This wasn't what I expected~ (Troy Mercer)

Twee felblauwe ogen schoten open en de persoon zat meteen overeind in bed. What just happened? Haar blik ging de omgeving rond, ze was nog in haar kamer. Een zucht verliet haar mond waarna ze even op haar wekker keek hoe laat het was. Jeetje, zo laat al, oeps. Ze moest echt niet zo lang in bed blijven of zo. Ze werkte zichzelf haar bed uit om vervolgens haar blik op de drie slapende pokémon te leggen. De Minun, Plusle en Pichu lagen vredig te slapen. Layla gaapte een keer waarna ze zichzelf ook nog eens goed uit rekte en vervolgens haar reis naar de badkamer in zette. Eenmaal daar keek ze even in de spiegel om eventjes te zuchten. Ze haalde haar ene hand door haar lange blonde haren om vervolgens maar te beginnen. Haar haren werden gekamd en haar gezicht werd gereinigd en opnieuw gefatsoeneerd. De blondine liep vervolgens naar haar kledingkast om daar wat kleding uit te trekken. Een spijkerbroek en topje waren goed voor vandaag. Ze moest toch nog een jas aan met dit weer, het was dan misschien lente, maar nog niet super warm of zo. Eenmaal aangekleed bleef ze haar pokémon even aan kijken. "Yara, Riyo en Reyo opstaan" zei ze wat met een geheven stem. Haar blauwe ogen bleven gefocust op de Electric Types die langzaam wakker werden en met moeite hun eigen 'bed' uit kwamen. Layla liep naar haar kast om haar riem met pokéballs eruit te trekken en deze om haar middel te bevestigen. "Kom we gaan nog iets doen vandaag" zei ze met een glimlach waarna ze uit haar kamer verdween. De drie pokémon huppelde snel achter hun trainster aan. Beneden, met een jas aan, stapte Layla naar buiten met haar Plusle, Minun en Pichu naast haar. De kou viel toch wel mee, na ja de jas kon geen kwaad.

Na wat discussies met haar pokémon, hoe ver je daar discussies mee kon hebben, hadden ze besloten om iets te gaan bezichtigen. Je moest toch wat doen met je leven soms. Misschien kwam ze nog wel interessante mensen tegen of pokémon, je wist maar nooit wat de dag je kon brengen. Samen hadden ze besloten om naar Geosenge Town te gaan. Eenmaal daar aan gekomen vanuit Vaniville Town, wat toch een aardig eind was, ging ze even zitten op een van de bankjes in het stadje. Haar felblauwe ogen scande de mensen die er rond liepen. Een voor een werden ze bekeken van top tot teen. Ja, mensen kijken was leuk. Een glimlach verscheen op haar gezicht, maar haar aandacht werd meteen getrokken door Yara die allemaal moeilijk zat te doen. Ze keek de Electric pokémon aan die allemaal ergens heen aan het wijzen was. Layla keek dezelfde richting op en zag een of andere grot in de verte. Ze trok een wenkbrauw op "Nee, daar ga ik niet naar binnen" zei ze koppig waarna ze haar hoofd weer draaide en zich weer focuste op andere dingen. Yara, de Plusle, keek de blondine vervolgens nors aan en draaide zich om en begon richting de Reflection Cave te wandelen. Riyo en Reyo schoten de Plusle achterna waarna Layla het dus op merkte dat haar pokémon ineens foetsie waren. Ze schoot van de bank af terwijl ze zich recht hield zag ze haar pokémon in de verte in die stomme grot verdwijnen. "Nee...." mompelde ze waarna ze het op een lopen zette. Bij de grot aangekomen stapte ze naar binnen. Haar pokémon natuurlijk nergens meer te bekennen, maar Layla's aandacht werd heel even afgeleid door de omgeving die ze in de grot aan trof. Haar ogen stonden groot en verbaasd tegelijk terwijl ze naar de oppervlakken keek van de grot. Alles leek een grote spiegel te zijn. Wauw, waar kwam dit ineens vandaan? Layla schudde haar hoofd, ze had echter betere dingen te doen dan naar spiegels lopen staren, want dan staarde ze naar haar zelf eigenlijk. Nee, ze moest haar pokémon zien te vinden, eigenwijze dingen waren het ook. Layla begaf zich vervolgens verder de grot in.

Layla had haar aandacht van de grot gehaald door maar dieper het ding in te lopen. Waarom moesten haar pokémon nou zo nodig 'ontsnappen' en dat stomme ding in gaan, straks liep ze hier nog uren om die dingen te vinden. Geïrriteerd zuchtte ze waarna ze verder liep, de reflecties hielpen niet echt, want ze moest echt opletten dat ze niet tegen de muur aan liep met haar hoofd doordat ze dacht dat ze daar gewoon kon lopen, wie bedacht zoiets überhaupt? Oo ja de natuur. Haar pokémon waren ondertussen op een hele andere plek in de grot aan gekomen. Een rood, gele pokémon keek verbaasd toen ze met z'n drieën de hoek om kwamen. Voor hun was een persoon verschenen die tegenover een hele horde pokémon stond. Politoeds om precies te zijn, van die kikkers. Ze keken vervolgens nieuwsgierig naar de jongen die een Flaaffy tevoorschijn haalde en het beviel om een Thunder Shock uit te voeren. Yara kwam wat naar voren en bleef vervolgens weer staan toen de jongen vroeg of ze hem wilde helpen. Ze hield haar koppie even scheef en keek even om naar Reyo en Riyo die enthousiast terug keken. Yara keek de jongen weer aan waarna ze voor de jongen ging staan. De Minun en Pichu volgde al snel. Yara en Reyo stuurde vervolgens een Spark op de Politoeds af en Pichu gebruikte net zoals de Flaaffy een Thunder Shock. Een aardig aantal van de Politoeds werd aardig geraakt door de Electric Type moves. Layla was ondertussen al een stuk verder de grot in gekomen, maar echter was ze nu zo goed als verdwaald, fijn. Ze snoof waarna ze nors door liep tot ze iets hoorde. Het leek alsof er een gevecht ergens bezig was, daarom bleef ze eventjes staan. Echter zette ze het snel op een lopen waarna ze zowat stormend de hoek om kwam en voor haar een schouwspel tegen kwam wat ze totaal niet had verwacht. Een trainer had vier pokémon voor zijn neus die het op namen tegen een berg Politoeds. Al leek hij wel te winnen, niet veel later merkte ze echter dat die drie pokémon die er bij stonden, naast de Flaaffy, de hare waren. Riyo, Reyo en Yara waren even voor iemand anders aan het vechten. Haar felblauwe ogen keken even naar de Politoeds die het moeilijk hadden tegen de Electric Type pokémon. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek het schouwspel nog maar even aan, ze wachtte wel tot de Politoeds waren verdreven.