Heb je wel eens een boom gezien? Dit was in het specifiek een hele mooie boom. Zo eentje met veel dikke takken en een dikke stronk. En een bladeren jonge.. boh.. helemaal geweldig. Zo veel bladeren. Zo tussen de bladeren hing nog een mens ondersteboven. En er zat een Weedle op de boomstronk. Hallo daar vriendje. Oh en er vliegt net een Fletchinder over ons heen en.. wacht eens even. Er hing een mens ondersteboven in de boom? Oh.. laat maar dat is Agent M. Die is vast weer met een onderzoek bezig. Hij had zelfs een verrekijker in zijn handen. Bloedserieus begon hij ondersteboven wat aantekeningen te maken in zijn notitieboekje. Hij was namelijk onderzoek aan het doen naar de Zigzagoon. Een bijzonder snelle Pokémon. Maar ook eentje die erg goed is in het vinden van spullen. Nu was de vraag voor ons favoriete Team Rocket lid, konden deze Pokémon getraind worden om zelfstandig goederen te stelen voor Team Rocket? En anders misschien onder begeleiding. Als ze die talenten kunnen gebruiken zouden zaken wat makkelijker kunnen gaan. Zijn eerste observatie was dat Zigzagoon, voor een vluchtgrage Pokémon, ook een vrij sociaal diertje was. Dus ze waren zeker tembaar. Ook leken ze de hele dag door aan het snuffelen te zijn. Ze waren van nature al pokemon die graag op onderzoek uit gingen. Nieuwsgierige beestjes. Qua persoonlijkheid zat het dus al goed. Hm, wat zou hij verder nog moeten onderzoeken. Hij had in ieder geval een aantal jonge trainers gezien met hun eigen Zigzagoon, dus ze waren in ieder geval makkelijk te vangen. Maarja, als ze bij Team Rocket moesten gaan werken, moesten ze wel wat sterker zijn. Eens zien hoe snel je er een Linoone van kan maken. Hij haalde zijn Pokédex erbij. Ze konden in ieder geval al vrij snel evolueren. Dat was dan wel voordelig. Linoone waren dan toch wel weer bestand tegen wat meer dingen dan simpele Zigzagoon. Hij zou eigenlijk moeten onderzoeken of de beestjes daadwerkelijk gericht kunnen zoeken. En daarna hoe sterk en/of zwak ze zijn. Als de eerste niet het geval zou zijn, zou hij net zo goed kunnen stoppen met dit onderzoek. Als tijdens het tweede zou blijken dat de Zigzagoon of Linoone te zwak zijn, dan zouden daar maatregelen voor bedacht kunnen worden. Hij fronste. Hoe kon hij dit nou het beste aanpakken? Een Pokémon vangen.. en dan het onderzoek doen? Een Pokémon bevrienden.. en dan het onderzoek doen? Of kijken of hij er tijdelijk een van de base kan krijgen? Hij concludeerde dat als hij er tijdelijk een van de base opgestuurd zou krijgen, dat dat tijd zou schelen. En tijd is geld. Behendig gebruikte hij zijn buikspieren om omhoog te komen en rechtop op de tak te gaan zitten, waar hij eerst nog ondersteboven aan hing met zijn benen. Hij ging met zijn wijsvinger naar zijn oortje in zijn.. tja.. oor en drukte een knopje in. “Agent M, op locatie. Aanvraag voor één Zigzagoon in box. Over.” Hij wachtte even tot hij antwoord kreeg. “Zigzagoon verzonden. Over.” Daarna klom hij uit de boom en maakte hij zijn weg naar het PokéCentre. Het ging best snel. Even de box openen en de Zigzagoon’s pokeball laten verschijnen. Even wegstoppen, en daarna weer het Centre uit lopen. Appeltje eitje. En toen hoefde hij enkel zijn weg terug te vinden, maar door zijn extra ontwikkelde gevoel voor richting lukte hem dat prima. Waarom was die ook alweer extra ontwikkeld? Kon dat eigenlijk wel? Achja, zal wel goed zijn. Eenmaal terug op locatie liet hij de Pokéball open springen. Er kwam een kleine Zigzagoon tevoorschijn. Die ging meteen braaf zitten en keek naar Terry. Terry wreef even van zijn ene wang helemaal door tot aan zijn andere en terug. Mja, hij had niet zo ver doorgedacht eigenlijk. Wat was het nou precies dat hij het beestje ging laten zoeken? Hij zakte door zijn knieën en keek het beestje aan. Hij krabde zijn hoofd met zijn wijsvinger. “Zoek