{ Valentino [Blind Date]

Hoe de roodharige op het lijstje van de Blind dates was gekomen wist ze niet, en waarom ze uberhoud erin mee ging was al helemaal een vraag. Waarschijnlijk omdat ze er nu toch was, ze het eten betaald kreeg en in dat bonus pakket ook nog een gezellig gesprek kon zitten. Who knows. Ze had zichzelf dus klaargemaakt en keek op het briefje met informatie. Blijkbaar sprak ze af met ene Vincent in een klein restaurantje in Verdanturf. Het was vanaf haar verblijfplaats nog redelijk dichtbij, dus ze besloot gewoon op Sleipnir te gaan. Al snel had ze haar spullen bij elkaar gebracht en vroeg aan Aldrei of ze de weg kon wijzen, waarna ze vertrok. Eenmaal aangekomen in het dorpje stuurde ze haar paard weer terug en bleef weer over met de Ninetales. Om eerlijk te zijn was ze hier nog nooit geweest, en alle gebouwen leken op elkaar. Natuurlijk kon ze nog altijd gokken maar echt een behoefte om ineens bij iemand binnen te zitten had ze niet. Even keek ze opzij naar haar pokémon, want blind date of niet, die ging ook mee. "Weet jij waar we naar toe moeten?" Vanzelf sprekend begon de vos hierbij te grommen en keek haar wat spottend aan, Ragya vertaalde het als een; Denk je dat ik naar zulke plekjes toe ga in m'n vrije tijd? Of iets in die richting, hoe dan ook antwoordde ze met een "Ja" Wat nog meer klagend gegrom opleverde. Aangezien ze hier dus niet de weg naar het restaurant mee kon vinden besloot ze haar eer aan de kant te zetten en naar een willekeurige vreemde toe te lopen. "Afsakið, Weet je toevallig de weg naar restaurant 'Valentino'?" Vroeg ze simpelweg, hopelijk kon ze snel door en de weg vinden.

{ Eerste post Vincent~

Ragya wat het niet het soort meisje dat in een jurkje rondliep te huppelen. Toch had ze zich aangekleed voor de situatie. Haar haren waren half ingevlochten zodat de losse plukken uit haar gezicht waren maar de rest los hing, ze droeg verder een los donkerblauw topje op een zwarte spijkerbroek. Alles wat heel praktisch maar netjes, en het opgetutste wat je Ragya zou krijgen. Haar pigmentloze ogen gingen dus naar de jongen toe waaraan ze het had gevraagd. Bij de verslagen toon kon ze al gokken dat het een nee was. Maar tot haar verbazing was hij ook opzoek naar hetzelfde restaurant. "Toevallig" Reageerde ze maar met een klein grijnsje, waarna ze weer het roze blaadje van de Blind dates erbij pakte en erop keek. "Je zou toch denken dat een routebeschrijving op z'n plaats was?" Het laatste mompelde ze eerder in zichzelf, ze verwachtte dat de vreemde verder zou gaan zoeken en niet voor hetzelfde was als zij.

Terwijl de roodharige wat sukkelde haar briefje te vinden en uit te vouwen hielt Aldrei zich bezig met de ander. De Ninetales ontmoette de blik van de jongen met een dreigende van haar kant en begon bij de glimlach meteen diep te grommen. Allemaal leuk en aardig die vriendelijkheid, maar de Ninetales vertrouwde niemand, al helemaal niet als ze goed gezind waren. Net toen het erop leek dat de vos naar voren ging komen legde Ragya haar hand in diens nek met een zacht gebaar, zodat het grommen met een mokkend geluidje stopte -voor nu- Nu had ze ook het blaadje in de hand en zocht weer verder, tot degene bij haar begon te praten en haar naam noemde. "Dat ben ik inderdaad, dan kan ik aannemen dat jij Vincent Irons bent?" Vroeg ze nu wel nieuwsgierig, terwijl ze het blaadje weer wegstak. Dat zou mooi uitkomen.

