Wake me if you're out there

De bossen gaven altijd zo’n heerlijk vrij gevoel. Ayako kan haar vinger er niet op leggen, maar ze hield ervan om door de bossen heen te wandelen. Daarom begaf ze zich nu ook met Ei en Goku in de Petalburg Woods, al was ze hier al een paar keer verdwaald gewoonweg omdat ze Ayako was. Ei had wel een mooie wandeling verdiend, want hij had zich goed gedragen de laatste tijd. Dat, en de brunette smachtte gewoon weer naar de bossen vanochtend, dus bevond ze zich weer hier. Dit tot ergernis van Goku, want hij had wel wat extra willen trainen voor de gym. “Oh kop op Goku, we gaan die badge snel halen!” riep het meisje enthousiast naar haar Treecko. Deze vouwde zijn poten over elkaar en keek nukkig weg. Ayako wilde daar nog wat op zeggen, maar hierdoor lette ze niet op haar pad en raakte haar voet al snel verstrikt in een wortel van een nabijgelegen boom. Pardoes viel ze voorover en liet ze Ei uit haar armen los, waardoor het van haar wegrolde en de twee verbaasd achterbleven. De brunette kon zichzelf nog net redden van een val, slaakte toen een klein gilletje en riep haar Eevee in paniek ook erbij. “Goku, Chiara, pak Ei!” droeg ze hen op, waarna ze alle drie achter Ei aan renden en probeerden het op te rapen. Helaas was Ei sluwer dan dat en wist hij elke keer op de één of andere manier uit hun handen of poten te glippen. “Stop, houd dat Ei!” gilde Ayako nog. Maar Ei luisterde niet. Ei rolde gewoon even vrolijk verder.

Ze had een helper in nood. Een redder in nood? Ach, wat maakte het ook uit. Er was een meisje die haar wel wilde helpen. Haar vage waterspin deed een poging om Ei te pakken met een Quick Attack, maar faalde, want Ei wist net op het laatste moment weer te ontsnappen. Vervloekt Ei. Wat de pokémon van het meisje kon, konden zij ook. Wie weet hadden zij meer geluk. “Goku, Chiara, doe ook Quick Attack!” De twee pokémon wisselden een blik met elkaar uit en zetten toen een hele harde sprint in; een witte streep achterlatend. Ze sprongen echter op hetzelfde moment en knalden niet veel later dan ook tegen elkaar aan, vlak voor ze op Ei konden springen om het te stoppen. Dus Ei rolde weer verder. Ayako sloeg zichzelf voor haar voorhoofd – een gebaar dat eigenlijk niet voor haar was weggelegd, want meestal moesten mensen dat doen vanwege haar. Ze besloot zelf ook maar een ‘Quick Attack’ in te zetten en een sprintje te trekken, waarop ze in een duikvlucht boven op Ei probeerde te springen en volledig missprong. Oh. Well. Mikken was nooit haar beste kunst geweest. “Ei! Ik beveel je om terug te komen!” riep ze naar het blauwe ei. Ei luisterde niet. Hij gaf geen reactie. “Sla niet zo’n toon tegen me!” sprak Ayako kwaad tegen het ding. Arceus. Hoe ging dit ooit goed komen?

Een bubbel werd afgevuurd, maar Ei kon die met gemak al rollend ontwijken. Goku fronste verbaasd. Hoe was het mogelijk dat zo’n klein, onlevend onding het voor elkaar kreeg om ze alsmaar te ontwijken? Het was alsof het dit expres deed. De Treecko snoof en kwam vlug overeind. Misschien kon hij via de bomen... Het was een vergezocht idee, maar als niks leek te werken, dan wilde hij het zeer zeker proberen. Voor hij echter zijn plan in werking kon zetten, werd hij geroepen door Ayako. De brunette droeg hem op de Zigzagoon die achter het meisje aan zat aan te vallen. Rollend met zijn ogen draaide hij zich een halve slag en sprintte hij op de Zigzagoon af, die hij niet veel later tegen de grond beukte met wederom een Quick Attack. Zo, zal hem leren. De pokémon viel echter hem nu aan, maar daar maakte hij al snel korte metten mee door met een Pound zijn staart tegen het beest aan te gooien. Chiara en Ayako renden ondertussen achter Ei aan. “Chiara!” riep de brunette tegen haar Eevee, die tijdens het rennen haar hoofd naar haar trainer toe draaide. “Kom hier, dan lanceer ik je op Ei af.” Chiara had zo haar twijfels bij deze techniek, maar ze waren wanhopig en die vastberaden blik in Aya’s ogen stelde haar wel wat gerust. Ook zij draaide zich een halve slag en sprong in Ayako’s geopende armen. Het meisje hield haar Eevee toen onder één arm naar achteren, probeerde te mikken op het rollende ei en gooide toen met al haar macht Chiara op Ei af. “Eevee Canon!” ... Of iets te ver naar rechts. Ietsje heel ver. Oeps. Chiara belandde in een struik dat nog niet eens in de buurt van Ei zat. De Eevee sprong er hoofdschuddend uit en keek toen met een kwade blik naar Ayako. Ze had het meisje nooit moeten vertrouwen.

Goku zag het zo gebeuren. De worp van Chiara en Ayako waarbij de arme Eevee in het struikgewas belandde. De Treecko wist niet wat hij had moeten verwachten, of wat hij had verwacht, maar dit was het zeker niet. Zuchtend zette hij een korte sprint in en begaf hij zich naar het tweetal, terwijl Ei nog altijd over de grond heen rolde alsof ergens de beste pizzabakker zijn pizza’s gratis stond weg te geven. Gelukkig had het vreemde meisje het voor nu even overgenomen van Ayako, zodat de brunette de kleine takjes uit de vacht van haar Eevee kon plukken. Arme Chiara. Dit was nooit haar bedoeling geweest. De pokémon zelf scheen dat ook te begrijpen, want lang boos bleef ze niet. Gelukkig. De poging van de vreemdelinge ging echter niet onopgemerkt, want Goku stond toe te kijken hoe ook dat plan faalde, maar het was wel een goed idee geweest. Zo’n ontzettend goed idee, dat hij besloot het her te gebruiken.

