{ Upper hand

Dit was dus geen succes. Aldrei was ondertussen al weer aan het slapen en keek niet eens op toen het licht aan ging. Ragya zat ondertussen vrij loserig op de grond omhoog te kijken, als reactie al bijna een excuus willen zinnen. Maar het was nogal duidelijk wat er gebeurd was, en bij de opmerking van de ander kwam ze ook met enige moeite omhoog. "Eerder ik die er vanaf val" Ging ze in verdediging voor haar pokémon. Ze keek even schuin naar de bank en zuchtte toen, waarna Lucian haar uitnodigde gewoon fatsoenlijk te slapen. Niet echt in de mood zijn fatsoenlijk na te denken slenterde ze er gewoon naar toe en dook er met kleren en al in. Meer dan een half geluidje kwam er niet meer uit tot de roodharige haar rug richting de ander toe draaide en meteen weer in slaap viel. Normaal zou ze er eerst over na gedacht hebben, waarschijnlijk afgewezen hebben of op zijn minst een reactie gegeven. Nu werd dit even uitgesteld naar morgen, eerst slapen.

Ragya was een simpele ziel op het moment, ze had geen vorm van koffie in haar lijf en ze was helemaal op door een lange avond met veel mogelijke ontplofmomentjes. Het licht ging weer uit en de roodharige viel hierna meteen in slaap. Op zich lag dit wel beter dan zo'n half gedeelde bank, en die enkele uurtjes die nog van de nacht over waren werden zo overbrugt. Het was dus al laat in de ochtend dat de trainster weer wakker werd. Hoewel ze er niks van gemerkt had, was ze blijkbaar in haar slaap verschoven geweest, waardoor ze was geëindigd met haar benen over de ander heen en haar armen buitenboord bungelend, dus de breedte van het bed in beslag nemend. Dat met de meerderheid van de dekens en kussen, misschien was ze een slaap-kleptomaan? Who knows. Ze had het zelf nog allemaal niet eens door, en trapte Lucian wat onvoorzichtig in de ribben in de hoop hem opzij te krijgen voor meer ruimte.

Ragya had na haar actie niet echt door dat er iets of iemand viel. Het harde geluid zorgde enkel voor een korte reactie waarna ze haar rug naar de bron toe keerde en als de vreedzaamheid zelf weer verder sliep, nu met alle ruimte voor haar alleen. Ze zou nu waarschijnlijk nog een paar uurtjes verder slapen of iemand moest haar met bruut geweld wakker maken, of met het woord koffie. Beiden even effectief. Maar ondertussen was de Ninetales ook ontwaakt. Deze geeuwde even breed en flikkerde met haar oren, waarna ze rondkeek opzoek naar Ragya, in de veronderstelling dat deze al wakker moest zijn. Toen de haar trainster dus in bed zag liggen sprong ze meteen op allerlei conclusies, en kreeg ze een scherp ochtendhumeur. Want ja, de Ninetales had een ochtendhumeur, die jammer genoeg minder opviel omdat ze ook een middag, avond en nachthumeur had. Ze stond nu ook op, schudde haar pels uit en begon de dag door meteen richting Lucian te grommen, maar van het ergste uitgaand zodat ze een goede rede had deze in brand te steken.

Aldrei maakte in ieder geval duidelijk dat ze hier niet vrijwillig was. Het was dat ze haar trainer in de gaten moest houden en dat ze die frustratie af reageerde op de rest van de wereld. Waaronder de gastheer. Toen deze opstond en haar een dodelijke blik gunde gaf ze er precies eenzelfde terug, waarna ze verder gromde. Nee, met medelijden moet je niet komen bij de gouden vos. Net toen deze het bed op wou springen om Ragya wakker te maken klonk er een geluid van een koffie apparaat. Little fact, koffie had het effect op de roodharige zoals appelkoeken bij een Sleipnir. Zodra er ook maar iets over gezegd werd, had je haar aandacht. Het duurde dus ook niet lang meer dat ze hierna wakker werd en recht overeind ging zitten. Ze keek even opzij naar haar vos, maar kreeg er niet meer uit dan een mokkende blik. Hierna trapte ze de dekens weg en stond ook fatsoenlijk op, meteen wakker. "Ik drink mijn koffie zwart" Sprak ze simpel, niet eens wachtend op een uitnodiging om mee te drinken. Hierna rekte ze zichzelf nog even uit en keek naar de open badkamer deur. "Kan ik toevallig even douchen hier? Nu ik er toch ben" Ze was immers een profiteur eerste klas.

