Hello From the Other Side [+Sara Sweets]

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] za jan 23, 2016 1:44 am

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Misschien had ze Sara meer tijd moeten gunnen om zich hierop voor te bereiden. Ze kende Sivar, immers, en hoewel hij meer nadacht over persoonlijke ruimte en dat je beleefd was als je je daaraan hield, was hij niet te houden als hij enthousiast was over iets. Cecille kende hem al goed genoeg om te weten dat hij ontzettend veel om Sara gaf – zoveel zelfs dat hij haar waarschijnlijk als familie aanschouwde. Precies zoals hij bij zijn eigen trainer deed. Het was echter al te laat toen de blondine zich dit allemaal realiseerde en voor ze het wist sprong de pokémon al op de witharige af. Voorzichtig richtte ze haar paarse blik op haar vriendin, hopend dat ze niet al te geschrokken was van de plotselinge tacklehug; waarbij Sivar kennelijk niet eens meer oplette of hij iets anders raakte met zijn poten en gewoon zijn armen om Sara heen probeerde te slaan. Wel, dat was een ding.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] za jan 23, 2016 10:59 pm

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

Ze hoefde niks te zeggen. Zo’n vermoeden had ze al van de uitdrukking van de Pokémon, maar toen hij zich op haar af lanceerde wist ze het zeker – en ze wist eigenlijk niet hoe blij ze er mee was. Ze wist dat ze zich niet ongemakkelijk hoefde te voelen bij de Tyrogue, maar ze voelde zich toch wel een beetje schuldig, of zo, om wat er allemaal gebeurd was. Hij had er natuurlijk ook onder geleden. Hoe kon hij het haar zo makkelijk vergeven?

Een klikgeluid zorgde er voor dat Sara haar hoofd achterom draaide, waardoor ze nog net het licht om Vanilla zag verdwijnen. De Pokéball van de Gardevoir lag op de grond. Waarschijnlijk was die los geraakt door Sivar. Sara vond het niet erg, maar de fairy Pokémon begreep duidelijk nog niet goed wat er gaande was. Ze pikte waarschijnlijk de negatieve emoties van Sara op en vatte dat op als een teken dat het nog niet goed was. Dat Sara werd aangevallen. Haar ogen vernauwden zich in woede en ze hief haar hand op naar Cecille. Sara had nauwelijks de tijd om “Nee!” te roepen of er verscheen al een psychische gloed om de blondine heen die haar mee trok tegen de meest dichtbij zijnde muur aan. Sara zette Sivar vlug van zich af en sprong voor haar Pokémon. Niet om de aanval te verbreken, want ze wist dat dat niet zou lukken, maar omdat ze dan oogcontact kon maken. “Vanilla! Het was allemaal een misverstand! Het is weer goed!” De Gardevoir moest aanvoelen hoe geschrokken Sara was, en liet daarom haar hand zakken en haar uitdrukking verzachten. Ze leek nu eerder verward – of bezorgd. Sara besloot dat op te lossen door haar armen op te hijsen en de Gardevoir uit te nodigen voor een knuffel, welke direct geaccepteerd werd.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] zo jan 24, 2016 12:38 am

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Het was het geluid die Cecille het beste als geklik kon omschrijven dat haar aandacht trok. Onbewust keek ze naar de nieuwe vorm die verscheen – blijkbaar had Sivar het voor elkaar gekregen om een pokémon op te roepen en – wacht, was dat Vanilla? De blondine wilde enthousiast opmerken dat de Gardevoir was geëvolueerd tijdens haar afwezigheid, maar daar kreeg ze de kans niet voor. Het was de woedende blik die de alarmbelletjes in haar hoofd liet rinkelen, maar ze had geen tijd om überhaupt grip op de situatie te krijgen voor ze tegen de muur werd geworpen in een oogwenk.

