[Closed // Horde] Steel meets Fire

Ze was rusteloos, verdriet en woedend. Vooral woedend. Haar dagen waren nu vooral gevuld met training, training en nog meer training. Ze had een oude bokzak er weer bij gehaald, een die ze vroeger gebruikte om te trainen en daarna had meegenomen naar Unova om daar nog meer te trainen. Ze had erop in lopen slaan alsof haar leven er vanaf hing, alsof iemand van Team Rocket voor haar stond en nog een keer iets gemeens wilde doen tegen haar. Andere keren had ze weer last van flash-backs, de herinneringen aan toen ze een zee aan vuur over izch heen voelde gaan en haar armen verbranden. Ze moest haar pokémon sterker maken, ze moest die vuile Team Rocket mensen de kop in maken de volgende keer als ze ze zagen. Nog steeds, als ze haar ogen dicht deed, zag ze hoe haar Alice, háár Absol, verdween in die zwarte Dark Ball en buiten haar bereik kwam. Nachtmerries had ze eraan overgehouden, waarbij Fiora, haar Gardevoir, haar vaker wakker moest maken en moest kalmeren omdat ze anders iedereen in elkaar zou slaan die in haar buurt kwam. Ze vertrouwde die gladjanus, ze vertrouwde die groenharige, ze hadden koffie gedronken, ze hadden gezellig gepraat en toch was ze met beide voeten in zijn val gevallen. Nog nooit was ze zo kwaad geweest, op hem, maar vooral op zichzelf. Ze had door zijn facade heen moeten kijken, maar in plaats daarvan was ze dom genoeg van vertrouwen geweest om er in te trappen. Ze had zichzelf vervloekt, straf gegeven, maar ze had ervan geleerd. Ze moest en zou sterker worden, zodat ze de volgende keer Nathan een goede trap tegen zijn hoofd kon geven en Alice terug kon krijgen. Daarom had ze al dagen niets anders gedaan dan trainen, zichzelf en haar pokémon. Ze had Kratos terug in haar team genomen nadat ze Alice kwijt was en de Houndoom was verslagen geweest door het verlies van zijn dochter. Hij had dan ook er volledig mee ingestemd om weer te gaan trainen om Team Rocket in te maken en daarmee ook zijn dochter terug te krijgen, want als iemand beschermend was over Alice, dan was het Kratos wel.
Voor de verandering was de Coördinator dan ook naar de Power Plant gegaan, ze wilde haar team laten trainen tegen pokémon met een beetje pit en ze vond dat ze die daar wel zou kunnen vinden, met de hoop tenminste dat ze niet direct de hele power plant zouden afbranden. Vivienne was van plan om zich vooral te gaan richten op haar fire-type pokémon, waaronder Kratos, Amalthea en Enya, omdat die wel wat meer training mochten hebben. Wat ze met Melina ging doen wist ze nog niet zeker, aangezien ze een grass-type was en daarom niet bepaald sterk kon reageren in dit gebied. Maar misschien kwam ze nog ergens een pokémon tegen waar ze de Lilligant in kon zetten. Voor nu was ze gewoon ontzettend voorzichtig met haar twee shiny pokémon, aangezien ze wist dat die sneller gejat zouden kunnen worden door Team Rocket. Ze voelde hoe woede door haar heen stroomde toen ze terug dacht aan die vervloekte maatschappij en wat ze haar tot nu toe allemaal al hadden aangedaan. Eerst waren de pokémons van de fokkerij van haar adoptie ouders gestolen, daarna werd ze aangevallen toen ze net in Kalos was gekomen. Een tweede keer werd ze aangevallen door dezelfde man en daarmee verbrand werd door zijn Houndoom, een aanval waarbij haar vriend zelfs zijn oog was verloren. Later was ze nog eens getuigen van een gijzeling in een cafeetje, waarbij twee Team Rocket grunts waren die dacht leuk te doen door geld te komen jatten van de barista. Gelukkig had ze de aanval toen kunnen afweren, eveneens met haar vriend, maar het waren geen leuke gebeurtenissen geweest. Daarna leek alles nog erger te worden toen ze opeens werd aangevallen door een Team Rocket lid en haar Absol, Alice, kwijt raakte eraan. Nog nooit had ze zo’n pijn gevoeld, toen ze de pokémon zag verdwijnen in de Dark Ball. De brunette schudde haar hoofd om wakker te worden, voor nu moest ze niet te veel in gedachten verdwijnen over de diefstal van Alice en zich richtte op wat er echt toe deed, haar pokémon terug krijgen. Nu moest ze eerst gaan trainen, wat ze zou gaan doen in de Power Plant. Ze keek om zich heen, eigenlijk was ze hier maar één keer eerder geweest en toen was er niet bepaald veel te zien geweest, dus ze hoopte nu dat ze er wat meer pokémon zou kunnen vinden. Van haar riem pakte ze een pokéball, waarbij ze eerst eventjes over de plek ging waar nu de pokéball van Kratos hing, maar voorheen die van Alice hoorde te zitten, ze zuchtte zachtjes toen ze naar de pokéball keek en deze opgooide. Uit de witte flits verscheen de vurige Rapidash die ze een paar weken geleden had gevangen. De pokémon hinnikte eventjes en keek eens goed om zich heen, ze leek niet zo gediend te zijn van de plek die haar trainster had uitgekozen om te gaan trainen. ”Rustig maar, Amalthea,” kalmeerde de brunette