizel,” sprak Tyson tegen de Pikachu die knikte en vervolgens naar zijn schouder klom. Toen het wezentje zat begon Tyson langzaam in beweging te komen waarna ze over een stuk glad ijs liepen. De spikes die hij vast had gemaakt maakte het gemakkelijk om erover heen te lopen.. nou ja gemakkelijk was het niet. Er was een rede dat Tyson graag een Buizel wilde omdat hij heel lang in de bergen heeft getraind met zijn Pokémon, er was namelijk een Buizel.. waarmee hij bevriend was geraakt. De Pokémon was vaak aanwezig geweest bij zijn trainingen en was een prima gevechtspartner geweest voor zijn Pokémon. Tyson was dus niet zomaar van plan om een Buizel te gaan vangen maar om te vragen of een oude vriend zich bij hen wilde voegen. Vandaar dat hij ook wist dat hij hier in deze grot moest zijn. Tyson zuchtte even diep voor hij zijn weg vervolgde naar een volgend deel van de grot. Ze waren al vlakbij het leefgebied van de Buizel dus hij hoefde niet lang meer te wachten totdat hij zijn vriend zou weerzien. Hij was best enthousiast over het feit om de wezel weer te ontmoeten net als Kyro. De Pikachu had vrijwel meteen ingestemd met het idee om hem over te halen mee te komen, het was het enige dat Kyro af kon leiden van Daichi. Tyson keek even in omgeving om tot de conclusie te komen dat hij er al was, maar Buizel was nergens te bekennen, de jongen stopte dan ook abrupt met lopen.
“Hij zou hier ergens moeten zijn,” zei Tyson met een gefronste wenkbrauw. Kyro keek even door de omgeving in een poging om de wezel op te merken maar kon zelf ook niets zien. De Pikachu liet zich van zijn schouder glijden en liep naar de water rand. “Voorzichtig Kyro niet te dicht bij dat water!” riep Tyson naar de Pikachu maar deze negeerde de woorden van de jongen. Eigenlijk was het een goede zet van Kyro want nog geen minuut later kwam het hoofd van hun vriend uit het water tevoorschijn. Buizel grijnsde breed naar Tyson waarna de bruine wezel naar de kant zwom en naar de jongen toeliep om hem te begroeten. Kyro voegde zich erbij waarna Tyson zich door zijn knieën liet zakken. Buizel stak zijn poot in de lucht dat Tyson beantwoordde met zijn eigen hand erop te leggen. “Goed je te zien,” grijnsde Tyson naar het wezentje die Kyro op dezelfde manier begroette. “Bui?” gaf Buizel als antwoord waarna Tyson op een random rots ging zitten. De bruine wezel ging naast hem zitten voor de jongen besloot om met de deur in huis te vallen. Alleen wist hij niet precies waar hij moest beginnen met praten aangezien hij het nog wel lastig vond om te vragen of de Buizel met hen meewilde. Buizel leek het gezelschap wel te waarderen waar Tyson enorm tevreden over was aangezien het wel moeilijk was om Kyro met andere teamgenoten om te laten gaan. “Je vraagt je vast af wat we hier doen?” vroeg Tyson aan Buizel die opkeek en bevestigend knikte. Hij wisselde een blik met Kyro uit die voorzichtig knikte, dat hij het gewoon moest doen. Oké dan. “..is het wat als je met ons meekomt.. als je niet wil is het ook goed, maar je bent hier zo alleen enzo,” voegde hij er aan toe. Buizel keek even bedenkelijk naar de jongen en Pikachu waarna hij glimlachte en knikte. “Bui, bui,” grijnsde hij naar de jongen. Toen Tyson de houding zag waarin hij stond werd het hem meteen al duidelijk dat Buizel eerst een gevecht wilde.. iets wat hij al had verwacht van de wezel. Hij had er ook al rekening meegehouden.
