Rules are made to be broken

Hij kraakte zijn nek eventjes, terwijl hij de sigaret over zijn lippen liet rollen. Hij stond onder een straatlamp, in het licht, terwijl om hem heen de mensen lang maar zeker naar binnen toe gingen. De meeste mensen hier waren slim genoeg om bij de avondklok ook daadwerkelijk naar binnen te gaan. Zijn opvallend groene ogen gleden de straat over. Uitgestorven, hij was eindelijk helemaal alleen. Rustig rekte hij zich uit en zetten zich af vanaf de lamp. Hij stak zijn handen in zijn zakken en nam een trekje van zijn sigaret, zonder zijn handen uit zijn zakken te halen. Terwijl hij door de straat slenterde en om zich heen keek, zuchtte hij zachtjes. Nu was het echte een doodse boel hier. Wat saai zeg. "Uhm?" zei hij zachtjes, terwijl hij zich omdraaide. "Nacht wandeling?" vroeg hij aan diegene waarmee hij oog in oog stond.

[&Taiga Deshi]

Hij trok een wenkbrauw op toen het kleine grietje tegen hem terug sprak. De jeugd van tegenwoordig werd steeds brutaler zeg. Nu was hij ook pas negentien, maar hij wist tenminste iets van respect. Voor zover respect hem iets boeide tenminste. "Een overtreding van de regels," informeerde hij het kleintje op een rustige toon. Aan haar zijde merkte hij een Growlithe op, een welbekende pokémon. Hij moest dit niet laten uitlopen op een gevecht, zijn Bulbasaur was ontzettend in het nadeel hierbij. "En vooral de ukkies horen nu al in bed te liggen. Oprotten, ik heb geen tijd voor kleine kinderen," zei hij daarna, terwijl hij nog een trek van zijn sigaret nam en een geeuw slaakte. Vervloekte nacht patrouilles ook, daar ging zijn slaap.

Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht, toen het kleine meisje begon te tieren. Blijkbaar was dit weer eens een van die kleine grietjes die eigenlijk ouder waren. Om precies te zijn, twee jaar jonger dan dat hijzelf was. Hij grinnikte zachtjes, terwijl hij haar liet door tieren. Toen ze eindelijk klaar was, deed hij alsof hij in zijn oor wreef om de doofheid te verjagen en liet zijn opvallende groene ogen over haar heen glijden. Om het geklier nog erger te maken, ging hij op zijn hurken zitten, zodat ze wat meer op oogniveau zaten. "Ten eerste, ben ik en blijf ik ouder dan jij, so shut your trap. Ten tweede, als je geen problemen wilt krijgen, zou ik nou maar weg gaan, voordat er ergere mensen dan mijzelf je vinden hier," zei hij op een rustige toon, terwijl hij zijn sigaret uit zijn mond haalde en een rookwolk in d'r gezicht blies.

Hij wilde eigenlijk zo hard lachen. Het kleine pukkeltje vond het leuk om kwaad op hem te worden, haar gezicht werd roder en roder, terwijl ze zich meer en meer zat op te fokken. Tenminste, totdat hij een duw kreeg en op de grond terecht kwam. Nu kon hij zich helemaal niet meer inhouden. Hij zat daar, op de grond, met zijn armen op zijn knieën, haar recht in d'r gezicht uit te lachen. "Oh arceus, hoe kan iemand jou serieus nemen?" vroeg hij, tussen het lachen door. Rustig kwam hij weer overeind en legde een hand op haar hoofd. "Een klein meisje met een knal rode kop die kwaad probeert te worden. Sorry schat, dat gaat bij mij niet werken," zei hij rustig, terwijl hij weer was bij gekomen van het lachen en een nieuwe sigaret opstak, de vorige was gevallen toen hij overeind kwam. "Nu oprotten, voordat ik mensen erbij ga roepen," sprak hij haar daarna streng toe.

Ze riep haar Growlithe bij zich, die hem aankeek alsof hij elk moment een vuurbal in zijn gezicht kon uitblazen. Hij wist dat hij hiervoor zijn Bulbasaur beter niet kon inzetten, die kon geroosterd worden. Daar zou Team Rocket niet blij mee zijn, als hij nu al zijn pokémon kwijt zou raken. Hij grinnikte eventjes toen ze opeens tegen hem begon te tieren over een pedo zijn. "Tuh tuh, niet gaan liegen, love. Het leeftijdsverschil is niet groot genoeg om mij de bak in te gooien. En daarnaast kan je me in deze stad niets maken," zei hij rustig. Hij haalde zijn hand weg, eerder omdat hij bang was dat zíj erin ging bijten dan dat de Growlithe ging bijten. Hij deed een stap achteruit, terwijl hij zijn schouders ophaalde bij de woorden van het meisje. "Ik ben niet té bang om iets te doen, alleen te lui om je zelf uit de stad te gooien," gaf hij eerlijk toe. Hij had niet eens gevraagd om deze patrouille, het werd hem ook maar opgedragen.

Hij ging weer overeind staan om de bloedstroom in zijn benen weer te laten lopen. Daarna rekte hij zijn rug en luisterde naar het gekerm van het grietje voor zijn neus. Toen ze aan hem vroeg waarom ze hem niets kon maken hier, haalde hij zijn schouders op. "Dear dear, wat een pain in the ass ben jij zeg. Als je mij iets maakt hier, krijg je de rest van Team Rocket achter je aan, schattebout," zei hij op een wat strengere toon tegen haar. Hij wist dat hij in de minderheid was hier en dat zijn pokémon hem niet konden helpen. Het enige wat hij kon doen was ze in slaap laten vallen, wat misschien nog niet zo'n heel slecht plan was. Hij schoot in de lach toen hij werd gedwongen om toe te geven bang te zijn voor haar. "Oh Arceus, als iemand bang wordt van jou zijn ze wel heel erg weak hearted. Nee, love, ik kan helaas niets doen tegen het regelement, daarom sta ik nu jou te irriteren," zei hij rustig. Hij blies een rook wolk uit, in de lucht dit keer en niet weer in d'r gezicht. "Dus oprotten, voordat ik je nat ga maken," snauwde hij daarna tegen het grietje.

Ze vond dat hij zijn sigaret weg moest doen. Eventjes keek hij haar aan en glimlachtte. "Nee," zei hij op een rustige toon. Eigenlijk maakte het hem niet zo veel uit dat ze hier zou blijven. Als hij haar niet wegkreeg hier, zou iemand het werk wel opknappen voor hem, maar hij had geen zin om straks te horen te krijgen dat hij zijn werk weer eens niet goed aan het doen was. Toen het grietje tegen hem zei dat ze toch niet weg ging, kwam hij overeind. Hij was een stuk langer dan dat zij was, dus dit moest wel goed komen. Rustig greep hij haar bij d'r jas en gooide d'r over zijn schouder heen, waarna hij de Growlithe een trap verkocht. "Dan doe ik 't toch lekker zelf," zei hij rustig en hij wandelde rustig verder.