haar pokémon, terwijl ze zachtjes op de hals van de Rapidash  klopte. Ze had een zwak gekregen voor de vurige Merrie die ze toen met enige moeite had weten te kalmeren, eigenlijk was ze best wel een schatje namelijk. Ze wreef eventjes over de hals van de Rapidash en klom op haar rug. ”Zullen we dan maar, Am?” vroeg ze aan de pokémon, die een vrolijk gehinnik liet horen en daarna rustig de Power Plant in stapte. Binnen leek het niet echt bijzonder te zijn, veel staal en … grijze muren. Saai, saai en nog saaier. Echt, ze vroeg zich af waarom ze hier wilde ging trainen, maar al snel kreeg ze antwoord op deze vraag. Vanuit een donker hoekje steeg een zwaar gegrom op en elektrische schokken vlogen door de Power Plant heen, waarvan een de oude machines raakte en deze weer nieuw leven in blies. Vivienne keek eventjes vreemd naar de machine, ze had eigenlijk verwacht dat die allemaal zo waren afgesloten dat ze nooit meer zouden werken, maar blijkbaar had ze dat verkeerd gedacht. Toen Amalthea dichter bij de donkere hoek verscheen, wist ze met haar vlammende manen en staart de pokémon ten tonelen te dwingen. Voor haar stond een pokémon die ze al eens eerder had bevochten, maar toen in een Gym geleid door een Team Rocket lid. De brunette kneep haar ogen tot spleetjes terwijl haar Rapidash hinnikte en steigerde bij het zien van de Manectric. De electric type pokémon was niet zo blij met dat iemand in zijn territorium was gedrongen en met een blaf sprong hij overeind, waarna hij dreigend op de trainster met haar Rapidash liep. Vivienne drong Amalthea aan om achteruit te lopen, zodat ze een makkelijker gevechts veld zouden hebben en sprong daarna van haar rug af. Ze klopte de Rapidash eventjes op haar hals. ”Je kunt dit, Amalthea,” zei ze zachtjes, terwijl ze de pokémon een kusje op haar neus gaf en glimlachte. ”Komt goed,” zei ze daarna zachtjes, voordat ze achter de pokémon ging staan. Haar eerste trainings gevecht, dit moest goed komen.

vs

Manectric is a canine, quadruped Pokémon. Its body is mainly blue with a spiky, yellow mane on its head and yellow tufts of fur on its haunches and around its front feet. Its mane sticks straight up and has three points. It has a jagged upper jaw, red eyes, and holes on either side of its head that seem to be its ears. Each of its paws has three claws. Its blue, spike-like tail is bent at a sharp angle. The yellow mane on Mega Manectric is considerably larger than its previous state. The center spike on its head has shifted, and now forms a large, tilted growth that extends over its snout and has a point on either end. The remaining two head spikes are thinner, longer, and have small, pointed bulbs in place of the earholes. The mane now extends down the length of Mega Manectric's body, forming four additional spikes. One of these spikes extends down past the Pokémon’s chest and has points on both ends. The tufts of fur on its haunches are now blue and form more numerous, thinner points. While it retains the yellow tufts around its front feet, they now have two short spikes extending backward. Finally, Mega Manectric lacks the sharply angled tail of its previous state and now has red claws. Manectric gathers electricity its mane and then discharges it. This process creates thunderclouds, which it uses in battle. Since lightning falls in its vicinity, it is said to have been born from lightning and make its nest where lightning has struck. It lives in grassy areas, and often appears in front of people. Soms vroeg Vivienne zich af waarom haar pokédex telkens weer af ging, ondanks dat ze een pokémon al eens eerder had gezien, maar voor nu maakte het haar niet zo heel veel uit. Ze kon dit later nog wel eens gebruiken. Voor nu moest ze uitkijken, aangezien de Manectric op haar Rapidash af kwam gestormd met een Thunder Fang aanval. Over de kaken van de Manectric schoot elektriciteit, iets wat voor grote schade zou kunnen zorgen bij haar Rapidash als ze niet snel zou reageren. ”Amalthea, gebruik Megahorn!” riep ze snel en de hoorn op het hoofd van de Rapidash groeide en begon licht groen/wit op te gloeien. Daarna boog ze haar nek, schraapte met haar hoef over de grond en begon op de Manectric af te galoperen. Netjes ontweek ze de Thunder Fang aanval en doorboorde de electric pokémon met de Megahorn aanval. De aanvallende pokémon werd achteruit geslagen en sloeg tegen een muur aan, waar hij een gat achter liet, waarachter enkele nieuwsgierige Magnemite’s zaten die spontaan weer weg vluchtte. Grommend kwam de Manectric weer overeind en elektriciteit schoot over zijn vacht heen, voordat hij weer op de Rapidash kwam afgestormd met een Thunder Wave aanval, in de hoop de erg mobile Rapidash vast te zetten op haar plek. ”Snel Amalthea, probeerde de Thunder Wave tegen te gaan met een Fire Spin aanval!” riep de brunette snel, maar ze