Guide Us Home.

"AND I SAID HEEEYEEEYEEY I SAID HEEYEEEYEEYYY, I SAID HEY." Het hield. Maar. Niet. Op. God mocht weten waar Soraya het liedje vandaan had, maar het beestje was het nu al twee uur lang non stop aan het zingen. Niet lang nadat Keith de grot ingegaan was, was Soraya gestart, en hij leek nog lang niet uitgezongen te zijn. Met hangende armen en een lang gezicht liep Keith vermoeid de grot door. Hij had een ontzettende koppijn gekregen, maar Soraya leek zich ontzettend te vermaken. "Als je niet ophoudt, sluit ik je gewoon op in je Pokébal," dreigde Keith voor de zoveelste keer, maar de Zorua gniffelde alleen. "Dan spring ik d'r gewoon lekker weer uit!" onderbrak hij zijn gezang, om vervolgens weer oorverdovend luid verder te gaan. Oh god, waarom had Keith deze Zorua ooit gevangen? Als hij had geweten dat dit zou gebeuren...

Plotseling hield Soraya op. De stilte die volgde was oorverdovend en aarzelend vulde zijn eigen gedachten de leegte, maar allemaal gingen ze ongeveer hetzelfde. Waarom was Soraya gestopt met zingen? Een getrippel drong toen door, wat waarschijnlijk de oorzaak was geweest. Wat op zijn hoede bleef Keith staan en keek om zich heen. Door de echo's in de grot wist hij niet zeker waar het getrippel vandaan kwam... Soraya leek het niet te vertrouwen en sprong van zijn schouder af. In de salto die het maakte verdween het even in de paarse gloed en kwam het vervolgens op de grond terecht als Mudkip. Hij bleef dichtbij Keith terwijl het getrippel dichterbij kwam.

En toen... Hobbelde er een Squirtle langs. Het sputterde opgewekt wat onherkenbare geluidjes terwijl het langs kwam en leek zich ontzettend te vermaken. Het zag eruit dat hij maar nauwelijks op zijn kleine pootjes kon blijven staan, laat staan lopen. De jonge Trainer was niet in staat zijn verbazing te verbergen en ook Soraya leek nogal verrast. Een over-opgewekte Squirtle? Wat deed die nou weer hier?

written for aiden stark

De Squirtle was iets verderop gestopt met lopen om nieuwsgierig naar een Zubat te kijken. Die verdomde beesten waren echt overal hier... Keith had eigenlijk geen idee wat 'ie nu moest doen. Moest hij de Squirtle oppakken? Moest hij hem daar maar laten? Al snel werd hij verlost uit dit dilemma, want een ontzettend geërgerde Trainer kwam, samen met een gigantische Charizard, langslopen en zei met een boze stem tegen de Squirtle dat hij heeeeel gauw bij zijn Trainer moest komen. God, de Squirtle zag eruit als iemand die om de drie seconde wegglipte; de jongen had het vast zwaar met het wezentje. Deze Trainer pakte de Squirtle op, die zich in zijn schild verstopte en gaf hem aan de Charizard. Deze begon boos het schild door elkaar te schudden, en sprak in een taal die Keith niet kon verstaan tegen de Water Pokémon. Was dat geschud... wel goed voor de Pokémon? Met een frons op zijn gezicht een geen idee wat hij moest zeggen staarde Keith naar het tafereel. Het was.. nogal belachelijk...

De jongen verontschuldigde zich vrolijk voor de Squirtle, die blijkbaar een baby met de naam Ronan was en geen manieren kende. Keith kon de jongen alleen maar aanstaren, zelfs toen deze hem plotseling begroette en zijn naam leek te kennen. Het was uiteindelijk Soraya die de stilte verbrak. "Hey, Gigantor, wie is deze gast?" vroeg de Zorua wat aarzelend. Telepathie... Keith schudde zijn hoofd wat licht en dacht even na, totdat.. Oh! "Aiden!" sprak Keith wat verrast, waarna een klein glimlachje om zijn lippen verscheen. Ja, deze jongen. Geen badges, nieuw in Kalos, twee Pokémon. Hij had nu ook twee Pokémon, hoewel dit niet echt een Scizor en een Charmander waren. Nope. Hij had zijn Charmander wel heel snel laten evolueren, dan. "Keith, ja," bevestigde hij vervolgens de jongen zijn woorden. "Tijdje niet gezien. Hoe gaat het met je?" Hij herinnerde zich dat de jongen op het punt had gestaan de Santalune Gymleader uit te dagen. "Heb je nog badges gehaald?" vroeg Keith daarom geïnteresseerd. Mudkip-Soraya keek met een wat verwarde en enigszins hopeloze blik naar de twee, maar besloot maar niks te zeggen. Hij zou er wel achter komen wie deze Aiden precies was...