Tyson kwam overeind waarna hij Kyro veelbetekend aankeek die meteen begreep wat de jongen van hem wilde. Sowieso moest er rekening gehouden worden met het feit dat Buizel gebruikte maakte van zijn omgeving.. nu konden Tyson en Kyro dat ook wel maar ze mochten de wezel met het type nadeel niet onderschatten. Buizel wachtte netjes totdat het zijn beurt was waarna Tyson besloot om niet langer te wachten met een bevel. “Kyro, begin maar met een Thundershock!” riep Tyson naar de Pikachu die knikte en zijn elektrische aanval ontlaadde. Buizel sprong aan de kant waarna zijn staart op lichtte en de Thundershock zonder moeite afbrak. Tyson had dit al zien aan komen en beet daarom even op zijn onderlip. Sonic Boom was een redelijke sterke aanval dus ze moesten uitkijken hiermee. “Spring aan de kant en gebruik je Iron Tail!” riep Tyson, niet dat het veel zou helpen maar niets doen zou nog erger zijn geweest. Kyro sprong behendig omhoog door met zijn staart af te zetten toen deze wit oplichtte en met een kleine koprol op de kop van de Buizel liet knallen. Aangezien de wezel dit niet had verwacht was deze verrassingsaanval onverwachts en werd hij tegen een rots geslingerd, hoewel Buizel de impact wist tegen te houden. “Raak hem nu met je Thundershock!” riep Tyson vervolgens. De Pikachu ontlaadde vervolgens weer zijn energie door de zijn rode wangen en wist de Buizel van vrij dichtbij te raken. Buizel kermde het uit van de pijn maar schudde het desondanks van zich af waarna hij weer recht kwam en op sprong. Kyro en Tyson grijnsde breed toen de Buizel een waterstraal afvuurde kwam de Pikachu op de grond terecht. “Iron Tail!” De Pikachu sprong op maar Buizel hief zijn kop op zodat de water Gun mee zou komen en Kyro zonder moeite uit de lucht schoot. De Pikachu wist wel met zijn pootjes op de grond terecht te komen maar was enigszins geschrokken van de plotselinge waterstraal. Een bredere grijns verscheen op het gezicht van Tyson waarna hij een idee kreeg. Nuzzle was misschien geen sterke aanval maar het kon de tegenstander een verlamming bezorgen. “Oké nu word het menens,” mompelde Tyson tegen zichzelf toen Buizel hen grijnzend aankeek. “Kyro, doe je Quick Attack en verlam hem met je Nuzzle aanval!”
Kyro spitste zin oren maar zette zich desondanks af tegen de ijzige vloer waarna hij met een witte streep achter zich naar de Buizel rende. Ondertussen zette de wezel zich al schrap door in een houding te gaan staan maar Tyson keek naar Kyro, normaal gesproken gebruikte ze deze aanval niet maar nu was het even niet anders. Terwijl de nep Pikachu met een Quick Attack op de Buizel afrende zorgde de echte Kyro dat zijn Electro Ball was opgeladen en op de wezel werd afgegooid. Aangezien de Buizel eerst bezig was geweest met andere Buizel had hij niet door dat de echte achter hem stond. De aanval knalde met een flinke impact tegen de Buizel aan die voor een tweede keer tegen de wand aanknalde, en op de grond in elkaar zakte. Hij had geen idee of dit genoeg was om de Buizel te vangen maar hij kon het wellicht proberen. Tyson pakte een lege Pokéball tevoorschijn en gooide de ronde bal naar de wezel die werd opgezogen door de rode straal. Gespannen keken Tyson en Kyro naar de bewegende Pokéball op de stenen vloer.