een Pokéball.” Zei hij een beetje sceptisch. En nog geen seconde later sprong hij op Terry. Terry viel achterover en het beestje was al snel aan zijn riem aan het snuffelen. En ja, hoor, hij liet er met zijn neusje een Pokéball uit rollen. Terry keek hem fronsend aan. “Ja technisch gezien klopt dat.” Hij concludeerde dat hij niet verder hoefde te onderzoeken. Of in ieder geval dít punt. Als ze deze Zigzagoon konden trainen om zó gehoorzaam en gericht te kunnen zoeken, dan zat het vast goed. Ofja, misschien nog één dingetje. “Zoek een Oran Berry.” Het beestje stoof weg. Agent M schrok een beetje en stond zo vlug als hij kon op en rende achter de Pokémon aan. Na een vijf minuten rennen kwamen ze bij een boompje aan. Trots ging de Zigzagoon er onder zitten en kwispelde. Terry trok zijn wenkbrauwen op. Als het moest.. dan konden ze ook nog met deze Zigzagoon breeden, die was wel erg goed. Terry plukte een Oran Berry voor zichzelf, en eentje voor de Zigzagoon. Nu hoefde hij nog alleen te onderzoeken hoe goed een Zigzagoon klappen kon opnemen. Als het namelijk het soort pokemon was dat na één klap knock out was, tja, dan hadden ze er alsnog niet zoveel aan. Hij kon natuurlijk nu een gevecht aan gaan en deze Zigzagoon gebruiken. Dan kon hij het op die manier testen. Maar.. deze was al getraind. Het onderzoek zou niet zuiver zijn. Daarnet kon het nog, maar nu sloeg het nergens op. Hij keek toe hoe het beestje zijn Berry lekker aan het oppeuzelen was. Hij zou wel gewoon Picklenose laten vechten tegen een wilde Zigzagoon. Als hij die zou verslaan.. zou hij er meteen een mee kunnen nemen naar de Base als ze sterk genoeg waren. En anders zou het toch niet zo veel uitmaken. “Hey psst.” De Zigzagoon keek naar hem op. “Zoek een andere Zigzagoon.” Hij nam de laatste hap van zijn Oran Berry, en zette zijn neusje op de grond. Al snuffelend liep hij verder, met Terry achter hem aan. Ja, Terry was zijn naam nu. Had hij ooit een naam gehad? Namen waren sowieso iets raars in zijn ogen. Ze zeiden te veel over je, terwijl ze helemaal niks over je zeiden. Hij was misschien Terry. Maar wat is een Terry? Het zei álles over je, zonder dat er fatsoenlijk uitgelegd kon worden, aan de hand van een naam, wie je bent. Het voelde ook helemaal niet als een naam voor hem. Maarja, aan de andere kant.. welke naam dan wel? Hij wist niet waarom, maar hij had toch wel een beetje het gevoel dat er ergens op de planeet een naam was die bij hem zou passen. Maar hoe vaker hij aan ‘Terry’ dacht hoe minder goed hij kon bedenken wat de betere naam voor hem zou zijn. Hij schudde zijn hoofd maar gewoon. Het voelde ook heel onprettig om er over na te denken. Een naam die bij hem paste.. het deed pijn om er over na te denken wat bij hem zou passen. Hij wilde er liever niet over nadenken. Het was op dat moment dat hij de hele tijd een klank in zijn hoofd had. Een klank die hij niet kon nabootsen, maar ook niet kon plaatsen. Hij fronste weer. Nee. Nee. Nee. Houdt gewoon op erover na te denken, want het had toch geen zin. Maar diep van binnen had hij de behoefte dit mysterie te ontrafelen. Het was om de een of andere reden belangrijk. En hij kon niet met zekerheid zeggen waarom. Het voelde alsof.. deze naam.. hem meer kon vertellen over waar hij naartoe ging in het leven. En vooral ook eigenlijk.. wat het nut er allemaal van was. Hij voelde zich verplicht al deze missies te doen. Hij was Agent M. Iedereen rekende op hem. En dat voelde heel vertrouwd en geruststellend, maar was.. alsof er meer was. Meer dan een titel en een missie. Nu kreeg hij er gewoon hoofdpijn van. Nee letterlijk. Zijn voorhoofd.. daar kreeg hij een stekende pijn. Snel greep hij naar een flesje water dat hij bij zich had en dronk er wat van.. en.. wonderbaarlijk was direct alle pijn weg. Goed spul. En toen maakte de Zigzagoon een