Cecille raakte in paniek. Niet omdat Vanilla haar kennelijk aanviel, maar omdat ze niks kon doen in deze staat. Het voelde bijna als die keer met Nathan – toen ze van achteren werd vastgegrepen en niet meer kon uithalen. Terwijl de ogen van de Gardevoir waren vernauwd, verwijdde die van de blondine alleen maar uit angst voor een herhaling van de situatie, hoe onwaarschijnlijk dat nu ook bleek. Ze hoorde Sivar wel laag grommen, maar legde de connectie niet tussen het geluid, haar pokémon en zijn drang om haar te beschermen. Ze kreeg eigenlijk niks mee van wat er verder gebeurde in de kamer, totdat ze bevrijd leek te worden van de psychische greep en haar voeten de grond raakten. Cecille zakte echter meteen naar haar knieën en Sivar haastte zich meteen naar haar zijde. Dankzij hem kwam ze weer terug op aarde en kreeg ze door dat ze hier veilig was. “Ik ben oké,” sprak ze tegen hem. Ze herhaalde het een keer tegen haar Tyrogue – wat voor hem juist een teken was dat ze niet oké was. Dat ze zichzelf er eerder van zat te overtuigen dan hem. Hij wist dat ze nog steeds last had van nachtmerries. Sivar draaide zich om naar Sara en Vanilla en hoewel hij zich besefte dat de Gardevoir haar trainer alleen maar probeerde te beschermen, kon hij het niet helpen dan een boze blik naar haar te werpen. Wat als dit nou blijvende schade had aangericht?

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 12:17 am

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

De omhelzing duurde niet lang. Sara was sowieso niet zo van het lichaamscontact en daar kwam nu ook nog bovenop dat ze zich zorgen maakte om de blondine. Het was niet niks om zomaar tegen een muur aan geslagen te worden, zelfs als het een Pokémon was die niet extreem agressief was. Sara draaide zich daarom vrijwel direct om en stapte op Cecille af, waar ze zich op haar knieën liet zakken. Ze legde al bijna een hand op de schouder van het meisje, maar wist niet zeker hoe de blondine hier op zou reageren. Daarom besloot ze dat woorden in dit geval beter zouden zijn dan aanraking. “Heb je je bezeerd? Kan ik iets voor je doen?”

Ze hoorde dat Vanilla haar toesprak op vragende toon. Waarschijnlijk wilde ze weten wat er aan de hand was. Het moest ook erg verwarrend zijn voor haar allemaal, aangezien zij het meeste had meegekregen van Sara’s breakdowns – samen met Marshmallow, maar dat was in het begin niet Sara’s eigen keuze. De Gardevoir had recht op een uitleg, maar de witharige besloot die uit te stellen. Cecille’s welzijn was op dit moment belangrijker. Als zij weer oké was, konden ze het zelfs samen uitleggen.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 12:55 am

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Dat Sara naar haar toe kwam gelopen, daar had ze geen problemen mee. Het neerknielen ook niet. Waar ze wel lichtelijk van in paniek raakte – en ook haar blik vliegensvlug verplaatste – was dat de witharige haar hand naar haar uitstak. Het was heel onschuldig, bedoeld als een zorgzaam gebaar, maar Cecille kon het op het moment niet hebben. Niet nu de herinneringen weer dichtbij stonden, zelfs al was het bijna een half jaar geleden gebeurd. “Ik heb niks,” loog ze half. Ze voelde op het moment in ieder geval niets. De blondine wist echter dat de blauwe plekken die ze een paar dagen eerder had opgelopen weer zouden beginnen te zeuren als ze nu in beweging kwam. Dat deed ze dus maar niet. Wat ze wel deed, was haar Tyrogue toespreken. “Sivar, laat dat. Het is al goed.” Hij schrok op uit zijn boze trans, liet zijn blik van Vanilla naar Cecille glijden en keek haar bezorgd aan. “Ze deed het niet expres.” Dat mocht ze hopen, althans.

De blondine staarde met haar paarse ogen naar de Gardevoir. Ergens had ze gedacht dat ook zij een soort speciale band met de pokémon had gehad vanwege het voorval tijdens het lasertaggen. Maar één spelletje en af en toe ravotten was natuurlijk niet genoeg om goed te praten wat ze in haar ogen bij haar trainer had aangedaan, zelfs als het valse informatie was geweest. Onzeker keek ze tussen haar vriendin en de Gardevoir. “Vanilla, het spijt me. Ik heb domme dingen gedaan en daar heb ik Sara, mezelf en heel veel anderen pijn mee gedaan...” begon ze. Cecille besefte zich echter al snel dat het nu alweer klonk alsof ze met een ander het bed in was gedoken. “Maar ik ben niet vreemd gegaan. Ik heb mijn emoties opgekropt... En, wel, ik heb gewoon proberen te vermijden dat ik dingen moest uitleggen omdat ik het niet aandurfde.” Als ze heel eerlijk moest zijn, dan durfde ze het nog steeds niet. Ze had het verhaal nu zo’n drie keer verteld, maar elke keer deed ze het met steeds meer moeite. Cecille wilde het eigenlijk achter zich laten.