De jongen vertelde hem dat hij al een tijd terug zijn eerste badge gehaald had, maar dat hij daarna nog iets veel beters gekregen had. Daarop moest Keith fronsen. Iets beters? Wat was dat dan? Hij liet zijn twee Pokémon, terugkeren naar hun Pokébal en haalde een andere tevoorschijn. Ah, hij had een Pokémon gevangen! Dat was gaaf. De grijns op de jongen zijn gezicht vertelde Keith dat hij er best blij mee was, dus Keith was benieuwd. Misschien was het zo'n andere schattige Pokémon, net zoals de Squirtle Ronan. Dat zou leuk zijn. Op het eerste gezicht leek hij zo'n stoere Pokémon trainer, en dan had hij alleen maar schattige kleine baby Pokémon (en een Charizard)...

Niet dus. Uit de Pokémon verscheen een enorme, grijze draak die zijn vleugels uitspreidde en zo de halve grot innam. Hij vouwde ze echter weer dicht en gromde zachtjes. Met een verbaasde, iet wat angstige blik keek Keith naar de Pokémon. Nou, dat had hij niet verwacht... Aiden leek het echter een geweldig beest te vinden, want enthousiast grijnsde hij Keith toe. Deze schudde zijn hoofd, keek nog een keer naar de dreigend uitziende Pokémon en zei toen: "Uh, ja, best wel. Denk ik..." Ietsjes anders dan zijn Team, dus. Die bestond uit kleine viervoeters en een maan, geen enorme draken die gromde of wegrennende Squirtles. Hij schraapte zijn keel, zette zijn benen wat uit elkaar en keek toen wat vastberadener naar Aiden. "En nog gefeliciteerd met je badge. Ik heb niet al te lang geleden ook de eerste Gym gehaald. En, uh, gefeliciteerd met je... Nieuwe Pokémon," zei hij toen. Hij had geen idee welke Pokémon het was en was wederom vergeten van het bestaan van Pokédexes. "Ik heb niet lang na mijn eerste Gym ook een nieuwe Pokémon gevonden, eigenlijk," ging hij toen wat opgewekter verder. Hij keek achter zich naar Soraya, die vanachter zijn benen naar de enorme Dragon Type Pokémon keek en nog steeds als Rabo vermomd was. "Hey, gekkie, niet bang zijn. Ga 's hallo zeggen tegen Aiden en zijn Pokémon," zei Keith sussend, en hij deed een stapje weg. "En stop met het aannemen van Rabo's vorm, het is verwarrend." Hij duwde Soraya naar voren met zijn voet, hoewel deze niet zo veel zin leek te hebben in gezellig met de twee kletsen. Toch sprong hij in de lucht en maakte hij een salto. Hij verdween wederom even in de paarse gloed, en toen hij op zijn pootjes terechtkwam, had hij zijn originele vorm weer aangenomen. Trots stak de Pokémon zijn borst vooruit en hief hij zijn kopje in de lucht. "Ik ben Soraya," stelde hij zich vervolgens voor met telepathie. Met een opgewekt glimlachje keek Keith naar zijn trouwe Pokémon, die daar zo braaf stond te zijn. Soraya was altijd bang, en toch stond hij daar, tegenover een enorm, gevleugeld ding en zijn trainer. Oh goshie, wat was Keith blij dat Soraya bij zijn team hoorde...

Nadat Keith Aiden gefeliciteerd had met zijn badge, kreeg hij een 'hetzelfde voor jou' terug, waarop de donkerharige jongen knikte. Ja, hij was best blij geweest toen hij succesvol de eerste Gym verslagen had. Hij werd blij elke keer dat hij in zijn badgehouder keek, maar dat alles had veel dieper liggende redenen. Redenen die hij de jongen waarschijnlijk nooit zou vertellen.

