{ Hit the road

_{Zo te horen hadden al die pokémon van het meisje een rot karakter en achten ze zichzelf allemaal beter dan anderen. Was Floyd even blij dat die Ninetails en die Rapidash niet zijn verantwoordelijkheid waren. Die pokémon zou hij zo ergens op straat droppen. ‘Zijn trots en zijn kleur zijn dan nu wel zijn ondergang geworden, wie weet wat ze er allemaal mee gaan doen,’ zei Floyd rustig. Met een Shiny deden ze meestal niks anders dan doorverkopen voor het geld, zeker als het een shiny was die veel kon opbrengen. Toch kon het zijn dat het lab dacht er wat mee te kunnen. Misschien dat ze wel wilde proberen om zelf shiny pokémon te creëren, en dan kon shiny bloed wel van pas komen. In ieder geval was het op geen enkele manier een pretje om bij Team Rocket te zitten als gestolen pokémon.}

_{Met een schuin oog keek hij naar de vos wanneer dat deze naar hem begon te grommen. Hij verroerde zich echter niet en wende al snel zijn blik weer af. Dat ding kon zo vaak en lang grommen als het wilde, Floyd had met heel die zaak niks te maken. ‘Iedere pokémon kan een sterke wil hebben en krachtig van geest zijn, maar uiteindelijk kan je ze allemaal breken,’ sprak hij zijn woorden wijs uit. Floyd vond van zichzelf dat het zeer wijze woorden waren en dat het inderdaad het geval was. 'Bij de één duurt het alleen wat langer als bij de ander.' Pokémon waren net zoals mensen, en ook mensen hadden uiteindelijk een punt dat ze niet verder meer konden en gebroken waren. Zijn eigen pokémon zou hij nooit laten breken, maar dat kwam enkel omdat het zijn eigen pokémon waren en hij er een band mee had. Als hij ander hun pokémon moest breken zou hij er geen problemen mee hebben.}

_{Een frons kwam op zijn gezicht bij haar woorden. Het hing er natuurlijk van af wie ze in elkaar zou willen kloppen. Team Rocket zal vol sukkels en zwakkelingen dus als je maar agressief genoeg was zou het bij iemand wel moeten lukken. Het probleem was dan natuurlijk dat niet iedereen wist waar bepaalde pokémon waren, en zeker de Grunts niet. ‘En wie zou je dan in elkaar slaan? De eerste de beste Grunt die je tegen komt? Mij?’ vroeg hij haar. Hij schudde zijn hoofd om aan te geven dat het inderdaad een plan zou zijn dat niet zou werken. Ze moest eens proberen hem met één vinger aan te raken. ‘Er zijn er maar weinig die ooit hun gestolen pokémon weer terug vinden of krijgen, als ik jou was zou ik je kans om hem terug te krijgen niet te hoog inschatten.’ Wat was hij weer positief, maar het was de harde waarheid.}

_{Ja hij was een realist maar of dat zo slecht was? Voor zichzelf niet want hij bekeek alles vanaf een realistisch standpunt, maar dan kreeg je natuurlijk feiten als die van het gesprek voorgeschoteld. Ze zei echter dat het geen slecht idee zou zijn om een Grunt in elkaar te kloppen, maar daarmee kon ook wat verkeerd lopen. Iemand kon verschrikkelijk sterk zijn maar nieuw in het team en dus nog maar een Grunt zijn. Floyd rolde wel met zijn ogen wanneer er een opmerking kwam over zijn been. ‘Nee, er was niemand je voor want dit is niet veroorzaakt door een ander persoon,’ zei hij om de gedachten uit haar hoofd te krijgen. Stomme Beedrill.
Nadien ging ze wel verder over het andere wat dat hij had gezegd en hij haalde zijn schouders op. ‘Opgeven ja, maar het is je eigen keus om ergens depressief te gaan zitten janken,’ antwoordde hij rustig. Als ze opgaf was het ook minder last voor het team.}

_{Floyd kreeg enkel maar een opmerking over zijn opmerking van het opgeven. Ze vroeg hem of hij geen psycholoog had willen worden. ‘Nee, want mensen luisteren toch niet naar mijn advies.’ Hij was er zeker van dat ze namelijk verder zou gaan zoeken naar haar pokémon. Wie weet kwamen ze later nog naar hem toe om te klagen dat een meisje met haar vos een pokémon probeerde terug te krijgen. ‘Want ik ben er zeker van dat je niet gaat opgeven, enkel voor problemen gaat zorgen en het dan nog erger maakt dan het eerst was,’ vervolgde hij nog. Als ze voor problemen ging zorgen stuurde hij wel iemand anders op haar af.}

_{Floyd had gelijk gehad wanneer hij zijn gedachten had gezegd. Ze zou niet opgeven, maar langs de andere kant zou iedereen wel proberen om zijn pokémon terug te krijgen als die was gestolen. Zelfs al zei iemand van Team Rocket zelf dat het onbegonnen werk was. Iedereen zou wel proberen. ‘In ieder geval weet ik nu naar wie we opzoek moeten als iemand leden in elkaar begint te kloppen of wanneer iemand naar een shiny Rapidash vraagt.’ Dat maakten het wel makkelijk want hij wist nu wel op wie ze een oogje moesten houden en wie voor problemen kon gaan zorgen.}

_{‘Het is dan maar goed dat we bij Team Rocket niet zo houden van verrassingen,’ sprak hij droogjes. Voorbereiding was de sleutel tot alles als je wat wilde bereiken. Nu hij echter wist van wie die Rapidash was kon hij misschien ook mee bepalen over het lot van het wezen. Misschien dat hij inderdaad zou voorstellen om het beest naar het lab te sturen. Al was het maar om er zeker van te zijn dat Ragya de pokémon niet meer terug zou zien, want het was nu niet zo dat hij haar al het geluk van de wereld toewenste want hij mocht haar niet. Zoals hij heel veel mensen niet mocht, al wist hij met haar toch nog een gesprek te houden zonder dat hij de haren van zijn kop zou willen trekken.}

_{Floyd haalde zijn schouders op bij de opmerking die werd gemaakt. Vroeger was hij net iets uitbundiger met momenten dat tegenwoordig, maar hij vond het zeker niet erg. ‘Zij die in Team Rocket zitten en niet star zijn, dat is vaak het deel dat bestaat uit een bende sukkels,’ sprak hij simpel. Floyd had het gewoon niet voor de personen die heel uitbundig en vrolijk waren. Ze namen niet altijd alles even serieus en soms waren ze gewoon weg achterlijk.
Weeral werd hem echter gevraagd of dat hij nog wat leuks gedaan had, maar nog steeds wilde hij daar niet op antwoorden. ‘Misschien moest ik maar eens gaan,’ was dan ook het antwoord dat ze kreeg op haar vraag. Het was misschien een simpele domme vraag, maar dat moest ze toch niet weten.}