Please... Just stop~ (Nathan, August, Tawnee)

Ja, vandaag zou het zijn dat hij met Tawnee had afgesproken. De twee hadden wat leuks bedacht, waarbij zij iemand mee ging brengen. Zelf nam de groenharige Riddle mee, welke maar had ingestemd met zijn voorstel. Kon het toch eens gaan werken, toch? Ja, vast wel. Zodra de twee klaar waren voor vertrek gingen ze meteen richting Santalune, daar had hij met Tawnee afgesproken. Riddle hing aan zijn arm vast terwijl ze nieuwsgierig vroeg wat ze gingen doen en licht greens de jongen, waarna hij mysterieus sprak "Dat zie je zo wel." al snel was Tawnee te zien.. met brompot. Hij was zijn naam vergeten, dus de jongen moest het maar dien met brompot. "Tawnee!" sprak hij dus vrolijk, terwijl Nathan haar richting opliep.

Even keek ze schuin naar August, ze lachte even kort. Ze hadden voor het eerst samen geslapen en Tawn had het best fijn gevonden. Het was fijn geweest iemand bij haar te hebben die nacht, niet meer zo alleen als vroeger. Ze hadden een rustige ochtend gehad, het was aangenaam geweest. Kort trok ze aan zijn arm. Ze waren al in Santalune en hier had ze afgesproken met Nathan, het zou wel nog grappig kunnen worden. Toen ze liep naar de plek waar ze had afgesproken keek ze even naar de roodharige en lachte ze kort naar hem. Nog voor hij iets kon zeggen, drukte ze blij een kus op zijn wang, snel en vluchtig. "Dat is omdat het de laatste tijd zo leuk is," zei ze met een klein lachje waarna ze even naar hem lachte. "Tawnee!" hoorde ze opeens. "Nathan!" Riep ze blij en wel meteen loste ze August om naar haar goede vriend te gaan. Oh, dit maakte haar blij.

Zodra de jongen haar naam had geroepen, kwam de blondine letterlijk richting hem toe rennen. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen Riddle sprak dat ze dit niet had verwacht "Dat is ook de bedoeling." klonk er droog van hem. Hmm, blijkbaar kende Riddle brompo, August was zijn naam dus. Neh, brompot was leuker. Kort knikte de jongen richting de roodharige, waarna hij zich op Tawnee richtte "Klaar?" vroeg hij maar, het was best grappig. Het nog geheim houden, of dat ook voor brompot het geval was, wist hij natuurlijk niet, maar Riddle wist het zeker nog niet, wat het wel extra mooi maakte.

Even keek ze naar de blondharige, die blijkbaar haar vriendje kende en even fronste ze, ze vertrouwde dit boeltje niet echt. Ze was evil en slecht, dat vond ze nu al. Cool. Nu goed, ze had een goede band met Nathan en was vast zijn vriendin, leuk voor de groenharige, hij verdiende wel iemand die naar hem keek. De jongen was goed en zeker geschikt voor een goed meisje. Zij leek ok, voor nu dan toch. waarom zo kritisch? Nathan was een van haar beste vrienden, ze keek dan ook uit naar zijn geluk, dat lag in haar aard. "Klaar?" ze keek hem aan met een lach en knikte. "Zeker," grijnsde ze met een geniepige lach die van oor tot oor liep. Hehe.

Er ontstond een gniepige lach op het gezicht van Tawnee waarna ze sprak dat ze er zeker klaar voor was. "Laten we dan maar gaan hé." hehe, dit kon nog wel eens best grappig gaan worden ook nog. Hij moest even grijnzen zodra Riddle sprak dat het geen rare dingen werden. "Je kent me nu toch al lang genoeg?" sprak Nathan enkel, met diezelfde grijns. Ja, dit kon nog wel zeker interessant gaan worden. Waarschijnlijk zouden sommige reacties alleen al van goud zijn, hij kon er werkelijk niet op wachten.

Toen August over het Skiddorijden begon, grinnikte ze even en keek ze achterom. "Nee, ik val niet in herhaling," zei ze met een grijns op haar lipjes waarna ze even kort keek naar Nathan. "Laten we dan maar gaan hé." Ze knikte en grinnikte even. "Ik heb gebeld zoals je vroeg en gelukkig hadden ze er nog voor vier," zei ze met een lachje. Ja, maar wat voor vier? Alsof die twee dupperds dat zouden kunnen weten. Ze grijnsde even en keek even naar August... Hmm, ze wilde zo graag terug in zijn armen, eigenlijk wilde ze dat altijd. Maar iep, niet zo als ze bij mensen stond.

Gelukkig hadden ze nog plek over, dat was mooi ja. "Gelukkig." sprak de jongen enkel met een grijnsje, dat scheelde heel wat gedoe aan geregel. Zodra brompot vroeg wat er met Riddle's arm was gebeurd, bewoog hij amper, nee, hij moest eens wat vertrouwen hebben. Het leek hem niet dat ze hem ging verraden, toch? Een deel van het gehele verhaal vertellen, werkte ook wel prima ja, immers was het niet gelogen. Nou, ze konden maar gaan, mooi op tijd zijn kon natuurlijk geen kwaad, immers, zo dacht hij er wel over.

"Gelukkig." Zei Nathan en ze lachte even naar hem waarna ze instemmend knikte. Ze hadden inerdaad geluk dat ze nog plaats hadden. Niet dat ze er iets van wist, ze hadden dit gewoon afgesproken en zij kende de plaats niet zo goed, ze wist niet hoe het bij Nathan was. Niet dat ze het zou vragen, ze zou wel zien zeker. Toen August echter begon tegen deze 'Riddle' over haar arm keek Tawn even naar haar en ergens legde ze zelf kort een hand op haar rechterarm, die toch volledig was afgedekt met een lange handschoen. Toen ze naar August keek zag ze dat hij door had wat ze wilde en even moest ze wel lachen. "Eu... ik heb gewoon... eu..." begon de vrouw als uitleg en even keek het blondharige kind naar haar. "Dit gaat heel stom klinken, maar ik was aangevallen.... door een pokémon" Ze knikte even naar haar. "Ik ken het," zei ze met een klein lachje. En August kende het ook, want hij was erbij geweest. "Stomme ongelukjes gebeuren veel te snel," zei ze met een zuchtje waarna ze even vlug naar de groenharige keek. "Dus uhm, welke kant moeten we op?" zei ze. Ze was ook een kampioen in zo'n dingen verwoorden, gewoon... Niet eens weten wat er gebeurde, geweldig~