“Sara heeft me vergeven...” voegde ze eraan toe, haar blik dankbaar op de witharige gericht. Daarna gleed die terug naar de Gardevoir. “Ik hoop dat jij dat ook kan doen.”

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 1:45 am

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

Ondanks dat Cecille zei dat ze niks had voelde Sara zich niet gerustgesteld. Dat zou alleen gebeuren als ze haar vriendin van top tot teen had kunnen controleren op de blauwe plekken die Vanilla mogelijk had veroorzaakt. Het voelde vreemd dat de Gardevoir, wie één van de zachtaardigste leden van haar team was, zoiets zou kunnen aanrichten bij een medemens. Sara was er zo van ontdaan dat ze niet eens door had gehad dat Sivar zijn afkeer voor de daad van Vanilla aan het uiten was. Een leeg gevoel kwam aanzetten. Sivar en Vanilla die niet met elkaar konden optrekken? En dat allemaal door haar? De twee waren misschien niet beste vrienden geweest, maar ze had zeker de mogelijkheid voor een sterke band gezien. Zij had dat nu allemaal verpest.

Cecille’s verhaal leek Vanilla al een beetje te helpen het beter te begrijpen, maar Sara voelde zich alsnog verantwoordelijk voor het hele gebeuren en besloot er daarom nog wat woorden aan toe te voegen. “Het was allemaal een misverstand. Ik had je verteld dat ik een vermoeden had, maar Cecille heeft het nooit letterlijk bevestigd. Ik ben er gewoon van uit gegaan…” Een schuldige blik werd Cecille’s kant op gericht. Ze wist niet of het gezien werd, want de focus van de blondine lag bij de fairy Pokémon. Ze vroeg haar om vergiffenis. Sara volgde de blik en zag Vanilla meteen rustig knikken. Ze begreep het, en ze voelde aan de emoties in de kamer dat elk gesproken woord oprecht was. Sara maakte zich echter nog wel zorgen. “Ik hoop oprecht dat de rest niet zo reageert…” Van Gelato verwachtte ze geen geweld en Tiramisu wist niet eens wie Cecille was, maar Cocoa kon nog wel eens agressief uit de hoek komen en misschien dat Cinnamon haar dan volgde. Dat moesten ze niet hebben.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 1:59 am

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Dat Sara haar steunde door er wat aan toe te voegen van haar kant, moest vast wel positief uitpakken bij de Gardevoir. Al was het maar een beetje. De schuldige blik van Sara kreeg ze niet mee, maar Cecille stond er dan ook niet bij stil dat haar vriendin evenveel schuld had hieraan als zij. In haar eigen ogen was zij juist de boosdoener, want dit was allemaal ontstaan omdat zij het vertikte over haar gevoelens te praten. Gelukkig vergaf Vanilla het haar per direct en verscheen er een opgeluchte glimlach op Cecille’s gezicht. De witharige had alleen wat meer zorgen dan dat. De blondine wilde haar geruststellen, maar haar Tyrogue was haar voor met reageren en liet in zijn eigen taaltje aan de twee weten dat hij Cecille koste wat het kost zou beschermen. Het was aandoenlijk, vond zijn trainer, maar het was niet nodig. “Desnoods ga ik even weg zodat je het aan ze kan uitleggen?” stelde ze zelf voor met een glimlach. “Ik kan wel wat hebben,” grapte ze vervolgens, hoewel ze dondersgoed wist dat haar lichaam het momenteel niet kon hebben. Dat had rust nodig. De blondine legde geruststellend haar hand bovenop die van Sara. “Maar dat is iets om ons morgen zorgen over te maken. Laten we gaan slapen. Je zei zelf al dat het een lange dag was.” Bovendien voelden haar oogleden zwaar van het huilen, maar dat zei ze maar niet hardop.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 4:03 am

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

Sara verstond werkelijk geen woord van wat Sivar zei, maar ze begreep zijn lichaamstaal wel en durfde de conclusie te trekken dat hij zijn trainer wilde beschermen. Dat was een nobel iets om naar te streven, maar hoewel ze wist dat hij sterker was dan hij er uit zag maakte ze zich er toch zorgen om of hij het wel aan kon. Cecille’s voorstel leek Sara ietsje veiliger. “Dat lijkt me het beste…” zei ze, al klonk het wat twijfelachtig, alsof ze bang was dat Cecille zich beledigd zou voelen. Gelukkig was dat niet zo. Sara had het kunnen weten, want de blondine was lang niet zo kwetsbaar als de witharige. Soms vergat ze dat nog wel eens.

