Are you f*cking kidding me?! (Nathan Malone)

Ja hoor, terwijl Riddle blijkbaar al een flinke tijd ofzo wakker was, was gpde groenharige nog diep in slaap. Niet dat hij daar wat mis mee zag, hij hield van slapen namelijk. Zonder het echt door te hebben, want zo werkte slaap gewoon, was het ondertussen wel wat verder toen hij eindelijk wakker werd. De roodharige was ondertussen niet meer naast hem, waarna hij galend omhoog kwam en zich even uitstrekte. Neh, hij zag er nu niet echt een nut van in om een shirt aan te doen, hij was immers gewoon thuis dus waarom ook niet. Wat slaapdronken stapte hij het bed uit en schuifelde de kamer uit. Het was wel weer duidelijk te merken dat Nathan absoluut geen ochtendmens was, gelukkig maar niet dat hij niet zo heel erg brommerig nu was. Rustig liep hij de trap af, om daarna Riddle aan tafel al te treffen met een glas. Kort glimlachte hij, om daarna, nog steeds wat slaperig te zeggen "Mornin'~" niet echt de geïriteerde atmosfeer kunnen lezen liep hij glimlachend de trap af. Ja, geweldig bezig alweer hoor Nathan. Misschien moest hij op een cursus ervoor ofzo opgaan, bestond zoiets wel? Geen idee, waarschijnlijk wel. Ach, nut zou het niet hebben.

Hij fronste was bezorgd toen Riddle erg ongeamuseerd naar hem keek, was hij iets vergeten te doen? Voor zover de groenharige wist niet, dus hij had geen idee wat er nou aan de hand was en waarom de roodharige dus nu duidelijk een zonnetje in huis was.. Niet echt. Bij het horen van de ondertoon, daarna nog de sarcastische opmerking maakte zijn verwarring er nou niet echt bepaald veel beter op, de groenharige werd er echter meer in de war van. "Wat is er?" nou, als ze het ook nog ging zeggen wat er was, dan kon hij er misschien wel mee helpen ofzo. Want ook nu maar enig idee hebbende wat er loos was, daar kon hij niet helder over na denken, doe jongen was net een minuut wakker, dat kon je hem dan toch wel kwalijk nemen? Hij zou wel zeker denken van wel. Help die jongen toch, geef hem wat uitleg want als er nu wel kemand heel erg in de war was, was het wel de groenharige. Toen hij iets tegen zijn been voelde, keek hij omlaag, om daar enkel de overmaatse kat Chryses te zien die vrolijk leek te zijn dat zijn trainer ook wat wakker was. Hierna richtte hij toch wel weer zijn blik wat vragend op de roodharige.

Toen er geen enkel antwoord in de eerst instantie kwam, maakte dat hem enkel meer in de war. Like what war er? Als er niets was, dan zou ze heus niet zo doen hoor, daar kende Nathan de roodharige al lang genoeg voor. Had hij met iets een gevoelige snaar geraakt? Was het iets amders geweest dat er was gebeurd? Jeetje, ga het gewoon zeggen want zo moeilijk was het optoch ook weer niet? Hij vond van niet in welk geval. Hij volgde met zijn ogen hoe ze naar de keuken liep en haar glas neerzette, waarna Riddle op de bank ging zitten en de tv aandeed. De groenharigr liep naar haar toe, om daarna achter haar op de bank te leunen, hij snapte serieus nog steeds niet wat er nou aan de hand was. "Zeker? Normaal doe je namelijk niet zo.." hij was enkel in de war en wat bezorgd, dus het gewoon vragen aan haar kon ook heus geen kwaad, ze zou vast niet tegen hem uitvallen zonder reden.. Toch? Vast niet nee, hij nam dat niet aan zo snel.

Wauw, blijkbaar had de roodharige hem niet eens gemerkt, gezien ze bij het horen van zijn stem bijna van de bank afviel, oeps. Zo erg was het toch ook weer niets geweest? Blijkbaar wel. Hij werd met een ongeamuseerde frons aangekeken, ja lekker dan, dan had hij nu zeker weerd gedaan? Of lag het anders? Zeg het nou gewoon, help die jongen toch met zijn verwarring. hoe lang waren ze nu samen? Wel bijna een heel jaar what the hell zo lang al, dus dan wisten ze wel een beetje van elkaar nu af natuurlijk hoe ze reageerden, nietwaar? Het leek hem wel. Er had een 'ja' geklonken, maar als er wel iets was dat duidelijk was gelogen, was het dit wel. Waarom wou de roodharige het niet tegen hem zeggen? Het zou toch heus weer niet zo heel erg zijn? Haar gedrag maakte zijn verwarring niet beoaald veel beter. "Warom vertel je het niet gewoon?" vroeg hij nog steeds verward. Als het wel een beetje aan hem kon liggen, kon eze verwarring van hemzelf worden opgelost met een enkele zin, maar zolang Riddle er niets over sprak.. Tja, dan bleef hij en in de war, en wel wat bezorgd.

Riddle leek er niet echt blij mee te zijn met dat hij er zo over bleef doorgaan, ja, hij wou gewoon weten wat er aan de hand was hoor. Bij het zien van haar frons, werd het niet bepaald duidelijker. Wat was er nou zo raar aan zijn vraag? Hij had echt serieus geen idee meer. Bij de vraag waarom hij niet ging zitten, had hij wel al door dat ze er wat omheen wou gaan. Wat kon er nou zo vreselijk erg zijn dat Riddle er zo omheen ging praten als dit? Het was nou niet echt dat ze nou iemand was die echt met iemand anders zou gaan, nee, daar was zij absoluut niet het persoon voor om dat te doen dacht hij, dus er was vast en zeker iets anders. Om de een of andere reden snoof de roodharige, waardoor hij nu fronste, waarover was ze toch zo geïriteerd zeg? "Als jij verteld wat er is." sprak hij rustig, niet echt van plan om nou bepaald te gaan zitten. Nooit gedacht dat hij juist het persoon moest zijn van de twee die zo erg naar iets zou gaan doorvragen..

Er werd wat gemompeld, en voor zover hij dat kon verstaan werd er gesproken dat het niet zo heel belangrijk was. Hm, maar als dat dan zo was, waarom vertelde ze het niet gewoon? "Als het niet zo belangrijk is, vertel het dan." dit kon echt nog net eens tot zo een nooit eindigende cirkel komen, waarin hij bleef vragen wat er aan de hand was en Riddle bleef antwoorden dat het niets bijzonders was of ze het gewoon niet wou vertellen. Maar hopen dat het niet zo het geval was, want hij wou het toch wel echt graag gaan weten hoor. Nathan had nog steeds die vragende blik op zijn gezicht, alsof hij nu nog steeds doorvroeg maar dan zonder woorden. Hij was er wel zeker van dat als hij zi deed, dat de roodharige ook zou blijven doorvragen of er wat was, dus Riddle zou wel wat moeten weten dat hij dus niet zo snel er,ee zou stoppen. Of in welk geval niet tot hij zelfs maar een klein beetje informatie erover had.