was net niet snel genoeg. Terwijl haar Rapidash nog bezig was met de Fire Spin rond de Manectric te wikkelen, werd ze al verlamd door de Thunder Wave aanval. Met een pijnlijk gezicht keek ze toe hoe haar pokémon niets meer kon doen, terwijl elektrische schokken over haar lichaam liepen. Damn, ze had echt meer bessen mee moeten nemen voordat ze aan deze trainingssessies ging beginnen. ”Amalthea?” vroeg ze voorzichtig en ze kreeg een gepijnigde hinnik als antwoord. Ze wist dat de kans dat de aanvallen van haar Rapidash nu zouden raken ontzettend klein waren geworden omdat ze vaker dan eens gewoon volledig verlamd was de Paralysis. De ogen van de Rapidash sloten zich eventjes, terwijl ze er duidelijk moeite mee had dat ze niets kon doen. Daar naast moest ze er rekening mee houden dat de Manectric opnieuw probeerde aan te vallen met een Spark aanval. De rug van de electric type pokémon stond vol met elektrische spikes die erover heen gleden. Vivienne beet op d’r lip toen ze de pokémon op haar Rapidash af zag komen en besloot het er maar gewoon op te wagen, als ze geluk had zou Amalthea nog kunnen aanvallen, ondanks dat ze kans maar klein was. ”Fire Blast!” gilde de brunette opeens. De Rapidash opende haar mond en een vuurbal in de vorm van een mannetje vloog op de Manectric af, die te dicht in de buurt van de pokémon en haar trainster was om nog te kunnen afwijken. De pokémon werd geraakt door de Fire Blast aanval en werd daardoor achteruit geslagen, de Spark aanval werd meteen gecanceld. De brunette haalde eventjes diep adem en zuchtte opgelucht, dat gevaar was alweer geweken, nu moest ze hopen dat haar pokémon uit de verlamming kon breken. Ze richtte haar blauwe ogen op de Rapidash, die zo te zien nog veel last had van het feit dat ze niets kon doen. ”Kom op, je kunt dit Amalthea. Je bent sterker dan dit, verzet je tegen de verlamming, je kunt dit!” moedigde ze de pokémon aan. De Rapidash hinnikte naar haar en probeerde weer overeind te komen. Haar benen bewogen langzaam en met enige moeite wist ze een knie te buigen. ”Dat gaat al lekker, Ama, je kunt dit,” zei Vivienne overtuigend, terwijl ze ondertussen de Manectric in het oog hielt. Deze liep te ijsberen voor haar en de Rapidash, kijkend naar wat er gaan was, maar duidelijk in de houding om aan te kunnen vallen zodra hij er baad bij had. Haar aandacht was eventjes verplaatst van de Rapidash naar de Manectric, maar toen haar blauwe ogen weer terug gericht waren op haar eigen pokémon, merkte ze dat deze overeind stond en hinnikte. Ze steigerde een keertje en kwam zwaar op haar hoeven terecht, waardoor de ijzeren ondergrond eventjes natrilde. ”Het is je gelukt, Amalthea! Ik wist dat je het kon!” riep Vivienne tevreden uit en ze vloog de Rapidash on de hals. Deze hinnikte nog een keertje, maar schudde haar trainster daarna van zich af. Ze hadden een gevecht te winnen. ”Agility en daarna Quick Attack!” commandeerde Vivienne haar pokémon, die direct in volle vaart op de Manectric af galoppeerde. De blauw/gele pokémon sprong uit de richting van het aanstormende paard en sprong waarmee over de pokémon heen, maar had geen rekening houden met de verhoogde Speed state van de Rapidash. Met een tel stond het vlammende paard voor de blauw/gele pokémon, die probeerde te reageren met een Bite aanval, maar Amalthea was sneller. Ze beukte de pokémon tegen de grond en kwam soepeltjes weer op de grond terecht. Terwijl de Manectric overeind kwam, zag Vivienne hoe de pokémon een grote hoeveelheid elektriciteit tot zich had geroepen en slikte eventjes. Ze wist dat dit een Thunder aanval zou worden en dat ze die koste wat kost moest gaan ontwijken, anders zou Amalthea de klap misschien niet eens aan kunnen. `”Amalthea, luister goed naar me,” zei ze tegen haar pokémon, die haar toeknikte. Ook de Rapidash had doorgehad dat er een sterke aanval zat aan te komen en was niet bepaald van plan geweest om zich te laten raken door dat ding. Ze hinnikte eventjes en schraapte met haar hoef over de grond heen. ”Gebruikt Agility om snelheid op te bouwen, daarna Flame Charge om de Thunder aanval te cancelen. Probeerde de Manectric daarna met een Stomp aanval op de grond vast te houden,” het duurde enkele luttele seconde voordat de Rapidash had verwerkt wat ze moest doen, maar knikte daarna en steigerde. Haar merrie was klaar om in de aanval te gaan, ze was ontzettend gedreven geweest. Maar, zo moest Vivienne zich bedenken, zo was ze al geweest voordat ze haar had gevangen. Ze had Amalthea immers verkregen in de vorige Horde die door Kalos heen ging, een troep paarden die op hol was geslagen en geleid werd door een vurige merrie die zich door niemand liet temmen. Door niemand, behalve haarzelf. Op een of andere manier was het haard gelukt om de pokémon te kalmeren en te vangen, al was het met de hulp van haar trouwde Gardevoir, Fiora.