Het woord ‘slaap’ zorgde er voor dat Sara een gaap moest onderdrukken, dus wachtte ze niet met bevestigend knikken op het voorstel. Waarschijnlijk was aan haar gezicht te zien dat ze weigerde om uitgebreid te gapen, en anders was het wel een teken dat ze even op haar gesproken antwoord liet wachten. “Ja. Slaap.” Het was niet eens een zinvol antwoord. “Wat was jij ook alweer van plan wat het slapen betreft? De bank?” Dat kwam haar bekend voor. Iets over werken om het hotel terug te betalen als ze het er niet mee eens waren. De witharige kwam ondertussen vast overeind en maakte zich klaar om zich om te kleden. Was het alweer oké om dat te doen in het bijzijn van Cecille? Ze voelde zich er in alle eerlijkheid nog wat ongemakkelijk bij, dus zocht ze haar spullen bij elkaar en verdween ze kort de badkamer in, waarvan ze de deur een stuk maar niet helemaal dicht trok, zodat ze nog wel met Cecille kon praten als dat nodig was.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 4:20 am

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Er werd ingestemd met haar ideeën en dat deed haar in ieder geval goed om te horen. Dat Sara überhaupt naar haar luisterde en het met haar eens was, was iets waar Cecille tot nu toe maar alleen aan had durven denken. Dromen zat er zelfs niet in voor haar, want ze werd elke nacht geplaagd met nachtmerries over dat bendegevecht of de break-up. Hopelijk was dat vanavond een keer anders. De blondine zou er bijna alles voor doen om een keertje een goede nachtrust te hebben. “Yeah, ik slaap wel op de bank,” reageerde ze op de vraag, waarna ze overeind kwam en op zoek ging naar een extra deken. Die hadden ze altijd wel in hotels, toch? Sara verdween ondertussen met wat spulletjes naar de badkamer. Het brak haar hart toch wel een beetje, maar Cecille begreep waarop de witharige dat deed. Bovendien had ze nu belangrijkere dingen aan haar hoofd – het vinden van een deken. Gelukkig had Sivar er al snel eentje gevonden en nam die mee naar de kleine bank die in de kamer stond. Hij legde de deken zo zorgvuldig mogelijk neer en ging erop zitten, wachtend tot zijn trainer zich had omgekleed en klaar was om te gaan slapen. De blondine keek af en toe alert naar de badkamerdeur, wetend dat als Sara nu naar binnen kwam gelopen, ze waarschijnlijk de blauwe plekken zou opmerken. Cecille had geen idee of ze dat wel wilde uitleggen.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 5:34 pm

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

Met een blik rond de hotelkamer kwam Vanilla er achter dat ook Marshmallow zich hier bevond. Ze wisselden een paar blikken uit die duidelijk een conversatie vormden waarin Marshmallow het verhaal van de twee meiden nog eens bevestigde. Beide Pokémon verplaatsten zich naar het voeteneinde van het bed en bleven daar zitten praten, de aanwezigheid van Cecille niet perse negerend, maar er wel op lettend dat hun blikken niet op het ontblote lijf gericht werden. Ze wachtten beide geduldig op de terugkeer van Sara, wat niet al te lang duurde. De witharige wachtte wel expres met de kamer betreden tot Cecille zich helemaal had omgekleed. Om dat te kunnen doen gluurde ze eerst langs de deur. Voor de break-up zou ze het aanzicht van een deels naakte Cecille niet erg hebben gevonden, maar nu beviel het haar niet wat ze zag. Zo veel blauwe plekken… Dat kon onmogelijk alleen Vanilla’s werk zijn. Wat had de blondine uitgespookt?