geluidje. Die stond nu oog in oog met een andere Zigzagoon. “Goed werk.” Hij keerde de tijdelijke Zigzagoon terug en liet Picklenose tevoorschijn komen. Het was zijn sterkste Pokémon. Daarna liet hij zijn notitieboek weer tevoorschijn komen. Hij zou prima aantekeningen kunnen maken zo. De krachtmeting van zijn Ducklett tegenover een wilde Zigzagoon. Wat ook mooi was aan deze strijd, was dat er geen type voordeel was van ook maar een van de kanten. Normal was niet super effectief, tegen geen enkele soort zelfs. En het had ook maar één zwakte. En dat was Fighting. En dat soort aanvallen kon Picklenose niet gebruiken. “Gebruik om te beginnen een Water Gun.” Picklenose salueerde en deed zijn snavel open. Hier schoot hij een dikke waterstraal uit. De nietsvermoedende Zigzagoon werd helemaal nat gespoten. Hij schudde zijn vacht uit. Terry maakte er meteen een aantekening van. Het beestje rende op Picklenose af en gaf hem een beuk, door middel van zijn Tackle aanval. Picklenose sloeg met zijn vleugels om er voor te zorgen dat hij niet om zou vallen. Daarna fladderde hij de lucht in. “Okay, tijd voor een Wing Attack.” Picklenose begon te cirkelen om de Zigzagoon heen boven in de lucht en dook opeens omlaag, daarna sloeg hij hem met zijn wit gloeiende vleugel. Hij had de Zigzagoon tegen zijn zij gelegen in een poging hem om te gooien, maar dat was niet gebeurd. Terry schreef het op. Er zat nagenoeg geen enkel verschil in de verdediging tegen fysieke of speciale aanvallen. Dat was goed om te weten. Wat zou hij hierna eens gaan onderzoeken? “Maak afstand.” Picklenose gehoorzaamde. De Zigzagoon maakte een geluid en liet een soort puls van zich af komen. Het was Hidden Power. Terry maakte er een aantekening van. Schijnbaar waren de fysieke aanvallen van een Zigzagoon even sterk als de speciale aanvallen die die kon doen. Hm, het uithoudingsvermogen zou worden getest, naar aanleiding van het aantal klappen dat die kon vangen. Dus het enige dat hem nu nog restte om te onderzoeken was zijn snelheid. Terry zette zijn focus volledig op het voetenwerk van de Zigzagoon en zei: “Aerial Ace.” Een aanval die, uit zichzelf, al als een van de meest snelle aanvallen van allemaal behoorde. Terry keek goed, en hij zag de Zigzagoon al reageren voordat Picklenose halverwege op afstand was geweest. Hm, dat was al positief. Knieën gingen omlaag, ook mooi, aanstalte om te ontwijken. En vervolgens.. een mep tegen de bips. Het beestje was niet snel genoeg voor deze voortreffelijk snelle aanval, maar het had bewezen wel al heel snel te zijn. Al deze data werd meteen verwerkt in het notitieboekje. Ondertussen had de Zigzagoon gebruikt gemaakt van de plotse korte afstand en beukte zijn hoofd tegen de van Picklenose op voor een Headbutt aanval. Picklenose zorgde er snel weer voor dat hij de lucht in vloog. Het gevecht ging zo’n vier aanvallen nog door. Ook dit schreef Terry allemaal netjes op. En toen lag de Zigzagoon daar uitgeschakeld. Hij haalde een juten zak tevoorschijn en stopte de wilde Zigzagoon er in. No way, dat hij een pokeball daaraan ging verspillen. Dat regelde die Scientists maar allemaal lekker als ie eenmaal bij de Base zou zijn. Met de juten zak op.. zak.. liep hij terug naar het PokémonCentre en stuurde de geleende Zigzagoon terug. Toen hij weer buiten stond maakte hij rapport. “Missie voltooid. Zigzagoon teruggestuurd.” Picklenose vloog van zijn hoofd af en ging op de grond staan. Het werd nu tijd om terug naar de base te gaan. Picklenose wenkte Terry en begon te lopen. Te lopen als een eendje. En het was meteen duidelijk. Terry moest ook gaan lopen als een eendje. Bij iedere stap gooide hij zijn been in de lucht. Net zoals een eendje. En hij werd er om de een of andere reden meteen vrolijk van. Daar liepen ze dan de horizon tegemoet.. als twee volslagen, maar dolblije, idioten.