Nu stond Amalthea over de grond te schrapen met haar hoef, terwijl de Manectric nog steeds bezig was met het verzamelen van elektriciteit om zich heen. ”NU!” bulderde Vivienne opeens. De Rapidash liet een kwaad gehinnik hoorde en voor een enkele seconde glansde er een doorzichtige laag over haar pokémon heen, een teken dat haar Speed nog een stage verhoogd was. Niet snel daarna gleden haar manen en staart uit tot een bal van vuur om zich heen, waarmee ze op bovennatuurlijke snelheid in de richting van de Manectric schoot. Deze vuurde voor alsnog zijn Thunder aanval af, waar Amalthea gedeeltelijk door geraakt werd en ze week eventjes af, maar bedacht zich daarna wat ze moest doen en kwam terug op haar normale koers. Ze ramde vol tegen de electric type pokémon aan en knockte hem daarmee tegen de muur aan. Het vuur verdween en de Rapidash ging zo bij de Manectric staan dat deze niet meer weg kon, daar was de Stomp aanval niet eens meer voor nodig. Briesend stond er toen een Rapidash boven de blauw/gele pokémon die als een geslagen hond in elkaar probeerde te kruipen. Maar Vivienne wist dat ze Amalthea nu niet meer tegen kon houden, ze had haar innerlijke alfa merrie weer opgeroepen en het zou eventjes duren voordat ze deze onder controle had. Maar ze wist wel dat die Thunder aanval een grote slag had gemaakt op het welzijn van haar Rapidash, dus moest ze voorzichtig zijn. ”Inferno!” riep ze daarna. Normaliter zou ze deze aanval niet gebruiken omdat het een te kleine kans van raken had, maar omdat Amalthea de Manectric nu al op zijn plek hielt, bedacht ze zich dat het best wel kon. De manen en staart van de pokémon gloeide fel oranje op en samen met de straal vuur die uit haar mond kwam, verdelgde ze de Manectric. De Rapidash sprong van de pokémon weg, die uitgeteld op de grond lag en Vivienne legde een hand op de rug van de pokémon. ”Dank je, meisje. Je bent sterk genoeg, je kunt alles aan,” zei ze zachtjes, terwijl ze over de mond van de pokémon aaide en haar een kusje gaf. ”Ik ben trots op je,” zei ze daarna, de Rapidash hinnikte eventjes voordat ze werd opgeslokt door een rode straal en in haar pokéball verdween. ”Bedankt meisje,” zei Vivienne nog eventjes, voordat ze de pokéball terug stopte en haar reis door de Power Plant hervatten. Echter had de brunette niet gezien dat daar waar de Manectric met zijn staart tussen zijn poten was weggerend, nu een stel ogen opgloeide, die dreigend in de richting van het weglopende meisje gleden. Een metaalachtig geluid was te horen, terwijl een groepje pokémon overeind kwam en voorzichtig in de richting van het meisje bewogen.

Vivienne keek eventjes om zich heen, het was ontzettend rustig in de Power Plant. Ze verwachte geen dreiging meer van andere pokémon, maar voor de zekerheid pakte ze toch nog maar een pokéball erbij. Met een rustig gebaar vloog de ball door de lucht heen en uit de witte flits kwam haar meest geliefde pokémon tevoorschijn. ”Hallo Fiora,” zei ze met een glimlach en de shiny Gardevoir keek haar trainster met een glimlach aan. Over het algemeen spraken Vivienne en haar pokémon via telepathie, maar de laatste tijd was Fiora opvallend stil. Misschien dat ze had besloten om zich maar aan haar ware aard van d’r spraak te houden en dat alleen maar te doen als er gevaar dreigde. Vivienne had zich daar maar bij neer gelegd en had er verder geen vragen meer over gesteld. Ze wist dat Fiora het nooit leuk vond als ze te veel informatie probeerde los te krijgen.
De brunette keek eens goed om zich heen, ze waren dieper in de Power Plant gedrongen, daar waar de zwaardere machines stonden en ze zocht om zich heen voor een lichtknopje. Toen ze deze had gevonden en indrukte, flikkerde het licht eventjes en ging daarna uit. Vivienne zuchtte zachtjes en haalde haar schouders op. Uit de tas, die over haar schouders hing, pakte ze een zaklamp. Dan moest ze het maar zo oplossen. Ze deed de zaklamp aan en scheen in het rond. Het leek stil en rustig te zijn, maar toen ze in de hoek scheen, merkte ze dat iets haar lichstraal reflecteerde. Vivienne hielt haar hoofd eventjes schuin en wilde erop af lopen, maar werd tegengehouden door Fiora. Die greep haar opeens vast en gebruikte een Teleport om een aankomende Confusion aanval te ontwijken. De brunette keek eventjes dankbaar naar haar pokémon en scheen nog een keer in de hoek, waar ze nu merkte at twee knal rode ogen opgloeide in het licht van haar zaklamp. Snel pakte ze haar pokédex erbij en hoopte dat deze de pokémon kon scannen op deze afstand. Toen de robotische stem begon te piepen haalde ze oplucht adem, het werkte vanaf hier, geweldig. Metang is a robotic Pokémon with teal, metallic skin. It has a disc-shaped body with a pair of flat, gray spikes on either side toward the rear. A jet cannot scratch Metang due to its strong body. There is a gray spike in the middle of its face, similar to a nose. A pair of red