De roodharige keek hoe de ander wat naar achteren stapte van Aldrei af, iets wat ze in iedere situatie ook zeker aanraden. Ze wou graag kunnen zeggen; nee hoor, ze bijt niet. Maar dan zou ze liegen, hoe verder je van die muil af was hoe veiliger. Haar rode blik lag nu op de jongen voor haar, die een buiging maakte en zijn hand uitstak. Ragya nam de begroetende hand aan lachte zacht om zijn begroeting en blik, die haar deden denken aan een puppy. Nog even en ze kreeg medelijden met de arme ziel dat deze aan haar vast zat. Ze zou in ieder geval kunnen proberen een fatsoenlijk mens te zijn voor een avond? Kijken hoe dat ging? Dus keek ze ook weer op toen hij verder ging. "In ieder geval is dit wel een blijvende indruk" Sprak ze grijnzend terug, waarna ze verder rondkeek. "En zo veel restaurants kunnen hier toch ook weer niet zijn?"

De roodharige keek opzij naar haar pokémon, die hierdoor eindelijk zijn mond hielt en gewoon verder ging met boos kijken. Bij de vraag knikte ze simpel en begon met lopen. "Klinkt goed" Sprak ze simpel. Na eventjes stil geweest te zijn besloot ze maar een gesprek te beginnen, aangezien ze wel meer wou weten van haar date dan alleen diens naam. "Kom je zelf uit Hoenn?" Dit was toch een goed begin, meestal leidde dit naar trainertype en kijk daar had je dan al een gesprek, of zo verwachtte ze dan dat het zou gaan.

De roodharige keek opzij en wachtte op het antwoord van de ander. Deze zei dat hij nieuw was in Hoenn en tevens met trainer zijn. Hierna kreeg ze wat uitleg waar hij vandaan kwam. Ze knikte eventjes. Haar uitdrukking klaarde wel even op bij het horen van de bekende plaats. "Ik reis eigenlijk wel overal naar toe, maar ben al wel een tijdje trainer." Ze kende immers geen tijd zonder Aldrei, of in ieder geval niet veel ervan van. "Ik ben het langste in Sinnoh en Johto geweest." Wat dus ook verklaarde waarom ze de regio zo leuk vond, ze was er lang verbleven. Sinnoh was een hoop moeilijkheden geweest maar Johto was juist een paar jaar geweest met vrienden en leuke dingen doen. Ze begon maar niet waar ze haar reis was begonnen, dat was immers ook niet interessant.

De roodharige werd hierna helemaal overladen met vragen, dus ze liet de ander even uitpraten voor ze aan haar antwoord zou beginnen. Echter kreeg ze hierna nog een kleine sorry met de uitleg dat hij druk werd als hij nerveus was. Damnit, waarom was hij zo onschuldig? Hier zou ze nog niet sarcastisch tegen kunnen doen zelfs al wou ze het. Dus ze gaf op haar vriendelijkst antwoord. "Is niet erg hoor. Maar ik vond het een van de leukste plekken waar ik ben geweest" Even dacht ze na over het plekje waar ze was verbleven. "Ik en een stel vrienden waren vooral bij Lake of Rage te vinden, daar woonden er ook een paar, de rest vooral in Goldenrod. Daar heb ik ook de meeste tijd doorgebracht" Vooral bij het meer waren ze vaak te vinden geweest.

Plots sprak de ander enthousiast op en volgde ze zijn blik, om daar het restaurant te zien. Ze hadden het nog gevonden ook, of Vincent in ieder geval. Dus reageerde ze met een zachte lach. "Je hebt nog gelijk ook" Hierna stak de ander zijn hand uit, en nog steeds met het gevoel dat deze cinnamon roll te goed moest zijn voor de wereld nam ze de hand aan. Naast haar gaf de Ninetales een deadglare waardoor je zou denken dat ze iemand hiermee in brand wou steken. Dit was waarschijnlijk ook de bedoeling, maar ze behield haar protest met een diep gegrom en liep toen weer verder.