Bij terugkeer in de kamer haalde Sara de Pokéballs tevoorschijn van de twee Pokémon aan haar voeteneind. “Sorry dames, ik heb geen slaapplek voor jullie hier,” verontschuldigde ze zichzelf. Ze begrepen het en lieten zich zonder problemen terugkeren. Daarna richtte ze haar aandacht op Cecille, waarop ze een onzekere glimlach opzette. “Welterusten,” zei ze zachtjes. Ze vroeg zich af of er verwacht werd dat ze naar de ander toe stapte en haar een kus gaf, maar iets hield haar tegen. Ze hoopte op een teken waardoor ze wist dat het oké was. Anders kroop ze gewoon in bed en liet ze het voor wat het was.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 5:57 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Gelukkig hoefde dat niet, want Sara kwam pas tevoorschijn toen ze klaar was met omkleden. Cecille had ondertussen naast Sivar plaatsgenomen op de bank, de deken eroverheen verspreid. Het voelde niet superdik aan, maar ze had zo het idee dat ze daar geen last van zou hebben, ondanks dat het net winter was geworden. Sowieso bleef de hotelkamer op kamertemperatuur en nu ze zich geen zorgen meer hoefde te maken over de breakup en Sara had ze zo het idee dat de kou ook weg zou blijven. Toen de witharige haar pokémon liet terugkeren en haar met een glimlach welterusten wenste, voelde de blondine zich lichtelijk teleurgesteld. In plaats van daarmee te zitten, echter, stond ze op van de bank en liep ze rustig op Sara af, haar blik vragend op het meisje gericht. “Kan ik... Mag ik...?” Cecille liet nog wel wat ruimte tussen hen, wetend dat de ander niet zo veel van lichaamscontact hield – en dat moest waarschijnlijk erger zijn geworden sinds het hele fiasco. Daarom wachtte ze op goedkeuring; wilde eerst toestemming hebben voor ze actie ondernam. In haar achterhoofd noemde ze zichzelf wel een idioot, want het ging maar om een klein kusje en die hadden ze elkaar al gegeven, maar toch was ze onzeker. Ze wilde niks verpesten. Dit keer ging ze het goed doen.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 6:32 pm

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

In plaats van te gaan liggen en het er bij te laten stond Cecille op, wat bij Sara lichte verwarring veroorzaakte. Natuurlijk hoopte ze meteen dat de blondine hetzelfde in gedachten had als zijzelf, maar ze kon onmogelijk er van uit gaan dat dat zo was. De halve vragen die gesteld werden maakten het er niet beter op, dus stond er nog maar één ding op: bevestiging zoeken. “Wat?” floepte Sara er uit. Meteen vervloekte ze zichzelf en begon ze opnieuw, deze keer gebruik makend van woorden die de boodschap duidelijker over brachten. “Een kus?” Dat was al beter, maar het voldeed niet. Sara vergat echter de tijd te nemen om over haar woorden na te denken en rolde er maar gewoon een veel te lange zin uit. “Ik bedoel, dat is waar ik aan dacht, maar ik wilde niet iets doen waar je het niet mee eens was, maar nu ik er over nadenk is dat best raar want we hebben net ook al gekust…” Arceus, wat ging dit stroef. Ze begreep niet eens waarom.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 7:18 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

De verwarde wat liet het kleine beetje moed dat ze had naar haar schoenen zakken. Cecille had geen flauw benul waarom – ze moest zich verdomme als een trotse Pyroar voelen, want ze was een Skarsgård en Skarsgårds waren trotse mensen. Lieten niet met zich sollen. Die wisten precies wat ze wilden en gingen er op af. Helaas had ze zich al lang niet meer als een Skarsgård gevoeld en was dit haar standaard reactie geworden. Onzekerheid. In de tijd dat zij met zichzelf stond te worstelen om een fatsoenlijk antwoord over haar lippen te krijgen, begon Sara al te ranten. Ze was dus niet de enige die zich onzeker hierover voelde, maar het gaf haar wel bevestiging dat het oké was en daarom leunde ze voorzichtig naar voren om haar lippen tegen die van Sara te kunnen drukken. Cecille was van plan geweest om het kort te houden, maar precies op dat moment besefte ze zich dat dit allemaal echt was. Dat het geen droom was. En daarom kon ze het niet laten om haar armen om de witharige heen te leggen en haar gezicht in diens schouder te begraven. Heel even maar. Ze ging zo wel liggen.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 8:11 pm

THEY SAY THAT TIME'S SUPPOSED TO HEAL YOU.

Het liefst zou Sara haar woorden allemaal terug nemen en opnieuw tot zinnen vormen die wat logischer en minder gehaast over kwamen. Dit was niet hoe ze was. Ze was gestructureerd en netjes en dacht altijd na over wat ze zei. Ze had zich compleet het tegenovergestelde gedragen. Wat dacht Cecille nu wel niet van haar? Blijkbaar iets positiefs, want in plaats van iets terug te zeggen kwam de blondine dichter bij en voor ze het wist was de kus compleet. Ze moest even omschakelen om de stroom aan gedachten weg te gooien, maar het lukte. De armen die om haar heen werden gesloten werden beantwoord door haar eigen handen op de heupen van de blondine te plaatsen. Sara voelde zich nog steeds wat ongemakkelijk, ook omdat ze totaal niet meer gewend was aan het lichaamscontact, maar in vergelijking met zonet was het al een stuk verbeterd en ze vervloekte zichzelf dat ze geen tweepersoonskamer had geregeld zodat Cecille dichter bij haar kon blijven tijdens de nacht. Nu ze zich wat beter voelde, echter, kreeg ze nog een kans om iets over te doen wat zojuist een stuk meer geforceerd was geweest. “Welterusten,” fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar lippen nog een laatste keer tegen de zijkant van het hoofd van de blondine plaatste. Ze gaf het meisje natuurlijk nog wel de tijd om haar los te laten voor ze zich naar haar bed begaf.

