A new Path

De teleurstelling op het gezicht van Niké was te zien toen Abigail haar duidelijk maakte dat ritjes op haar schouder niet meer mogelijk waren nu ze geëvolueerd was in een Swellow. Met een groter lichaam kwam ook een groter gewicht en dus startte de pokemon de reis met een wat naar beneden hangend hoofd. Na een tijdje was ze echter vrolijk zwevend in de lucht te vinden, met haar groter vleugels hoefde ze maar een paar keer te klapperen en dan bevond ze zich weer op de hoogte waar ze zich net bevonden had. De vogelpokemon was veel energieker geworden nadat ze haar laatste evolutie vorm had bereikt, want als een Taillow was ze vooral rustig geweest en zeer gericht op haar uiterlijk, altijd was ze toen met haar snaveltje tussen haar veren te vinden geweest, maar nu was het telkens weer de lucht in en telkens weer sneller gaan.
Bij haar voeten, helemaal aan de andere kant van waar Niké in de lucht rondzwierf, liep een kleine Phanpy, haar slurfje hoog opgeheven en nieuwsgierig om haar heen kijkend. Deze wereld was helemaal nieuw voor haar, aangezien ze niet zo heel lang geleden nog opgesloten had gezeten in een doos, waar ze maar heel weinig uit had mogen komen. Abigail had de Phanpy ook nog niet bij haar trainingen betrokken, omdat ze niet zo goed wist hoe ze een veel zwakkere Phanpy moest gaan trainen tegenover haar andere pokemon die duidelijk sterker waren. Rustig beginnen dan maar? De Trainer besloot maar langs de route naar Geosenge te stoppen, daar leek het allemaal rustiger te zijn dan rond Cyllage en Ambrette. Geen Gym bevond zich in het, nog voor haar onbekende, stadje dus veel trainers kwam ze hier niet tegen. Phoebe had al laten zien niet heel erg goed tegen drukte te kunnen.
Halverwege de route kwam ze tot stilstand in liet haar hand even door haar blonde lokken gaan om vervolgens naar een klein grasveldje te lopen, waar ze geen wilde pokemon zou storen en met een windvlaag daalde de Swellow ook neer. Maar wat nu?

{ eerste post gereserveerd ^-^ }

Phoebe leek meer geïnteresseerd te zijn in de natuur om haar heen dan echt zich te concentreren op wat Abigail ook aan het bedenken was als een geschikte trainingen. In het gevecht met de Furfrou's had ze zich gelijk opgerold en angstig ineengedoken had ze maar afgewacht op wat komen zou. Niet echt de perfecte houding voor een pokemon die een Trainer wilde meenemen op een reis om de gyms uit te dagen. Abigail beet nadenken en aarzelend op haar lip en haalde snel haar pokedex erbij. Eens zien welke aanvallen Phoebe allemaal onder controle had.
Om er vrolijk van te worden was het niet echt, want de enige echte aanval die de Phanpy tot haar beschikking had was een Tackle en dat was een van de meest onoriginele en gebruikte aanvallen ooit. Natuurlijk had Abigail ook niet verwacht dat deze pokemon gelijk een Earthquake tot haar beschikking had, maar iets van een andere soort dan normaal was meer dan welkom geweest. Met een zucht gaf ze de Phanpy een aai over haar kop, maar werd door een geschrokken geluid van Niké's kant weer op haar voeten gehaald. Ze draaide zich om en zag een vervreemde pokemon voor haar Swellow staan, die het geluid uitgekraamd had. Maar de vogel fladderde vervolgens op, zich iets boven de grond houdende en keek de pokemon met een felle blik aan. Abigail pakte haar Pokedex erbij, checkende welke pokemon dit was, maar de pokedex kreeg geen nieuwe informatie, er werd gewoon een afbeelding geshowd van een Scizor, een die ze al eerder was tegengekomen. In dat korte moment van paniek vergeleek Abigail de twee en snapte niet waarom haar Pokedex het nu al begon te begeven. Zo oud was hij toch niet? Had ze hem ooit in het water laten vallen? Nee, ze borg hem altijd in het droogste vakje van haar tas op.
Plots veranderde de pokemon voor Niké van vorm en daar stond dan de gewone Scizor. Een dikke frons verscheen op het gezicht van Abigail. Met een vingergebaar wenkte ze Niké naar zich toe, voor de veiligheid omdat de pokemon voor die van haar alles behalve vriendelijk had geleken en trouw fladderde Swellow naar haar trainer toe om vervolgens op de grond te landen. Niké maakte beledigde geluidjes, gemixt met een soort schrik, maar de Scizor verdween in een rode straal, afkomstig van een pokeball vastgehouden door.. wacht, die kende ze, toch ..? "A-Aiden?" Murmelde ze, nog steeds met gefronste wenkbrauwen als uitdrukking. Wacht.. was dat zijn Scizor geweest? Ja.. die Scizor.. toen ze hem had ontmoet had hij ook een Scizor maar.. waarom was zijn Scizor zo.. waarom had hij er zo vreemd uitgezien? Meteen maar met de deur in huis vallen. "Hoe.. waarom zag je Scizor d'r zo vreemd uit? Mijn Pokedex snapte er ook niets van."
Toen ze achterom keek, om te zien of ook Phoebe in orde was, zag ze dat de Phanpy zich trillend weer in een balletje had gerold. Defense Curl was waarschijnlijk haar meest gebruikte zet, maar zoveel zou het niet helpen als ze in een echt gevecht zou belanden. De verdediging werd slechts met een beetje verhoogd en zelfs als ze het tig aantal keren zou gebruiken werd ze toch geraakt door aanvallen en was uitschakeling een groot gevolg. De Phanpy moest wat meer pit krijgen voordat Abigail haar ooit zou gebruiken in een gevecht. Voor nu liet ze de Phanpy maar terugkeren in haar pokeball, voordat Phoebe last kreeg van grote stress. Dan waren ze nog verder van huis.