Kyro used moves: 2x Thundershock 2x Iron Tail 1x Quick Attack 1x Nuzzle 1x Double Team 1x Electro Ball
Laatst aangepast door Tyson Kinomiya op do feb 11, 2016 12:09 am; in totaal 2 keer bewerkt
Momerator
Sara Sweets
Punten : 497
Gender : Female ♀
Age : 23 years
Type : Trainer
Regions : Hoenn en Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Let's fight the weasel[open] di feb 09, 2016 9:16 pm
GEFELICITEERD BUIZEL LV.20 IS GEVANGEN! Buizel is toegevoegd aan je team slot Geef Buizel een nicknaam? Ja/Nee
Member
Tyson Kinomiya
Punten : 86
Gender : Male ♂
Age : 16
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Let's fight the weasel[open] do feb 11, 2016 12:08 am
Teamwork makes the dream work
Terwijl Tyson nog steeds geconcentreerd naar de wiebelende Pokéball staarde. Na een paar seconden bleef het ronde voorwerp liggen met de welbekende pling. De jongen keek met een brede grijns naar zijn Pikachu die zijn gezichtsuitdrukking weerspiegelde toen Tyson de Pokébal van de grond raapte. “We hebben er een nieuw teamlid bij,” grijnsde Tyson naar zijn partner die vrolijk knikte. Hij gooide het ronde voorwerp omhoog en keek Buizel aan die wat sufjes naar hem en Kyro tuurde. Tyson bukte zich om de Pokémon een welkoms gebaar te geven die de wezel al snel beantwoordde met een snelle knuffel. “Fijn om je aan boord te hebben, vriend,” sprak hij tegen het wezentje die vrolijk glimlachte. Tyson keek even naar Kyro die tevreden leek te zijn met de aanwinst aangezien de Pikachu meteen in gesprek ging met de Buizel. Nu was hij ook een deel van het team en had een naam nodig anders zou hij het gevoel krijgen er niet bij te horen. “Wat vind je van Ronin?” zei Tyson nadenkelijk hardop tegen de Buizel. Buizel leek na te denken waarna hij een bevestigend geluidje maakte. Goed dit was genoeg informatie voor de jongen om aan te tonen dat Ronin het met zijn naam eens was.
Member
Taiga Deshi
Punten : 311
Gender : Female ♀
Age : 17 years 27/07
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Let's fight the weasel[open] za feb 13, 2016 7:24 pm
Ze had het koud, maar dan ook echt super koud. Van het ene ijskoude stadje was ze naar het andere ijskoude stadje gereisd, puur omdat ze heel Kalos wilde ontdekken en zien. Nu ze hier uiteindelijk ook was aangekomen had ze spijt dat ze naar het Noorden van Kalos was gereisd, maar als dat nog niet erg genoeg voor haar was moest het ergste deel nog komen. Abrupt hield ze halt toen ze zich voor de ingang van een grot bevond. Als ze het goed had was dit niet dezelfde grot als waar ze het Zubat incident met Cecille had meegemaakt, dit was nog vele malen erger. Het was een bevroren grot waar vast en zeker op sommige plekken nog ijs lag ook. Kort zuchtte ze diep om met rode handen van de kou haar Holo Caster uit haar tas te pakken. Ja ze had een dikke jas, sjaal en handschoenen, maar ondanks dat alles had ze het nog steeds koud. Ze wist niet hoe het kwam, maar zo was ze nou eenmaal. Met haar bevroren vingers tikte ze in welke online kaart ze moest hebben. Nadat ze het onderwerp grotten had ingetoetst op haar Holo Caster stond ze versteld van het aantal zoekresultaten wat hij aangaf. Hoeveel hell moest ze nog meemaken om heel Kalos met haar eigen ogen te kunnen zien? Na een poosje gescrolld te hebben vond ze uiteindelijk de kaart die ze voor deze grot nodig had, de kaart van Frost Cavern. Snel drukte ze op de naam van de grot, waarna de Holo Caster de kaart begon te laden. Toen dit echter na haar menging veel te lang duurde begon haar geduld op te raken. Met grote ogen keek ze toe hoe het ding op 99% bleef hangen met laden. Nee dit kon niet waar zijn... Hij was toch niet vast gevroren? "Verdomme," gromde ze geërgerd toen de 1% na vijf minuten nog steeds niet geladen was. Kort haalde ze diep adem om het ding maar terug in haar tas te stoppen, nu even niet wetend wat ze moest doen. Moest ze het risico wagen om de grot zonder kaart in te gaan, of moest ze weer helemaal terugkeren naar van waar ze vandaan was gekomen? Omdat ze haar oude papieren kaart had gescheurd had ze nu niks meer als wegwijzer, en haar Pokémon ging ze al helemaal niet vertrouwen. Niet meer na wat er de vorige keer was gebeurd...