Een kleine frons verscheen op het gezicht van de jongen toen Keith Soraya aanmoedigde zijn eigen vorm aan te nemen. Waarschijnlijk verwachtte hij geen Zorua, maar een Ditto of een andere shapeshifter Pokémon. Hm. De jongen vroeg Keith echter met een glimlachje of Keith nu dus op weg was naar de tweede Gym, en of hij deze aan zou kunnen. Een bedenkelijk fronsje verscheen op Keith's gezicht, maar net toen hij wilde antwoorden, merkte hij de gretige ogen waarmee het enorme grijze ding naar Soraya keek. Met een wat voorzichtige houding en een felle blik keek hij op naar de Trainer. Zou hij....? De draak verdween echter in een rode straal, die opgezogen werd door de Pokébal die Aiden tevoorschijn gehaald had. Hij merkte kort op dat zijn Pokémon toch een 'prehistorisch mormel' bleef, hoewel dat Keith niet zo geruststelde.

Vandaar dat de jongen dus ook maar Soraya's Pokébal tevoorschijn haalde en de Pokémon --die protesterend tegen Keith was gaan praten zodra hij de Pokébal tevoorschijn zag komen-- terug liet keren. Zo. "Nou," ging Keith vervolgens verder alsof er niets was gebeurd, "De tweede Gym is Rock, niet? En die zijn zwak tegen Grass, Ground, Steel en Water." Keith had een Water, Fire, Psychic en Dark. "Ik denk 't. Ik moet nog flink wat trainen, maar het zou moeten lukken," concludeerde de jongen vervolgens, waarna hij zijn schouders ophaalde. "En jij? Heb jij al een poging gedaan, of wat?"

Wat verward keek Keith op, een diepe frons op zijn gezicht. Fout? Hij zat fout? Nee, hij wist het zeker -- De jongen legde echter uit dat de Pokémon die gebruikt werden Duo-Types waren. Duo... Types? Well fuck me sideways. Woah. De jongen legde vervolgens uit dat Grass en Water niet meer speciaal waren. Oh, shit. Hij was van plan geweest de Leader met Rabo uit te dagen, maar nu zou dat toch nog wat lastiger worden... Wat bedenkelijk bracht de zwartharige jongen zijn hand naar zijn kin en staarde nadenkend naar de grond. Staal, hm? Die had Keith niet... Misschien.. Misschien kon hij er een vangen? Een staal type...

De jongen vertelde Keith toen dat hij de Gymleader al eens uitgedaagd had. Tja, dat was inderdaad niet zijn beste plan geweest, een Charizard tegen Rock. En toch. Hij vertelde toen dat hij zij Squirtle aan het trainen was om die samen met zijn Scizor in te zetten. Ah, dus de jongen had ook een Scizor? Dat waren dus een Charizard, Squirtle, Aerodactyl en een Scizor. Hm. Indrukwekkende Pokémon. Heel anders dan Keith kleine Team. Alle vier waren ze niet bepaald groot, hoewel drie ervan toch wel grote evoluties hadden. Of ze echter ooit zouden evolueren... Ach, dat was aan hen. "Hm. Aha, bedankt," zei Keith vervolgend nadenkend. "Squirtle, hm?" ging de jongeman vervolgens verder. Een Squirtle en een Charizard. Beide starters. "Twee starters?" De jongen trok vragend een wenkbrauw op. "Hoe ben je daar dan aan gekomen?" Hij was toch wel nieuwsgierig...

Aiden vertelde dat hij zijn Charizard vier jaar geleden als starter van Professor Oak gekregen had, hoewel de jongen toen nog niet reisde. Vier jaar... Dat was.. Lang? Hoeveel jaar geleden was Keith begonnen als Pokémon Trainer? Nou, een paar maanden. Hij had Mudkip echter al... Vier jaar. Net als de jongen, dus. Hm.