eyes reside in two holes in its metallic skin. While it appears to lack legs, it has a pair of thick arms with three claws on the ends. The arms are considerably thicker below the elbow and have a flat, blunt protrusion extending over the joint. It is able to rotate its arms backwards in order to travel at speeds over 60 miles per hour, and its claws are able to rip through steel. Metang is formed when two Beldum fuse together. A magnetic nervous system joins the brains of these two Pokémon. This linkage allows Metang to generate a strong, psychokinetic power. This Pokémon’s high intelligence and strong magnetic field are other sources of powerful psychic energy. In addition to generating psychic power, its magnetism allows Metang to hover in midair. This Pokémon lives on rough terrains. Het was een Metang die haar dus zo roekeloos had aangevallen. Toen Vivienne opkeek van haar Pokédex, merkte ze echter dat er ook nog allemaal kleine pokémon rond de Metang hingen en al snel pakte haar pokédex ook die erbij op. Beldum is a robotic Pokémon that has a long body with a set of claws sticking out of its rear end. It has one large, red eye in the center of its nearly spherical head, which is set into a ball-and-socket joint at its front end. A short crest projects from its body and extends over its head. Even though Beldum is a mechanical creature, it still has emotions, the need to eat, and a way of reproducing. Beldum's body lacks blood, and is instead powered by a magnetic force. It uses magnetism to move, communicate, and control its attacks. Beldum sometimes gathers in swarms, communicating with each other telepathically. Beldum is scarce in the wild, but it does tend to inhabit areas with rugged terrain. It anchors itself to a cliff using its hooks when it sleeps. De brunette slikte moeizaam, ze had een kolonie Beldum kwaad gemaakt en daarmee de woede van hun leader, de Metang, op haar hals genomen. Ze keek eventjes naar Fiora, zou die het aankunnen? Ze hoopte het maar, dan konden ze hier hopelijk zonder kleerscheuren weer weg. Ze zetten een paar stappen achteruit, maar de Metang kwam al dreigend op haar afgezweefd, gelukkig bleven de Beldum achter. ”Fiora,” zei Vivienne, met een licht trillende stem. ”Volgens mij maakte Metang gebruik van Close-Combat aanvallen, dus blijf uit z’n buurt, dan kunnen we ‘m misschien verslaan.” De Gardevoir knikte, maar voelde zich duidelijk niet op d’r gemak. Vivienne haatte het dat ze haar pokémon zo moest inzetten, maar het zou hun enige kans op overleven zijn. De Metang bleef ondertussen in de richting van haar en haar Gardevoir zweven en Vivienne legde haar vinger op haar keystone. ”Nee!” klonk opeens de stem van Fiora en de brunette schrok eventjes. Waarom niet? Ze zou sterker zijn in haar Mega-Vorm, maar ze zag de doordringende blik van haar pokémon. ”Vertrouw me, je gaat het straks nodig hebben,” legde de Gardevoir daarna uit, terwijl ze voor haar trainster bleef staan en de Metang in het oog hielt. ”Vertrouw me, Vivienne, ik weet wat ik doe,” de brunette had er moeite mee om haar pokémon zo te zien, maar ze vertrouwde Fiora meer dan wie dan ook. Dus ze wist dat het wel goed zou zitten. Ze haalde haar hand weg, sprong achteruit om het gevecht te laten beginnen en glimlachte eventjes. ”Let’s do this!” voordat ze in haar hoofd het lijstje aanvallen van haar pokémon verhaalde en naar boven haalde wat ze het beste kon gebruiken. ”Magical Leaf!” riep ze daarna.

vs

Fiora focuste zich op een innerlijke kracht, een kracht die pokémon alleen konden gebruiken. Ze gloeide licht groen op en verschillend gekleurde blaadjes verschenen rond haar heen. Ze keek de Metang streng aan en met een simpel gebaar, wist ze de bladeren op de Steel pokémon af te sturen. Deze keek haar met een serieuze blik aan, een blik die al zei “are you kidding me?” toen aanval simpelweg afkaatste op zijn gehaarde lichaam. Daarna gloeide de pokémon zelf licht roze op, Vivienne dacht eventjes dat er een Psychic aanval zou volgen, maar zo te zien werd er een Agility aanval gedaan. De brunette wist eventjes niet wat ze moest doen, toen de Metang opeens op haar Gardevoir afschoot. ”Teleport!” riep ze nog in paniek, maar de Bullet Punch aanval van haar tegenstander had al geraakt en sloeg haar pokémon nu met grote kracht achteruit. Vivienne pakte eventjes haar pokédex erbij om de aanval te analyseren en hapte toen naar adem. Bullet Punch does damage, and is an increased priority move. If the target does not use an increased priority move during the round that it is used, Bullet Punch will go first regardless of the user's or target's speed. If the target also uses a move with an increased priority of +1 during the same round that the user uses Bullet Punch, the attack order of the users will be determined normally. If the user is put to sleep or frozen during the round that Bullet Punch is (or attempts to