Uiteindelijk had ze toch maar alle moed bij elkaar geraapt om de grot zonder kaart binnen te lopen. Terugkeren was immers zonde van haar tijd en moeite. Ze had pas een paar stappen naar binnen gezet, of ze voelde al hoe de temperatuur verder begon te dalen. Oh nee... Hoe koud ging het wel niet worden als ze dieper de groot in zou lopen? Zou er dan ook ijs kunnen liggen waarover ze zou kunnen struikelen én alweer haar gezicht zou verminken? Met trillende handen van de kou pakte ze de Pokéball van Kaneki uit haar tas om die open te klikken. Nadat de rode straal was verdwenen zag ze hoe de Growlithe verbaasd om zich heen aan het kijken was. "Ja ik weet dat dit niet de fijnste plek is," bromde ze kortaf naar het dier dat het duidelijk niet leuk leek te vinden dat hij gestoord was in zijn warme Pokéball. Kaneki leek haar arrogante attitude tegenover hem niet te accepteren, want niet veel later volgde een korte grom. "Oke oke rustig," suste ze hem maar om hem een kortte aai over zijn oranje vacht te geven. "Maar wil je met een Ember of een andere vuuraanval mij warm houden?" vroeg ze toen de Growlithe uiteindelijk weer volledig ontspannen was. Tsja, ze had immers niet voor niks haar best gedaan om hem te kalmeren. Als ze niks van hem nodig zou hebben had ze het hem lekker zelf laten uitzoeken, maar nu moest ze hem wel even te vriend houden. Met tegenzin liet hij uiteindelijk maar een kleine Ember vlam in zijn bek ontstaan om haar vervolgens vragend aan te kijken. "Perfect," beantwoorde ze zijn 'vraag' toen ze wat warmte van de vlam af voelde afkomen. Alles wat boven de graden nul zou zitten was op dit moment perfect voor haar.
Kort keek ze nog achterom naar de ingang van de grot, maar had uiteindelijk het lef gekregen om dieper de grot in te lopen. Nu maar hopen dat ze niet een of ander overpowerd beest zouden tegenkomen die heel haar Pokémonteam in één keer kon killen, want daar had ze op het moment dus echt geen zin in. Na een poosje door de gangen gelopen te hebben hoorde ze ergens in de verte een luidde ontploffing gevolgd door een schreeuwende stem. Verstijfd van schrik kijk Taiga naar hoe de rotswanden die bedekt waren met ijs begonnen te trillen door het hardde geluid van zonet. Was de persoon die de ontploffing had veroorzaakt soms een idioot?! Wat ze wel zeker wist was dat de persoon nog dommer was dan de blondine Cecille. Of wacht... Misschien was het wel Cecille die de knal had veroorzaakt. Nieuwsgierig liep ze de donkere gang verder in, opzoek naar het meisje met het lange blonde haar. Na een sprintje getrokken te hebben kwam ze uiteindelijk aan bij het einde van de lange gang. Haar blik viel gelijk op een jongen die in gevecht was met een Buizel. Ah het was dus geen Cecille, maar iets veel interessanter. De jongen gebruikte zo te zien als zijn vechtpartner een elektrische Pokémon tegenover een Buizel, slimme zet, Buizel was als ze het goed had namelijk een water Pokémon en elektrische Pokémon hadden daarbij een groot voordeel. Nieuwsgierig bleef ze naar het gevecht tussen beide Pokémon kijken in de hoop dat ze er zelf wat van zou kunnen leren. Zijzelf had namelijk nog geen enkele Pokémon die ze tot nu toe in haar team had zelf gevangen, maar gekregen van andere mensen. Hide had ze van Cecille en Uta had ze van een of andere random dude die ze nog nooit in haar leven had gesproken of gezien. Gespannen keek ze toe hoe de jongen een Pokéball richting het dier gooide toen deze uitgeput bleek te zijn. In haar hoofd begon ze tot drie te tellen, ondertussen kijkend naar de bal die op de grond heen en weer aan het schommelen was. Niet veel later volgde er een klik, wat bevestigde dat de vangst van de jongen succesvol was. De jongen haalde enthousiast de Buizel uit zijn Pokéball om wat tegen hem te zeggen. Wat hij tegen zijn nieuwe vriend zei kon ze niet horen, maar dat boeide haar ook wel vrij weinig. "Gefeliciteerd met je vangst," sprak ze uiteindelijk maar om met een zwakke glimlach naar Kaneki te kijken. Ze moest echt een keer zelf een Pokémon vangen, want zo kon het ook niet verder.