Happy Easter. [GANZENOPDRACHT + OPEN]

Een wenkbrauw werd opgetrokken door Athan terwijl hij naar de spelende kinderen die schreeuwen, lachten en rondrenden. Ze wezen verschillende plekken in het zand aan en begonnen vervolgens te graven. Verderop stonden een paar ouders lachend toe te kijken. Hadden die ouders serieus paaseieren verstopt in het zand? Het moest niet gekker worden. Athan geloofde het eerst niet en keek daarom dus maar even toe, maar kon zijn mond nog net dicht houden toen er inderdaad een paaseitje tevoorschijn kwam uit het zand. Dat was gewoon kindermishandeling. Je ging je kinderen niet uren laten zoeken in het zand. Ze moesten dan op zijn minst gewoon wat aanwijzingen maken zodat de kinderen in elk geval een idee hadden waar het verstopt kon zitten, maar zelfs dat zat er niet in. Athan schudde zijn hoofd en zuchtte terwijl hij een tikkeltje somber naar de blije gezichten van de kinderen keek. Had hij maar zo’n jeugd gehad. Hij zou er alles voor over hebben gehad om een vader te hebben die ook paaseieren met hem verstopte, op welke rare plek dat ook mocht zijn. Zelfs al was dat in het zand geweest, maar hij wilde gewoon dat zijn vader normaal tegen hem en zijn moeder had gedaan. Maar zelfs dat had er niet voor hem ingezeten. Bitter draaide Athan zijn hoofd weg en deed een stap naar voren. Wat hij niet had gezien was dat er één grote paasei naast hem stond. Hij was bruinoranje gekleurd met een witte zigzaggende streep erdoor. Maar daar was de ellende nog niet mee gedaan. Naast de bruinoranje gekleurde ei bevond zich natuurlijk een mand vol met eieren. Het waren waarschijnlijk de paaseitjes die de kinderen tot nu toe verzameld hadden. Met een rotvaart viel zijn gezicht in het mandje. Oké, hij haatte Pasen nu echt officieel!