Onderwerp: Re: Hello From the Other Side [+Sara Sweets] ma jan 25, 2016 9:44 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Ze ging niet te ver. Dat kon Cecille wel merken aan de manier waarop Sara haar handen ook om de blondine heen legde. Onzekerheid nam plaats voor opluchting en voor ze het wist liet ze zich een beetje meeslepen door haar voorhoofd tegen Sara’s schouder aan te duwen. Maar ze kon het niet helpen. Hier had ze vele nachten van gedroomd, voordat alles in duigen viel en ze wakker werd met het besef dat ze het flink had verpest. Hoewel de kus tegen haar wang aan een leuk extraatje was. Cecille’s mondhoeken krulden omhoog en ze leunde weer achterover om Sara aan te kunnen kijken, waarna ze haar lippen kort tegen diens voorhoofd duwde. “Trusten,” sprak ze tegen haar vriendin. Vervolgens liet ze Sara los en stapte naar de bank toe, waar Sivar al op haar zat te wachten. Hij liet zijn trainer er als eerste op kruipen, zodat die tegen de rugleuning kon liggen, en nam toen naast haar plaats onder de dunne deken. De twee wensten elkaar ook welterusten toe en vielen niet veel later in een diepe slaap. Blijkbaar was het inderdaad een lange dag geweest.

Cecille wist dat ze droomde. Ze had deze beelden al zo vaak gezien dat ze het meteen wist te herkennen. Desondanks lukte het haar niet om zichzelf wakker te forceren en moest ze gedwongen toekijken hoe een bende ten tonele verscheen. De blondine wist wat er ging gebeuren, maar toch hoopte ze dat het dit keer anders zou gaan. Ze hoopte dat Nathan weg zou blijven, dat ze niet vast werd gegrepen en dat er niemand hoefde te sterven nu. Helaas verscheen de jongen met de groene haren niet veel later naast haar, wierp hij haar een grijns toe en stormde toen op de bende af om te vechten. Cecille wilde niet. Ze wilde zich omdraaien en wegrennen, maar op het moment dat ze dat probeerde, werd ze al omsingeld. Cecille begon om zich heen te slaan en schoppen in een poging om vrij te komen, wat erin resulteerde dat ze op de bank begon te woelen en Sivar ermee wekte.

De Tyrogue registreerde eerst niet wat er gebeurde en draaide zich nukkig om zodat hij verder kon slapen. Pas toen hij bijna van de bank af werd geduwd, schrok hij op en keek hij boos naar zijn trainer. Hoe durfde ze? Hij besefte zich echter al snel wat dit betekende en probeerde haar wakker te schudden. Het hielp niet. Het enige dat hij teweeg bracht was een zachte snik. Shiftry, het was dus al zo ver gekomen. Sivar deed zijn uiterste best om Cecille te wekken, maar iets in zijn eigen taaltje brabbelen en haar zacht heen en weer schudden leek niet te werken. Ze begon alleen maar harder te woelen en te snikken. De Tyrogue besloot uiteindelijk dat hij het niet meer aan wilde zien en stapte van de bank af, zijn weg vervolgend naar de enige andere persoon in de ruimte aanwezig. Misschien kon Sara helpen.

Voorzichtig liep Sivar naar het hoofdeinde van Sara’s bed en klauterde er vervolgens op toen hij constateerde dat daar wel ruimte voor was. Vervolgens voerde hij hetzelfde ritueel als net uit en probeerde de witharige te wekken door haar zachtjes bij de schouder te pakken en heen en weer te schudden, waarbij hij Sara’s naam bezorgd fluisterde.

Gesponsorde inhoud

» Sara Sweets
» Fix Me [+Sara Sweets]
» Never Have I Ever [+Sara Sweets]
» The Beginning of the End [+Sara Sweets]
» Escape [+Sara Sweets]