Niké leek alles behalve tevreden te zijn met de plotselinge komst van de jongeman en bekeek hem tussen wantrouwende blikken goed aan. Oké, de Scizor had haar ook bijna aangevallen, dat kon ze haar pokemon eigenlijk ook niet aanrekenen. Toch brandde de vraag waarom Aiden's Scizor er zo raar uit had gezien in haar hoofd, maar ze hield haar houding nog neutraal, zodat ze niet al te nieuwsgierig overkwam. “Dat was Mega Scizor,” Aiden had wel kunnen verwachten dat ze nu begon met fronzen, maar voordat ze verder kon vragen verscheen de pokemon weer, dit keer weer in zijn normale vorm. Toch reageerde Niké zeker niet tevreden op de terugkeer van de pokemon en fladderde ze een paar keer woest met haar vleugels, nog altijd denkende aan de plotselinge uitdaging van de Scizor.
Aiden bood zijn excuses aan, maar leek op het einde een beetje weg te druipen qua woorden, waardoor wist Abigail niet echt. “Dit was zijn eerste keer, dus ik denk dat het hem gewoon even te veel werd,” Wacht.. nu pas drong het echt tot haar door. Een evolutie was toch voor altijd? "Wow wow, je gaat hier even te snel voor me." Antwoordde, verward als wat. "Wat bedoel je eigenlijk met een mega evolutie? En waarom is je pokemon weer terugveranderd? Een evolutie is toch.. blijvend?"

“Mega Evolutie is de ‘ware vorm’ van je Pokémon. Niet elke Pokémon kan dit, overigens,” Voordat het geïnteresseerde geluidje van Niké helemaal haar snavel had verlaten, werd deze weer ingeslikt, aangezien ze misschien al in haar hoofd het idee van een mega evolutie had doorgekrast. Ach, misschien ooit, als ze meer erover hadden gevonden? Of waren deze pokemon ook echt de laatsten die het konden verkrijgen? Nogmaals werd de Scizor naar zijn volgende vorm gehaald en daar stond de vervreemde Scizor weer. Waarschijnlijk.. Mega Scizor ..? Abigail bekeek de pokemon voorzichtig, aangezien ze zeker deze jongen niet voor d'r neus wilde hebben, zoals haar eigen pokemon net overkomen was. Hij zag er sterker uit en misschien ook.. een tikkeltje eng, maar dat was haar opinie die er nauw mee was verbonden.
De Scizor bleef gelukkig rustig en Aiden liet een steen aan zijn pols zien. “Ik ehm… Weet er zelf ook nog niet al te veel van. Ik kreeg deze steen van Sycamore en… Ja,” Dus.. als ze naar Sycamore zou gaan dan ..? Hmm, nee, daar vond ze zichzelf nog niet klaar genoeg voor en ze wist niet eens of een van haar pokemon geschikt was voor een mega evolutie. "Het is wel.. heel wat voordeel in een gevecht, neem ik aan?" Glimlachte ze voorzichtig, haar blik weer op de pokemon richtende. "Heb je nog iets gedaan sinds onze vorige ontmoeting?"