be) used, Bullet Punch's increased speed priority will not be reset. Subsequently, it will only be reset on the turn after the user wakes up or is defrosted, or if the user switches out. Eventjes had ze zichzelf een slag voor d’r hoofd willen geven. Geen wonder dat de Bullet Punch had geraakt, het raakte altijd eerst. Ze beet op d’r lip, deze aanval zou fataal kunnen worden voor haar Gardevoir. En dat terwijl ze zelf niet in staat zou zijn om de pokémon te kunnen schade. ”Laat me doorvechten, Vivienne. Laat me ‘m afzwakken voordat je een nieuwe pokémon inzet,” werd ze bijna op gedwongen door Fiora, die haar eventjes pijnlijk aankeek. Ze wilde het niet, maar ze wist dat haar Gardevoir haar nooit zou aankijken als ze dit nu niet zou doen zoals zij het zou willen. Daarom zuchtte de brunette en vertrouwde er maar op dat ze wist wat ze ging doen. ”Gebruik Double Team en daarna MoonBlast!” commandeerde ze haar shiny pokémon. Deze stak haar handen in de lucht en binnen enkele tellen stonden er acht dezelfde Gardevoir’s rond de Metang, in dezelfde houding, met dezelfde gezichtsuitdrukking, helemaal hetzelfde. De Metang keek eventjes moeizaam om zich heen en wist niet helemaal zeker op welke hij zich nou weer moest gaan richten. Hij maaide met zijn armen om zich heen, maar wist niets te raken. Fiora was slim geweest, telkens als er een dubbelganger werd vernietigt, werd deze binnen een tel vervangen door een nieuwe. Zo zou de cirkel nooit verbroken worden. Toen de Metang helemaal kwijt was waar hij moest zijn om aan te vallen, ging Fiora over op haar volgende aanval. Alle dubbelgangers hieven hun armen in de lucht en een grote roze bal viel naar beneden, verpletterde de Metang, die opgeslokt werd door het felle licht en waar eerst acht Fiora’s stonden, stond er nu nog maar één. Het licht verdween, maar de Metang leek bijna geen schade te hebben opgelopen. Fiora was zichzelf steeds meer aan het uitputten, terwijl haar aanvallen gewoon bijna niets deden op haar tegenstander. Vivienne knarste met haar tanden en zuchtte, waarom deed ze dit? Waarom was ze zich zo aan het uitputten? Waarom liet ze haar niet gewoon van pokémon wisselen en deze Metang afmaken met een andere pokémo? De brunette schudde haar hoofd, ze moest vertrouwen hebben, maar het leek zo onwerkelijk. Het klopte gewoon niet wat hier gebeurde. Voordat ze het wist zweefde de Metang al weer voor Fiora en haalde uit met een Metal Claw aanval. De Gardevoir slaakte een kreet en viel tegen de grond aan, maar kwam weer overeind, hijgend en duidelijk in pijn. ”Gebruik Wish, Fiora!” riep Vivienne snel en de Gardevoir mompelde snel wat, ze gloeide eventjes op, voordat ze haar tegenstander weer in de ogen aankeek. Wish had een buurt nodig om in werking te komen, dus ze moest hopen dat haar pokémon niet voor die tijd al was uitgeschakeld. ”Hypnosis, Dream Eater, Draining Kiss en afmaken met Future Sight!” riep ze snel achter elkaar. Ze zouden eventjes sneltreinvaart achter dit gevecht gaan zetten, misschien dat het niet al te veel zou uitmaken, maar ze wilde de pokémon zo veel mogelijk schade toebrengen voordat hij Fiora zou uitschakelen. De Gardevoir had de Metang inslaap gekregen met de Hypnosis aanval en gloeide nu gevaarlijk paars op, dit keer bijna inclusief een donker paarse aura die er angstaanjagend uitzag, en de slapende Metang huiverde in angst, hij werd niet wakker van de aanval gelukkig, waardoor Fiora makkelijk de volgende aanval kon uitvoeren. Ze drukte haar lippen tegen het koude lichaam van de Metang en ontrok hem daarna van zijn levensenergie. Op dat moment werd de pokémon wakker en sloeg de Gardevoir weg met een Bullet Punch aanval. Fiora knalde tegen een muur aan en bleef daar even pijnlijk zitten, precies toen de Wish aanval een deel van haar levensenergie weer restoreerde en ze weer overeind kwam. Ze ging staan en deed nog een laatste aanval, de Future Sight, zodat het gevecht nog niet gewonnen zou zijn. Ze gloeide licht blauw op en opende haar ogen, waarmee ze in de toekomst keek hoe dit gevecht zou aflopen. Ze had een kleine grijns op haar gezicht, toen ze opeens vol in d’r buik werd geraakt door de Metang. Die had, terwijl Fiora bezig was met d’r Future Sight, een Meteor Mash aanval gebruikt en deze raakte nu doel. De Gardevoir knalde weer tegen de muur en door de impact brokkelde er wat stukken af. Fiora zakte op de grond en bleef zitten, ze had de kracht niet meer om terug te vechten. Vivienne voelde tranen opkomen, dit was de eerste keer geweest dat Fiora was uitgeschakeld in een gevecht. Maar ze wist wat d’r nu te wachten stond. Ze pakte de pokéball en liet d’r geliefde Shiny pokémon terugkeren. Daarna pakte ze een nieuwe pokéball en gooide deze in de lucht. ”Let it burn, Kratos!” gromde ze zachtjes, terwijl de Houndoom met een nachtmerrie-achtige huil uit zijn pokéball verscheen en zich klaar maakte voor het gevecht met de Metang.
