Call It Karma

Een vrije dag, een vrije nacht. Eventjes rust aan z'n hoofd, eventjes geen gezeik. Hij vond het wel prima zo. Vandaag de dag had hij zijn pokémon getraind, maar het was te donker buiten momenteel en hij had weinig zin om in de kou rond te gaan dwalen. Dus had hij zichzelf een hotelkamer gereserveerd in een Inn hier in de buurt en had tegen zichzelf gezegd dat hij zichzelf weer eens mocht trakteren. Dus had hij zichzelf naar het dichtstbijzijnde café gesleept en zat nu lekker aan de bar. Voor hem stond een leeg bier glas, terwijl hij zich met zijn rug naar de bar had gedraaid om te kijken naar wat voor 'n mensen er allemaal waren, hier in Shalour City. Hij merkte wel dat hoe langer hij aan het reizen was, hij meer verschillende mensen leerde kennen. Misschien een goed teken, misschien ook niet. Hij wist ondertussen nog steeds niet hoe het zat met zijn persoonlijkheid van voor het ongeluk en dus ook niet wat er ging gebeuren als hij te dicht bij een persoon ging staan. Direct schoten zijn gedachten naar Lima, maar hij draaide zich met een ruk om om 't weer uit zijn hoofd te krijgen. Precies op het moment dat de barman een nieuw glas had neergezet en hij deze prompt over de persoon naast hem gooide. Karma ...

[First post Flynn ^^.]

Zijn gifgroene ogen leken ... gif te spuiten? toen hij in de richting van de vent naast hem keek. Hij kon nu niet gaan zeggen dat hij moest opletten, dit was puur zijn eigen fout geweest immers, maar als hij de schuld op iemand anders kon schuiven was dat mooi mee genomen. Hij snoof eventjes, maar kreunde zachtjes toen hij merkte wíe er naast hem zat. Natuurlijk, het zal ook niet. Van alle steden waar ze konden zijn, kwamen ze elkaar hier weer tegen. Lovely. "Flynn," zei hij op een kalme toon. Daarna keek hij naar het glas drinken dat bijna van de tafel af rolde en met snelle reflexen ving hij het glas nog net op tijd op. "Ye, sorry 'bout that," zei hij daarna met een schaapachtige grijns op zijn gezicht. Hij zuchtte zachtjes en richtte zich naar de barman. "Biertje voor mij, voor hem whatever he had before," zei hij op een kalme toon. "Mijn kosten," vervolgde hij daarna.

Yep, precies de reactie die hij had verwacht. Het was eigenlijk nooit iets anders, hij was niet goed in eerste indrukkingen maken en als hij daarna probeerde om iets goed te maken, vond men dat niet bij hem passen. Well, hun schuld dan, hij kon zijn persoonlijkheid toch niet veranderen... Wait, he already did, kinda. Nja, niet over nadenken. Hij haalde zijn schouders op en leunde weer op de bar. "Geen zin in gezeik, kwam hier voor m'n rust," antwoorden hij op een kalme toon, terwijl hij speelde met het biertje dat voor hem neer was gezet. "If you don't like it, there's the door, tho," zei hij daarna, terwijl hij achter zich wees naar de deur die om de zoveel tijd open ging en een nieuwe vlaag aan koude wind het café in stuurde.

Hij glimlachte eventjes en tikte zijn glas tegen die van Flynn aan. "Op een beetje rust," zei hij op een kalme toon, terwijl hij een diepe slok nam en een zucht slaakte. Op zich was de vent geen verkeerde om als gezelschap te hebben, zolang hij zich maar een beetje zou gedragen. Al zou dat waarschijnlijk ook van hemzelf uit moeten komen, hij wist immers dat die nogal een vreemde eend in de bijt was. De vraag die hem gesteld werd liet hem zijn schouders op halen. Hij wist maar al te goed dat hij hier als Team Rocket grunt een groot probleem kon krijgen als de rangers hem zouden snappen, maar zolang hij onder de rader bleef waren er geen problemen. "Like I said, needed some rest. Te veel gebeurd in een te korte tijd," zei hij op een rustig toon, terwijl hij naar de schuimlaag van zijn bier keek dat steeds verder omlaag zakte.

Hij haalde zijn schouders op. "Nieuwe stad, niemand die me kent, zolang je je kalm houd en geen ruzie zoekt, heeft niemand wat te verdenken van me." Zijn stem was kalm en ontspannen, hij had sowieso al geen zin om ruzie te gaan lopen zoeken. Voor de verandering tenminste. Het was meer dat hij zichzelf gedwongen had om naar buiten te gaan, want anders was hij terug gegaan naar Lumiose City en was weer achter zijn apparatuur te gaan zitten klooien, maar hij had geen zin om alleen te zijn aan de andere kant. "Genoeg dingen, helaas," zuchtte hij daarna. Hij wist niet zeker of hij het zou willen uitleggen aan Flynn, het leek hem niet de meest geschikte persoon om mee te praten, als hij eerlijk moest zijn. "Waarom zit jij hier?" besloot hij daarna maar te vragen.

Er werd verder niets meer over gezegd en misschien was dat inderdaad maar beter ook, hij had toch geen zin om er echt diep op in te gaan. Iemand zoals Flynn hielt hij graag buiten zijn persoonlijke leventje, al zou hij best wel graag met iemand erover willen praten. Misschien moest hij toch iets minder een douche, of freak zoals sommige kuch Flynn kuch hem noemde, zijn naar mensen toe.
Flynn legde uit dat hij op doortocht was om het imago van trainer hoog te houden. Daar zat wat in, hij had dat probleem zelf ook nog wel eens. Zijn team zag er goed uit, maar verder dan de eerste gym was hij nooit gekomen. Misschien was het maar eens tijd voor de volgende. "Dus waar gaat de reis naar toe?" vroeg hij kalm, terwijl hij een slok nam van het net neergezetten bier. Hij knikte eventjes naar de man naast hem als bedankje, een biertje ging er altijd wel in.

Hij beantwoorden de proost met een kleine glimlach en het heffen van zijn glas, waarna hij een slok nam en zijn glas weer op de toonbank zetten. Daarna haalde de zwartharige jongen zijn schouders op. "They grew up and got stronger, got a few new members in my team, nothing special," antwoorden hij op een kalme toon. Hij had geen zijn om precies te gaan lopen doen, sowieso had hij het er niet echt op als andere zijn volledige team wisten. Het haalde zijn surprise weg als hij ze ooit zou aanvallen. "Bij jou?" vroeg hij daarna, hij kon zich nog herinneren dat hij de oudere vent had zien rondlopen met een Zubat immers. Niet echt de meeste intimiderende pokémon die er was, al zei hij 't zelf.

"Niet iedereen hoeft te weten van het hoe en wat in m'n team, het is belangrijk dat je dat element of surprise kunt behouden," antwoorden hij rustig op de vraag die hem gesteld werd. Hij nam nog een slok van zijn drinken en zetten het glas weer op de bar, er zat niet meer dan een laagje nog in. Rustig speelde hij met het laatste beetje in zijn glas, terwijl hij een zucht slaakte. Hij had ook wel door dat Flynn zich niet op zijn gemak voelde, hij was veel te tense voor de sfeer die hier hangt. "Als je zo om je heen blijft kijken, gaan mensen je juist eerder verdenken," zei hij rustig, terwijl hij het laatste beetje uit zijn glas opdronk en de barman wenkte voor nog één.