Goku zette zich van de grond af en sprong behendig tegen een boom aan. Vervolgens sprong hij naar een andere en weer een andere. Steeds wanneer hij tegen een boom aansprong of zich van boom naar boom begaf, werd hij sneller en sneller. Tot hij bijna in de buurt van Ei was en nog een schepje erbovenop besloot te doen met een Quick Attack. De Treecko schoot nu zo ontzettend snel op het voorwerp af dat missen wel onmogelijk leek en net als de Surskit van het meisje besloot Goku Ei aan te vallen. Met een soepele draai van zijn staart sloeg hij Ei met een Pound de lucht in. Het was echter een hardere stoot dan de bedoeling, want het ei suisde wel erg hoog de lucht in. Goku’s plan was om hem in Ayako’s armen te meppen. Dit ging volledig de mis in. “Ik heb hem!” schreeuwde de brunette in kwestie, die wonder boven wonder had zien gebeuren wat de bedoeling was. Ze rende met haar armen ver voor zich uit in een rondje ergens vlak onder Ei. Ze moest hem wel vangen, toch? Dat kon niet anders. Maar Aya ving hem niet. Net toen Ei weer naar beneden begon te tuimelen, knalde er een Taillow tegenop. Goku vervloekte het beest, want het ei raakte uit koers en belandde ver van Ayako vandaan. Daar ging zijn plan. En daar ging Ei weer.

Samen werken. Dat was wat het jonge meisje aan Ayako voorstelde zodra ze bij elkaar stonden. De brunette fronste bedachtzaam en knikte toen vastberaden op het voorstel. Hé, dat kon inderdaad nog wel eens werken! Aya moest echter toch wel wat harder nadenken over de volgende vraag. Wat konden Goku en Chiara allemaal wel niet? “Goku kan... Pound, Quick Attack en Agility... Dat is alles waar we iets mee zouden kunnen,” merkte ze op. Ze was wel een strateeg. De meesten zagen dit echter niet van haar aankomen. “Chiara kan Tackle, Sand Attack, Swift, Quick Attack en Bite.” Daar konden ze flink wat mee, niet waar? Wat de Surskit van het meisje kende, dat was voor de brunette nog een raadsel. Wie weet was de pokémon wel van beginnerslevel, maar het kon net zo zijn dat de Surskit haar hele team kon uitroeien als ze dat wilde. “Heb je een plan?” besloot Aya maar aan het meisje te vragen. Zijzelf had op het moment nog niks kunnen bedenken. Misschien kwam het nog wel en anders hoopte ze dat de vreemdelinge een idee had. Eentje die hopelijk eindelijk werkte.

Het meisje stelde vervolgens voor om Ei in te sluiten. Ayako hield haar hoofd een tikje scheef, zich afvragend hoe ze zoiets dan moesten doen. “Hoe?” vroeg de brunette aan de ander. Haar pokémon, die mee hadden geluisterd, schenen het echter wel te hebben begrepen, want ze kwamen in actie nadat het voorstel was gedaan. Goku sprintte naar de ene kant van het ei en Chiara naar de andere, waarop ze een blik met elkaar wisselden en vervolgens naar de Surskit keken. Als die hen kon helpen, was het vast en zeker sneller gebeurd. Het koste echter verbazingwekkend veel moeite om Ei bij te houden, laat staan om hem in te halen. Dat lukten Goku en Chiara nog net niet, maar als ze hulp kregen of meer tijd, dan kregen ze het gelukkig wel voor elkaar.

Was Ayako een normaal kind geweest, dan had ze verbaasd opgekeken toen het meisje haar pokémon opeens oppakte. Dat was ze echter niet. Ze keek zelfs met een goedkeurende blik naar het schouwspel – voornamelijk omdat zij die tactiek net ook had toegepast. Dat het haar was mislukt en dat ze volledig mis had gegooid, herinnerde ze zich op het moment toevallig niet. Maar dat zij misgooide, betekende nog niet dat de vreemdelinge slecht was in mikken. Dat was het gewoon geweest. Een kwestie van goed mikken. En omdat Aya dat niet zo goed kon, was het plan mislukt. Niet omdat het een superslecht plan was ofzo. Nee, natuurlijk niet. De Surskit werd gegooid en belandde met een soepele worp vlak voor Ei. Het duurde dan ook niet lang voor dat stomme ding was afgeremd door de drie pokémon en Ayako erop af kon rennen om hem op te pakken.

“Oh, Arceusdank, wiljedatnooitmeerdoenja!” riep ze tegen het ding aan, terwijl ze hem met beide handen oppakte en het stevig in haar armen vasthield. Jirachi, wat had dat lang geduurd voor ze het eindelijk te pakken hadden gehad zeg! Toch wel bijna dertien hele posts! Ayako duwde haar gezicht nog even liefkozend tegen het ding aan en richtte zich toen tot de vreemdelinge. “Bedankt!” sprak ze tegen het meisje, waarna ze op haar afstapte. “Zonder jou was het nooit gelukt!” De brunette gaf haar een redelijk hard klopje op de rug en het kostte slechts enkele tellen voor ze het ei van het meisje op de grond zag vallen en weg zag rollen.

... Oh/.