Vivienne stopte eventjes daar. Ze snapte nu waarom Fiora wilde dat ze haar niet zou mega-evolven. Ze wist dat ze het gevecht nooit gewonnen zou hebben, maar dat ze de Metang goed genoeg kon uitputten voor Kratos om het af te maken. Ze had een korte tijd geleden de Houndoominite gekocht, nadat Alice was gevangen, maar ze hadden nog geen kans gehad om het uit te proberen. Nu was dit de perfecte kans daarvoor. Kratos was even woedend over wat er was gebeurd met zijn dochter, als dat hun trainster was geweest over haar geliefde Absol. Ze hoopte dus alleen maar dat de Houndoom deze kracht niet op haar zou africhten, maar op de Metang die aan het afwachten was op wat er nu ging gebeuren. Ze legde haar vingers op de Keystone in de ketting rond haar nek en haar ogen gleden eventjes naar de Mega-Stone die rond de poot van de Houndoom zat. Ze slikte en drukte de Keystone in. ”Kratos, Mega-Evolve!” riep ze daarna en een helder licht omringde de Houndoom. Ze voelde hoe de luchtdruk om haar heen warmer en klammer werd en ze deed het spijkerjack dat ze aan had uit. Toen het licht verdwenen was, was Kratos veranderd. Ze had al eens eerder een Mega-Houndoom gezien, maar was toen zo verstijfd van angst geweest dat ze nooit echt een goede kijk erop kon hebben. Ze schrok bijna toen haar Pokédex in haar zak begon te piepen en ze haalde het ding eruit. As Mega Houndoom, the ridges on its back thicken, and it gains additional, bone-like rings around the base of its tail. The rings on its tail have small spikes on top, causing them to resemble vertebrae. The ridge at the base of Mega Houndoom's neck is longer and curves forward towards its shoulders. Instead of a band with a skull pendant, there is a large, toothed structure around its neck. This bone-like formation has two large spikes on either side and three pointed teeth on the bottom. Mega Houndoom's horns now point straight up with a small, outward curve in the middle. The two bands on its hind legs have vanished, and those on its forelegs are broken in the front. Its claws are a dark red due to its ability to generate more heat. Finally, the tip of its tail is now split down the middle. Vivienne stak de Pokédex weer weg en keek op toen ze een zacht gegrom hoorde. Eventjes had ze het idee dat Kratos voor haar zou staan en d’r direct in lichtelaaien wilde gaan zetten. Ze had gelijk, Kratos stond voor haar, maar het was in een beschermende houding. De Metang was dichterbij gekomen en haar Houndoom stond nu voor haar om er voor te zorgen dat zijn trainster geen gevaar liep. Ze legde voorzichtig een hand op de rug van de Houndoom, wat nog best lastig was omdat hij een schoft hoogte van bijna twee meter had nu. ”Voor Alice,” zei ze zachtjes en Kratos blafte eventjes. Hij wilde net zo graag Alice terug als zij immers, hij kon er niet tegen om te weten dat zijn dochter in de handen van een Team Rocket lid was gevallen.

vs

”Begin met Beat Up!” riep Vivienne en de Houndoom kwam meteen in actie. Hij schoot in de richting van de Metang. Beat Up was een aanval die de kracht had van alle pokémon in het team die nog bij bewustzijn was plus de aanvalskracht en leven van de aanvaller. De stats van Kratos waren natuurlijk veel hoger nu hij in zijn Mega-Vorm was, dus zou deze aanval best een aardige klap moeten zijn tegen de Metang. De tegenstander zetten de Houndoom midden in de lucht vast met een Confused aanval en Kratos keek eventjes verbaast. Psychic aanvallen zoduen natuurlijk geen effect hebben op een Dark-Type pokémon als Houndoom. ”Probeer los te breken met Feint Attack!” reageerde de brunette snel en de Houndoom verdween uit de Confused aanval. De Metang werd geraakt door de Feint Attack aanval en schoot door de kamer heen, zichzelf afremmend door zijn handen over de grond te laten glijden. De pokémon leek niet bepaald blij te zijn met wat er net allemaal gebeurd was en sloot voor een tel zijn ogen. Een groot zwevend oog opende boven de Metang en de Mega-Houndoom en Kratos gromde er eventjes naar. Vivienne pakte haar pokédex erbij om te kijken wat de aanval was, ze had zo iets nog nooit eerder gezien namelijk. Miracle Eye removes a Dark-type Pokémon's immunity to Psychic-type attacks and restores the target's evasion stat to normal. It cannot miss unless the target is in the semi-invulnerable state. Ze slikte eventjes. Dit zou het gevecht nog eens moeilijk kunnen maken. Nu kon ze geen gebruik meer maken van de Immunity van Kratos. Nou ja, dan maar beter vechten. ”Flamethrower!” zei Vivienne en de Houndoom opende zijn bek. Een zee aan vlammen kwam eruit en verdelgde de Metang. Deze liet een pijnlijk geluid horen, maar verdedigde zichzelf door zich in elkaar te vouwen. Zo zou hij minder damage nemen van de aanval en zou het nog een beetje mee vallen. Kratos keek wel eventjes vreemd op toen de Metang opeens verkrampte van pijn en in elkaar zakte. ”De Future Sight aanval! Het heeft gewerkt,” riep de brunette vrolijk en nu pas snapte de Houndoom ook wat er was gebeurd. Maar veel kon hij er niet mee doen. Future Sight was een Psychic aanval en zou dus niet al te veel schade doen aan de Metang, in tegenstelling tot de Dark en Fire type aanvallen van hemzelf. Echter kon Vivienne niet lang nadenken over wat er was gebeurd, toen Kratos opeens een kopstoot kreeg. Hij had een Zen Headbutt aanval uitgevoerd tegen de Houndoom aan, die nu tegen de muur aan vloog en er een mooi gat in vormde. Toen Kratos weer overeind kwam, was hij duidelijk