Playing catch

<sub>Eén ronde, twee rondes, drie rondes, vier rondes. Er kwam geen eind aan. De roze pokémon liep steeds maar rondjes om de bank heen waar dat de jongen op zat. Echt veel aandacht schonk hij het wezentje niet omdat hij te druk bezig was met de laptop die op zijn schoot stond. Toshio had zich neergezet op een bank met zijn rug tegen de armleuning en zijn benen lichtjes opgetrokken. Zonder zijn blik één keer van het scherm af te halen gingen zijn vingers zeer snel over het toetsenbord heen. Zelfs wanneer dat Ki’iro besloot om hem met een stok te beginnen te porren keek hij niet meteen weg. Hij wist wat de pokémon wilde dus nam hij de stok aan en gooide die in een willekeurige richting, ongeacht of er iemand stond of niet. Als hij iemand zou raken dan hoorde hij dat vast wel. Zijn roze pokémon liep in ieder geval al vrolijk achter de gegooide stok aan.

Open c:</sub>