A new Path

Aiden mocht van geluk spreken dat hij deze gym zelf al had overleefd, want hoe hoog zou die muur wel zijn? De Gym lag in een berg, dus misschien begon ze wel helemaal beneden en moest je helemaal.. ugh, bij de gedachte alleen al kreeg ze het benauwd. Als Niké nou zo groot was dat ze haar naar boven kon fladderen, dan leek het leven opeens heel erg mooi. "Laten we het er maar op houden dat het niet zo is en dat deze gymuitdaging nog zinvol lijkt." Glimlachte ze maar snel, deels om zichzelf van die gedachten af te houden.
De jongen vertelde haar dat hij twee pokemon had die er goed voor stonden, voor alle overige gyms. "Dat klinkt goed, maar ik hoop natuurlijk dat ik je ooit inhaal." Grinnikte ze, maar waarschijnlijk stond Aiden al vele stappen voor met het level van zijn pokemon.

Dat moest wel het geval zijn, toch? Anders waren de Gyms in Kalos maar vreemd.. Gelukkig was de omgeving van de Bug Badge nog enigszins normaal geweest, behalve dan dat er zich overal foto's van insect pokemon bevonden en dat planten het hele strijdveld hadden gemaakt. En warm was het er ook wel geweest, ja. "Anders kan je na al die gyms toch zelf solliciteren, niet?" Knipoogde ze vervolgens naar hem.
“Ik ben benieuwd. Misschien maak ik de volgende keer dat we elkaar tegen komen geen enkele kans,” Ze grijnsde breed. "Ik denk dat dat het geval wel zal zijn, ja!" Wie weet? Misschien kreeg Aiden wel vreselijk oponthoud.

Aiden leek wel tevreden te zijn met haar plotselinge idee en Abigail glimlachte wat. De jongen wilde dan zijn twee steel type pokemon gebruiken en Abigail moest even hard lachen. "Dan krijgt bijna geen enkele trainer die tweede badge in handen." Grijnsde ze. Ja, want ze had nog nooit een gymleader met een mega evolutie zien lopen en de Scizor had er al zo vreselijk eng en sterk uitgezien toen deze plots voor haar Swellow was opgedoken.
“Dan moet ik je misschien maar nooit uitdagen voor een gevecht, want ik weet niet hoe goed het is voor mijn ego als ik verlies van een meisje,” Dus hij was het met haar eens? Nou, dan wist hij in ieder geval wat er bij hun volgende ontmoeting zou gaan gebeuren. "Pas maar op, ja." Knipoogde ze en trok zich eigenlijk niets van het 'verliezen van een meisje' aan. Als jongens daar zo bang voor waren, was dit toch juist een compliment? "Waarschijnlijk heb je wel even om je daarop voor te bereiden, want ik moet nog langs die vreemde gozer enzo."