Wake up~

Hij had haar boven gelegd. Ja ze lag op zijn kamer. Hij had nog extra kamers maar gebruikte die nog niet. Hij woonde hier nog niet zo lang. Hijzelf was beneden rustig aan het werk. Hij had eerst een douche genomen toen hij thuis was, gewoon om al het zand even weg te doen. Nu het al bijna avond was, was hij al begonnen aan het eten. Simpele kip zat er in de oven. Hij trok de handschoenen even uit en keek naar de klok. Vervolgens keek hij even schuin naar Barbara, die even licht bezorgd naar hem keek. Ze was een beetje boos geweest om het feit dat hij weer eens een wijf naar huis had gesleurd. Hij zuchtte lichtjes en streek even over haar kopje. De roze Pokémon moest zich geen zorgen maken. In de achtertuin zaten Caesar en Mary. De Trapinch zat zoals gewoonlijk in de modder te spelen, dat geval sliep ook niet binnen. De FRoakie lag op een luchtmatras, een zonnebril op diens neus, genietend van de laatste zon. Om zijn nek ruste Nyara, de Dratini. Yeah. Je zou het niet denken, maar meneer zorgde goed voor zijn beesties. Niet voor Zarek tho, hij was niet leuk.

{Celestia}

Hij zuchtte lichtjes en keek even schuin naar buiten toen hij getik tegen het raam hoorde. Die Trapinch zat met haar snuit tegen de ruit te duwen. Verdomme, dat moest hij wel dan opkuisen. Een dodelijke blik van zijn ene oog joeg het beesie weg. Hij deed het short uit. Yeah het was nog warm, dus hij liep in zijn bloot bovenlijf. Even nam hij een glas water en wandelde toen rustig naar boven. Nyara, die dus nog steeds rond zijn nek zat, keek lichtjes op. Zonder echt na te denken, wandelde hij ietwat te vrolijk haar kamer binnen. Omdat ze aan de kant zat van zijn afgedekte oog, had hij het eerst niet ddoor dat ze wakker werd en wandelde hij eerst verder, voordat hij zijn hoofd lichtjes draaide en haar opeens zag. "Ah, je bent eindelijk terug wakker," zei hij even met een kleine lach op zijn gezicht. Nieuwsgierig keek de blauwe draak even naar het meisje. Ondertussen stond Barbara in de deuropening, duidelijk niet blij met de situatie.

Ze had duidelijk even tijd nodig, waardoor hij lichtjes grinnikte. Hm, ze zou zich vast niet geweldig voelen. Zijn blik viel echter, of hij het nu wilde of niet, ergens. En hij liet de grijns kort groeien, maar hield zich in. Kort keek hij terug in haar ogen. "Eindelijk?" zei ze, ja, ze was duidelijk moe. "Hoe lang ben ik hier al dan...? En waar ben ik eigenlijk?~" Hij haalde zijn schouders op en ging even op de zijkant van het bed zitten, waarna hij even het glas water aan haar gaf, zou haar goed doen. "Je bent in mijn huis, mijn kamer om precies te zijn," zei hij even. "Je was flauw gevallen, vast een zonnesteek ofzo. Je bent al een paar uren niet meer bij bewustzijn, ik was eigenlijk net van plan je naar een dokter te brengen," ah, achter die perv zat toch wel een sweety niet~ Dat of hij wilde echt heel graag met haar in bed eindigen.

Ze dronk het water op, dat was mooi. Daar zou ze zich vast beter door voelen. Kort lachte hij even lichtjes naar haar. Zo dat was echt mooi. "Dankjewel" Hij lachte weer als antwoord daarop. Yeah. Hij vond het gewoon fijn of misschien ook toch voor het genot hurhur. "Wat heb je trouwens een groot.... huis.." Hij volgde even haar blik. Hm, hij was het inmiddels al gewoon eigenlijk. Hij grinnikte even. "Bedankt," zei hij op zijn beurt. Hij kwam overeind en knikte even naar Barbara. "Kijk, ze is in orde," zei hij even. Toen stapte hij naar het uiteinde naar het bed en tilde even een zak op, het was haar zak. "Hier is je zak," zei hij even en hij liet het terug zakken. "Als je wil kan je even douchen, dan voel je je vast een stuk fijner," even keek hij naar de Audino. "Barbara zal wel tonen waar je het kan vinden," En hij was al uit de kamer. De roze Pokémon keek echter nog steeds nijdig naar het meisje, duidelijk van slag. Echter stond de zwartharige al beneden. Verder werkend aan dat eten.

