{Open} Sweet~

Vivienne zat al een paar dagen met een probleem, ze had zo veel pokémon in haar team en nog meer in haar box, dat ze nu niet meer wist wie ze het liefst bij zich wilde houden. Ergens voelde ze zich nog steeds schuldig dat Isolde, haar Weavile, niet meer bij zich had omdat haar taak nogal was overgenomen was door Fiora, haar shiny Gardevoir. Ze beet op d'r lip en zuchtte zachtjes, haar leven liep af en toe zo vreemd dat ze niet meer wist ze nu wilde gaan doen. Ze was een coördinator, maar ze begon steeds meer op een trainer te lijken. Haar team had een zekere reputatie om mensen bang te maken, tenminste, als ze haar Houndoom en Garchomp weer terug zou halen. Nu ze een Rapidash en een Petilil in d'r team had, probeerde ze dat een beetje te minderen.
De blondine schrok toen ze opeens iemand in d'r nek had hangen en een vraag in dr oor kreeg. Ze hielt zich in om diegene in d'r nek niet gewoon een slag te verkopen en haalde een paar keer diep adem om haar bonkende hart te kalmeren. "Ook hallo," gromde ze zachtjes, maar ze dwong zichzelf om vriendelijk te blijven. "En nee, ik ben niet van hier. Maar ik woon wel al een langere tijd in Kalos," gaf ze daarna antwoord op zijn vraag.

[Beetje kort, zit op school xD]

Hij grijnsde even bij de reactie van de bruinharige op zijn plotse actie. Tja wat moest ie zeggen? Hij was nogal spontaan. Het duurde dan ook een tijdje voordat ze klaar leek te zijn om antwoord te geven en hij bleef daar maar staan met zijn tevreden grijns. "Ook hallo," Klonk er even en hij lachte even tevreden naar haar. Zo zo, dat kwam er niet al te aardig uit eh. Hij knipperde even kalmpjes, maar hield de smile op zijn face. "En nee, ik ben niet van hier. Maar ik woon wel al een langere tijd in Kalos," Hij zuchtte even en schudde even zijn hoofd. "Wat jammer, je leek me wel een Kalospersoon," klonk er even waarna hij zijn arm van rond haar nek haalde en zijn jack kort goed trok. "Maar goed, als je hier woont kan je toch wel even zeggen waar iets is, niet?" klonk er kalm van hem af terwijl hij weer een klein grijnsje op zijn gelaat kreeg.

Oké, deze jongeman was minder erg dan dat ze eerst dacht. Hij kwam zelfs vriendelijk over, er buiten houdend dat hij haar bijna een hartverzakking had veroorzaakt. Ze grinnikte zachtjes om wat hij zei, maar schudde haar hoofd. "Sorry voor jou, kom ik officieel uit Hoenn," ze was ergens wel blij dat zijn arm uit haar nek verdween, het begon een beetje te irriteren. Daarna vroeg de jongen aan d'r of ze wist waar iets was en ze haalde luchtig haar schouders op. "Ligt eraan wat je zoekt. Het merendeel ken ik wel ja, maar ik kan je moeilijk antwoord geven als ik niets weet wat je zoekt, aye?" Ja, bijdehand zijn kon ze zelf ook, als de beste zelfs. Ze grinnikte zachtjes. "En vertel me eerst maar eens je naam," kwam er daarna rustig achteraan.

[justify[Gelukkig snapte de jongen ook wel dat ze niet kon helpen als ze niet wist waar hij precies heen moest en stelde zichzelf daarna voor als Louis. Ze glimlachte eventjes en maakte een lichte buiging, een teken van beleefdheid in haar ogen. "Aangenaam kennis te maken, Louis. Mijn naam is Vivienne," stelde ze zichzelf daarna op een rustige manier voor. Daarna legde de jongen uit dat hij op zoek was naar Coumarine en dat daar een vriend van hem woonde. Hij kwam zelf uit Unova en wist zijn weg niet. Dat klonk als een bekend probleem, ze wist nog hoe ze zelf als een kip zonder kop had rondgelopen toen ze net in Kalos was aangekomen. "Coumarine is wel eventjes hier vandaan, maar als je wilt kan ik wel een stuk met je meelopen. Heb verder toch vrij weinig te doen immers," stelde ze daarna met een glimlach voor. Het kon nooit kwaad om nieuwe mensen een handje te helpen, toch?[/justify]