De oudere Trainer legde vervolgens uit hoe hij aan Ronan gekomen was. De zoon van zijn Charizard? Wauw. Was dat niet lastig? Alle relaties die er binnen Keith's team waren, waren vriendschappelijk. "Ah," zei Keith alleen maar geïnteresseerd, half nadenkend. Gebreed, hm? Dat had ook zo z'n perks, als Keith het goed had. Hidden Abilities en extra Potential. Hij had er ooit over gehoord op een van zijn, eh, missies. Niet de beste manier om dit soort dingen te weten te komen, maar hey, in elk geval wist hij ze. Soort van. Hij werd uit zijn gedachtengang getrokken door Aiden, die grijnzend vroeg of Keith zelf met Mudkip begonnen was. "Ah, ja. Rabo. Ik eh, wilde eigenlijk met een Fire Type beginnen, maar een kip... Sloeg ik toch maar over. En ik ben nu ook dolblij met mijn Mudkip, dus eh, geen spijt," lachte de zwartgeklede jongen. "Hmmm, Professor Oak. Hij heeft Bulbasaur, Charmander en Squirtle toch?" vroeg hij vervolgens met een fronsje. Hij had zich nooit echt verdiept in de verschillende starters van verschillende regio's, maar hij was nu toch wel nieuwsgierig geworden. Damn, hij wilde een Bulbasaur...

Aiden vertelde hem dat hij Charmander gekozen had omdat die in zijn laatste evolutie zeer snel was. In tegenstelling tot de andere twee starters, die minder snel waren. Keith kon dat wel begrijpen; Die twee waren groter en zwaarder, in tegenstelling tot Charizard, die een slanker lichaam had en met zijn vleugels sneller was. Hm. Interessante keuze. Keith zelf had niet naar de evoluties van Mudkip gekeken, of hij sterk was of dat hij er goed uit zag. Het maakte Keith eigenlijk niet zo veel uit. Nee, hij had gekeken naar welke Pokémon zijn levenslange vriend zou zijn. Maar mensen verschillen. Aiden had hem sinds hun eerste ontmoeting meer iemand geleken die met zijn Pokémon vocht, vooral. Hij gaf vast veel om zijn Pokémon, maar hij was anders dan Keith. Dat was duidelijk.

De jongen merkte toen op dat Gras Type Pokémon sowieso wel de 'zieligerds' waren, waarna Keith zijn wenkbrauw optrok. Hoe bedoelde hij? "Ik ben bang dat ik het met je oneens moet zijn," merkte de jongen rustig op. Hm, interessante mening. "In kracht, misschien, maar ik geloof dat Gras Type Pokémon net zo veel doorzettingsvermogen hebben als andere Types, en... en net zulke goede, betrouwbare vrienden kunnen zijn. Ik zou mijn keuzes nooit baseren op hoe sterk of hoe zwak een Pokémon is in tegenstelling tot een ander." Keith kruiste zijn armen voor zich. Hij was niet... boos op de andere Trainer, hij was het gewoon totaal niet met hem eens...

De reactie die Keith kreeg op zijn eerdere opmerking was dat de Trainer het met hem eens was. Dat verbaasde Keith lichtjes, maar hij was wel blij. Beter dan dat ze ruzie zouden krijgen, of dat de ander zeer fel zou reageren. Hij had helemaal geen zin in dat soort dingen. De jongen merkte vervolgens op dat GrasPokémon iets makkelijker en rustiger waren en als voorbeeld nam hij dat toen hij zijn Starter ging halen, Bulbasaur als enige op de tafel bleef liggen. Hmm. Ja, Gras Pokémon waren rustiger. Zachter. En toch, damn, Keith wilde zo'n Bulbasaur. Misschien kon hij naar Kanto reizen en doen alsof hij nog geen starters had, en dan mocht hij er een uitzoeken en als de wiedeweerga wegwezen voor hij in de problemen kwam. Dat zou cool zijn.

Aiden zei toen dat het kracht inderdaad maar een extra was, maar wel een prettige. Een klein lachje verscheen rond Keith's lippen. "Ik denk 't," antwoordde hij wat vaagjes, waarna hij even om zich heen keek. "Maar, eh, ik denk dat het tijd voor mij is om door te gaan. Het was leuk je weer even gesproken te hebben. Veel succes bij de tweede Gym!" zei de donkerharige jongen toen opgewekter. Hij stak even zijn hand uit als groet en liep toen met enigszins verende passen weg, verder de grot in, weg van Aiden. Hmmm.

[ Keith uit, denk ik D: ]