Met een brom was Ygor naar de Azure bay gegaan, voor de tweede keer, maar dit keer was het niet voor zichzelf dat hij hier was, nee. Hij had een groter probleem op dit moment, hij had een pokémon nodig die hem naar Hoenn zou kunnen brengen en dat kon hij niet zomaar op een verdomde Slowpoke gaan doen zoals hij eerst in gedachten had voor een waterpokémon. Dus hij had wat groters nodig dan dat. Zijn ogen keken sceptisch heen en weer, terwijl zijn schoenen weer vol zand zaten, exact zoals de vorige keer. Natuurlijk kon hij het niet laten luid te zuchten voor hij verder wandelde, het zand in zijn schoenen gewoon negerend. Misschien had hij wel kans om een pokémon tegen te komen die aan de eisen voldeed om hem naar Hoenn te brengen. Met een diepe frons ging zijn blik naar een oversized Lapras die lekker half het land op lag, hij leek net te zonnen ofzo. Ygor bestuurde het beest en hij knikte goedkeurend om dan na te denken hoe hij deze pokémon zou taunten, het beste leek hem om meteen in de actie te schieten. Met een ruwe zwaai zorgde hij ervoor dat Enel uit zijn pokéball kwam en met een nieuwsgierige piep rondkeek. “Enel, zie je die gigantische pokémon daar?” sprak hij al hurkend tegen zijn pokémon. “Die wil ik in het team. Enel, doe bug bite op die lapras,” sprak hij op een bevelende stugge toon voor hij weer rechtstond en hij toekeek hoe op een snelle manier het minibeestje naar de oversized Lapras toe trippelde en in een van zijn vinnen beet. De lapras, duidelijk niet pleased met hetgene wat de Joltik hem aandeed, deed een waterpulse waardoor Enel naar achteren geblazen werd en duidelijk nat was. Ygor fronste uit pure concentratie en sprak daarna op een bevelende toon: “Electroweb,” Enel reageerde haast meteen en spuugde een elektrisch web naar de lapras, die had besloten weer het water in te gaan voor goed te kunnen bewegen, waardoor de attack miste. Maar Ygor leek er niet onder de indruk door. “Enel, hetzelfde.” Weer deed Enel de electroweb aanval, die de oversized Lapras head-on raakte en deze dus in pure pijn een kreet liet. Dit maakte de al furieuze lapras er niet vrolijker op, die met een expressie die in de buurt kwam van een grimas en een ice shard werd afgevuurd richting Enel. “Ontwijk,” sprak Ygor op een bevelende toon terwijl hij toekeek hoe Enel maar met moeite de ice shards kon ontwijken. Daar was dus nog wat gehamer op nodig.
“Thunderwave Enel.” Enel deed een fabuleuze minisprong omhoog en vuurde een thunderwave af op Lapras die best droog er naar keek om er dan maar een klein beetje voor opzij te gaan, waardoor het fabuleus miste. Ygor facepalmde mentaal terwijl hij het eigenlijk best hilarisch vond hoe deze Lapras perfect bij zijn team zou passen, zijn blauwe ogen keken naar de pokémon en deze keek uitdagend terug. “Enel, nogmaals.” Deze keer was de Lapras te hard afgeleid geweest door Ygor zelve, dacht hij dan toch. Mis gedacht, weer ging hij uit de weg, de Joltik uitlachend, zo kwam het toch over. Zelfs Ygor moest er half mee lachen, maar dan ging deze lach over naar een frons toen Joltik volop de hits nam van de Ice shards die Lapras afvuurde en Enel, die belandde recht voor de voeten van Ygor, KO. “Goed gedaan Enel, jij hebt nog wat meer training nodig, rust goed uit,” zei hij voor hij Enel in zijn pokéball liet gaan en Teach uit zijn ball liet komen.
“Teach, Psywave,” commandeerde Ygor de Inkay meteen, die vrolijk een draaitje maakte en uit zijn kleine bekje een straal van regenboogkleuren naar de Lapras gaan, die duidelijk te trots was op zijn vorige victory, waardoor de straal hem onverwacht volop raakte. Maar door deze kleine victorie liet Ygor zich niet meeslepen, met nog steeds een serieuze expressie beveelde hij Teach de volgende move: “Peck.” Gehoorzamend zweefde Teach in volle snelheid naar de lapras die, nog beduusd, niet kon ontwijken en de peck knal op zijn hoofd kreeg. Maar deze keer reageerde de lapras er weer op, met een fikse water gun die Teach onmogelijk kon ontwijken en hem het zand opknalde. Met een lichte grijns keek Ygor toe hoe dit gebeurde en hij schudde zijn hoofd, wetende dat Teach te koppig was om nu al op te geven. “Constrict, gevolgd door hypnosis Teach, nu.” Meteen reageerde de Inkay er op, die al ronddraaiend naar de lapras toe ging en zijn kleine tentakeltjes maar net rond de Lapras zijn bek kreeg en meteen daarop een hypnosis uitvoerde. De lapras, die zich op ondiep water bevond, kreeg de kans niet om weg te kijken en viel als een blok in slaap. Teach nam afstand. Ygor zag nu de kans om een pokéball uit zijn riem te halen en die naar de Lapras te gooien, die in de bal werd gezogen. De ball zelf begon heftig te wiebelen en Ygor keek met een lichte frons toe. Zou dit genoeg zijn voor die oversized Lapras te vangen?