Hij hoorde al snel voetstappen boven. Goed zo. Kort keek hij lichtjes schuin naar de sla. Hm. Nyara was ondertussen al van zijn schouder gegaan. Ze was weer eens met de ball van die andere draak aan het spelen. Kort keek hij schuin op van zijn werk toen hij opeens een tevreden geluidje van de blauwe Pokémon hoorde. Echter ging deze opeens open, de ball dan, en verscheen de groene draakachtige met grote ogen voor zijn neus. Snel veegde Matt zijn handen af aan een handdoekje. Hij had nu een short aan, heel aantrekkelijk enzo. Kort gilde de Pokémon echter bij het zzien van zijn trainer. Nee, de baby aanvaarde het nog steeds niet. Toen rende het naar boven toe. Het passeerde Barbara al snel op de trap. Wel meteen schoot de zwartharige achter Zarek aan. Nee, nee! Godver beest! Toen de grote gast boven was en zijn blik op de kleine Pokémon viel, leek deze te verbleken. Het opende de deur achter zich en rende naar binnen, maar dat hield Matt niet tegen. Hij rende achter hem aan en sprong als het ware de badkamer binnen, om zich op de Pokémon te gooien en deze stevig vast te houden. Het duurde voor hem een paar tellen... Oh... Fu-

Wel meteen werd zijn oog groot. Oh damn dit was eigenlijk nog beter dan hij had bedacht. Wel meteen voelde hij iets langs langs zijn neusbrug gaan en hij rook lichtjes bloed. Toen ze echter snel alles afdekte, duwde hij zich lichjes overeind. Toen Zarek wilde ontsnappen, greep hij deze bij zijn nekvel. "MATTHEW!!!" Wel meteen kroop hij naar achter, een hand onder zijn bloedende neus houdend. Hij kroop zo zowat de badkamer uit en belande zo buiten de kamer. Eenmaal daar kwam hij overeind, wat even te snel voor hem was. Hij loste de Axew en tuimelde lichtjes terug neer, waardoor de bloedneus wat heviger werd. De draak rende echter al snel naar beneden. Kort schudde de zwartharige zijn hoofd en hij ging lichtjes op zijn knieën zitten, een hand legend op zijn voorhoofd, die even klopte. En de ander hield het bloed tegen. Agh, just great.

Uhm nee, hij had nog nooit zoiest gehad. Kortstondig sloot hij zuchtend zijn oog. Toen hij echter opeens een hand op zijn hand voelde, opende hij zijn oog even en keek hij haar recht aan. Kort kon hij het niet laten even te kijken... Was echt wel een E. Echt wel. Ze drukte een handdoek tegen zijn neus aan en hij legde zijn bebloede hand even ertegen. Ze kwam terug overeind. "Je bent zo handig..." klonk er even. Hij lachte even schuin en kwam voorzichtig overeind waarna hij even lichtjes naar haar keek terwijl hij even lichtjes tegen de muur bleef leunen. "Tuurlijk~" zei hij even, misschien klonk het feit dat hij ietwat van de kaart was wel door in zijn stem... Maar ah.

Ze had even moeten grinniken, waardoor hij ook even een grijns opzette en haar aankeek met zijn ene oog. "Ik... ga weer verder" zei ze. Ok. Hij lachte even, maar kon zich amper bewegen. Toen ze echter achter de deur was verdwenen en er even een klikje te horen was dat het op slot was, zuchtte hij even. Arceus. Na een tijdje kon hij zich terug bewegen. Geen idee waarom, maar hij wandelde naar zijn kamer. Toen hij echter opeens ene bh opmerkte wandelde hij erheen en pakte hij deze op. Nieuwsgierig bekeek hij het ticketje. Zijn oog werd meteen groter. Hij had gelijk gehad. Een E dus. Hehehe, wat mooi. Nuja, hij had ook momenten gehad dat hij dacht een D. Hij grinnikte lichtjes. Maar Arceus, dat betekende echt dat ze er echt veel had gekregen, want hiervoor had ze toch zeker een A... Of B. Geen idee waarom dat een van de enigste dingen was die hem was bij gebleven. Kort legde hij de bh terug waar het zich bevond. Even zuchtte hij en ging hij op het bed zitten. Arceus.