Haar wenkbrauwen schoten iet wat omhoog. Nee? Nou.. misschien had hij wel gelijk, maar de krachten moesten toch zeker wel omhoog zijn geschoten? Of de verdediging? In haar gedachten schudde ze maar met haar hoofd, ze kon zich er maar beter niet mee bemoeien. Pas als ze het zelf zou meemaken zou ze het wel begrijpen. “Nauwelijks, eigenlijk,” Vervolgens werd er gewezen op gyms en waarschijnlijk had Aiden ook wat nieuwe pokemon aan zijn team toegevoegd. "Meerdere gyms dus?"
De vraag werd ook aan haar gesteld. "Alleen nieuwe pokemon aan mijn team toegevoegd, verder niet bitter veel veranderd." Glimlachte ze vriendelijk. Helaas geen gym badges erbij, maar misschien zouden die wel een voor een eraan komen zodra haar pokemon op hun maximale potentie zaten.

Aiden liet blijken dat hij nu al twee badges in zijn bezit had, dus ja, hij was een stapje hoger dan zij. Abigail had zich voor nu geconcentreerd op haar pokemon die een voordeel hadden tegen rots soorten en dat was ongeveer de helft van haar huidige team. Maar natuurlijk had ze allang de informatie verkregen dat deze gymleader, in bezit van twee pokemon, twee soorten had met beide een twee type. IJs en.. ugh wat was het ook alweer? "Gefeliciteerd, nog tips voor me?" Vroeg ze met een brede glimlach. Wie weet..
"Nah, als je een Phanpy spectaculair noemt." Grinnikte ze. Al was een Phanpy niet te verkrijgen in Kalos, het was nog een jonge, redelijk zwakke, pokemon. "En deze dame natuurlijk." Bij deze woorden klapte Niké trots met haar vleugels.

Toen Aiden de woorden die zijn advies moesten worden uitsprak, dacht ze dat het een grap was. “Bereid je voor op zijn kapsel,” Daarom verscheen er, toen Aiden vrolijk verder ging met zijn uitleg, uiteindelijk ook een frons op haar gezicht. "Zijn haar ..? Uh.. oké dan." Een wat ongemakkelijke glimlach maakte plaats op haar gezicht.
"Oh een uitstraling heeft ze zeker, nog wat onhandig en druk, maar wie weet komt dat ooit in een gevecht van pas." Vervolgens werd Niké een complimentje gegeven en de vogel maakte een trots geluidje en genoot van de spotlichten die even op haar werden gericht. "Ja, ik hoop dat ik haar snel kan gebruiken voor een gevecht, ze heeft wel eens een keer iets anders nodig dan alleen maar trainingen. Maar helaas, ze moet nog even wachten." De Swellow merkte de woorden op en voor de pokemon leek de glorie te vervagen.

Met de waarschuwing over het haar, kwam ook een mededeling dat er eerst tegen een muur op moest worden geklommen, voordat ze ook maar het gymgevecht kon beginnen. De eerste leek wel een broeikas te zijn, maar nu werd het ook nog eens een fysieke uitdaging voor de trainer? Dan maar stevige schoenen aan doen, hm? "Vreemd.. ik hoop niet dat alle gyms in Kalos zo.. vreemd worden ingericht." Straks was er ook een vuur gym en moest ze over gloeiende kolen lopen, yuk..
“De derde gym zal ze in het voordeel zijn, dus als je snel langs de tweede gaat, zal ze zich nuttig mogen maken,” Abigail glimlachte weer wat. Van Lilium had ze ooit het rijtje van types opgesomd gekregen, maar de helft was alweer afgebrokkeld. Het enige wat ze wist was dat de gym van nu rots had en de gym erna vechtsoorten. Verder zou het maar een verassing worden voor haar. "Jup, heb ik tenminste een stapje voor op de gymleader. En hoe sta jij ervoor? Voor de komende gyms?"