kwaad, heel erg kwaad. Zijn rode ogen gloeide bijna van woede en hij snoof zachtjes. Wolkjes roet kwamen uit zijn neus en hij schraapte met zijn lange nagels over de metalen ondergrond. ”Nog een keer Feint Attack en daarna Fire Fang!” riep Vivienne daarna. In een tel was Kratos uit het gat verdwenen en schoof de Metang weer over de grond heen, maar het was niet voordat de Houndoom zichzelf had vastgezet in een van de armen van de pokémon, waarbij vlammen over het lichaam van de Metang gleden en hem verbranden. De Metang slaakte een grom en sloeg met de arm tegen een pilaar aan, waardoor Kratos gedwongen werd om los te laten. Daarna op volgend kwam meteen een Bullet Punch, die de Houndoom vol tegen de zij raakte en hem opnieuw liet vliegen. Het geluk was wel met hen in die zin dat de Metang nu burned was en dus beetje bij beetje wat levensenergie zou verliezen. ”Kom op, Kratos. We moeten dit nog eventjes volhouden, je kunt het. Ik geloof in je!” zei ze tegen de Houndoom, die licht hijgend overeind kwam. Het vliegen en de klappen begonnen erg pijnlijk te worden tegen hem, maar de brunette wist dat hij het zou overleven. Ze wist zijn backstory, die had ze van Aiden gehoord vlak voordat ze besloten had om Kratos over te kopen. Ze wist hoe hij de alfa was van zijn eigen pack en daarom aan alle littekens was gekomen, die nu nog steeds duidelijk zichtbaar waren onder zijn zwarte vacht. Zijn lichaam was afgetrained en zwaar gespierd, zijn ogen waren bloedrood en doordringend, de echte ogen van een alfa. Het kon gewoon niet anders dat Kratos dit gevecht zou verliezen tegen een pokémon zoals Metang. Dezelfde Metang die nu weer probeerde aan te vallen met een Metal Claw aanval. ”Kratos, Foul Play!” toen de Metang in de buurt kwam van haar Houndoom, sprong deze de lucht in, kwam zwaar neer op de kop van de pokémon en dwong hem tegen de grond. Daarna wikkelde hij zijn staart om een van de armen van de Metang en sprong weg, waardoor hij hem dwong om onderste boven te gaan zweven. Vivienne grinnikte eventjes, het zag er nogal geinig uit hoe de pokémon zo hulpeloos op de kop zweefde en niet meer overeind kwam. ”Nu, Dark Pulse!” Weer opende Kratos zijn bek en een straal van pulserende zwart/paarse energie schoot tegen de Metang aan. Door de klap werd hij weer terug in zijn originele positie gedwongen, maar hij kwam wel zwaar tegen de muur aan. Eventjes vroeg de brunette zich af wat er zou gebeuren als iemand hier binnen kwam zetten, ze was immers de halve Power Plant aan het afbreken door deze gevechten. Eerst al tussen die Manectric en haar Rapidash en nu weer tussen Kratos en deze Metang. Ze hoopte maar dat ze geen boete zou krijgen voor het vernietigen van public property, maar ze ging er niet van uit. De Bad Lands lagen te dicht in de buurt van Lumiose City, onder leiding van Team Rocket. Dus in feite was ze alleen maar blij met wat ze nu aan het doen was, als dit er voor zou zorgen dat de hoofdstad zonder stroom kwam ze zitten nam ze dit graag mee. ”Kratos, kijk uit!” riep de brunette opeens, toen de Metang met een nieuwe Bullet Punch probeerde aan te vallen. Maar zoals ze al had verwacht raakte de aanval alsnog en werd Kratos over de grond geslingerd. Hij zetten zijn nagels uit, die een schel gepiep achter lieten terwijl ze over de grond heen schraapte. Vivienne dook in elkaar bij het geluid en voelde een rilling over haar rug heen glijden. Niet leuk. ”We moeten hier maar langzaam aan een einde aan gaan maken Kratos, ik denk niet dat je tegenstander het nog veel langer gaat volhouden,” grapte de brunette. Maar er zat een kern van waarheid in. De Metang zag er zwaar gehavend uit en door zijn burn status effect ging het steeds slechter met hem. Zou ze dan maar weer eens hun persoonlijke wapen gebruiken? Misschien wel een leuke manier om het af te maken. ”Kratos, gebruik Sludge Bomb op de Metang en vul daarna de ruimte met Smog!” Kratos had direct door wat zijn trainer wilde gaan doen. Vivienne wist echter dat poison aanvallen geen effect hadden op de Metang, maar de surprise die zou volgen, zou wel degelijk schade verrichtte bij hem. De Houndoom liet een paarse bal aan vergif zakken op de Metang, waardoor deze nu volledig bedekt was met het giftige goedje, voordat hij enkele keren een wolk aan gifgas op hoestte en de kamer langzaam vulde. Vivienne rende naar de uitgang van de kamer en deed d’r jack voor d’r mond, zodat ze het giftige gas niet zou in ademen. ”Inferno!” riep ze toen de kamer goed gevuld was. Kratos stond naast haar en gooide zijn kop in zijn nek. Vlammen kwamen uit zijn gesloten bek en toen hij zijn bek opende gleed een vlammenzee aan gloeiend heette vlammen in de richting van de gifkamer. De ontploffing die volgde was groter dan enig die ze ooit eerder hadden meegemaakt en de brunette dook in elkaar om ervoor te zorgen dat ze niet geraakt werd door al het puin dat door de lucht vloog. Kratos bleef bij haar staan om haar te beschermen en toen het meeste gevaar geweken was, liep ze terug de kamer in. In een hoekje lag de Metang, duidelijk gehavend. De brunette pakte een pokéball en grijnsde. ”Nu ben je van mij,” zei ze zachtjes en ze gooide de pokéball in de richting van de Metang, in de hoop ‘m te kunnen vangen.

Attacks:
Vs. Gardevoir
- Moonblast
- Hypnosis
- Dream Eater
- Draining Kiss
- Future Sight

Vs. Houndoom
- Feint Attack
- Flamethrower
- Feint Attack
- Fire Fang [Including burn status]
- Foul Play
- Dark Pulse
- Sludge Bomb
- Smog
- Inferno