Blijkbaar was Lucian geen ochtend mens, wat heel mooi uitkwam, aangezien Ragya dit wel was. De roodharige vond wakker worden op de een of andere manier geen probleem. Ze vond het fijn al bezig te zijn voor de rest wakker werd en tja, ochtend was de beste koffie tijd, dus dat kon helpen. Redelijk actief wou ze dus aan de slag gaan, maar Lucian was nog niet opgestart. Wat ongeduldig keek ze naar de ander, alsof ze wachtte tot ineens de lichtkop omgedraaid werd. Uiteindelijk werd er geknikt en dat leek ook het meeste wat ze eruit kreeg. Ze liep naar haar tas toe en viste hier een setje kleren en wat douchspullen uit, waarna ze naar de badkamer liep en deze op slot deed. Hier poetste ze eerst haar tanden, waarbij ze de douche al aan zette om warm te worden. Eenmaal klaar stapte ze erin en nam een snelle douche, waste haar haren en zorgde ervoor dat ze weet fatsoenlijk was. Hoewel ze warm was begonnen zette ze de douche hierna een flink stuk de kou in, om koud verder te gaan. Het was lekker, je werd er wakker van en was nog gezond ook.
Wat ook gezond was was de hoofdkamer. Aldrei begon ook wakker te worden en vond de situatie nog steeds niet ideaal, dus besloot ze Lucian maar dwars te zitten. Dat was tot haar blik op diens riem viel op het nachtkastje. Hehe, kijken hoe hij het vond. Met een valse blik en een nog valsere grijns liep ze naar het kastje toe, waarna ze haar tanden om de riem heen sloot. Natuurlijk vrij sneaky allemaal.

Terwijl Ragya vrij oninteressante ochtend dingen deed in de badkamer, die het omschrijven niet echt waard waren, was Aldrei wel bezig met leuke dingen. Deze had de riem van de ander gepakt en deed hem nu over haar kop aan, zodat hij om haar hals hing. Valt keek ze de ander aan, en had nu pas door dat hij aan de Holocaster van haar trainer had gezeten. Verontwaardigd gromde ze terug, met de betekenis van; Blijf jij zelf eens van Rag's zooi af. Hierna sprong ze op het bed zodat ze iets meer hoogte had, terwijl ze de ander dreigend aan keek. Ze was alles behalve bang van de andere trainer, ze had wel erger meegemaakt dan dat. Daarbij was dit haar kans, nu haar trainer uit het beeld was. Dus wachtte ze haar kans af dat Lucian opstond, voor stap 2.

Aldrei's gevoel voor macht steeg haar weer een beetje tot het hoofd en ging klaar staan. Ze had een ideetje, en altijd nog het back-up plan van de ander in brand zetten. Nu was haar trainer niet om haar tegen te houden, en natuurlijk, zodra ze terug kwam kreeg ze dan op haar kop. Maar dan was Lucian al een hoopje as en zelfs Ragya's ergste verwensingen kwamen niet zo ver hem weer terug te krijgen. Nu er beter over na dacht was dit wel een heel aantrekkelijk offer. Maar eerst wou ze de ander gewoon kwellen en lastig vallen. Vandaar dat ze ook van het bed af sprong toen Lucian dichterbij kwam en recht op hem af rende, zijn joggingsbroek pakte en er een ruk aan gaf, in de hoop hem in zijn onderbroek te krijgen. Niet dat ze daar zo'n behoefte aan had maar zover ze wist was dat iets wat mensen niet graag hadden. Hierna liep ze naar de deur toe en begon aan het slot te werken, in de hoop die los te krijgen. Hehehe.